4,343 matches
-
țăndări. în loc să înot cu el în mare și prin aer, așa cum mi-ai promis tu în vis, Edo, că se va întâmpla, am rămas singură, rotindu-mă în gol, pe pământ. De ce m-ai mințit, Edo? Iar el, în locul unei înălțări, a căzut, s-a prăbușit în gol, așa cum tot tu, Edo, m-ai inspirat să scriu. De ce m-ai împins, Edo, să-i influențez destinul? Nici n-a început bine ficțiunea, că s-a și încleștat, într-o strivitoare ciocnire
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
ea, cu glas răgușit, după o destul de lungă tăcere. înainte vreme știam sigur ce-mi doresc. Acum... m-am cam săturat să-mi făuresc pla nuri mărețe și intangibile. Eșecul e prea dureros... Ca o pră bușire când dorești o înălțare... Escaladezi ce escaladezi o stâncă și, când să zici c-ai ajuns pe vârf, aluneci și... bâldâbâc... S-a dus naibii totul... Se oprise, mirată parcă de ce rostise. Și doamna Martin se oprise locului, privind-o cu uimire. — Eu te
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
tânărul mustăcios care catadicsise cu greu, după o curte asiduă, să-i spună unde-l poate găsi pe pictorul Scarlat. O nerăbdare stăvilită temporar de fugara ei reîntâlnire cu marea. Ca și cum popasul ei la mare ar fi fost o mică înălțare în aer, o scurtă plutire la câțiva centimetri deasupra drumului ei către galerie. Galeria era amenajată într-o casă veche și joasă, care aducea vag cu locuința de vacanță din copilăria Clarei - locuința care zămislise amintirea despre mama ei tocând
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
prietenul tău de ce vrea Ruffolo să facă asta? — Nu, domnule, n-a spus. Dar cred că mama lui i-a zis s-o facă. — Îl cunoști pe Ruffolo? Băiatul ridică din umeri. — Ce l-ar putea speria? De data aceasta, Înălțarea umerilor probabil că voia să Înseme că băiatul nu știa. — Crede că e deștept. Ruffolo. Mereu face pe grozavul, vorbește despre oamenii pe care i-a Întâlnit Înăuntru și despre prietenii lui importanți. Când a sunat, mi-a spus, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
fost în stare să-i zică o vorbă de dezmierdare, un nume dulce, or s-o compare c-o floare, or să găsească plăcere în primblări romantice la lună. "Ah! gândi el în sine, asta nu-i amor, asta-i înălțare peste firea mea proprie... este simțirea stejarului când crește... a leului când se tologește-n soare, a calului arab când sforăiește în fața incendiațiunei de care fuge... Parecă dac-aș strânge [-o în] {EminescuOpVII 265} brațe, aș omorî - o, dac-aș
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
venise tabacherea în proprietatea [lui], de aceea pomenea zece ocaziuni. În aceeași vorbire spunea o dată că-i era trimisă prin Vodă de cătră Împăratul rusesc, altă dată că de amintirea unei primblări prin Iași, altă dată că cu ocaziunea unei înălțări în rang. Avea o memorie slabă și era prost ca gardul. Creangă, care avea tact firesc, iubea să-l încurce în plăsmuirile lui, puindu-i câte un obstacol atât de vederat în socotelele lui încît chiar el începea să râdă
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
ai prințului. Stăteau pe cai, cu sulițele îndreptate spre el și cu spadele ridicate. - Ai plecat cam fără să spui la revedere, începuse Mihnea. Ai avut și ajutoare, nimic de zis. Zogru își lăsase capul pe spate, încercând să exerseze înălțarea spiralată pe care tocmai o învățase de la glole. Și pe când prințul îi spunea blând Nu ți-am spus că ești al meu?, Zogru țâșnise în înaltul pădurii, luându-l cu sine și pe prinț, pe care îl agățase de un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
libărci ce se vor succeda din acest moment până la epocala traducere din viitor, chiar dacă se va produce peste un secol, va fi de sute de ori mai mare decât al generațiilor de oameni care vor fi trăit pe Pământ de la înălțarea piramidelor și până azi. Iată deci că nepotrivirile de natură lexicală, sintactică, morfologică și de topică, vor fi cât se poate de explicabile. Uite că, dacă vreau, pot să demonstrez că sunt și profund! (Doamne, sunt surprins de ce obsesii mai
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
mai savantă, o va face Ioan Holban, specialist în divagații pe marginea subiectului cărții lăsat să se piardă sub greutatea incursiunilor în literatura universală, spre a face asociații și a demonstra totodată cât de erudit este criticului (spre a lui înălțare!) Eu apreciez cartea ce se adresează direct sufletului și înțelegerii cititorului, și care descoperă în ea, propria-i viață și cunoaștere a lumii; și „Mașa...” o face cu prisosință. Se spovedește oamenilor, exaltă spiritul unei epoci și nu acesta este
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93033]
