36,856 matches
-
de sub pază, va fi privat de orice contact cu lumea reală, de orice influență din afară. Nu va afla nimic, nu i se va spune nimic și va evolua conform propriei sale logici și predispozițiilor lui native. Motivul se va regăsi de la Secolul de Aur spaniol la cel francez, de la Calderón la Molière și, mai târziu, la Marivaux. Principiul educării prin supraveghere permanentă îmbracă o haină mai puțin parabolică în Școala femeilor a lui Molière. El are la bază dorința lui
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
deținuții; în schimb, aceștia nu pot repera nici prezența lui și nici locul unde se află. Condiție canonică a supravegherii: să vezi fără să fii văzut. Aici, Bentham elaborează un dispozitiv ce permite desfășurarea unei supravegheri integrale. Modelul se va regăsi și în alte părți, extins la orice corp social în societățile totalitare: posedând atributele puterii divine, absent/prezent, Marele Supraveghetor - să-l numim așa după modelul „Marelui Inchizitor” al lui Dostoievski - instaurează echivalentul unei supravegheri verticale ce proiectează o privire
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
scris o piesă având un lung titlu „cu sertare”, redus din comoditate la formula prescurtată, Marat-Sade, dar în enunțul inițial (Persecutarea și Asasinarea lui Jean-Paul Marat, reprezentate de grupul teatral al ospiciului din Charenton, sub conducerea Domnului de Sade) se regăsește principiul însuși al operei. Acest text, conceput în spirit brechtian pe la mijlocul anilor ’60 ai secolului XX, se înscrie, ca să spunem așa, „de-a-ndoaselea” în problematica supravegherii, propunând o organizare inedită. Peter Weiss adoptă, de la bun început, principiul supravegherii-cadru folosit adesea în
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
unii spectatori lasă deoparte orice prudență, nesocotesc constrângerile și se demască fără să le pese de urmări. Poliția a știut întotdeauna, mai ales în secolul al XIX-lea, să profite de această breșă. Mai târziu, aceleași strategii vor putea fi regăsite în țările din Est sau în America Latină. Tot ce este viu, în continuă mișcare, îți poate rezerva o surpriză pe care supravegherea prealabilă nu o poate estima corect; acesta este motivul recurgerii la supravegherea receptării. Și astfel, prin cenzura oficială
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
acestuia din urmă se vor revolta unii mari reformatori - de la Meyerhold la Brecht - când vor cere ca atât despărțitura iluzorie constituită de „cel de-al patrulea perete”, cât și „gaura cheii” să fie abolite, suprimate, pentru ca spectatorul să-și poată regăsi statutul de martor asumat. În acest scop, va fi reabilitată adresarea directă către public, gest polemic menit să conteste rolul de martor ascuns al spectatorului și să-i redea acestuia demnitatea pierdută. Spectatorul nu va mai fi nici voyeur, nici
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
poate fi reperată, căci majoritatea regizorilor nu se așază întotdeauna, ca Peter Brook, pe același loc, ci se deplasează întruna: intră, ies, rămân în foaier; ei știu că spectacolul se reia doar când se aude anunțul la difuzoarele din loji... Regăsim aici extraordinara variație a strategiilor de supraveghere, incertitudinea specifică societăților aflate sub control. Să te uiți pe furiș, să tragi cu urechea, să surprinzi, să derutezi „obiectivul” - practici străvechi aliate astăzi cu utilizarea tehnologiilor moderne (ecrane de supraveghere, circuite sonore
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
și foarte reali. În acest univers, doar reprezentarea poate asigura coincidența dintre realitatrea subiectului și realitatea naturii. Metafora organismului (sau a creaturii) acoperă comunicarea expresivă, văzută ca inserție a unui subiect complex într-un mediu înconjurător complex. Ea poate fi regăsită atît în teoria lui Gregory Bateson sau a Școlii Palo Alto, cît și în principiile auto-organizării, conexionismului sau în noile concepții organiciste asupra organizațiilor. Aici nu mai există transmiterea unui mesaj clar de la subiectul emițător la obiectul receptor, căci subiectul
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
le paradis 6, "politică simbolică". O politică simbolică Se vede bine, pentru o politică generalizată a comunicării, cum acționează aceste două moduri de legătură. Pe de o parte, o reprezentare care multiplică semnele și semnele semnelor, pentru a încerca să regăsească realul concret al indivizilor și al grupurilor, care erijează subiecți-reprezentanțe, cu decupajele lor teritoriale și sociale și care se smulge curînd din sine către o mecanică de separare, către o totală derealizare. Pe de altă parte, o viziune expresivă a
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
