7,774 matches
-
de însănătoșire, s-ar putea să gândiți cu totul altfel. Vă asigur că între temperatura care, e adevărat, îmi dă o stare de inconfort, și spusele mele, nu e nici o legătură. Să zicem că e așa, domnișoară Simona, dar aceste mărturisiri nu cred că e bine să le afișați la vedere, la lumina zilei; asemenea destăinuiri vă pot pune în posturi mai mult decât nefavorabile. Mi-am luat libertatea de a vă considera un confident căruia îi pot încredința o durere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
Du-te la ea, te aștepată copilul, dragostea. Oricum, pe mine nu mă vei mai găsi în casa asta. Doina, Doina, mai gândește-te, am avea multe a ne spune... Auzi, domnule, și ce anume? Îmi mai faci și alte mărturisiri... Du-te la un duhovnic, mie mi-ajunge, am aflat unul din păcatele tale; la mine nu găsești iertarea pe care o cauți! Doctorul plecă. Sună telefonul. Aceeași și aceeași voce: Cu Teo vreau să vorbesc!... Menținându-și cu greu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
ani scurși de atunci vor fi schimbat ceva din „colțul de rai” al unui scriitor și om al cetății care a făcut război și pentru alții, dar are curajul de a se declara fericit ? Căutăm un posibil răspuns în chiar mărturisirea autorului: Pot afirma cu certitudine că nu m-am simțit niciodată însingurat, că totdeauna am fost între prietenii cei mai statornici - cărțile - și am și simțit întinsă o mână caldă din partea unor prieteni apropiați care m-au stimulat pe plan
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/562_a_745]
-
casei, cu răcoarea ei înviorătoare și cu atâtea impresii din destăinuirile musafirilor care au venit și au plecat, lăsând în urmă un ecou al celor meditate până la ceas târziu din noapte. Și astăzi ne mai revin prieteni de suflet pentru mărturisiri și impresii de neuitat, căci fiecare din cei prezenți are câte ceva de spus, de adus aminte, de rememorat repetat, pentru că acestea fac parte din zestrea spirituală a fiecăruia... Marți, 1 septembrie 2009. Se termină sărbătoarea de 25 de zile... și
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/562_a_745]
-
toată dragostea și recunoștința mea perpetuă, pentru îndemnul repetat și provocator ca să scriu. În concluzie vă pot socoti, pe drept cuvânt, ca unul dintre coautorii acestei strădanii. Același, Alex. Mânăstireanu”. Din subtitlul prozei primite (călătoria continuă) cititorul neavizat înțelege că mărturisirile sale memorialistice din primul volum se continuă prin volumul (II) de față. L-am citit cu interes și pot spune că narațiunea este o reușită, superioară precedentei. Diversitatea momentelor evocate, a gândurilor intime, conținutul lor, ca și întinderea măsurată m-
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/562_a_745]
-
Cel mai prețios dar al omului este viața trăită frumos și demn”. Un alt admirator al Domniei Voastre vă aprecia cartea lansată astăzi 24 august 2009 ca pe „o rugăciune”. Într-adevăr, destăinuirile din cele două volume au valoarea unor mărturisiri sfinte pentru o perioadă imensă de timp; imagini și fapte de viață transpar într-o retorică spirituală, ca o rugă făcătoare de minuni fără sfârșit. Cu respectul indubitabil dobândit prin lectura celor două componente valorice din viața „Călătorului...” și cu
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/562_a_745]
-
toată dragostea și recunoștința mea perpetuă, pentru îndemnul repetat și provocator ca să scriu. În concluzie vă pot socoti, pe drept cuvânt, ca unul dintre coautorii acestei strădanii. Același, Alex. Mânăstireanu”. Din subtitlul prozei primite (călătoria continuă) cititorul neavizat înțelege că mărturisirile sale memorialistice din primul volum se continuă prin volumul (II) de față. L-am citit cu interes și pot spune că narațiunea este o reușită, superioară precedentei. Diversitatea momentelor evocate, a gândurilor intime, conținutul lor, ca și întinderea măsurată m-
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/562_a_745]
-
mai prețios dar al omului este viața trăită frumos, cinstit și demn”. Un alt admirator al Domniei Voastre vă aprecia cartea lansată astăzi 24 august 2009 ca pe „o rugăciune”. Într-adevăr, destăinuirile din cele două volume au valoarea unor mărturisiri sfinte pentru o perioadă imensă de timp; imagini și fapte de viață transpar într-o retorică spirituală, ca o rugă făcătoare de minuni fără sfârșit. Cu respectul indubitabil dobândit prin lectura celor două componente valorice din viața „Călătorului...” și cu
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/562_a_745]
-
