33,137 matches
-
popor care nu mai suportă inerția, mediocritatea și banalitatea cotidiană: "Mi-a fost hărăzită gloria, o glorie severă, potrivnică lacrimilor, femeilor și pruncilor, o glorie puternică..." Această speranță se va împlini atunci cînd, ajuns general victorios, Cap de Aur ucide bătrînul împărat, solemn, binevoitor și slab, simbol al legitimității și al ordinii stabilite. Pleacă, strigă el. Eu voi comanda, pentru că așa e drept". "Vorace, încăpățînat, nesătul", cuceritor imposibil de satisfăcut, el începe atunci o aventură interminabilă care, odată cu fiecare bătălie, îi
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
nivelul cel mai elementar al construcției mitice, analistul vine în contact cu ceea ce se poate numi fie "minunatele vremuri străvechi", fie "frumoasele epoci". Și nu e vorba aici numai de această veche funcție de creativitate legendară pe care au exercitat-o "bătrînii" evocînd timpul care a trecut al tinereții. În societățile noastre numite moderne, aparent dominate de un ritm din ce în ce mai rapid al schimbărilor, nu poate fi neglijat acel fior emoțional, estetic și sentimental în același timp care pare a se lega din ce în ce mai
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
de care trebuie să scapi. Pe de altă parte, este timpul "de dinainte", acela al unei măreții, al unei nobleți sau al unei fericiri pe care trebuie să le regăsim. Un personaj din Legenda secolelor evocă: Acea mare strălucire a Bătrînilor și a Părinților pentru a afirma imediat, adresîndu-se celor de azi că "oamenii de dinainte" Ei erau mai mult ca țărani decît sînteți voi azi ca regi. Trebuie doar să precizăm că dominat efectiv de noțiunea căderii, a decăderii, acest
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
stării de natură", aceea care la apogeul secolului Luminilor a fost visată și conceptualizată de principalii săi interpreți. Prin ocultarea noțiunii de păcat originar, arierplanul escatologiei biblice este, fără îndoială, în întregime bulversat. Totuși, în Adaos la Călătoria lui Bougainville, bătrînul tahitian al lui Diderot, "oftînd după frumoasele zile apuse ale țării sale", apără de invadatorul venit din altă lume tocmai această stare de inocență primară, intactă, castă, neatinsă, necunoscînd răul și nici păcatul originar. Sîntem nevinovați, proclamă el, sîntem fericiți
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
a lipsit din zonele părăsite de aceasta, dincolo de manifestările de transgresiune mai mult sau mai puțin impure. Dar, pe de altă parte, nu putem să nu ținem seama de prezența sa continuă în posteritate. Tocmai acel sistem de argumentare al bătrînului tahitian va fi regăsit, de-a lungul secolelor și pînă în contemporaneitatea imediată, în formularea sa esențială, prin afirmarea principiilor celor mai simple, în același discurs protestatar, diversificat ca expresie, dar în continuă dezvoltare. Întreținînd respectul sau cultul pentru omul
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
îl ocupă pudoarea, prudența și castitatea: "în zilele de sărbătoare, o fecioară mai mare de zece ani nu poate apărea în public fără mama sa, fără tatăl sau fără tutorele său". De aici și respectul acordat vîrstei, rolul privilegiat al bătrînilor: "Respectul bătrîneții este un cult în patria noastră." De aici, în sfîrșit, și idealul clar definit al unei societăți religioase în care cultul Ființei supreme și recunoașterea nemuririi sufletului se află într-o comuniune totală: "Tămîia va fumega zi și
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
unei societăți religioase în care cultul Ființei supreme și recunoașterea nemuririi sufletului se află într-o comuniune totală: "Tămîia va fumega zi și noapte în templele publice și va fi întreținută timp de douăzeci și patru de ore, rînd pe rînd de bătrînii în vîrstă de șaizeci de ani..." Un curios paradox face totuși ca acele virtuți ale curajului și fidelității, ale goliciunii, ale loialității și pietății, inspirate de modelul antic și predicate de o etică iacobină, să fie aceleași pe care, după
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
la sfîrșitul veacului al XVI-lea, cu bun-simț și în termeni duri și la obiect, de Jean Bodin. "Este o mare greșeală, comenta Bodin, să crezi că speța umană nu degenerează. Și cum cei care o comit sînt, în general, bătrînii, e probabil ca ei să-și aducă aminte de farmecul tinereții ce face să prindă viață din nou bucuria și voluptatea, în vreme ce acum se văd lipsiți de orice plăcere." E vorba deci de o pură ficțiune, de fantasmele vîrstei pe
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
