7,087 matches
-
și o așteaptă. Iar pentru asta, Îi mulțumesc Cristinei, buna mea prietenă - honni soit qui mal y pense - fără de care n’aș fi aflat niciodată asta. „Radioalmanah“, 22 noiembrie 1997, ora 18,21 20. O picătură de verde În țarcul imaginar În care tremură cu sufletul la gură ori la rădăcină cu gândul la sacrificiul ce-i va avea curând ca victime, odată cu Sărbătorile, ale noastre, nu ale lor, porcul și bradul nu sunt singuri. Le Împărtășește soarta și vâscul. Ei
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
prin forme specifice. Se diversifică: barbarie e și a ucide un om - sensul inițial -, dar și a „corecta“ ceea ce există, un animal de companie sau Natura Însăși. Evoluează: după oameni arși pe rug, chiar și animale „vinovate“ de cine știe ce păcate, imaginare dar antropomorfice, s’au văzut cărți arse și apoi idei puse la index. Nu vom putea scăpa de barbarie, ci doar o vom putea Împinge - cum facem de când ne știm - din spațiul material, În care trăim cu toții, În acela al
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
drept că prietenul meu biped nu mă prea gratulează cu carrr...ne; deh! e doar cercetător și, pe deasupra, francofon: chercheur... dar ca să fie În acord cu sonoritatea acestui cuvânt, cerșetor adică, i-ar mai trebui ceva: un beteșug, fie el imaginar... Dar mă descurc, ca vânător redutabil ce sunt. Mai și pescuiesc, dreptu-i În frigider, nu la copcă, precum ursul din poveste: țin prea mult la codița mea, grație căreia, aplicând un principiu de mecanică pentru care Cristi a picat un
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
a fost dispariția Imperiului timurid din istorie. Mormintele din stepe, cu comorile lor ascunse, au dovedit un gust caracteristic pentru stilizare, mai puțină grijă pentru reprezentarea realistă, specifică esteticii nomade. Temele în reprezentarea animalelor erau foarte diverse: animale reale sau imaginare, scene de luptă, alternând cu reprezentări mai simple. O mare diversitate se poate constata și în obiectele găsite: vase, bijuterii, tobe, teci de sabie, covoare, țesături. A existat totuși o cultură a mongolilor, în pofida unor epitete emise la adresa acestui popor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1528_a_2826]
-
dată. Acum aveți materialul despre Ion Barbu. De fapt, mărturisesc totuși la sfîrșit, nu eram hotărît să vi-l trimit pe acesta sau un fragment dintr-un lung studiu despre Sadoveanu (peste 50 de pag[ini]), fragment despre Modelele Daciei imaginare , care ar fi fost mai potrivit poate unei reviste moldovene. Mă bucur că revista rămîne in statu quo ante , cel puțin așa am auzit. Ceea ce înseamnă că vă veți putea continua activitatea mai puțin stingheriți de elementele ce nu au
Scrisori către un redactor vol. I by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/859_a_1713]
-
și fără reducerea numărului de pagini, Ion Maxim </citation> (6) <citation author=”Ion Maxim” loc="Timișoara" data =”14 februarie, 1974”> Timișoara, 8 martie 1974 Stimate domnule Călin, Vă trimit cu oarecare tristețe materialul alăturat privind acel model al unei Dacii imaginare despre care vă scriam cîndva. Tristețea are două cauze: prima pentru că a trebuit să decupez din marele studiu Dincolo de fața lucrurilor aceste pagini, comprimate și ele la maximum (la un moment dat am fost tentat să vă trimit întregul studiu
Scrisori către un redactor vol. I by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/859_a_1713]
-
exprimă bunele ei intenții față de tineret ; apostolul relei purtări e însărcinat să consfințească buna purtare. Adolescenților de o agresivitate nemascată față de părinți li se substituie părinții care se ascund sub o barbă falsă pentru a-i răsfăța pe copii. Mediatorul imaginar înlocuiește mediatorul real și, în timp ce își schimbă natura, începe să funcționeze în celălalt sens. Vom da neîntîrziat deoparte o categorie de considerații care nu sînt esențiale pentru dezbatere și care riscă să întrețină confuzia. În calitate de clasă de vîrstă, „tineretul” a
Toţi sîntem niște canibali by Claude Lévi‑Strauss () [Corola-publishinghouse/Memoirs/613_a_1373]
-
de autenticitate, o modulare tot mai adecvată a tonului. Albastrele ninsori (1989) și Umbra rotitoarelor povești (1991) vădesc, sub aceste raporturi, un net câștig de calitate literară. Romanele scriitoarei pot fi situate, în poziții mereu ascendente, pe o scară valorică imaginară care ar duce de la formula prozei populare sentimental-„pilduitoare” la formula, de mare rafinament, care exaltă intimitatea, cotidianul prozaic și derizoriul, trimițând la semnificații esențiale descoperite îndărătul aparentei insignifianțe a momentului trăit. Cu mijloace și procedări deja acreditate drept caracteristice
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286142_a_287471]
-
