4,042 matches
-
acestea cu Ana, cînd ea nici măcar bucuria clipei de extaz nu vrea s-o exteriorizeze, parcă anume să nu-l bucure pe celălalt?! Ascultă, Mihai... oare cît ai să mai taci?!... se aude vocea Anei. El o credea deja adormită, doborîtă de vinul băut. Dar înțelege că e trează și se uită fix, în sus. Ce anume?! se neliniștește Mihai, aprinzînd veioza de pe noptieră. Ana întoarce fața spre perete. Credeam că dormi. De unde să știu că vrei conversație la miezul nopții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
șoptește ea ca un ordin, dar cu o voce de dojana tandră și întinde mîna să-i aranjeze lui Mihai fularul. Cînd reușește să-i întîlnească privirea, ochii lor par să se sfîșie reciproc. Cei ai bărbatului însă cedează imediat, doborîți de surîsul victorios așternut pe buzele tinerei femei. Să mergem... a întins Doris mîna, luînd-o ușor de braț pe tînăra blondă, care a așteptat plină de emoție să fie băgată din nou în seamă. În mașină, Mihai stă singur pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
Tracia și Macedonia, roiră până pe sub zidurile capitalei și-și făcură de cap opt luni de-a rândul, cumanii mai ales c-o sălbatecă cruzime și necruțând nici pe greci, nici pe latini. Împărăția latină din Bizanț părea a se doborî cu totul sub slăbiciunea întrunită a copilăriei și bătrâneții. Vremi grele apăsau preste tot provinciile apucate de puterea de fier a războiului, a căror suferințe, pricinuite atât de mînile amicilor cât și ale inamicilor, întreceau orice măsură a suferințelor obicinuite
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
a câștigat o măsurătoare (Massstab) prin impresiuni ce le-a probat (prin cari a trecut). Fleck, cu voacea sa uruitoare ca tunetul, cum turbă el d. e. în mari momente tragice, ca în Carol Moor, după recunoașterea tatălui său, "cum îl doboară simțământul monstruozităței, cum pierde vocea, cum suspină, irupe-n râset, cum se întreamă scrâșnind asupra slăbiciunei sale, cum dau din el (sunete) bubuiri de tunet nemaiauzite până acum" (Tieck, Phantaszis, partea III, p. 504 și așa mai departe), cine-ar
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
la suprafața terestră și se caracterizează în funcție de direcție și viteză. Acțiunea vântului este, pe de o parte, negativă, atunci când prezintă viteze mari, aducând prejudicii actului recreativ, atât pe țărmul mării (valuri înalte, spulberarea nisipului plajelor), cât și pe culmile muntoase (doboară copaci, spulberă zăpada), iar, pe de altă parte, la viteze mici, vântul are un rol de moderator termic și hidric, cu efecte benefice pentru mecanismele de termoreglare ale organismelor. De exemplu, briza marină stimulează evapotranspirația și crește gradul de confort
România : patrimoniu turistic by Viorel Rîmboi () [Corola-publishinghouse/Administrative/91702_a_93090]
-
așteaptă oare cu degetul pe trăgaci? Împușcături. Din curte: gloanțe de mare calibru, care rupeau hălci din pereți. Unul dintre ele Îl nimeri pe Meeks În picior. Un altul Îi șterse spinarea. Se lungi la podea. Proiectilele continuau să vină, doborînd ușa, și el se pomeni exact În bătaia gloanțelor. Împușcăturile Încetară. Meeks Își piti pistoalele sub piept și se Întinse la podea, făcînd pe mortul. Clipele se scurgeau chinuitor de Încet. Intrară patru bărbați cu puștile În mînă. Șoapte. „E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
să Încetezi! Mexicanul Îi trase un șut puternic În boașe. Bud se chirci, lipit de gratii. Puștiul se năpusti afară din celulă, dar se izbi de Vincennes. Un Jack Tomberon șocat - sacoul lui din cașmir se murdărise de sînge. Îl doborî pe golan cu un dublu croșeu executat ca la carte. Exley ieși În fugă din blocul de detenție. Urlete, strigăte, țipete - mai rău decît o mie de sirene de cod 3. Stens scoase la iveală o sticloanță de gin. Bud
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
mîța nenorocita aia de limbă, poponarule? Ed apăsă trăgaciul: o dată, de două ori. Gloanțele Îl secerară pe Coates. Recul. Ed se propti de cadrul ușii și ochi. Fontaine și Navarette se ridicară În picioare, zbierînd. Ed APĂSĂ trăgaciul și Îi doborî cu o singură salvă. Recul foarte puternic: jumătate din peretele din spate căzu. SÎngele țîșni din belșug. Ed se Împiedică și se șterse la ochi. Îl văzu pe Jones Încercînd să ajungă la lift. Alergă după el, alunecă, se Împiedică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
