7,127 matches
-
a transmite la descendenți anumite caractere ereditare, fie prin reproducere asexuată sau reproducere sexuată. Prin procesul eredității, variațiile genetice se acumulează și pot duce la evoluția prin selecție naturală a unor fenotipuri (conform teoriei evoluției lui Darwin). Studiul eredității în biologie se numește genetică și include alte subdomenii cum ar fi epigenetica. La oameni, culoarea ochilor reprezintă un exemplu de caracteristică ereditară: un individ poate moșteni culoarea căprui a ochilor de la unul dintre părinți. Caracteristicile ereditare sunt controlate de gene, iar
Ereditate () [Corola-website/Science/304793_a_306122]
-
1953 la Telenești în familia profesorului de limbă română Iosif Ion Sasu și a soției acesteia Vera Ion Sasu (n. Jura, Rîbnița). A absolvit școala medie din Telenești cu mențiune. Membru ULCT din Moldova (1968-1976). Învingător al olimpiadei republicane de biologie. A absolvit Institutul de medicină din Chișinău în anul 1976. Medic la spitalul republican din Chișinău și la spitalul "Sf. Treime" din Chișinău. A publicat peste 40 de contribuții științifice în medicină.
Boris Sasu () [Corola-website/Science/313228_a_314557]
-
din Paris, susținând teza: "Cercetări de fiziologie experimentală și chimie fizică asupra hematolizei", în care studiază locul și mecanismul distrugerii globulelor roșii în organism și comportarea globulelor roșii în diferite medii în afara organismului. Rezultatele au fost comunicate la Societatea de Biologie din Paris și au fost incluse în tratate de fiziologie ale vremii. La Paris, D. Călugăreanu a lucrat sub îndrumarea celui mai mare fiziolog francez din acea epocă, Albert Dastre, care la rândul său fusese elev al lui Claude Bernard
Dimitrie Călugăreanu () [Corola-website/Science/307147_a_308476]
-
și au ajuns să se pună în contact cu celulele glandulare ale submaxilarei “. Astfel, impulsurile nervoase motoare ale hipoglosului se puteau propaga la efectorii glandulari, stimulând activitatea lor. Autorii au elaborat mai multe variante experimentale ingenioase, demonstrând în fața Societății de Biologie și a Secției de Fiziologie reunite la cel de-al XIII-lea Congres de Medicină că “nu există o energie nervoasă specifică pentru un nerv motor, secretor sau inhibitor, și că același curent nervos circulă în toți acești nervi. Rezultatul
Dimitrie Călugăreanu () [Corola-website/Science/307147_a_308476]
-
pentru cristaloide și în mod normal ele învoiesc pierderea unei părți din cristaloidele sângelui”. Lucrarea a apărut într-o versiune româna în "Buletinul Societății Române de Științe" (1914/1915), precum și sub forma unei note în "Comptes Rendus de la Société de Biologie Paris", 1915. Referitor la domeniul hematologic, mai notăm o ultimă lucrare a lui Călugăreanu despre conductibilitatea electrică a plasmei în timpul coagulării. Aceasta este menționată în tratatul lui Carl Neuberg despre lichidele organice (1911). În colaborare cu Ioan Athanasiu, Călugăreanu a
Dimitrie Călugăreanu () [Corola-website/Science/307147_a_308476]
-
următoare. Acești pacienți au mai multe șanse de a experimenta probleme cardiace, din cauza unei creșteri a inflmațiilor vasculare, așa că am hotărât să investigăm de ce se întâmplă acest lucru” În timpul cercetării prealabile, Bernal-Mizrachi, care este asistent universitar de medicină și de biologie celulară, a descoperit împreună cu echipa sa că vitamina D pare să joace un rol important în afecțiunile cardiace. Acest studiu recent merge cu un pas mai departe, afirmând că, atunci când nivelurile de vitamina D sunt mici, un anumit tip de
Deficiența de vitamina D poate duce la blocarea arterelor în cazul diabeticilor [Corola-website/Science/91998_a_92493]
-
