6,679 matches
-
de către escorta lui de poliție. În vreme ce mulțimea de afară se împingea în față, reporterii își continuau acțiunea de căutare neobosită a adevărului. - Domnule Piper, dacă nu vă supărați, v-am ruga să ne spuneți doar cine și ce naiba sînteți dumneavoastră? urlă unul dintre ei pe deasupra întregii zarve. Dar Piper rămăsese fără grai. Ochii îi ieșiseră din orbite, iar fața i se făcuse cenușie. - Este adevărat că ați împușcat cu mîna dumneavoastră...? - Puteți afirma că guvernul dumneavoastră nu negociază cumpărarea de rachete
Tom Sharpe "Marea aspirație" (fragment) by Radu Pavel Gheo () [Corola-journal/Journalistic/11824_a_13149]
-
șoc...? - Știu eu unul care va fi în curînd într-o asemenea stare dacă nu faci ceva repede! îi zise Sonia lui MacMordie și îl împinse în fața ei. MacMordie se lansă în luptă. - Domnul Piper n-are nimic de declarat! urlă el neîntrebat înainte de a fi tras într-o parte de un polițist care tocmai fusese lovit cu o sticlă de Seven-Up de un protestatar anti-apartheid, pentru care Van Piper era un rasist alb din Africa de Sud. Sonia Futtle se aruncă și
Tom Sharpe "Marea aspirație" (fragment) by Radu Pavel Gheo () [Corola-journal/Journalistic/11824_a_13149]
-
care tocmai fusese lovit cu o sticlă de Seven-Up de un protestatar anti-apartheid, pentru care Van Piper era un rasist alb din Africa de Sud. Sonia Futtle se aruncă și ea pe urmele lui MacMordie. - Domnul Piper e un faimos romancier britanic! urlă ea din toți bojocii, dar momentul unor asemenea declarații neechivoce trecuse de mult. Tot mai multe rachete zburau spre zidul clădirii, pancartele erau sfîșiate și folosite ca arme de asalt, iar Piper se văzu tras înapoi în hol. - N-am
Tom Sharpe "Marea aspirație" (fragment) by Radu Pavel Gheo () [Corola-journal/Journalistic/11824_a_13149]
-
din Siberia cedaseră în fața celor de la mișcarea pentru drepturile homosexualilor, care luptau pe cont propriu. Cîteva namile de muieri între două vîrste pătrunseră prin cordonul de polițiști și se repeziră la Piper. - Nu, n-am făcut nimic de genul ăsta! urlă el în timp ce femeile încercau să-l smulgă din mîinile polițiștilor. Sînt pur și simplu un ins obișnuit, un... Sonia puse mîna pe un par care nu demult avusese pe el o pancartă cu mesajul " Doamnele de Aur Te Iubesc!" și
Tom Sharpe "Marea aspirație" (fragment) by Radu Pavel Gheo () [Corola-journal/Journalistic/11824_a_13149]
-
carne, și o sticlă de aqua sin gaz. Abia mă strecor între șirurile de oameni care par a nu observa că e plină noapte la patru după-masă. Lasere subțiri sfîșie în incizii precise cerul negru într-o tăcere deplină. Nu urlă nimic, nu trăznește, nu tună, nefirescul te aruncă în spaima teribilă a celei dintîi ființe vii. Și nu vrea să plouă. Ochii mei văd printr-o pînză linii zigzagate; nu, nu-i ploaia, văzul meu se îngustează, îmi cad pleoapele
... și la doi pași, Patagonia by Nora Iuga () [Corola-journal/Journalistic/6607_a_7932]
-
au ieșit din teatru, s-au legat de ele niște nemți beți, erau șase. Luau fetele la braț și încercau să le tragă din drumul iluminat. Anna și Nadia se opuneau cum puteau. Și dintr-o dată a apărut Bălănică, a urlat și soldații le-au lăsat în pace. Iar după câteva zile a venit Nadia să spună că domnul ofițer o roagă pe Anna să vină urgent la el, dar singură. Anna a întrebat: „Ce, e așa de nerăbdător să învețe
Anna by Ludmila Stern () [Corola-journal/Journalistic/5761_a_7086]
-