Weishaupt erau de partea masoneriei iacobine și se infiltraseră În filonul neotemplier pentru a-l distruge. N-o fi Întâmplător că oamenii aceia de soi rău Îl atrăseseră; de partea lor pe Mirabeau, tribunul revoluției. Vreți să vă fac o mărturisire?“ „Spuneți“. „Oamenii ca mine, interesați să reînnoade firele unei Tradiții pierdute, se simt dezorientați În fața unui eveniment cum e cel de la Wilhelmsbad. Cineva ghicise și tăcuse, alții știau și au mințit. Iar după aceea a fost prea târziu, mai Întâi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
așa-zisă „confession par un vieillard ancien révolutionnaire“ În care revoluționarii exilați la Londra sunt acuzați că ar fi agenți britanici. În ’92, un fals text al lui Plehanov În care este acuzată conducerea partidului Narodnaia Volia că a publicat mărturisirea aceea. În 1902, el Încearcă să constituie o ligă franco-rusă antisemită. Ca să reușească, folosește o tactică asemănătoare cu cea a adepților Rozei-Cruce. Afirmă că liga există, pentru ca apoi cineva să o creeze. Dar folosește și o altă tactică: amestecă Îndemânatic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
la Zografi, Miruna Bostan • Gînduri despre Nae Ionescu, Dan Ciachir • Incertitudinile prezentului, Gustave Le Bon • Însem(i)nările magistrului din Cajvana, Luca Pițu • Jurnal (1931 1937), Petru Comarnescu • Jurnal în căutarea lui Dumnezeu, Arșavir Acterian • Luciditate și nostalgie, Dan Ciachir • Mărturisiri din exil, Pavel Chihaia • Moartea care mă apasă, Katherine Mansfield • Monolog pe mai multe voci, Ion Deaconescu • Noi și ceilalți, Tzvetan Todorov • O.k. Pentru America!, Gheorghe Stan • Picătura de cucută, Paul Eugen Banciu • Privilegiați și năpăstuiți, Arșavir Acterian • Rebecca
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
suferințele vechi, de a se umili, divulgându-și viciile, descoperindu-și turpitudinile, recunoscându-și erorile, exagerându-le chiar, adesea"... În celebrele Confesiuni ale sfântului Augustin, l-a impresionat "povestirea anilor de pasiune și libertinaj petrecuți la Cartagina". A zăbovit pe mărturisirile de mare sinceritate ale lui Rousseau; l-a iscodit pe Proust, l-a citit pe Jean Guéhenno, cel din Amintirile unui bărbat de patruzeci de ani; l-au interesat alții. Cu rădăcini la Piatra Neamț (venit pe lume la 13 septembrie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1539_a_2837]
-
Născută la Nîmes, în acel fermecător Midi, al cărui soare îl adusese în sânge, mama regăsise în opera lui Daudet sufletul arzător și sensibil al patriei sale îndepărtate". Fratelui lui Eugen viitor avocat strălucit la Iași îi pusese prenumele Alfons. Mărturisire patetică: grație acestui Daudet familiar, memorialistul considera că patria sa spirituală includea deopotrivă țara natală, "cât și ținutul luminos căruia îi aparținuse mama". Mențiune duioasă: "Contopirea aceasta o făceam toți la noi în casă, și mama, și tata, și frații
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1539_a_2837]
-
Adevăratele spaime și nostalgii, cele din care curgea pasta groasă a slăbiciunii, se-acumulau în altă parte, ascunse ca un jurnal în interiorul jurnalului. Luasem în calcul și eventualitatea ca fostul meu prieten să fie mai timid sau mai precaut cu mărturisirile. Drept urmare, Lepidopteros îi plantase și-un virus de dial-up, nu foarte cunoscut, de ultima generație. Motorașul ăsta pornea în același timp cu Word-ul (eu speram că și cu mintea lui Paul), anunțându-l că a primit un mail. Mesajul era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
școală), individul din scrisoare își întâlnea aleasa. Unde, cum și-n ce circumstanțe - mister. În al doilea rând, mi se confirma că tipul ieșea din zona Literelor. Nu doar aluziile și referințele livrești, dar și tonul nesigur și derapat al mărturisirii, mă făceau să cred că învinsul nostru amoros trecuse la un moment dat prin cazarma amfiteatrelor. În sfârșit, mai sărea în ochi un detaliu, care îmi dădea cu-adevărat de gândit. Că omul cita din Holban (unul din favoriții mei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
chiar dacă încă nu-l ghiceam. Omul era un intelectual, categoric unul conștient de mizeria pe care trebuia s-o suporte zi de zi. Ai fi crezut că lucrează în Universitate, la fel ca prietena lui. Îmi plăceau luciditatea și-acreala mărturisirii, văicăreala se transformase în adrenalină, încă puțin și ascultai blestemele la adresa orânduirii nedrepte. Cum plănuia s-o zdrobească părea oarecum confuz, dar intențiile contau, efortul pamfletar se punea și el la socoteală. Tipul arăta ca noi toți: juca fotbal, mergea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