de-a lungul anilor. Satul Muntenii de Sus este un sat în apropierea Vasluiului, cu oameni liniștiți, gospodari și cu o deschidere la nou datorită contactului cu orașul. Pentru a afla detaliat tradiția de Paște, am discutat cu unul din bătrânii satului el încercând să își reproducă în memorie una din sărbătorile de Paște la care a luat parte. Acesta declara că în săptămâna dinaintea Paștelui se sărbătoresc Floriile sau “Intrarea Domnului în Ierusalim”. În săptămâna după Florii, ultima săptămâna de
Filosofia şi istoria cunoaşterii by Bianca Cărăuşu () [Corola-publishinghouse/Science/1124_a_2080]
-
Ouăle și pasca sunt așezate în Biserică pentru a fi sfințite. Ouăle sfințite sunt luate acasă pentru că ele sunt cele care se consumă prima dată. Lumina Învierii este adusă în casă, aceasta aducând noroc în viața fiecăruia. Duminică după amiază bătrânii satului împreună cu copiii se adună la cimitir, punând pe mormintele rudelor sau ale cunoștințelor ouă și pască. Ceilalți tineri feciori, umblă din casă în casă însoțiți de o fanfară lăutărească, făcând o horă în curtea fiecărui gospodar. Ei sunt răsplătiți
Filosofia şi istoria cunoaşterii by Bianca Cărăuşu () [Corola-publishinghouse/Science/1124_a_2080]
-
lui Ilie Moromete. Prezentând-o sub toate formele, P. se menține aproape peste tot în linia fină și înaltă a vocației sale epice. Sunt, în acest sens, câteva scene antologice. Cea care vine imediat în minte e aceea în care bătrânul țăran, udat până la piele de o ploaie repede și caldă de vară, sapă cu o hotărâre ce vine din adâncurile ființei lui șanțul care să apere șura de paie, în timp ce, în altă parte a satului, se pregătesc răsturnări spectaculoase. În
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289000_a_290329]
-
Lazăr de la Rusca], București, 1955; Geo Bogza, Válogatott írások [Scrieri alese], București, 1959; Tudor Arghezi, Morzsányi tavasz [Povestiri], București, 1962, Ötperces mese. Prózai írások [Scrieri în proză], București, 1963, Versek [Versuri], București, 1964; Mihai Beniuc, A vén Vezuv szive [Inima bătrânului Vezuviu], București, 1964; Mihai Eminescu, Költeményei [Poezii], București, 1966, Válogatott művei [Opere alese], Budapesta, 1967; Al.A. Philippide, Monológ Babilonban [Monolog în Babilon], București, 1968 (în colaborare); Camil Petrescu, Velencei történet [Act venețian], București, 1969; Csillagok osztályosa [Printre stele], București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287665_a_288994]
-
orașul ori numai în două să-mpartă Toat-avuția din dalba cetate. Dar locuitorii Nu se-nvoiră și-n taină-narmați se gătiră de-o cursă. După ce tineri băieți și femei de-ale lor se suiră La metereze și stau cu bătrînii de pază la ziduri, 505 Ei o porniră, și-n frunte purceseră Palas și Ares, Care din aur erau și numai cu straiul de aramă, Mari și frumoși în podoabe de arme cum zeii s-arată Și vederoși între ei
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
a ajunge devreme la o întîlnire, a sosi într-un mediu necunoscut...)14. (43) Ravanat și Servettaz se opriră mai bine de un sfert de oră înainte de a începe cățărarea pe creastă. Respirară adînc, admirînd peisajul Alpilor Grée familiar pentru bătrîn, cu totul nou pentru tînăr. Era o zi magnifică și la orizont, către sud se puteau zări Alpii cum se aliniau în trepte [...]. R. Frison-Roche, Premier de cordée (44) Nava pierdea din viteză. Pe ecrane se vedea cum planeta acoperea
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
unde este Etienne, trădînd astfel perspectiva nelimitată a autorului. (55) În vreme ce Etienne se frămînta astfel, cu ochii rătăcind în neștire pe nesfîrșitele plaiuri, îl zări treptat-treptat, în cele din urmă. Rămase uimit: nu-și închipuise de loc așa orizontul, cînd bătrînul Bonnemort, cu o mișcare a mîinii i-l arătase în fundul tenebrelor. În față-i recunoștea, într-adevăr, Voreux-ul, înfundat într-o cută a terenului, cu casele-i de lemne și cărămizi, cu hala ciururilor gudronată, cu turla acoperită cu ardezie
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
Premier de cordée de R. Frison-Roche este suficient pentru ilustrare: (9) Ravanat și Servettaz [= I] se opriră mai bine de un sfert de oră înainte de a începe cățărarea pe creastă. [= II] Respirară adînc [= II], admirînd [= III] peisajul [= V] familiar pentru bătrîn, cu totul nou pentru tînăr [= I] Alpilor Grée [= V]. Ziua era magnifică și se puteau zări la orizont [= IV], către sud, Alpii [= V] ce se aliniau în trepte (...). R. Frison-Roche, Premier de cordée Descriere de tipul A FACE Personaj Personaj
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
Nathalie Sarraute atunci cînd vorbește despre celebrul tort etajat, din Doamna Bovary, ale cărui ornamente le vom studia mai tîrziu: Eu văd un tort etajat pe care pot să îl privesc mai întîi de la bază [tipul A VEDEA] sau cum bătrînul maestru cofetar începe să-i orneze baza, și astfel îl ridică ... [tipul A FACE]. 1972, p. 33 Descriere de tipul A SPUNE Personaj ne Personaj informat Verb de Obiectul sau puțin informat + și volubil + vorbire + descrierii I II III IV
