33,137 matches
-
Cer, cum bine zis-a poetul latin Ovidiu, fără al mitui sau șpăngui vreun fioros get. În mitologia vedică apar călăreții gemeni - așvini - cum sînt și pe iconițele geților și care erau vindecători de boli, ei putînd dărui tinerețea oricărui bătrîn pios. Călăreții așvini simbolizau lumina dimineții și a serii, fiind născuți din lumina ce-rească, tot așa cum erau și cabirii, iar pe cer erau reprezentați mitologic de luceafă- rul de dimineață și cel de seară. Noi ca niște nemernici, o tragem
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
octombrie 1941, Compania II-a din Batalionul 10 Mitraliere, primește ordinul de a escorta pe acești nenorociți la bariera Dalnic, unde se aflau patru magazii lungi de aproximativ 25-30 metri și late de aproximativ 10- 15 metri. Deținuții - copii, femei, bătrâni și bolnavi, de toate vârstele - sunt scoși din închisoare, încolonați și mânați ca vitele către abator, spre aceste magazii. În timpul transportului, mulți dintre cei încolonați cădeau și erau imediat împușcați de către jandarmi, astfel ca drumul de la închisoare până la locul de
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
fie exterminați cei închiși în primele magazii, urmând ca operațiunea să - 40 continue a doua zi pentru celelalte două magazii, în care erau închiși femeile și copiii. O noapte întreagă și o bună parte din dimineața următoare, femeile, copiii și bătrânii închiși în aceste ultime magazii, s-au zbătut asteptându-și moartea. Dupa ce au fost și aceștia exterminați prin procedeele din ajun, magazia în care erau bărbații, după ce au fost maltratați toți cei dinăuntru, a fost aruncată în aer”1 . În
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
satele regiunii, și asemenea acte au continuat până la sfârșitul ocupației. Nu există nicio aluzie la faptul că majoritatea celor împușcați, spânzurați și arși de vii erau evrei. Represaliile de la Odessa, în timpul cărora “mase de cetățeni - bărbați și femei, copii și bătrâni” - au fost arși de vii și împușcați în depozitele de praf de pușcă (silozurile de cereale de la Dalnic) lânga aeroport, pe autostradă, sunt menționate fără cea mai mică referință la explozia Cartierului general al armatei române, care, se pare, a
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
de la Bogdanovka, județul Golta. Rămâne întrebarea cum a fost posibil ca personalul român din administrația locală, jandarmerie și armata să aibă o atitudine incompatibilă cu statutul de om.Ce i-a putut determina să recurgă la atitudini primitive, rudimentare, față de bătrâni, femei sau copii? De altfel, în opinia noastră, prezența acestor trei categorii în rândul victimelor nu lasă mareșalului Antonescu nicio apărare. Concluzia istoricului evreu de origine română Jean Ancel este cel puțin la fel de dură. “Regimul Antonescu care a guvernat statul
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
octombrie 1941, Compania II-a din Batalionul 10 Mitraliere, primește ordinul de a escorta pe acești nenorociți la bariera Dalnic, unde se aflau patru magazii lungi de aproximativ 25-30 metri și late de aproximativ 10- 15 metri. Deținuții - copii, femei, bătrâni și bolnavi, de toate vârstele - sunt scoși din închisoare, încolonați și mânați ca vitele către abator, spre aceste magazii. În timpul transportului, mulți dintre cei încolonați cădeau și erau imediat împușcați de către jandarmi, astfel ca drumul de la închisoare până la locul de
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