toamnă a bacalaureatului, 77 de candidați nemulțumiți de notele obținute au depus contestații, sperând să obțină rezultate mai bune. "Cele mai multe contestații - 32 - au fost depuse la disciplina matematică, 28 de candidați au contestat rezultatele de la disciplina limba română, zece - la biologie, iar restul contestațiilor au fost la geografie, limba maghiară, fizică, chimie și istorie", a declarat Ioan Abrudan. Doar 152 din totalul de peste 800 de candidați din Sălaj care au susținut examenul de Bacalaureat în sesiunea de toamnă au obținut note
Câte contestații au depus elevii în sesiunea de toamnă a examenului de Bacalaureat () [Corola-journal/Journalistic/25305_a_26630]
-
Sibiu, Constantin Gorun, un număr de 223 de contestații au fost depuse de către elevii nemulțumiți de notele obținute la probele examenului de bacalaureat. Potrivit acestuia, cele mai multe contestații, respectiv 91, au fost depuse la matematică, 73 la limba română, 29 la biologie, 11 la chimie, iar la restul materiilor s-au depus sub zece contestații. Promovabilitatea la cea de-a doua sesiune a examenului de bacalaureat, în județul Sibiu, este de 21,95 la sută, elevii nemulțumiți de notele obținute putând depune
Câte contestații au depus elevii în sesiunea de toamnă a examenului de Bacalaureat () [Corola-journal/Journalistic/25305_a_26630]
-
goală? Ce fizică și matematică au fost puse atunci la lucru, activizând toate conceptele lor tari: spațiu, timp, viteză, temperatură, arcuri de cerc, unghiuri, geometrii neeuclidiene, atrăgând în hora lor alte concepte din spectrul științific: aerodinamică, fizica metalelor, rezistența materialelor, biologie, anatomie, geografie, meteorologie, poate cosmologie? Mai puțin cosmologia lui Laplace. Pentru că brusc am suspectat răspunsul plin de trufie dat de acesta lui Napoleon: Sire, nu am avut nevoie de această ipoteză, la întrebarea ce loc rezerva Laplace lui Dumnezeu în
Diagnostic by Mirel Cană () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1368_a_2725]
-
mare a celor care își declară încrederea în Biserică (aproape 70%)," INSCOP Research, "În ce cred românii", aprilie 2013, www.inscop.ro/ aprilie-2013-in-ce-cred-romanii. 7 În 1925 statul Tenessee i-a intentat proces profesorului John Scopes pentru că preda teorii evoluționiste în biologie, ceea ce era contrar modelului de educație a cetățenilor. În prima instanță profesorul a fost condamnat la plata unei amenzi simbolice, dar a fost achitat în urma recursului la instanța superioară. 8 Discuția privind o formă de recunoaștere juridică a unui cuplu
[Corola-publishinghouse/Science/84961_a_85746]
-
despre boli, despre avantajele sau dezavantajele carierei care le stătea în față, aveau nu o dată un limbaj voit vulgar, chiar deșucheat, se înjurau de mamă și stârneau nedumerire și desamăgire fiindcă se știa că sânt totuși mari specialiști în medicină, biologie, matematici ețetera... În timp ce incultul aborda cu vervă, dar bineînțeles amestecîndu-le, idei din istorie, filozofie, politică, etnografie, culese după ureche. N-avea complexe. Ba chiar ironiza pe alții... Astfel mi s-a întîmplat o dată să aud cum cineva ar fi spus
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
filozofiei acestora care trebuia să preceadă lucrarea mea originală despre o nouă gnoză, iar în al treilea scriam chiar la această lucrare, rar și fără grabă, din pricina obstacolelor: aveam lacune mari în istoria descoperirilor științifice din ultima vreme, din fizică, biologie, medicină și astronomie, îmi lipseau cărțile noi care apăruseră după război în Occident, nu mă puteam mulțumi doar cu referiri despre ele... (La facultate tocmai despre gnostici predam, fără să-mi desvălui în vreun fel gândirea mea proprie, care totuși
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
nu, ținea de iluzia militantă; În fața noului rasism care proclamă diferența, amestecarea obligatorie Îi orbește pe cei care se bizuie pe ea pentru a fi cu conștiința liniștită. Să fim sinceri: În fața neorasismului cultural și promotor al diferenței, specialiștii În biologie umană nu pot avea nimic de spus. Este rândul cercetătorilor din domeniul științelor sociale să-și facă auzite vocile, cu condiția să se ferească de orice dogmatism. Acesta este domeniul pe care Îl solicită și-l instrumentalizează noul rasism, căci