expresivă" (cap. II) • "Comunicarea confuză" (cap. III) Capitolul I I. COMUNICAREA REPREZENTATIVĂ Se poate afirma că cele două teorii clasice ale comunicării și reprezentării coincid 16. Comunicarea distinge un emițător și un receptor legate printr-un canal: tripartiție ce se regăsește în teoria clasică a reprezentării, care face deosebire între lumea obiectivă de reprezentat și lumea efectiv reprezentată, legate printr-un mediator. În ambele cazuri, puteri considerabile sînt acordate verigii intermediare, mediatorului, reprezentant legal, mediatic. După cum s-a văzut, comunicarea reprezentativă
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
fiindcă comunicarea pune în față doi subiecți, atomi separați și indivizibili. Mecanicist, datorită linearității schemei transmisiei, asemenea unei mașini. Simplitatea acestui model, pe care noi îl avem mai mult sau mai puțin în minte în practicile noastre, asigură perenitatea sa. Regăsim acest model în toate etapele dezvoltării teoretice, de la mașina cu aburi la inteligența artificială. Succesul este determinat de principiile care susțin cultura noastră occidentală și care rezistă la orice încercare de analiză și de distrugere. 2. Al doilea principiu Analiza
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
o comunicare, ci cu un vacarm neîntrerupt. La fel, putem analiza poziția bilei în fiecare moment al drumului parcurs. Analiza izolează părțile pe care experiența ni le dezvăluie în totalitate. Acest model al sensului comun, de o rusticitate extremă se regăsește într-un anumit număr de teorii la nivele diferite de elaborare. Putem să-l reperăm în semiologia structurală și teoria informației. 4. O mașină semiotică Cum se prezintă un mesaj ca să fie primit (înțeles) de destinatar? Fiind stabilit că o
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
Un alt exemplu delirant: ce spune Don Norman despre memorie? Că este un fel de modul de programe. Urmărind o amintire, construind un discurs sau o acțiune (una trece prin cealaltă, modelul este semiologic), eu dezvolt o "linie" pe care regăsesc "urmele" mele, sau scenariul meu dinamic (MOP-ul lui Shank). Astfel o pot lua către un program vecin, greșind ramificația și amestecînd două programe conexe: va apărea un lapsus. Doză de Freud. Explicația greșelii este astfel trimisă la o confuzie
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
lapsusul este descris în termeni de operațiuni combinatorii, ca la Minsky. Lapsusul, simplă disfuncție pur mecanică, aparține descrierii unui sistem în reprezentare. Ceea ce leagă pe Don Norman și colegii săi de sistemul mașinist de reprezentare, în ciuda cîtorva alunecări pentru a regăsi cercul cognitiviștilor, este desigur atracția pentru IPS (Information Processing System). IV. Psihiatria robotică Un exemplu de sistem-expert uman: "D.S.M. III-R"37 Tulburările psihice sînt într-un număr atît de mare și legate de atîția factori diferiți, de ordin diferit, încît
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
să împartă informația cu cei care nu au văzut ultimul episod. Remarcăm atunci că perceperea Dallas-ului se schimbă după grupuri. Arabii pot fi "dezinformați", ne spune Katz, căci ei inventează că Sue Ellen și-a părăsit soțul pentru a-și regăsi tatăl. Ei nu presupun nici o clipă că o femeie trăiește singură, fără protecția unui bărbat. Fiecare își interpretează familia și viața sa cu ajutorul foiletonului: Dallas analizor. Un kibbütz privește Dallas-ul și își consideră viața mai bună decît cea a familiei
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
stăpînirii (începînd cu 7 ani) cînd vor să sfideze ordinatorul și să-l învingă; vîrsta identității (începînd cu 15 ani), unde practica ordinatică antrenează la o reflecție asupra sinelui, unde construcția identității trece prin practica ordinatică. Aceste trei vîrste le regăsim adesea indisociabile în cultura inteligenței artificiale. Conexiunea între specialiștii inteligenței artificiale și cei ai "ordinatorului metafizic" este evidentă, deoarece acești specialiști studiază spiritul uman pentru a construi programe și folosesc programe pentru a gîndi spiritul. Totul depinde de faptul că
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
Polirom a mai apărut Arta și percepția vizuală. O psihologie a văzului creator (2011). Introducere Cartea de față a fost rescrisă integral. Din loc în loc există paragrafe și chiar pagini rămase neatinse, dar care, mai mult ca sigur, vor fi regăsite în alte locuri față de poziționarea lor inițială. Au fost adăugate câteva ilustrații, au fost scoase altele, iar o eventuală comparare a sumarului primei ediții cu cel al ediției a doua va dovedi restructurări substanțiale. Cum poate fi justificată o revizuire
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
fi menționată în capitolul XI . De asemenea, universalitatea poate fi realizată numai dacă schema compozițională simbolizează o condiție a experienței umane atât de importantă, încât fără ea orice formulă artistică ar părea nerelevantă. Propun ca această temă fundamentală să se regăsească în interacțiunea a două tendințe ale motivației umane, pe care le voi numi tendința centrică și tendința excentrică, iar această interacțiune să fie simbolizată în artă de interacțiunile corespunzătoare ale unui sistem compozițional centric și excentric. Centricitate și excentricitate Din