tradus prin cuvinte, semne ale unei realități, probabil singura realitate căreia i se poate da crezare, care poate avea o consistență. Poezia se alcătuiește din astfel de obiecte purtătoare de stări, din fragmente de realități, de întâmplări, de conversații, reale, imaginare sau rememorate. E o tehnică mizând pe aglutinare și pierderea reliefului exact, pe arabesc, în care se resimte influența mai vârstnicului prieten Mircea Ivănescu, apariție reală în poeme (ca personaj). O anume nostalgie difuză, care cedează uneori în fața unei orgolioase
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288658_a_289987]
-
final, lucrarea se ocupă de seisme în lumea capitalului actual. O altă carte interesantă pentru activitatea de comerț exterior este: "Aurul. Mit și realitate". Lucrarea pune la dispoziția cititorilor fenomene și fapte care se străduiesc să definească rolul real și imaginar al metalului galben de-a lungul vremii. O a treia carte este intitulată "În zgomotul bursei". Scopul lucrării a fost de a introduce pe cititor în viața cotidiană a burselor și de a o face, pe nesimțite, prin intermediul unor episoade
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
tinde spre a găsi un instrument monetar perfect stabil. Mises își pune aceeași întrebare în lucrarea sa "Acțiunea umană". El spune: "Cu alte cuvinte, este posibil să ne imaginăm o monedă neutră, în cadrul unui sistem economic care nu corespunde construcției imaginare a unei economii în regim de rotație uniformă?"720. Ar fi o eroare să considerăm că moneda perfectă este moneda neutră față de sistemul economic. Socialismul, înghețând prețurile, a anulat rolul banilor și flexibilitatea acestora în raport cu sistemul economic. Rezultatul a fost
Feţele monedei: o dezbatere despre universalitatea banului by Dorel Dumitru Chiriţescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1442_a_2684]
-
puterea și educația de a fi sinceri, pentru a începe ceva, ci ne purtăm ca niște închipuiți, niște prefăcuți, care preferă să-și exteriorizeze problemele nu ca pe praguri proprii de trecut, ci ca pe asimilarea lor cu un drum imaginar pe care nu dorim să ne aflăm. De fapt noi suntem rătăciți pe drumul vieții noastre proprii și nu pe drumul "construcției capitalismului", așa cum dăm de înțeles întotdeauna când suntem întrebați. Când pleacă de acasă, fiecare copil primește sfatul de
Feţele monedei: o dezbatere despre universalitatea banului by Dorel Dumitru Chiriţescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1442_a_2684]
-
refuzate de normele gândirii umane. Era un nonsens. Pufăind și zvâcnind tot mai puternic, locomotiva îi târa pe nefericiții locatari ai vagoanelor tot mai repede și mai repede spre o destinație numai de ea știută. Din această încleștare mută și imaginară au învins îngerii lui Lucifer, rugile noastre n-au reușit să ajungă până la Cer. Trebuia să capitulăm. Mi se făcuse foame. Era liniște în vagon. Nu se auzeau decât păcăniturile ritmice produse de roți la îmbinarea șinelor de cale ferată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
se cerea trăită și valorificată la parametri maximali. Nu trebuia pierdut niciun minut, nu trebuia irosită nicio secundă din acest prețios și irepetabil miracol al vieții. "Veniți: privighetoarea cântă și liliacul e-nflorit!" (Al. Macedonski) Pe fondul manifestării unui optimism imaginar cu puține șanse de iradiere socială, Silvia a fost cea dintâi care și-a dat seama că "fugit ireparabile tempus!" Gata, Titi, ne-am odihnit, acum hai să mergem la grădina zoologică, să vedem câteva animale sălbatice. Sper să-ți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
de lanț, iar eu încheiam șirul acesta macabru, călcând prin praful gros al uliței cu măciuca pe umăr. Nu știam, nici nu bănuiam ce intenții are bunica: încotro mergeam și în ce scop. Era obositor; înaintam greu spre o Golgotă imaginară. Mai ales Haiduc. Țopăia pe cele trei picioare în niște salturi caraghioase, iar pe cel de-al patrulea picior cel beteag îl târșâia după el prin praful drumului, lăsând o dâră sinusoidală. Înainta mai mult forțat, târât de lanț, decât
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
o asemenea barbarie? Cum de puteai asista indiferent la drama unei familii?! Tata, arestat și schingiuit de călăii comuniști prin toate închisorile, fiind supus la cel mai draconic tratament de pușcăriaș: regimul de exterminare. Subnutrit, persecutat și torturat pentru acuzații imaginare, inventate. Mama cu cei șase copii, tratați precum cei mai periculoși criminali. Duceți-vă de la Mine, blestemaților, în focul cel veșnic, care a fost pregătit diavolilor și îngerilor lui! (Matei 75:41) Cum, Doamne, aceasta este "mila" și "dragostea" pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