a status-quo-ului, dar deja „decedată”. Poemul dedicat celor „pierduți, ajunși sau ascunși prin ceața literară” pare, mai degrabă, un recviem pentru un vis: „După noi vin festivitățile, la care, Ianuș, nu vei fi/ strigat,/ deși de pe holurile astea ți-ai urlat neputința/ și spaima și ale tinereții valuri./ Noi între noi nu ne vom aminti decât de iluzia/ literaturii./ De 305-ul imens și murdar pe care l-am spălat/ cu detergent adus de-acasă./ Niște fraieri, Ianușe, niște loseri./ Și
Generația MM by Gabriela Gheorghișor () [Corola-journal/Journalistic/4665_a_5990]
-
mâncăm. Apare și Ficior și întreabă ce e cu noi. Gardianul i-a raportat și Ficior a stat să vadă ce se întâmplă. Doi am reușit să mâncăm arpagicul, dar al treilea nu a reușit să mănânce nici jumătate și urla de durere, de arsurile pe care i le provoca arpagicul. Atunci Ficior s-a dat în spatele lui și i-a tras un pumn în tâmplă, omul a căzut pe o parte, iar Ficior l-a lovit cu cizmele numai în
Mărturii din infern. Bjoza, despre "călăul" Ficioru by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/65421_a_66746]
-
de mâini cu frânghii pe care le-au trecut pe deasupra traversei și au ridicat-o în sus. În timp ce doi indivizi îi desfăceau picioarele isterizate, cei ce țineau de frânghii, începură să o lase-n jos încet. Ea încetă să mai urle ca un animal și leșină cu capul pe spate și gura deschisă. Tortura fu oprită. Omul care o ținea de șolduri o lovi de mai multe ori pe buci cu o trestie. Romilde își reveni și începu din nou să
MARCO SALVADOR by Geo Vasile () [Corola-journal/Journalistic/8873_a_10198]
-
Angelo Mitchievici Există un soi de exuberanță a spectatorului scontată de regizor și care se bazează pe suprapunerea afectelor, ce se petrece în filmul lui Șerban Marinescu este de actualitatea TV, așa că spectatorul poate întindă mîna, să pipăie și să urle: România! (care este!). Cu alte cuvinte, asistăm la un clasic șmen mioritic, Magnatul, Dandu Patricianu este jucat admirabil de Dorel Vișan specializat în roluri de senator (vezi Senatorul melcilor) sau polițist, categoria grea Bumbești-Livezeni, Agnita-Botorca, anii '50, Stalin și cu
Ticăloșii și România "care este"... by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/9733_a_11058]
-
îmi amintesc zilele în care ascuns sub pat îmi desăvîrșeam lucrarea/ grămada de pantofi vechi pe care îmi rezemam capul uneori cînd adormeam/ iar acum cînd e gata noapte de noapte sting lumina și numai bănuind-o acolo/ încep să urlu de spaimă”. Iată un manifest post-expresionist, în care frapează realismul oblic al reprezentării. Un singur termen („desăvîrșeam”) aparține ariei stilistice Mureșan, în care ironia și autoironia sînt prezente și active. Minus acest predicat, textul e al unui Ion Mureșan fără
Tînărul Mureșan (II) by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/3397_a_4722]
-
de urât cu mine în prima mea zi de școală, când am dorit să-mi ridic cărțile, așa că din acest motiv, acum oficial, râd de ea în hohote, râd de fiecare gram de osânză mizeră din corpul ei bovin și urlu în gura mare: ești o grasă idioată, scârbă inumană, monstru infam!" (p. 82). Defectul structural al cărții vine din această comică discrepanță. Eroul se închipuie o făptură a subteranei, o ipostază românească și romanescă a abjecției umane, o sumă de
Bestia de la Ploiești by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/10984_a_12309]
-
Vădan; 10. Laurențiu Ulici. Lipsește numele scriitorului Radu Vasile. * "Gândurile mele - se plânge Bujor Nedelcovici în LUCEAFĂRUL (nr. 26 din 7 iulie 1999) - sunt ca niște câini. Nu-mi dau pace zi și noapte. Mă hartuiesc, mă încolțesc... Lătra! Musca! Urlă! Îmi smulg liniștea și bucuria de a fi și a trăi!" Din nefericire, gândurile lui Bujor Nedelcovici nu-i dau pace nici cititorului. * Florin Ioniță, eminent profesor de limbă și literatura română, comentează cu umor în VINERI (suplimentul literar al