să fie exterminați cei închiși în primele magazii, urmând ca operațiunea să continue a doua zi pentru celelalte două magazii, în care erau închiși femeile și copiii. O noapte întreagă și o bună parte din dimineața următoare, femeile, copiii și bătrânii închiși în aceste ultime magazii, s-au zbătut asteptându-și moartea. Dupa ce au fost și aceștia exterminați prin procedeele din ajun, magazia în care erau bărbații, după ce au fost maltratați toți cei dinăuntru, a fost aruncată în aer” . În legatură
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
satele regiunii, și asemenea acte au continuat până la sfârșitul ocupației. Nu există nicio aluzie la faptul că majoritatea celor împușcați, spânzurați și arși de vii erau evrei. Represaliile de la Odessa, în timpul cărora “mase de cetățeni - bărbați și femei, copii și bătrâni” - au fost arși de vii și împușcați în depozitele de praf de pușcă (silozurile de cereale de la Dalnic) lânga aeroport, pe autostradă, sunt menționate fără cea mai mică referință la explozia Cartierului general al armatei române, care, se pare, a
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
de la Bogdanovka, județul Golta. Rămâne întrebarea cum a fost posibil ca personalul român din administrația locală, jandarmerie și armata să aibă o atitudine incompatibilă cu statutul de om.Ce i-a putut determina să recurgă la atitudini primitive, rudimentare, față de bătrâni, femei sau copii? De altfel, în opinia noastră, prezența acestor trei categorii în rândul victimelor nu lasă mareșalului Antonescu nicio apărare. Concluzia istoricului evreu de origine română Jean Ancel este cel puțin la fel de dură. “Regimul Antonescu care a guvernat statul
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
conștientă, cooperantă. Omenirea a parcurs un drum dificil pentru a atinge un nivel corespunzător înțelegerii necesității acestei noi ordini, a deschiderii granițelor și înscrierii tuturor în concertul cooperării globale. Versurile lui Tudor Arghezi „...prin râpi și gropi adânci / suite de bătrânii mei pe brânci” sunt prin extensie foarte potrivite pentru a caracteriza o anumită stare a globalizării în anumite perioade de conflict, turbulențe și confuzii. Războiul rece a constituit una dintre cele mai potrivnice perioade. Iată de ce renunțarea la războiul rece
Prelegeri academice by VASILE BURLUI () [Corola-publishinghouse/Science/91809_a_92374]
-
un eveniment de „Pruncul român”. Mai traduce din romanticul Chateaubriand Geniul hristianismului (I-II, 1850-1851), predici morale din Bourdaloue, Cuvânt pentru conștiința greșită (1841), sau meditații din iluministul J.-B. Massillon, incluse în Mângăietorul celor întristați, celor bolnavi și celor bătrâni sau Adunare de meditații (I-II, 1850). Selectează, de asemenea, două culegeri, Din confesiile Sfântului Augustin (I, 1851) și Din meditațiile Sfântului Augustin (I-III, 1851). Se adaugă Proverbele lui Solomon (1852) și Ecclisiastul (1852), traduceri modernizate lingvistic ale vechilor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286790_a_288119]
-
2 (Vrei să fii înțelept?), îngr. și pref. Onisifor Ghibu, București, 1916. Traduceri: L. Bourdaloue, Cuvânt pentru conștiința greșită, Buzău, 1841; ed. Iași, 1859; Lamennais, Cuvintele unui credincios, București, 1848; ed. Iași, 1859; Mângăietorul celor întristați, celor bolnavi și celor bătrâni sau Adunare de meditații, I-II, București, 1850; ed. Iași, 1859; Chateaubriand, Geniul hristianismului, I-II, București, 1850-1851; Din confesiile Sfântului Augustin, I, București, 1851; Din meditațiile Sfântului Augustin, I-III, București, 1851; Proverbele lui Solomon, București, 1852; Ecclisiastul, București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286790_a_288119]
-