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
barbarie, evocând totodată „cea mai Înaltă expresie a umanismului”, cuvântul cultură ă provenit din latinescul cultura, el Însuși derivat din verbul colere ă are numeroase semnificații. Se aplică atât muncilor câmpului, realizărilor tehnice și facultăților minții, cât și exercițiului fizic, biologiei și științelor umane. În 1952, Kroeber și Kluckhohn, limitându-se la Întrebuințările britanice, identificaseră deja peste o sută șaizeci de definiții. În Primitive Culture, lucrare publicată În 1871, Edward Tylor, În numele antropologilor epocii sale, vorbea despre „un tot complex, care
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
lumii vii, conceptele de „diversitate” și „biodiversitate” au apărut mai demult, chiar dacă au intrat În circulație abia după Summitul Pământului, ținut la Rio de Janeiro În 1992. De altfel, reflecția asupra lor a fost dusă cel mai departe În domeniul biologiei. Urmează conceptualizarea și teoretizarea (Lévêque, 1997) pentru o știință care Își stabilește acum primele jaloane: probleme de inventar și de distribuție, luarea În considerare a funcționării sistemelor ecologice, mizele În planul resurselor naturale vii, al activităților din timpul liber sau
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
sute de desene ce reprezentau cranii de indieni, documente adunate pentru a demonstra inferioritatea acestora. Deși o parte a publicului continuă să atribuie un loc important caracterelor de acest tip, atenția cercetătorilor ă de la apariția evoluționismului și până la lucrările de biologie moleculară din anii din urmă ă s-a Îndreptat tot mai mult spre trăsături mai semnificative, cum sunt dispersia și frecvența grupelor sangvine, sistemul de compatibilitate histologică, studiul polimorfismului enzimelor sau al structurii cromozomiale a ADN-ului (Cavalli-Sforza, 1994; Molnar
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
aceea dintre berbec și capră (hibrid de sex feminin obținut În 1983 și de sex masculin obținut În 1985). S-a crezut multă vreme că Încrucișările Între specii apropiate ar reprezenta cazuri de graniță destul de rare. Aporturile geneticii și ale biologiei moleculare dovedesc faptul că hibriditatea, În sensul științific al termenului, departe de a fi o „deviație” sau o excepție, este regula generală. Progresele Înregistrate și experimentele efectuate Începând din 1970 dezmint astfel ipoteza rarității fenomenului. Într-adevăr, nu doar că
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
menite să perenizeze „rasa germanică”, unde indivizi selectați pe baza unor pretinse criterii rasiale (ofițeri SS merituoși și tinere de „rasă pură”) erau Încurajați să se reproducă. Ideologia a utilizat datele geneticii În sens invers În cazul lîsenkismului. Refuzând datele biologiei „burgheze”, LÎsenko și succesorii săi, cu sprijinul total al lui Stalin, au ridicat la rangul de teorie oficială ideea neolamarckiană de „ereditate a caracterelor dobândite”, accentuând În mod exagerat rolul activ al condițiilor de mediu (Buican, 1988). În toate aceste
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
dintre, de pildă, un german și o franțuzoaică nu ar fi fost considerat metis, chiar dacă, din motive politice (dar nu și biologice), acesta ar fi putut fi rezultatul unei erori sau al unei acțiuni rele. Termenul provine așadar din lexicul biologiei, mai precis din cel al zoologiei (În botanică, se vorbește mai curând despre hibridare). În zilele noastre, accentul s-a deplasat mai cu seamă Înspre domeniul cultural, partizanii coabitării culturilor, În primul rând În această parte a lumii, utilizându-l