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/17773_a_19098]
-
a udat degetul de aur al poligrafului/ Încerci să oprești hemoragia aplicând un tampon peste rană/ Metaforele părăsesc traiectul lor obișnuit, pășind peste acel Hinov/ de hârtie, groaznice legiuni de imagini bat pasu-n cadență/ Sute de miriade de infinitezimali poeți urlă din fiecare celulă” ( Poemul cu mâinile ude) sau, și mai explicit, „textul nu este altceva decât o anagramă a trupului ... În textul pe care l-am scris există palimpsestul trupului meu.” (Alchimia textului) Și iată-ne ajunși la mult frecventatul
LECTURI LA ZI by Irina Marin () [Corola-journal/Journalistic/14325_a_15650]
-
se insultă, icnesc și se reped să dea pumni, palme, ghionturi. Se desfășoară astfel, minute în șir, un fel de balet repetitiv, cu mișcări sacadate, în care personajele sînt împiedicate de mascați să lovească mai tare, se smucesc și îmbrîncesc, urlînd cam aceleași enunțuri, demarcate de interjecții și întretăiate de bip-uri. Eroii joacă un rol care le este desigur familiar, dar care devine artificial prin exces: fac eforturi ca scena să țină cît mai mult, răcnesc toți odată, cît mai
Codul îmbrîncelii by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/8267_a_9592]
-
posturi de televiziune românești, două emisiuni similare despre educarea copiilor răsfățați: în varianta englezească, apăreau copii neascultători, agitați, încăpățînați, care se puneau cu ușurință pe plîns; în varianta românească, amprenta stilistică era netă: copiii răsfățați erau mici mitocani isterici, care urlau, insultau, îmbrînceau, într-o manieră surprinzător de similară cu cea a părinților. Faptul că o dispută între soți e proiectată obligatoriu într-un cod al gesturilor de lovire, al înjurăturilor și al răcnetelor suprapuse oferă mărturii nu numai despre standardele
Codul îmbrîncelii by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/8267_a_9592]
-
forțele. Tinerii și-au tras fără milă pumni și picioare. La un moment dat, Alexandru a căzut și s-a lovit cu capul de ciment, însă Sașa a continuat să-l bată. Un bărbat dintr-un bloc din zonă a urlat la ei și le-a cerut să se potolească, spunând ca va chema Poliția. Alexandru a fost dus la spital de susținătorii săi. El a necesitat pentru vindecare 120 de zile de îngrijiri medicale, iar viața i-a fost pusă
Agenda2006-17-06-politie () [Corola-journal/Journalistic/284931_a_286260]
-
tejgheaua de la depozitul de cărbune al Galicianului, semănând panică printre elementele Grupului Turistic Moscatel care tocmai își beau jumătatea de litru planificat, în timp ce la ferestre apăruseră spectatori speriați, femeile țipau, bebelușul Gertrudei, care avea cel mai zdravăn plămân din cartier, urla ca niciodată, papagalul lui Pimentel, care căzuse de pe stinghie și dansa atârnat de sârmă, își rostea expresia preferată, garda, garda, cât se poate de nimerită, după Molero, în acele împrejurări, fox-terrierul lui Silva Farmacistu apucase un camon de fundul pantalonilor
Dinis Machado - Ce spune Molero - by Micaela Ghițescu () [Corola-journal/Journalistic/10262_a_11587]
-
pe scaunul electric. După un timp îi întoarce vizita un polițist din America. În timp ce vizitau o închisoare din România se aude: - ”Auu, auu ... ioi, ioi ...” - Ce-a fost aceasta? întreabă americanul. - Îl executăm pe unul pe scaunul electric. - Și de ce urlă atâta? - Păi s-a luat curentul și-l ardem cu paie.