două vocabule e emblematică pentru Tine: "milă" ori "jertfă"? Dar cine-mi va lămuri această dilemă tulburătoare, când dialogul meu se reduce de fapt la un monolog pe care-l expediez spre înaltul cerului având ca destinatar o persoană inventată, imaginară și deci inexistentă. "Singuri, acum, în marea ta poveste Rămân cu Tine să mă mai măsor. Fără să vreau să ies biruitor Vreau să Te pipăi și să urlu: Este!" (T. Arghezi) Închiși în semiîntunericul vagonului de transportat animale, precum
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
mană cerească binefăcătoare, harul divin. Eram în transă. Eram teleportați fără voia noastră, fără să ne dăm seama, în lumea adamică și mirifică a perpetuului Eden. Era atâta concretețe în modul de expunere al mamei, atâta artă interpretativă, atâta realism imaginar, încât puteam atinge, fără probleme, pe oricare dintre ființele care populează Grădina la care visează să ajungă o lume întreagă, după ce moare... Dar din dar se face rai. Cred că, alături de binecunoscutul "Pater Noster" "Tatăl nostru", această poezie într-un vers
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
doar Mircea, fratele nostru cel mai mare, emitea valuri-valuri de armonii distonante, amalgamate în tonalități discrepante, pe fondul cărora își mâna voinicește, harnic și conștiincios, ca de obicei, turma de godaci la ronțăit jir. Instrumentele de care dispunea mica orchestră imaginară a fratelui meu, care îndeplinea cu învârtoșare tripla ipostază de compozitor, interpret și dirijor, erau variate, mergând de la contrabas, la percuție, până la solo interpretat la vioară pe o singură coardă. Peste zumzăitul odihnitor și calmant al celor două organe fonatoare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
ne-a zis: Copii, eu mă duc până la moș Butu, să fiți cuminți. Da, mama. Bordeiul lor nu era departe de al nostru. Afară erau câteva bătrâne macedonene îmbrăcate în negru, care priveau cu ochi lipsiți de expresie spre linia imaginară a orizontului îndepărtat, peste miriștea țepoasă și pustie, pe deasupra bordeielor care se ridicau asemenea mușuroaielor noi de cârtiță. Moș Butu ieșea din bordei. Dumnezeu s-o ierte, moș Butu, pe mama dumneavoastră și să vă dea tăria să suportați această
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
victorie asupra materiei amorfe... Acum aveam casa învelită. Ne aflam în a doua parte a lunii decembrie, se făcuse mai frig și nori negri, încărcați cu zăpadă zgrunțuroasă, se profilau amenințător pe dunga orizontului, neîndrăznind, încă, să depășească această linie imaginară, străduindu-se, parcă, să respecte un ipotetic tratat militar, în virtutea căruia se stipula admiterea invaziei hoardelor dezlănțuite, echipate în costume albe de camuflaj, de-abia în zilele din apropierea Crăciunului. Era, după cum vă dați seama, un armistițiu de scurtă durată. Ca
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
fără de seamăn gingășie, poezia și rugăciunea, incantația și realitatea frustă, revolta și umilința, lamentația și micile bucurii, omenia și bestialitatea se amestecă de-a lungul paginilor. Dumnezeu a murit în Bărăgan de Victor Aciocîrlănoaiei nu este comparabilă decât cu o imaginară relatare a copilăriei lui Iov. Ion Mureșan Ca o gigantică insectă apocaliptică... Am parcurs manuscrisul acestei cărți într-o singură noapte, cu o curiozitate tot mai accentuată și care nu mi-a permis, în ciuda oboselii, să îl las din mână
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
schițate, că de mult timp căuta o anumită carte, de negăsit în biblioteci și librării. Femeia îl invită înăuntru prin mișcarea discretă a brațului, se apropie cu pași siguri de un raft mare și cu mâna întinsă parcurse o linie imaginară peste titlurile cărților așezate în deplină ordine. Se opri o secundă la mijlocul unui rând de unde scoase cu îndemânare un volum frumos legat în coperți groase de culoare maro. Cu cartea în mână, reveni lângă tânărul nerăbdător, cu ochi iscoditori, plini
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
termen etichetau cadrele militare. 38 BD Batalionul disciplinar. 39 SMG Statul Major General. ----------------------------------------------------------------------- AȘA NE-AM PETRECUT REVOLUȚIA 2 1 226 227 Introducere Prolog România, 1989. Microgarnizoana din Pantelimon Anul 1989. Evenimente și semne Zilele Revoluției. Război real cu inamic imaginar Sfârșitul Revoluției. Adaptarea la noua ordine Epilog Zilele Revoluției. Război real cu inamic imaginar
Aşa neam petrecut Revoluţia by Sorin Bocancea, Mircea Mureşan [Corola-publishinghouse/Memoirs/893_a_2401]
-
NE-AM PETRECUT REVOLUȚIA 2 1 226 227 Introducere Prolog România, 1989. Microgarnizoana din Pantelimon Anul 1989. Evenimente și semne Zilele Revoluției. Război real cu inamic imaginar Sfârșitul Revoluției. Adaptarea la noua ordine Epilog Zilele Revoluției. Război real cu inamic imaginar
Aşa neam petrecut Revoluţia by Sorin Bocancea, Mircea Mureşan [Corola-publishinghouse/Memoirs/893_a_2401]