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
CREOLITATE, IDENTITĂȚI CULTURALE, Sincretism Neorasismtc "Neorasism" Să reflectăm la paradoxul, incarnat de atitudinile și comportamentele numite „rasiste” ce se pot observa la ora actuală, care ne dă cel mai mult de gândit: paradoxul unui rasism care nu este legat de biologie, fără referire explicită ă sau chiar posibilă ă la o diferență de rasă. Și care apare uneori inclusiv fără referire la teza inegalității, care nu mai presupune așadar o clasificare ierarhică a „tipurilor” sau grupurilor umane (Taguieff, 1985 și 1988
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
-se mai curând pe axioma incompatibilității culturale sau pe postulatul diferențelor mentale ireconciliabile, pe fondul unui conflict fatal Între civilizații. Putem conveni să numim deocamdată „rasism curent” ansamblul format din atitudini și comportamente de respingere care nu recurg neapărat la biologie pentru a declara inferioritatea unora, ci absolutizează originea etno-culturală pentru a discrimina, a segrega sau a expulza. Însă această noțiune poate fi ea Însăși interpretată ca semnificând fie un rasism numit instituțional (concept vag, care de fapt diluează rasismul În
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
acordă atenție, Înainte de toate, condițiilor socio-istorice În care trăiesc colectivitățile umane. El se opune oricărei forme de gândire esențialistă și, grijuliu să explice socialul prin social, refuză să facă din disciplina sa „un capitol al psihologiei” sau „un apendice al biologiei” (Durkheim, 1975, p. 346). Procedând astfel, sociologul sau etnologul este, În mod spontan, relativist. Relativismul cultural este, Într-o oarecare măsură, fondatorul proiectului științelor despre om. El nu este lipsit de raționalitate: după cum notează Dan Sperber, „Întrucât variațiile culturale nu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
discurs rasial legitim (opus unui discurs rasist ilegitim) și de iluzia creată de pseudo-terapia care constă În purificarea lexicului În vederea eradicării lucrului numit (cf. Taguieff, 1988, pp. 100-102). Convingere și iluzie care fac eroarea de a purta doar pe terenul biologiei discuția teoretică privitoare la rasă. Aceasta, după cum vom Încerca să arătăm, posedă o realitate esențialmente socială. Despre valabilitatea clasificărilor rasiale La nivelul judecății comune, noțiunea de rasă desemnează o subdiviziune a speciei umane. Această Întrebuințare este Însoțită totuși, din secolul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
în special dacă ele coincid cu sfera noastră de preocupări și interese, trăiri etc.). Astfel, ne place istoria pentru că suntem atrași de "poveștile" trecutului. Citim romanele pentru că sunt, de fapt, chiar imaginare, "povești" ale destinelor și trăirilor umane. Ne place biologia pentru că încearcă să descifreze "poveștile" naturii. Ne place medicina pentru că aflăm "poveștile trupului uman" și cum se poate redresa el. Ne place Biblia pentru că aflăm și ne conectăm la "poveștile" înțelepciunii umane, dătătoare de viață lungă. Ne place chimia pentru că
[Corola-publishinghouse/Science/1468_a_2766]
-
efective a acestor culturi (Kamp 2001: 25). Actuala diviziune pe sexe a speciei umane are certe baze biologice și psiho somatice, fundate și perpetuate prin mecanisme co evolutive. Ea nu constituie o simplă creație culturală arbitrară, menită a deforma realitățile biologiei și a legitima anumite structuri de putere, ci un fapt empiric incontestabil, a cărui importanță și semnificație variază în toate culturile, inclusiv în a noastră. Valsul dialectic dintre Natură și Cultură, ca și complicatele bucle retroactive darwiniene care au perpetuat
Arta antropomorfă feminină în preistoria spațiului carpato-nistrean by Mircea Anghelinu, Loredana Niţă () [Corola-publishinghouse/Science/303_a_645]