Bancul Zilei: Cum funcționa scaunul electric în comunism by Bratu Iulian () [Corola-journal/Journalistic/64367_a_65692]
-
Pavel Egorovici își pedepsea copiii fără răutate și aproape fără mînie. Îi iubea în felul lui și credea că purtîndu-se sever, era spre folosul lor. Adept al unor principii sănătoase, nu despărțea morala de bîtă. După părerea lui, trebuia să urli și să lovești cu nădejde pentru a băga sfintele adevăruri în căpățîna unor puști fără minte. ș...ț Mai tîrziu, Cehov va spune cu melancolie: "Bunicul nostru a fost bătut de stăpîni, cel din urmă dintre slujbași putea să-l
Henry Troyat - Copilăria by Marina Vazaca () [Corola-journal/Journalistic/12170_a_13495]
-
gen dificil, spectaculos de break street, a teoretizat, și-a imprimat urmele umede ale răsuflării pe oglindă, a stat cu fundul dezgolit deasupra unei lumânări aprinse (degeaba însă, dacă n-a mers pe foc sau pe cuie ca fachirii!), a urlat ritmat în amplificator, iar în final, tot în pielea goală, și-a folosit proprii plămâni pentru a scoate sunete de o intensitate care a concu-rat-o pe cea redată de amplificator. Din aceeași familie de artiști, plini de fantezii novatoare pentru
eXplore dance festival 2007 by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/9107_a_10432]
-
îngerii din ea sînt vii și zboară printre rînduri. Strînsa rețea bibliografică este pusă doar ca o plasă de protecție pentru periculoasa echilibristică din susul paginii. Căci tot ce ține de o realitate despre care nu poți, vorba poetului, să urli este, implică, la fiecare frază, o primejdie. Portret de înger cu oglindă Îngerii aparțin unei lumi intermediare, intervalului (care l-a preocupat pe Andrei Pleșu constant, încă de la Minima moralia), iar aceste lumi sînt fermecătoare tocmai pentru că nu pot fi
Îngerii domnului Pleșu by Ioana Pârvulescu () [Corola-journal/Journalistic/13359_a_14684]
-
Mureș) * Este regretabil că nu controlați, luată de valul inspirației și de dragul imaginii poetice, efectul unor afirmații, înțelesul lor secund. Iată un singur exemplu: În ploaia lumii, câteva picături căzute din mine, se unesc cu altele (ale tale), reușind să urle nesfârșitului: Vino, vino, fericire" (Mari Lupoae, Galați)
POST-RESTANT by Constanța Buzea () [Corola-journal/Journalistic/13885_a_15210]
-
adîncului se treziseră de pretutindeni și, sub ocrotirea oarbă a nopții, își dezlănțuiră asupra pămîntului îngrozit furia lor prăpăditoare... Uraganele umplură jghiaburile largi ale munților și, ca niște imense puhoaie vijelioase, se rostogoleau prăpăstios la vale; viforul șuiera, gemea și urla în răstimpuri cu glas acum de frunze spulberate, acum de codri zbuciumați, acum de munți cu furie zguduiți pe temeliile lor de cremene eternă... Sclipirile neîntrerupte și orbitoare de lumină frîntă ale fulgerelor spintecau, pe linii fantastice și nemărginit de
Provincialul singuratic by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/5855_a_7180]
-
umeri vreun Cro Magnon cu belciug în nas, blugi franjurați și inel la buric și, într-un night club unde răgetele aduc a "scundă tavernă", așezați "pe bănci de lemn" la "mese lunge", să croim "planuri din cuțite și pahară" urlând: "Cum nu vii tu, }epeș doamne..."; iar din ascunsele căi ale istoriei și democrației, glasul înfricoșătorului domn să răspundă: Aș veni, dar astăzi codrii nu îmi mai ajung de țepe1), Fiindcă prea umplurăți țara de corupți și de otrepe... Aflându
Poetul C.Haralampy și Monstrul din Montreal by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/12458_a_13783]