3,441 matches
-
să se plece cu interes asupra noului volum de versuri? Ei bine, prezentul volum, Aproape de cer, al doamnei Vera Crăciun, este dedicat mamei sale, atâta doar că, spre deosebire de primele sale cărți Meditații și cuvinte, respectiv Doruri albe - în care trecea priveliștea universală prin ochii mamei sale, acesta pune în lumină o creatoare deja maturizată, chiar dacă își deschide sufletul la fel de liniștită și expresivă (ori cu atât mai mult dat fiind experiența acumulată în timp), care își permite să treacă prin ochii săi
Aproape de cer by Vera Crăciun () [Corola-publishinghouse/Imaginative/318_a_544]
-
mamei sale, acesta pune în lumină o creatoare deja maturizată, chiar dacă își deschide sufletul la fel de liniștită și expresivă (ori cu atât mai mult dat fiind experiența acumulată în timp), care își permite să treacă prin ochii săi, prin simțirea proprie, priveliștea largă a lumii și a simțirii umane. Spațiul și timpul în care autoarea trăiește și se manifestă, aducându-le în fața cititorului, au coordonate mai largi în acest volum. Trăirile sale lăuntrice sunt mai adânci și depășesc adeseori cadrul familial în
Aproape de cer by Vera Crăciun () [Corola-publishinghouse/Imaginative/318_a_544]
-
este însăși fiziologia. Nu e vorba aici decât de fiziologie ca de un determinant al psihologiei, plan pe care se exercită analiza minuțioasă a feminității răvășite de dezastre interioare și configurată de tare de structură. Romanele sale nu divulgă zguduitoarea priveliște a unui adevărat „spital al amorului”, femeia fiind o bolnavă de mari febre, o martiră ce se consumă pe un nemilos destin interior; realism de mare clasă, care ucide toate convențiile, toate falsele pudicități, smulgând misterul. Primele cărți ale Hortensiei
Femeia în faţa oglinzii by Corina Alexa-Angheluş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1162_a_1871]
-
norii de ploaie. Ținutul e rece și primește peste an peste un metru de ploi” (Simion Mehedinți, George Vâlsan, Lecturi geografice ) Carpații Orientali „În câteva ceasuri de urcuș, pornind din Câmpulungul Moldovenesc, te afli pe vârful Rarăului. Rar loc de unde priveliștea Carpaților Răsăriteni să fie mai lămurită și mai măreață. Privind spre miazăzi, ai în față lunga vale a Bistriței, însoțită la răsărit și la apus de nenumărați munți în chip de voaluri negre, fiind acoperiți de brazi. Apele Bistriței curg
Călătorii literare: antologie de texte literare şi nonliterare utilizate în formarea competenţelor de comunicare: clasele a III-a şi a IV-a by Felicia Bugalete, Dorina Lungu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/400_a_1023]
-
de la Vatra Dornei, dintr-o vale largă cu munți netezi (unul chiar se cheamă Oușorul, atât de rotund și îmbătrânit), intri de la o vreme într-o strâmtoare grozavă, săpată de apele râului între Giumalău și Pietrosul. Atât de sălbatică e priveliștea acestei „porși” prin mijlocul muntelui, încât crezi că ai intrat într-o șară fermecată. În loc să se grăbească, apa curge din ce în ce mai domol, până ce, la Colțul Acrei, socoți că se oprește în chip de lac; unda te duce domol în fața unui perete
Călătorii literare: antologie de texte literare şi nonliterare utilizate în formarea competenţelor de comunicare: clasele a III-a şi a IV-a by Felicia Bugalete, Dorina Lungu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/400_a_1023]
-
de stâncă, Bistrița iuțește iarăși pasul și iese la lumină într-o vale aproape tot așa de largă, ca și cea de la Vatra Dornei, dar cu mult mai semeață. Satul Crucea, răsfirat sus pe creasta muntelui, îți aduce aminte de priveliștile elvețiene ori tiroleze. Și-apoi, cale de o zi purtat pe undele verzui ale Bistriței, plutașul vede lunecându-i pe dinaintea ochilor priveliștile cele mai neașteptate, atât la răsărit, spre culmea Stânișoarei, cât și spre apus, pe sub piscurile Pietrosului și ale
