3,853 matches
-
mare doctor și se pricepe a lecui toate bolile, de ce ni l-o fi trimis așa plăpând și bolnav? — Marico, vorbind despre Scarlat, mi-a venit în gând că trebuie să facem și noi zapisuri pentru averea băieților și pentru zestrea fetelor. Așa se cuvine, că moartea este ca un fur ce vine noaptea și, după câte au fost cu testamentul doamnei Ilinca, vreau să le rânduiesc toate cu mâna mea. — Am ajuns la Mogoșoaia, măria ta. Auzi cum bat câinii
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Ștefan călărași cu poruncă de la noi că poate să înceapă negoțul grâului. Să fie plătită simbria grădinarilor francezi, să se dea pomana de Moși după cuviință. Naș Dinu vine cu noi până la Rusciuc, spătăria cade în sarcina domniei sale... Argintăria pentru zestrea fetelor să fie după cum am zis. Poruncile curgeau una după alta, beizadea Constantin și doamna erau atenți să nu le scape nimic. Ștefan era palid și tras la față. Doamna se apropie și-l întrebă în șoaptă: — Ce-i, fiule
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
ca și cum o regulă importantă de conviețuire fusese încălcată: politețea perfidă fusese înlocuită cu sinceritatea revoltată. — Cred..., începu în grecește Ștefan, cred că dacă este vorba despre hotărâri privind înțelegeri de familie, trebuie să le trecem în înscrisuri, așa cum se trece zestrea în foaia de zestre... — Da, da, oftă ușurat Mavrocordat, voind să treacă peste acuzația din vorbele voievodului. — O să pregătesc eu înscrisul ca să-l semneze înălțimile voastre mâine... Ce dată avem astăzi? Ah, da, 29 mai. Așa o să fac înscrisul. 29
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
de conviețuire fusese încălcată: politețea perfidă fusese înlocuită cu sinceritatea revoltată. — Cred..., începu în grecește Ștefan, cred că dacă este vorba despre hotărâri privind înțelegeri de familie, trebuie să le trecem în înscrisuri, așa cum se trece zestrea în foaia de zestre... — Da, da, oftă ușurat Mavrocordat, voind să treacă peste acuzația din vorbele voievodului. — O să pregătesc eu înscrisul ca să-l semneze înălțimile voastre mâine... Ce dată avem astăzi? Ah, da, 29 mai. Așa o să fac înscrisul. 29 mai 1703? se întrebă
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Nicolae Mavrocordat despre Dimitrie Cantemir. Își drese glasul și, după ce își lăudă cu cuvinte meșteșugite verii prin alianță, cu regret încheie: — Păcat, mare păcat! Cantemireștii sunt tare săraci, neînchipuit de săraci. Pe Dimitrie l-am mai ajutat noi, trimițându-i zestrea ce se cuvenea soției sale, ruda noastră, dar Antioh aud că a ajuns la sapă de lemn. Dacă haznaua împărăției se lipsește de haraci, de mucareruri și de toare birurile ce i se cuvin, cred că ar fi pentru Moldova
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
și nedumerit ridică privirea spre fratele său mai mare. — Ai văzut? De doi, trei ani, „măria sa” și aci glasul stolnicului luă o inflexiune plină de dispreț, este cel mai sărac om din țară, nu mai are nimic, a dat totul zestre fetelor și și-a împroprietărit feciorii înainte de a le da tuleele în barbă. Matei Brâncoveanu la nici șase ani, - mare proprietar la Târgoviște, Doicești, Dăbuleni, Drincea, Girul, Gârbovi, Jepăneni și câte și mai câte! Uite așa, vodă a ajuns să
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
fratelui Constantin, să fie cu vreo șapte luni mai mare decât Măriuța mea. — Ei, comise Matei, începu Ștefan joaca, dar pe nepoata domniei tale, Măriuța Brâncoveanca ot Mogoșoaia, ce o s-o faci? — Ce s-o fac? Dacă-i dai domnia ta zestrea ce i se cuvine, o mărit cu feciorul lui Neculai Vodă Mavrocordat. — Uui! chiui prințul Ștefan. Surugiii, crezând că e un îndemn pentru ei, răspunseră cu chiote și biciuiră caii care, speriați, o porniră în trap năvalnic. Ce făcuși, or
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
până în picioare și, mulțumit, întrebă: — Aud că domnița Smaranda se mărită cu Grigoraș Băleanu. Pe când nunta? — Apoi, mâine o să se hotărască, dar după câte știu este vorba să fie la vară până-n postul Sfintei Mării, să avem vreme de pregătit zestrea, răspunse veselă doamna Stanca. Dar, ce stăm aci, hai să intrăm înăuntru. — Eu aș pleca, dar mai întâi aș dori să-i porunciți popii să-mi arate biserica, aș vrea să-i mai văz o dată zugrăveala... — Cum de nu, până
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