tranzacții ferme. Contractul va fi semnat în câteva zile, n-am nici o îndoială. Berlin, Viena, București - nu contează locul. Noi suntem profesioniști, oriunde am fi: nu ne jucăm cu amintirile.“ „Și nici cu mințile oamenilor, evident.“, l-am ironizat. „Citiți mărturisiri on-line, umblați prin gândurile nefericiților și, când intrați în pană de idei, le mai dați și-un mic suport bibliografic, o pedală de memorie: o scenă din copilărie trucată, un jurnal intim bricolat, niște senzații amoroase inexistente. Asta se cheamă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
această forță uriașă Înainte de a intra În Mediterană! Membrii Consiliului fură șocați de cuvintele căpitanului. Totuși, imaginea unui război Împotriva Veneției li se păru greu de admis. Imposibil de acceptat. - Îți Înțelegem tristețea, căpitane... spuse dogele, Încercând să atenueze șocul mărturisirii lui Oană, știm că ai trecut prin Încercări grele, că ai repurtat victorii răsunătoare... Totuși, ne aflăm la Veneția, În cel mai sigur loc de pe pământ În momentul de față. Și, poate, În cel mai bogat. Nu trebuie să exagerăm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
am o rugăminte uriașă. Să-mi călăuzești gândurile spre fratele meu și să mă Înveți să lupt. Și, mai ales, să nu mă Împiedici să plec. Fiindcă nu plec decât ca să revin. Împreună cu Ștefănel. Ajută-mă. Tăcură cu toții după această mărturisire. Erina aștepta răspunsul lui Cosmin și Îi era teamă ca acesta să nu fie un refuz. O vreme se auziră doar tropotele liniștite ale cailor mergând la pas. Apoi vocea căpitanului sparse lunga tăcere. - Să ne Întoarcem. Alexandru plecă privirile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
o putea vedea de la Înălțimea spiritului său. Că până și Shan Bao se supusese unei voințe care Îl depășea atunci când Îl trimisese pe Liu Huang În căutarea unui călător cu ochi albaștri. Că totul, chiar și această ninsoare plină de mărturisiri, era o parte din kharma. Că forțe uriașe Îl Îndreaptă spre un destin complicat, dar că aceleași forțe uriașe Îl pregătiseră să Înfrunte acel destin. Se Întoarse să-i mulțumească maestrului, dar acesta dispăruse. Dacă nu cumva toată discuția fusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
tânăr pictor. Alexandru Frassetti. Mâna lui Ștefănel strânse mânerul fotoliului, trupul Îi deveni ca un arc. Simțea inima bătându-i nebunește. Alexandru. Amir. Frații lui. Săgeata lui Amir Îndreptată spre Alexandru. Sultanul nu mai ceru nici o traducere. Asista, uluit, la mărturisirile celebrului luptător mongol, simțind că cei doi aproape că uitaseră de prezența lui. Era, Într-adevăr, un final de an incredibil. - Am Încercat să intru În palat, Împreună cu alți trei războinici. Misiunea trebuia Îndeplinită. N-am reușit. Tovarășii mei au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
an. 1476. Nici unul din cei trei nu se putea desprinde, Însă, de vraja acestei povești adevărate. Vizita lui Mahomed se transformase În cu totul altceva. Voise să fie un act de autoritate și devenise o stavilă inutilă În calea unor mărturisiri care Îl depășeau. Înțelese că n-ar fi trebuit, poate, să se afle acolo. Dar avea dreptul să se afle acolo. Era capitala lui. Păzită de oștile lui. În imperiul pe care el Îl lărgise și Îl consolidase. El, Mahomed
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
și Îl strânse cu blândețe. Oană desluși, În ochii lui, un amestec de bucurie și tristețe. În eticheta epocii, atingerea voievodului era semnul suprem de onoare. Dar În gestul lui Ștefan era infinit mai mult decât un simbol. Era o mărturisire fără cuvinte, care cuprindea neliniștea, furia, dorința de răzbunare și, mai ales, prietenia. Abia În acea clipă Oană simți că a ajuns acasă și că acesta nu e doar un prag, ci o datorie. Trebuia să ajungă din nou brațul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
În definitiv, relația lui cu Apărătorii nu este una de lectură, ci de răsfoire neatentă, de joacă În pauza de prânz, sau de simplă curiozitate de genul „ia să văd și eu ce citește copilul meu”. Ceea ce, deja, este o mărturisire. Căci fiecare din noi visează o Întoarcere spectaculoasă la ceea ce visase, copil fiind, să devină. Mabu este una din pozițiile cele mai frecvente În antrenamentele călugărilor de la templul Shaolin. Ea se mai numește „poziția călărețului”. Tehnici de respirație profundă, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
plagia. Și apoi în alte ordine de scuze adaogă: A) Plagiatul se întîmplă zilnic: Beaudrillart n-a plagiat pe Bastiat? B) Moralistul Labruyere legitimează plagiatul: le choix des pensees est invention; de când nu mai e adevărat? C-un cuvânt, o mărturisire categorică a săvârșirii plagiatului și o încercare de scuză, de legitimire, alcătuiesc al doilea monstru al d-lui Crăciunescu. Ar urma să deschidem aci o parenteză și să întrebăm pe conferențiar: De când cuvântul "plagiat " se traduce prin eufemismele rezumat și
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]