-
dintre negustori, era întodeauna serios, lăsând impresia că se afla cu mult deasupra acestui negoț care îi făcea pe ceilalți să își sorbească din ochi icoanele ca pe niște prăjiturele de jumate de copeică. Negustorul o întâmpină cu o ușoară înălțare a capului, iar Zoia îi răspunse cu o convulsie a gurii. Apoi, examină cu atenție rafturile cu icoane, așezate în funcție de sfinții reprezentați și de tehnica de reprezentare. Aici se aflau Hristoșii: Hrisots Emanuel al lui Isaia, Hrisots Mântuitorul, Coborârea lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
cu un vagon expres”. Îi menționam adeseori „Moartea lui Ivan Ilici”, ca să‑i ilustrez ideea mea. În copilărie, zilele sunt extrem de lungi, dar la bătrânețe sunt repezi, „mai iuți decât suveica țesătorului”, cum spune Iov. Și Ivan Ilici menționează și Înălțarea lentă a unei pietre aruncate În aer. „Și când se Îndreaptă spre pământ Își accelerează viteza cu zece metri pe secundă.” Ești controlat de magnetismul gravitațional și Întregul univers e implicat În această accelerare spre propriul tău sfârșit. Ah, dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
din opera Rigoletto de Giuseppe Verdi. I-am văzut pe cei doi cum au rămas proptiți în coada măturilor și au ascultat într-o tăcere deplină aria până la sfârșit. După ultimele acorduri, în aer parcă plutea un aer mistic de înălțare sufletească, la care i-a dat glas Harpău-junior, ce aproape în șoaptă a zis: „Frumoasă melodie!”. Spunea aceasta aproape cu venerație un om care nu fusese niciodată la școală, pentru care Giusepe Verdi sau teoria relativității erau tot atât de necunoscute. Și
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
lui. Și spre nenorocul și nefericirea noastră au reușit în cea mai mare parte. V-aș dori și vouă, celor care viețuiți pe aceste meleaguri în asemenea vremuri de lehamite, să simțiți măcar o dată în viața voastră sentimentul acela de înălțare sufletească, în care patria este mai presus de toate, în care să simți că trebuie să faci ceva, pentru ca țara aceasta să fie liberă și egală cu celelalte națiuni ale lumii. Poate pentru cei care deja a început să li
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
toate națiile, așteptând să fie miluiți. Bazilica se înălța pe locul unde cândva fusese templul lui Apollo, după unele izvoare, sau grădinile Agrippinei, după alte surse. La prima vedere părea o clădire rudimentară, din cărămizi și alte materiale de duzină. Înălțarea ei nu dovedea o grijă anume și, în primul rând, se simțea graba cu care fusese construită. Dar aș nedreptăți locul sfânt dacă n-aș da și alte amănunte și n-aș stărui asupra puținelor sale frumuseți. Era impunător, lung
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
și miniaturiști întemeiată aici de Gavril Tric, el îi zâmbește cu prietenie lui Theo, eu marginalizată astfel îl pot observa mai bine pe acest călugăr tânăr care a ales atât de timpuriu claustrarea, ne explică cum la hramul mănăstirii, de Înălțarea Domnului, sfințirea apei se face în agheazmatarul din fața mănăstirii, și pe buzele sale subțiri cuvintele se potrivesc cu atâta limpezime încât mă întreb dacă nu cumva ne recită o lecție deja învățată, când ne-a vorbit de icoana făcătoare de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
de fum guvernamentală confundată cu realitatea de către naivitatea neîmpliniților seduși de aparențe tip „fata Morgana. Nimic nu-i scapă autorului din tot ce-i omenesc și neomenesc mai cu seamă. Trâmbițaș al veștilor proaste, de care țara nu duce lipsă, înălțări de panaghii și parastase la criză, în aparență cârcotaș (dar pe bune), Ion Mititelu, ostașul cel bun, șterge cu buretele cuvântului - detergent, păienjenișul întins peste credulitatea publică, de părțile administrative și politice interesate. Nu știu în ce măsură reușește dar esențiale sunt
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93056]
-
particularitatea adaptării fiind la nivelul patului. Acesta trebuie să aibă o înălțime de 50 - 55 cm sau după caz înălțimea corespunzătoare fotoliului rulant pe care îl utilizează bolnavul. De cele mai multe ori paturile obișnuite nu respectă această înălțime fapt ce impune înălțarea acestuia până la nivelul optim facilitând astfel transportul bolnavului din fotoliul rulant în pat și invers. Este bine ca această înălțime a patului, fotoliilor, canapelei sau scaunelor să se păstreze și pentru persoanele vârstnice sau cu dificultăți de mers, utilizatoare de
ASPECTE METODICO - PRACTICE ALE KINETOTERAPIEI LA DOMICILIU by Oana Rusu () [Corola-publishinghouse/Science/300_a_633]
-