Călătorii literare: antologie de texte literare şi nonliterare utilizate în formarea competenţelor de comunicare: clasele a III-a şi a IV-a by Felicia Bugalete, Dorina Lungu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/400_a_1023]
-
Vatra Dornei, dar cu mult mai semeață. Satul Crucea, răsfirat sus pe creasta muntelui, îți aduce aminte de priveliștile elvețiene ori tiroleze. Și-apoi, cale de o zi purtat pe undele verzui ale Bistriței, plutașul vede lunecându-i pe dinaintea ochilor priveliștile cele mai neașteptate, atât la răsărit, spre culmea Stânișoarei, cât și spre apus, pe sub piscurile Pietrosului și ale Ceahlăului.” (Simion Mehedinți ) Cerințe: 1. Subliniați expresiile frumoase. 2. Explicați sensul cuvintelor și expresiilor scrise cursiv în text. 3. Rezumați informațiile noi
Călătorii literare: antologie de texte literare şi nonliterare utilizate în formarea competenţelor de comunicare: clasele a III-a şi a IV-a by Felicia Bugalete, Dorina Lungu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/400_a_1023]
-
se înalță la aceeași înălțime ca și la nord, adică ceva peste 400 metri...Căci sub liniile domoale ale acestui pământ obosit, culcat leneș în mijlocul apelor, se ascunde o lume deosebită de forme, o viață surprinzătoare de plante și animale, priveliști nebănuite de sate și orașe... ” (S.Mehedinți, G.Vâlsan, Lecturi geografice ) Cerințe: 1.Explicați în scris sensul cuvintelor și expresiilor: surprinzătoare original prăbușită răzlețe năruite mantie 2.Selectați cinci adjective din text și alcătuiți cu ele propoziții. 3.Construiți un
Călătorii literare: antologie de texte literare şi nonliterare utilizate în formarea competenţelor de comunicare: clasele a III-a şi a IV-a by Felicia Bugalete, Dorina Lungu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/400_a_1023]
-
domol pe podiș, iar pe la Uioara ajunge navigabil, atingând lățimea de peste 100m. Cu ape tulburi și line, el înaintează leneș ca un adevărat râu de șes. Abia mai jos de Alba Iulia intră iarăși într un ținut muntos, în care priveliștea se schimbă ca prin farmec: la miazăzi se înalță un lanț de o semeție alpină, Munții Hațegului, cu vârfuri care sclipesc de zăpadă până aproape de mijlocul verii. La miazănoapte se întinde, pe malul drept, lanțul Munților Zarandului, mijlocii ca înălțime
Călătorii literare: antologie de texte literare şi nonliterare utilizate în formarea competenţelor de comunicare: clasele a III-a şi a IV-a by Felicia Bugalete, Dorina Lungu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/400_a_1023]
-
deodată în adâncul pădurii de fag cu foșnet tainic. Rar se furișează câte o trâmbă de soare dând strălucire metalică frunzelor uscate ori azvârlind pete purpurii pe lacul argintat al coajei netede. Urci domol coasta trăgănată a Ciomagului, cu largă priveliște asupra Ciucului. La scoborâș, rămâi priponit. În mijlocul codrului, pe fundul de leică, doarme lacul la nouă sute și mai bine de metri înălțime. Cu cât te apropii de el, cu atât te fascinează, plin de vrajă, ca un ochi sticlos ce
Călătorii literare: antologie de texte literare şi nonliterare utilizate în formarea competenţelor de comunicare: clasele a III-a şi a IV-a by Felicia Bugalete, Dorina Lungu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/400_a_1023]
-
praful adus de vânt în cele șase luni de vară ar conține substanțe care, după ce ajung în pământ în sezonul ploilor, acționează ca un îngrășămînt miraculos; și că de aceea rododendronii au devenit uriași, oferind, pe străzile din Asybaris, o priveliște de basm uneori, în ciuda uscăciunii și a prafului, cu frunzișurile lor întunecate de secetă și înroșite de flori puternic mirositoare. În biblioteca Monseniorului, Julius n-a găsit nici o carte în care să se vorbească despre asemenea excepții. Și nici prin