vlădica Theodosie, umblau pe la mânăstirile oltenești ca să arate meșterilor ce anume vor să fie folosit ca izvod. Erai și domnia ta, neică Mihai. Copii eram doar cinci, că Stanca era la casa ei, Maria doamnă în Moldova și Ilinca își pregătea zestrea la Târgoviște. Așadar noi, Constantin, Radu și cu mine și Safta și Ancuța, abia, abia ridicată. Poate eram la Cozia, poate la Sărăcinești la schit sau poate la Ostrov, nu-mi aduc aminte prea bine unde eram. Maica și taica
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
până la București? Atunci când a răposat Șerban Vodă, iute s a gândit: „Să vină Constandinul Stancăi la domnie, că are bani să-l mulțumească pe sultan”. Și am dat și ca să-l răscumpăr pe beizadea Gheorghiță al lui Șerban Vodă, și zestre Casandrei când s-a măritat, și bani la marele seraschier, și la han ca să nu jefuie țara trecând spre Zărnești. De drumul la Odrii ce să mai zic, altă politică de-a lui naș Dinu și neica Mihai. Li se
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
jilțurile încrustate cu pietre scumpe, sidef și fildeș, pentru scoarțele oltenești sau orientale topind în țesătura lor cele mai minunate culori, dar acum păreau imense în pustiul ce se căsca în ele. Iatacul doamnei, cu tot ce putuse să aducă zestre o femeie din neamul ei, era golit, chiar și icoanele erau smulse de pe pereți, doar o candelă stingheră ardea în dreptul unui crucifix. — Mâine este Joia Mare, se pomeni vorbind singur, Doamne ferește, cum pot să iasă cu muzici în Dealul Văcăreștilor
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
făcut poiată pentru orătănii și coteț unui godac negru. în jurul ogrăzii au împletit din nuiele tari gard cu cunună și-au sădit roată împrejur răchiți. Către iarnă holteiul nu întârzie să se însoare cu o vădană care îi aduse drept zestre doi băieți și puțintel pământ. Locul s-a dovedit cu vad. Ploile încă nu înnegriseră acoperișul casei când, pe gârlă, așeză moară un gospodar, care mai apoi veni cu toate acareturile, durând și pod peste apă, crâșmă și piuă de
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
găsești acasă, tu ! C-acolo la voi, numai lapte cu tocmagi și colac cu mac avea să-ți deie mă-ta. Umblă cânele cu covrigu-n coadă, așa să știi, tu ! Că de nu erau timpurile de-acu, îți făceam eu zestre cu optzeci de prăjini de loc și-ți găseam un flăcău aici în sat ca să-ți faci gospodărie. Dar azi pământul n-are preț. Da’ câte ți-am dat eu și cât te-am îmbrăcat nici într-o sută de
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
vedere. Și nu i-a plăcut lui Petrache Paraschiva. Dar de rușine n-a zis nu, a zis las’ c-om vedea, m-oi mai gândi... Și după două zile se trezește Petrache cu Paraschiva în ogradă descărcând căruța cu zestre... Băltoaia, care n-auzea nimic, se oprise în cărare lângă punte să culeagă din dudău o mână de frunze moi. - Asta-i cătușnică, zise ea, iarba mâței sau flocoasă, care-i bună în scăldătoare la copiii mâțâțăi. - Ărra, liță, apoi
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
e de văduvoi : aerul închis, mirosind a bătrân, geamurile cu păianjeni, podmolul cu gropi și dâmburi de noroi. Un horn afumat, o masă joasă, rasă cu cuțitul, două scăunele cioplite din bardă și patul pe care stătea moșneagul alcătuiau toată zestrea încăperii. Pe scândurile patului grosolan, un mindir din paie, o pernă acoperită cu polca, să fie moale, și un ogheal murdar. într-un cui atârna surtucul. în alt cui, lampa cu țilindrul afumat în care, prizonieră, bâzâia o muscă. într-
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
Scurtă, groasă, cu tulpanul tras pe gură, lângă ea se așezase, îmbufnată, Maraftoaia. Cu ciucurii broboadei pe sâni, nevasta aducea sprintenă sloii de ceară. îi scotea din odaia cea mare care era mai mult un fel de magazie. Acolo ținea zestrea, icoana, candela, patul de bronz în tăblii pictate cu trandafiri, fotografii într-o ramă înroșită de fum : Vârlan soldat, Vârlan mire, Vârlan nun mare, țeapăn și holbat. Nefiind locuită, odaia nici nu avea sobă. Gospodarii ședeau în șandrama, unde e
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
băgă de seamă. ― Nu-mi place să mănânc singură! strigă, dar n-o auzi nimeni. Se stârnise vântul din vale, așa cum se stârnea În fiecare după-amiază. Bătea prin ferestrele deschise ale casei. Făcea să-i zăngăne zăvorul de pe lada de zestre și mătăniile vechi ale tatălui ei care stăteau deasupra. Desdemona apucă mărgelele. Începu să prefire, una câte una printre degete, exact așa cum făcuseră tatăl ei și bunicul și străbunicul, respectând o moștenire familială de Îngrijorare temeinică, precisă și codificată. Pe măsură ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