la punct sistemul de apărare. Romanii au năvălit în oraș, dar Arhimede a rămas surd la panica din jurul lui. Stătea așezat pe pământ și desena cercuri pe nisip, încercând să dovedească o teoremă. Un soldat roman l-a văzut pe bătrânul zdrențăros de 75 de ani și i-a poruncit să-l urmeze. Arhimede a refuzat, deoarece nu-și terminase încă demonstrația matematică. Soldatul înfuriat l-a înjunghiat și astfel a pierit cea mai luminată minte a lumii antice, măcelărită fără
Zero-biografia unei idei periculoase by Charles Seife () [Corola-publishinghouse/Science/1320_a_2892]
-
supere decît să se folosească de învățăturile dumitale, își permite cu tot respectul, a-ți trimite din depărtare urarea sa cordială: "Să trăiască ilustrul nostru profesor Titu Maiorescu întru mulți ani, sănătos, cuminte și vesel! așa cum din tinerețe îl știe bătrînul școlar I. L. Caragiale"". Gestul poate recuperator amintește totuși de cel al lui Moțoc la reîntîlnirea cu Lăpușneanu "asemenea cîinelui care în loc să mușce, linge mîna care-l bate" (C. Negruzzi). În ceea ce-l privește, Maiorescu strecoară în însemnările sale zilnice observații
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
reprezentație, din verva tatălui său risipită în fața unei galerii mute de admirație. Era mai mult un nesociabil, un singuratic, cu aparențe ursuze și posomorîte. Numai între prieteni, în intimitate, reapărea demonul părintesc al elocinței și al paradoxului. Ca și la bătrînul Ion, ca și la fratele său Luca, la temelia minții lui Matei stăpînea o memorie uluitoare și dezordonată de autodidact fără alegere, cu apucături enciclopedice, dar mai ales îndreptată în domeniul trecutului și inutilului. Inconformismul lui nu era numai teoretic
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
clarificații, și arta lui e a artificialității somptuoase" (Ov. S. Crohmălniceanu) orientări ce se recunosc și în estetica simboliștilor și decadenților, atît de opusă principiilor clasicismului cărora le-a fost credincios Ion Luca Caragiale: "...oricît ar părea de oribil, verva bătrînului Caragiale, ostentativa-i comportare plebeiană, verdeața limbajului său, era dispus să le convertească în trivialitatea volubilă a lui Pirgu, sub a cărui înfățișare de măscărici își cam vedea tatăl" (idem). S-a mai afirmat iarăși că veritabila noblețe mateină ar
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
propoziții, întrebi predicatul." "Cînd Vasile Baciu se culcă beat, Ion veni la Ana noaptea și o căută pe sub fustă, ca să pună mîna pe pămîntul fetei." " Cînd băgă mîna în gaura pupezei, Nică dădu de ceva moale și cald." "Mircea cel Bătrîn a fost îngropat la Cozia împreună cu umbra sa." "Motanul zgîrcitului Hagi-Tudose fusese decapitat prin tăierea cozii." "În casa Irinucăi, Creangă dormi cu o capră și o umplu de rîie." " Prima fază a formării limbii a fost faza de bolboroseală." " Cînd
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
vă concureze și faceți tot ceea ce puteți să nu fiți propriul adversar. +++ Ideea 16. Bătrân prea repede și dăștept prea târziu Bunicul meu era un emigrant din Europa și proverbul lui preferat din țara de origine suna astfel: „vei fi bătrân prea repede și dăștept prea târziu”. Litera „ă” reflecta pronunția lui stricată, dar mesajul era clar și concis. Referitor la stimularea oamenilor, el credea cu tărie că provocarea este atât de mare și că multiplele situații în care este pus
[Corola-publishinghouse/Science/1850_a_3175]
-
unul și că atunci când vorbim nu facem decât să învățăm ceea ce știm deja. Când punem întrebări și ascultăm, atunci învățăm și ne dezvoltăm. +++ În casetă +++ TEMĂ Pe un carton de 3 × 5, notați proverbul preferat al bunicului meu: „Vei fi bătrân prea repede și dăștept prea târziu”. Apoi urmați-mi de a ține acest carton la vedere pentru a vă aduce aminte să întrebați, să întrebați și să întrebați încă o dată. De fapt, decideți chiar acum încă să memorați acest puternic