Deșertul pentru totdeauna by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295604_a_296933]
-
târziu. Dar bunicul și tata se uitau cu ochii cât cepele la ecran în timp ce frumoasa Shirley Eaton își scotea sutienul cu spatele la aparat, iar Kenneth încerca să se abțină să tragă cu ochiul în oglinda în care ar fi admirat neprețuita priveliște a trupului ei. Probabil că mă holbam și eu la ea și mă gândeam că nu mai văzusem o persoană atât de frumoasă și din acel moment, ea nu i se mai adresa lui Kenneth, ci mie, băiețelului de nouă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
voalul de tul. Domnișoarele de onoare erau îmbrăcate cu minunate rochii de mătase de culoarea piersicii... Recepția a avut loc la hotelul Savoy și s-a încheiat cu un spectacol grandios. Invitații au fost conduși pe o terasă care cu priveliște spre râu, unde mirele și-a surprins mireasa cu un splendid cadou: hidroavionul ei personal, de patru locuri, legat cu o imensă panglică roz. Feicita pereche s-a urcat în el și a pornit pe Tamisa, începându-și voiajul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
de capul lui. Mi-a arătat câteva secvențe extraordinare. Dar cei de sus nu vor să se implice. Nu vor să știe. — Păcat. Alan se uită la ceas. — Ascultă, Hilary, sunt convins că n-ai venit aici numai ca să admiri priveliștea din curte, deși e încântătoare. Vrei, te rog, să treci la subiect? — Fotografia cu care ți-ai ilustrat articolul, spuse ea absentă. A fost făcută în biroul tău? — Da. — Pe perete era agățat un Bridget Riley? — Exact. — L-ai cumpărat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
Pământului se vedea clar“, am început, apoi am repetat rar: „Coastele continentelor, insulele, marile fluvii, suprafețe mari de apă... În timpul zborului am văzut pentru prima dată cu ochii mei forma sferică a Pământului. Se vede curbatura când privești la orizont. Priveliștea orizontului este unică și foarte frumoasă. Se vede uluitoarea schimbare de culoare de pe suprafața luminoasă a Pământului la cerul negru pe care se văd stelele. Linia despărțitoare este foarte subțire, ca o peliculă de film care înconjoară sfera Pământului. E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
întoarse și o găsi stând în ușă în spatele lui, cu o expresie stranie pe față. — Repede, spuse el. Trebuie să intrăm în camera lui Roddy. — Prea târziu. Tocmai vin de acolo. Îi tremura glasul. Vino să vezi. Nu era o priveliște plăcută. Roddy zăcea în vârful patului, gol și nemișcat. Fusese acoperit din creștet până în tălpi cu vopsea aurie și era probabil mort de două, trei ore. — Presupun că s-a sufocat, spuse Phoebe. Vopsit până a murit: era de bănuit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
ochii femeii spălăcite, o blondă cu bube, de la mașina de găurit nasturi, în ochii ei nici albaștri nici verzi se distilează o rază X, un venin fără pereche, scopul oricărui plan cincinal, și psss! Totul se dizolvă. Un tremur cuprinde priveliștea, o clatină și-o răstoarnă, ducă-se! Ducă-se totul, cartierele de blocuri, macarelele, uzinele de mașini unelte, ducă-se cu drag tot, burghezia, proletariatul, pătura intelectuală, ducă-se! Rămân în picioare ruine urâte ca niște dinți stricați, prin care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
Găsind prin vestiar o carafă rămasă fără toartă, o umple la chiuveta din WC și-i așează pe cei trei regi de Lancaster pe pervazul ferestrei dinspre parc. Venind dinspre Plevnei, Cornel îi va zări acolo mâine pe la prânz și priveliștea lor îi va strica toată ziua. Poate chiar toată săptămâna. O femeie cu părul scurt, vopsit în roșu burghez, ridică ochii tocmai când Iulia așează florile la geam. Izabela predă pianul la Liceul de muzică nr. 1. Dansul săbiilor i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