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
măsurarea orientării cu precizie infinitezimală, zidurile din stânga și din dreapta unei clădiri converg către centrul pământului; dar din motive practice ele sunt paralele. Rezultă că domeniul sistemului excentric este adesea exprimat prin rânduri sau grupuri de verticale. Paralelismul în cauză se regăsește în ansamblurile de coloane sau de copaci sau în aglomerările umane. Ar trebui să fim cât se poate de recunoscători acestei concepții mai mărginite asupra spațiului, pentru că, transformând convergența în paralelism, lumea noastră s-a simplificat de o manieră absolut
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
incursiune, fie și sumară, în perioada anterioară celei în care actuala generație își desfășoară activitatea, cu scopul de a surprinde trăsăturile acestei perioade pe care într-un fel sau altul, în mai mare sau în mai mică măsură, le vom regăsi în poezia actuală. Critica literară ezită de multă vreme să se oprească asupra conceptului de generație într-un sens unic. Mircea Martin, în "Generație și creație", ca și Ion Pop în "Poezia unei generații" folosesc formula lui Vianu a "generației
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
nu sunt totuși disjuncte sub aspectul universului poetic. Se realizează și o fuziune între cele două generații distanțate în timp, de vârstă, datorită existenței unui spirit al epocii ce se înregistrează atât în poezia unora, cât și în a celorlalți. Regăsim în poezia lui A. Păunescu sensibilități, teme și forme prezente la Beniuc și M. R. Paraschivescu. Astfel prezentate lucrurile, considerăm că încercarea de a deduce specificitatea generației 60-75 este imposibilă sau în orice caz insuficientă, prin adoptarea conceptului de generație
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
de explozie: "Plouă ca-n alte ere și lumini/ țâșnesc din ochii peștilor sub mare." Un sentiment de sfârșit de lume apare în poemul "Așa ca un glas": Ninge parcă s-ar fi surpat/ un clopot imens". Aceeași atmosferă o regăsim și în poeme precum "Cale" sau "Ploaie"1. Poetul se întoarce la origini sau peregrinează în orașe stranii, cu ziduri putrede, năpădite de iederă, în care trăiesc povești vechi. Colindul desfășoară un văzduh arhaic, unde zvâcnește rar taina. Universul poeziei
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
a cerut ca mănăstirea să fie făcută prin sacrificiu. Cartea cu zodii, cântecele de stea, istoria, alimentează ideea la care vrea să ajungă poetul, aceea că arta cere sacrificiu, armonie, echilibru, perseverență pentru a depăși timpul. Deodată pietrele vechi/ se regăseau perechi/ două câte două/ Se așezau în clădirea cea nouă/ Mănăstirea își leapădă șubrezirea/ tencuiala neîntocmeala/ temelia și nurii/ slăbiciunea nelegăturii." Ca și la Arghezi, descântecul este de dragoste, de boală, de brâu, de subțioară, boală dată de joimărițe, boala
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
axiologice, ca modalitate de atenție asupra eului. Cartea stă astfel sub semnul unui dublu egoism: al autorului, care face din propria existență și contextul de lume în care ea se desfășoară subiectul cărții, și egoismul eventualilor cititori, care se pot regăsi în această modalitate de dispunere față de lume. Titlul cărții semnifică și necesitatea unei orientări a atenției către cei din proximitatea noastră într-o epocă a relațiilor superficiale, puse în scenă de excesul de mijloace de comunicare și de sărăcia sensurilor
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
să caut grupul căruia îi este aplicabilă, să identific ceva de genul "spiritului epocii"? [ Faptul că îmi pun problema dezvăluie importanța fundamentării sensurilor în colectiv; poate și pentru a avea certitudinea supraviețuirii lor deoarece, dacă într-un sens nu "se regăsesc" mai multe persoane atunci când acced la el (fie și prin opoziție) sensul nu va supraviețui celui care i-a dat naștere]. * Recunoaștem locul pe care-l ocupă o știință și o zeitate după cantitatea (și calitatea) împrumuturilor conceptuale pe care
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
care mi-am lăsat afectivitatea prinsă de ele. Ele îmi reactualizează qualia acelui moment, reînviind acel mod particular în care m-am simțit atunci. Aceasta îmi arată că muzica poate fi depozitara unor fragmente din existența mea trecută, prin intermediul ei regăsind ceva din mine-le pierdut. Am aflat așadar unul din modurile în care mă pot regăsi; rămâne să găsesc și forme de a mă arăta altora (pentru a-i face părtași ai existenței mele). Raportarea la Divinitate (adică credința) atrage
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]