[Corola-publishinghouse/Science/1850_a_3175]
-
așa cărunt ca el cu mintea? Căci întru acestea pune bătrânețea și Solomon (Pilde 4, 9). Cine, nu numai dintre contemporanii noștri, ci chiar dintre cei care au viețuit cu mult înainte de noi, a fost atât de respectat de către cei bătrâni și de către cei tineri? Cui, prin viața cea edificatoare, îi erau mai puțin necesare cuvintele? Și cine, pe lângă viața cea îmbunătățită, poseda în mai mare măsură cuvântul? Ce specii de științe n-a trecut el, sau - mai bine zis - în
Adversus haereses. Filosofie creştină şi dialog cultural (III) by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/178_a_154]
-
alte categorii fiscale: 2 preoți, un diacon, 2 dascăli, 11 bătrâni și nevolnici, văduve, 14 slugi și 2 evrei orândari (arendași, n.ns.), iar cea din 1838, 276 birnici, 3 preoți, un diacon, 4 dascăli, un vătav al moșiei, 19 bătrâni, 37 văduve, 21 căpătăieri, o slugă și 4 evrei orândari 13. Și în anii care au urmat numărul de lăcuitori a crescut, fiind în anul 1852 de peste trei ori mai mare față de anul 1803, ajungând la 370 de nume, din
ACCENTE ISTORIOGRAFICE by Gheorghe Enache () [Corola-publishinghouse/Science/791_a_1721]
-
evreu orândar. În următoarele decenii, însă, populația a scăzut continuu, catagrafia din 1838 consemna 38 birnici, un preot, 2 dascăli, 3 văduve și un evreu orândar, iar cea din 1852, doar 31 birnici, un preot, un vătav al moșiei, 2 bătrâni și 6 văduve. Nici afluența străinilor spre Ulmi nu a fost mare, tăblița din anul 1851 menționând 4 căpătăieri, din care 2 proveneau din ținutul Cârligăturii și câte unul din Ruginoasa și Coșula (ținutul Botoșani), însă alți 3 au fugit
ACCENTE ISTORIOGRAFICE by Gheorghe Enache () [Corola-publishinghouse/Science/791_a_1721]
-
6 din Poleni. Revenind la satul Poleni, constatăm, de la un an la altul, o creștere lentă a populației, de la 22 birnici și 4 căpătăieri în 183234, la 44 birnici, 3 bătrăni și 3 văduve în 183835 și 47 birnici, 2 bătrâni și 2 văduve în 185236. Menționăm că în Poleni nu se aflau preoți și dascăli, satul neavând biserică, iar numărul celor stabiliți temporar era neînsemnat; câte un căpătăier din Arama și Belcești și un morar din Gura Văii, ținutul Neamț
ACCENTE ISTORIOGRAFICE by Gheorghe Enache () [Corola-publishinghouse/Science/791_a_1721]
-
mii de dorințe contradictorii care nici nu reușesc să devină dorințe, deziluzionate de tot fără să fi gustat din nimic, din cauza evenimentelor, epocii, românului modern și care, fără ardoare, fără elan, par să îmbine capriciile de copii alintați cu duritatea bătrânilor sceptici 142. Pariziana tipică la Maupassant este Michèle de Burne, "un type rare" [Maupassant, Notre cœur, p.74], mondenă cu privirea vioaie, de o grație artificială și amețitoare, bibelou sofisticat, bijuterie sacra, o curiozitate estetică. Mariolle, un alt admirator al
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
Maupassant, Le verrou, în La parure, p.268]. "Son regard passait sur vous comme une caresse lente, savoureuse et sans fin" [Maupassant, Miști (souvenirs d'un garçon), în La parure, p.432]. Fiica contelui Ladricourt îl cucerește din priviri pe bătrânul baron Sandorff: "elle avait positivement rendu fou, avec șes regards de feu" [Zola, L'Argent, p.29]. Totul transmite senzualitate în descrierea Parizienei: "Mme de Marelle rajustant en face de la glace leș petits cheveux frisés de șes tempes, toujours défaits
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]