tot timpul, acoperind orice discuție. Verifică pereții și tavanul, În căutarea altor conducte - nimic -, apoi zona din jurul gurii de ventilație. Umplutură de ipsos aplicată neuniform și ciuruită de găuri subțiri chiar lîngă capacul de protecție. Izbi cu ciocanul pînă cînd doborî jumătate de tencuială și văzu bălăngănindu-se la capătul unei sîrme un mic microfon Învelit În ghips. Firul Îi scăpă din mînă, tras Înapoi În zid. Peste cinci secunde Goddard era acolo și ținea În mînă firul, legat de un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
Cooley se uita În ochii lui. Simți miros de fum de țigară și Îl văzu pe Dudley În cadrul ușii. — Vise urîte, flăcău? Te-ai cam zvîrcolit. Un coșmar: Inez chinuită de presă - din vina lui, pentru ce făcuse ca să-l doboare pe Exley. — Flăcău, cînd dormi, Îmi amintești de fiicele mele. Și știi că țin la fel de mult și la tine. Transpirase. Făcuse leoarcă așternutul. — Care e misiunea? Ce urmează? Urmează să asculți ce-ți zic. Mă ocup de mult de restrîngerea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
pe care nu-l cunosc. Mai treci pe aici săptămîna viitoare și scrie-mi cînd capeți un pic de creier. — Așa deci? — Neanderthal, dacă știam, ascundeam eu așa ceva de un bătăuș ca tine? Bud Îi arse un șut și-l doborî de pe scaun. Penzler lovi podeaua, Scaunul se Învîrti și apoi căzu. Bud Întinse mîna sub birou și scoase de-acolo o boccea legată cu sfoară. Un picior pe ea, nodul smuls: cămăși curate, negre, de cowboy. Penzler se ridică În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
de pușcăriaș. — Biroul Șerifului. Identificați-vă cu parola! Liniște, apoi un fals țipăt de pasăre. Oamenii cu gazele aruncară grenadele În ferestre. Acestea sparseră geamurile și lunecară printre bare. Pușcașii luară cu asalt vagonul al treilea. Traseră În plin și doborîră ușa. Fum, țipete. Cineva strigă: — Acum! Fumul ieșea prin ușă. Oameni În kaki alergau prin el. Un lunetist nimeri un tip, dar cineva strigă: — Nu, sînt ai noștri! Polițiștii se năpustiră În vagon - măștile pe față, puștile ridicate. Jack Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
măștile pe față, puștile ridicate. Jack Îl apucă pe Bud de braț. — Nu sînt În vagonul ăla! Bud alergă și ajunse la vagonul al patrulea. Deschise ușa. Un gardian mort chiar lîngă ușă, deținuți alergînd alandala. Bud trase, Încărcă, trase. Doborî trei. Cineva Îl luă la țintă cu un pistol. Bud Încărcă, trase, rată - o ladă de lîngă om explodă. Jack sări pe platformă. Pușcăriașul apăsă pe trăgaci. Jack primi glonțul În față, se răsuci și căzu pe șine. Trăgătorul o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
fiecare zi secerați de gloanțe lîngă caleașca, murdărindu-și halatele pe care stăpîna Îi obligase să le cumpere ca să nu-și strice uniformele și acum trebuiau să cadă morți la pămînt ori de cîte ori Julius avea chef să-i doboare ciuruindu-i cu gloanțe din caleașca lui. Nimeni nu-l oprea să-și petreacă toată ziua În caleașcă, dar pe la șase, cînd Începea să se lase Întunericul, venea după el o fată, despre care mama lui, care era o femeie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
pe care se repeziseră s-o slujească. Seara trecută ei se Întorseseră În mare fugă și, ca Întotdeauna În asemenea cazuri, Julius mîncase singur În la suite și apoi mai așteptase cîtva timp, pînă cînd În cele din urmă Îl doborî somnul fără ca mămica să-și aducă aminte că mîine e ziua mea. De aceea, mai Întîi era gata să moară de frică și apoi, cînd și-a dat seama mai bine despre ce e vorba, era gata să moară de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
-și scoată cămașa sau, mai bine zis, nu mai apucă să și-o scoată, fiindcă somnul Îi dădu tîrcoale prima oară cînd Își căuta pijamaua sub pernă, a doua oară În timp ce-și scotea pantalonii și În sfîrșit Îl doborî cînd Începea să-și descheie nasturii de la cămașă. Adormi buștean. Și dormea buștean cînd Țanțoșa deschise ușa făcîndu-și apariția cu pieptul ei uriaș și-l anunță printr-un singur țipăt că-l așteptau de un ceas la masă. Azi părinții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