de atâta bine. Nimic nu-i mai ajungea nimănui, nimic nu mai satisfăcea niciodată până la capăt: ghiftuiți, oamenii se sculau de la masă și plecau să mănânce în altă parte, să bea, să vadă, să pipăie, să guste alte și alte priveliști și trupuri și lichide și parfumuri. Și în goana asta după senzații multe și tari, așa cum bănuiți, tocau totul în jur ca lăcustele. Între timp, întrecerea între Ozymandias și sculptorul său urma neabătută. Totuși ceva i-a pus capăt. Iată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
te mai Într-o parte și trage În ceafă, chiar În spatele urechii. Macomber ținti cu grijă-n mijlocul cefei care se zbuciuma furios și trase. Capul căzu-n față. — Asta-a fost. L-ai luat În șira spinării. Sunt o priveliște pe cinste băieții aștia, nu? Hai să bem chestia aia, zise Macomber. Nu se simțise așa de bine-n viața lui. O regăsiră pe nevastă-sa, albă la față, În mașină. — Ai fost teribil, dragule, Îi zise ea lui Macomber
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
Îți și dai seama că Începe. — Chiar așa e? — Sigur. Dar Îmi pare nespus de rău pentru miros, să știi. Cred că te supără. Termină! Te rog să termini! — Ia uite la ele, zise el. Dar ce le-o atrage, priveliștea sau mirosul? Patul de campanie pe care zăcea lungit bărbatul era așezat la umbra unei bonsai, și cum se uita peste marginea umbrei În lumina orbitoare a câmpiei, zări cele trei păsări mari, ghemuite obscen, În timp ce alte douăsprezece zburau În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
copac. Acum erau mai multe. Servitorul lui stătea lângă pat. — Memsahib mers să vâneze. Vrea bwana ceva? — Nimic. Se dusese să-mpuște ceva și, știind cât Îi place lui să vadă animăluțele, se dusese cât mai departe, ca să nu deranjeze priveliștea pe care-o avea el sub ochi. Se gândea la toate, Își spuse. La tot ce știa sau despre care citise sau auzise cândva. Nu era vina ei că el era deja terminat când se cunoscuseră. De unde să știe o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
proveneau de la țevile armelor ascunse sub frunze atunci când le bătea soarele; pământul devenea de un galben strălucitor pe marginile gropilor lăsate de obuzele cu gaz cu muștar și e adevărat că o casă obișnuită care a fost distrusă este o priveliște mai plăcută decât una distrusă de bombe, Însă puțini sunt călătorii care, respirând adânc aerul acela de Început de vară, ar Împărtăși gândurile lui Mungo Park despre cei făcuți după chipul și asemănarea Sa. Primul lucru pe care-l aflai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
erau acoperiți de zăpadă, păreau niște munți adevărați. Asta era tot ce putea să vadă, din moment ce scaunul cu rotile se dovedise a fi prematur. Cel mai bine e să stai În pat dacă ești În spital - asta pentru că cele două priveliști, admirate fără grabă dintr-o cameră În care poți controla temperatura, erau mult mai bune decât oricâte alte priveliști văzute doar pentru câteva minute dintr-o cameră goală și prea Încălzită care Își așteaptă pacientul sau care-i pur și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
se dovedise a fi prematur. Cel mai bine e să stai În pat dacă ești În spital - asta pentru că cele două priveliști, admirate fără grabă dintr-o cameră În care poți controla temperatura, erau mult mai bune decât oricâte alte priveliști văzute doar pentru câteva minute dintr-o cameră goală și prea Încălzită care Își așteaptă pacientul sau care-i pur și simplu părăsită, cameră În care ești dus și din care ești scosuntr-un scaun cu rotile. Dacă stai destul de mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]