termina doar construcția asta neînsemnată - cu o astfel de atitudine, provincia aceasta o să piară. Cuvintele lui erau pline de emoție. Dintr-o dată, muncitorii tăcură. Tokichiro ridică privirea spre stelele Înserării, ca Într-o lamentație. Presupun că ați asistat cu toții la Înălțarea și la decăderea unor provincii. Și cunoașteți nefericirea oamenilor care au locuit În provincii decăzute. E inevitabilă. Cum este firesc, Domnia Sa, generalii săi și aceia dintre noi care suntem cei mai umili samurai nu uităm de apărarea celor mai mici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
conținea scrisoarea se va Înțelege mai târziu, dar, În esență, era vorba de durerea lui Hideyoshi pentru fiul prietenului și consilierului său, Kuroda Kanbei. Mesagerul lui Nobunaga se grăbea și el spre Kyoto. La Întoarcere, se opri puțin la Biserica Înălțării. Când reveni În tabăra principală a lui Nobunaga de pe Muntele Amani, era Însoțit de iezuitul italian, Părintele Gnecchi, un misionar care se afla de, mulți ani, În Japonia. Existau mulți misionari creștini În Sakai, Azuchi și Kyoto dar, printre ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
să vadă cum religia lui era distrusă, chiar dacă soția și copiii săi Îl urau pentru că o apăra. Îți puteai abandona castelul și familia, declară el, dar nu și calea adevărată. Părăsind În secret castelul, Într-o noapte, fugi la Biserica Înălțării. Tatăl său, Hida, Își căută imediat refugiul la Araki Murashige, În Itami, și explică Înverșunat situația, spunând: — Am fost trădați de nevrednicul meu fiu. În tabăra lui Murashige existau mulți oameni care aveau relații de strânsă prietenie cu clanul Takayama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
descălecă pe neașteptate și intră, urmat de câțiva dintre Însoțitori. Doi sau trei iezuiți Îi ieșiră grabnic În Întâmpinare, Însă Nobunaga Înainta deja prin casă cu pași mari. — Domnia Voastră! exclamară preoții, surprinși. Aceea era școala care fusese construită lângă Biserica Înălțării. Nobunaga fusese unul dintre binefăcătorii școlii, dar toate materialele de construcție, de la cherestea și până la mobilier, erau contribuții din partea seniorilor provinciali care se convertiseră la creștinism. Aș dori să văd cum țineți cursurile, anunță Nobunaga. Presupun că toți copiii sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
și mai ales cu cei pe care mă bazez. Să nu interpretați greșit această acțiune; o fac numai În scopul de a vă dezvălui un mare eveniment, Îndelung așteptat - un eveniment care va afecta Întreaga națiune și va Însemna fie Înălțarea, fie căderea noastră. Astfel Începu Mitsuhide să-și divulge intențiile. Mitsuhide Înșiră toate plângerile lui Împotriva lui Nobunaga: umilințele din Suwa și Azuchi și, În sfârșit, Înjosirea finală, ordinul de a intra În campania din apus care Îl făcea subordonat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
of Ahania și începutul poemului America a Prophecy. Relatează evenimentele ce au loc de la începutul civilizației omenești, i.e. după ce Urizen impune ordinea să în lume, descrise la sfîrșitul poemului "Cartea lui Urizen" (aducerea de către Urizen a religiei în Africa, si înălțarea lui Orc, i.e. nașterea Revoluției, în Asia), și pînă la Revoluția Americană. Urizen da omului legile sale represive (religia și filosofia), Har și Heva (plăcerile imaginației) fug, consecință fiind izbucnirea războiului și domnia poftei, pînă în momentul în care Orc
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
reamintește de fenomenul ritualic potrivit căruia orice sfîrșit devine un nou început, și orice început devine un nou sfîrșit, ad infinitum, întocmai ca in dinamică oscilanta Prolific-Devorator, într-un proces ciclic alfa-omega nesfîrșit de creație și distrugere, creștere și descreștere, înălțare și cădere, anageneza și catageneza, ordine și haos. Faptul că Allamanda este în sistemul lui Blake de asemenea identificată cu sistemul nervos (această corespondență este indicată de S. Foster Damon în A Blake Dictionary) sugerează credință lui Blake aproape certă
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
în bucurii, căderile în noi avînturi, moartea într-o înviere"174. Blake: "Războaiele omului [...] în Marea Veșnicie/ Se-arată-n jur în Sferele De-Afară ale Vietii Vizionare"175. Creația este astfel o școală instituită de Dumnezeu în drumul ființelor spre veșnică înălțare în dumnezeire. Astfel, Blake vorbește despre patru "stări ale Omenirii": 1. Beula (în Cap); 2. Alla176 (în Inima); 3. Al-Ulro (în Pîntece și vasele seminale); 4. Or-Ulro (în Stomac și Intestine)177. Este evidentă asemănarea cu doctrina hindusa despre nivelurile
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]