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
97) un astfel de exemplu, la (1), dintr-un text științifico-fantastic. Absența denumirii, fiind indicate doar elementele definiției, ne apropie de scrierea cuvintelor încrucișate sau de ghicitoare. Stefan Wul apelează la aceeași metodă și cu cîteva pagini mai sus: (19) Bătrînul alergă spre o clădire înaltă, fără acoperiș și ferestre. Pe fațadă se putea zări o veche inscripție, pe jumătate ștearsă de trecerea timpului. Însemne bizare, înțelese numai de zei: CUBAN RUM S.A. Bătrînul se aruncă sub boltă, se rostogoli peste
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
și cu cîteva pagini mai sus: (19) Bătrînul alergă spre o clădire înaltă, fără acoperiș și ferestre. Pe fațadă se putea zări o veche inscripție, pe jumătate ștearsă de trecerea timpului. Însemne bizare, înțelese numai de zei: CUBAN RUM S.A. Bătrînul se aruncă sub boltă, se rostogoli peste niște grămezi de obiecte bizare, de formă cilindrică, subțiate la capăt, incredibil de bine șlefuite, de culoare brună. Bătrînul sfărîmă cu o piatră vîrful unuia dintre aceste obiecte, se așeză jos și, cu
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
jumătate ștearsă de trecerea timpului. Însemne bizare, înțelese numai de zei: CUBAN RUM S.A. Bătrînul se aruncă sub boltă, se rostogoli peste niște grămezi de obiecte bizare, de formă cilindrică, subțiate la capăt, incredibil de bine șlefuite, de culoare brună. Bătrînul sfărîmă cu o piatră vîrful unuia dintre aceste obiecte, se așeză jos și, cu capul pe spate, dădu pe gît un lichid auriu care-l ardea. La fiecare înghițitură, mărul lui Adam i se mișca de cîteva ori, în sus
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
l-am zărit sau am crezut că-l zăresc printre marinari pe mecanicul bine făcut. Am avut chiar impresia că rînjea. A dispărut pe furiș pe ușa de la bucătărie. A trebuit să-l ajut pe infirmier să-l ducă pe bătrîn. La infirmerie l-am întins pe un pat. Medicul i-a scos cămașa pentru a-l examina. Pe brațul său se putea vedea o sabie fin tatuată. [Și mai tîrziu naratorul observă un tablou pe peretele din cabina sa] Îmi
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
Explicați de ce portretul lui Eartha Kih, apărut în Libération, este dificil de citit. Eartha Kih, cum să vă spun, este o Crawford de culoare, deșirată, care cîntă precum copilul sălbatic al lui Marlène și Piaf. O Betty Boop vrăjitoare, un bătrîn Chinez în Africa. Notele sale grave de "Catwoman", lacrimile sale de persoană intervievată și pusă în încurcătură cum doar americanii știu să o facă, vizita în locurile copilăriei sale de negresă din nuvelele lui Sherwood Anderson, sărutul răzbunător à la
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
Alexandria. Esopia, text revăzut de Mihail Sadoveanu, pref. I. C. Chițimia, București, 1966; Alexandria ilustrată de Năstase Negrule, îngr. și pref. Al. Duțu, București, 1984; Alexandria, în Cărți populare, îngr. Isai Cârnu, Chișinău, 1998, 7-32. Repere bibliografice: B.P. Hasdeu, Cuvente den bătrâni, II, București, 1879, 56-70; Gaster, Lit. pop., 7-32; N. Cartojan, „Alexandria” în literatura românească, București, 1910; N. Cartojan, „Alexandria” în literatura românească. Noi contribuții, București, 1922; Cartojan, Cărțile pop., I, 213-232; Cartojan, Ist. lit., I, 76-78; Gabriel Ștrempel, Copiști de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285243_a_286572]
-
psihice. Când nu denunță alienări ale psihicului uman, dramaturgul semnalează, între alte situații, sufocări în mizerie, precum cea a unei spălătorese șchioape, Silvia, a cărei viață, autocurmată în final, se irosește într-un subsol (Visul sau Damenvals), imaginează personaje enigmatice, bătrâni care au când nouăzeci, când nouă sute de ani și care își amintesc de un ciudat Herbert, înțelept nebun sau nebun înțelept, un soi de prototip al nebunilor ce mișună în opera lui P., îndatorată modelului shakespearean și prin asemenea prezențe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288929_a_290258]
-
într-un oraș de două ori mai întins. În inima acestui oraș-ruină, în zona sovietică, exista un perimetru insolit delimitat de Unter den Linden, Leipzigerstrasse și Alexanderplatz. Aici avuseseră loc ultimele confruntări cu cei din urmă apărători ai Fürer-ului, băiețandri, bătrîni, și mai ales legionari francezi, olandezi, norvegieni, pe scurt, "europenii" SS-ului. Aici se găsea Cancelaria Reich-ului, unde, mergînd printre dărîmături, am zărit documente ce autorizau promovări sau medalieri semnate de Hitler. Bunker-ul, aflat la baza edificiului distrus, își dezvăluia
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]