manechinul francez de lenjerie, Încât nu observă că pașii nu se apropiau, ci se Îndepărtau. Se Întoarse și văzu că Lefty Stephanides, singurul burlac eligibil din zonă, Își luase tălpășița... ...Între timp, la ea acasă, Desdemona Își deschise lada de zestre. Băgă mâna Înăuntru și-și scoase propriul corset. Mama ei i-l dăruise cu mulți ani Înainte, În așteptarea nopții ei de nuntă, spunându-i: ― Sper că o să-l umpli Într-o zi. Acum, În fața oglinzii din dormitor, Desdemona ținea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
jos pe stradă și dând peste Lucille Kafkalis, care Îl dezamăgise la fel de tare, nereușind să se ridice la Înălțimea paginii 22... ...Dar iată că Începe. Desdemona, plângând, Își dă jos corsetul, Îl Împăturește și Îl pune Înapoi În lada de zestre. Se aruncă pe pat - pe patul lui Lefty - și continuă să plângă. Perna miroase a pomada lui de lămâie și ea o adulmecă printre suspine... ...până când, amețită de narcoza plânsului, adoarme. Visează visul pe care l-a tot avut În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
făceau pe vremea aceea toți tații greci ai fetelor neeligibile: scrisese În America. Statele Unite erau Înțesate de dolari, jucători de baseball, haine de raton, bijuterii cu diamante - și burlaci singuratici, emigranți. Cu o poză a presupusei mirese și cu o zestre considerabilă, tatăl ei reușise să-i găsească și ei unul. Jimmy Zizmo (prescurtat de la Zisimopoulos) venise În America În 1907, la vârsta de treizeci de ani. Familia nu știa prea multe despre el, În afară de faptul că era bun negustor. Într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Jimmy Zizmo (prescurtat de la Zisimopoulos) venise În America În 1907, la vârsta de treizeci de ani. Familia nu știa prea multe despre el, În afară de faptul că era bun negustor. Într-o serie de scrisori adresate tatălui Sourmelinei, Zizmo negociase valoarea zestrei, pledând cu limbajul formalizat al unui avocat, ba chiar mersese până acolo Încât să ceară un cec bancar Înainte de ziua nunții. Fotografia pe care o primise Sourmelina Înfățișa un bărbat Înalt și chipeș, cu o mustață virilă, care ținea Într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
folosească alte oale și farfurii. Apoi, fără whisky. Bei? ― Câteodată. ― Fără băutură. Du-te la o bodegă dacă vrei să bei. Nu vreau să am probleme cu poliția. Acum, despre chirie. De-abia v-ați căsătorit? ― Da. ― Ce fel de zestre ai primit? ― Zestre? ― Da. Cât? ― Dar tu ai știut că-i așa bătrân? șopti Desdemona la parter În timp ce inspecta cuptorul. ― Cel puțin nu-i frate-meu. ― Taci! Nici În glumă să n-o mai spui. ― N-am primit nici o zestre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
și farfurii. Apoi, fără whisky. Bei? ― Câteodată. ― Fără băutură. Du-te la o bodegă dacă vrei să bei. Nu vreau să am probleme cu poliția. Acum, despre chirie. De-abia v-ați căsătorit? ― Da. ― Ce fel de zestre ai primit? ― Zestre? ― Da. Cât? ― Dar tu ai știut că-i așa bătrân? șopti Desdemona la parter În timp ce inspecta cuptorul. ― Cel puțin nu-i frate-meu. ― Taci! Nici În glumă să n-o mai spui. ― N-am primit nici o zestre, răspunse Lefty. Ne-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
zestre ai primit? ― Zestre? ― Da. Cât? ― Dar tu ai știut că-i așa bătrân? șopti Desdemona la parter În timp ce inspecta cuptorul. ― Cel puțin nu-i frate-meu. ― Taci! Nici În glumă să n-o mai spui. ― N-am primit nici o zestre, răspunse Lefty. Ne-am cunoscut pe vapor, când veneam Încoace. ― Nici o zestre! Zizmo se opri pe scări, se Întoarse și Îl privi pe Lefty cu uimire. — Păi, și atunci de ce te-ai Însurat? ― Ne-am Îndrăgostit, spuse Lefty. N-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
așa bătrân? șopti Desdemona la parter În timp ce inspecta cuptorul. ― Cel puțin nu-i frate-meu. ― Taci! Nici În glumă să n-o mai spui. ― N-am primit nici o zestre, răspunse Lefty. Ne-am cunoscut pe vapor, când veneam Încoace. ― Nici o zestre! Zizmo se opri pe scări, se Întoarse și Îl privi pe Lefty cu uimire. — Păi, și atunci de ce te-ai Însurat? ― Ne-am Îndrăgostit, spuse Lefty. N-o mai rostise În fața unui străin și asta Îl făcea să se simtă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]