ușor să ne Închipuim un Dumnezeu iubitor care-și sfărîmă copiii În Îmbrățișarea suferinței. („Copiii Săi“, nici măcar nu e vorba de mine, e vorba de el și de mama.) Tăcerea noastră voia să Însemne: Doamne, Înțelegem, și În trupurile noastre doborîte acceptăm cu bucurie - o bucurie Îndoliată, Învăluită În negru, austeră și Îndîrjită, dar totuși o bucurie - această suferință pe care ai voit-o spre a ne aduce mai aproape de iubirea Ta. (Conceptul de „bucurie Îndoliată“ mă lasă cu gura căscată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
nou la un medic ce se ocupase de mine În anul precedent și căruia nu-i mai dădusem nci un semn de viață mai apoi. Îl consultasem În legătură cu durerile de cap: mă așteptam dintr-o clipă În alta să fiu doborît de o formă rapidă și mortală de meningită acută. Îmi prescrisese niște cașete după rețeta lui, care, luate cîte trei pe zi, izbutiseră să țină la o respectuoasă distanță neliniștile și migrenele mele. Aș mai fi luat cu dragă inimă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
Lângă altar, el rămâne convins că Ifigenia nu-și dă seama de ce se întâmplă cu ea și vrea s-o oprească de a mai preamări gloria sacrificiului : Nu mai vorbi, copilă. Ochii îți sunt tulburi... Durerea și oboseala te-au doborât (III). Semnificativ, ultimele cuvinte pe care i le adresează reiau o replică a Clitemnestrei : Ifigenia, trezește-te. Îndureratul Agamemnon, distanta Clitemnestra sunt niște oameni obișnuiți, incapabili să înțeleagă caracterul excepțional al Ifigeniei. La Euripide, Ahile pare mai puțin scandalizat de
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
În centru, sub cruce. Am Încercat s-o forțez, fără succes. Mecanismul era, probabil, Înțepenit sau, pur și simplu, ros de rugină. Singurul mod de a trece de ușa aceea era să o forțez cu o rangă sau să o dobor cu securea, alternative pe care le-am scos repede din calcul. Am examinat poarta În lumina lumînărilor, gîndindu-mă că inspira mai degrabă imaginea unui sarcofag decît a unei uși. M-am Întrebat ce se ascundea de partea cealaltă. O privire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
Într-un duel perimat, cu onoare și zori de ziuă, În cimitirul Père Lachaise. Iar dacă, din Întîmplare, ar fi fost În stare să-și adune puterile și s-o facă, arma pe care o purta avea misiunea să-l doboare ea pe el. Nu Carax trebuia să moară În acel duel, ci Aldaya. Existența lui absurdă, trupul și sufletul său aflate În suspensie, cărora Fumero le Îngăduise răbdător să vegeteze, aveau să-și Încheie astfel reprezentația. Fumero mai știa că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
bătut la ușă, n-a vrut să ne deschidă. În după-amiaza aceea avusese loc un schimb de focuri la cîteva străzi de acolo, iar bălțile de sînge erau Încă proaspete În Ronda de San Antonio, unde cadavrul unui cal rămăsese doborît pe caldarîm, la discreția cîinilor vagabonzi, care Începuseră să-i deschidă burta trăgînd cu colții, În timp ce cîțiva copii se uitau și azvîrleau În ei cu pietre. Tot ce am izbutit a fost să-i vedem fața Înfricoșată printre obloanele de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
Julián a Început atunci să scormonească pentru a lărgi acea fereastră tăiată În beznă. GÎfîia, epuizat și posedat de o furie de care nu l-aș fi crezut În stare. Una cîte una, cărămizile au cedat și zidul a fost doborît. Julián s-a oprit, acoperit de o sudoare rece, cu mîinile julite. A luat lampa și a așezat-o pe marginea unei cărămizi. O ușă din lemn lucrat cu motive de Îngeri se ridica de partea cealaltă. Julián a mîngîiat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
cu spatele rezemat de perete, cu genunchii slăbiți. O strînsoare teribilă m-a Înșfăcat de gît și m-a ridicat În picioare, țintuit de zid. — Ce i-ai făcut, nemernicule? Am Încercat să scap din strînsoare, dar Tomás m-a doborît cu un pumn În față. Am căzut Într-o beznă nesfîrșită, cu capul Învăluit În vîlvătăi de durere. M-am prăbușit pe dalele de pe coridor. Am Încercat să mă tîrăsc, dar Tomás m-a Înșfăcat de gulerul pardesiului și m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
sclipea printre degete. Atunci am simțit focul acela teribil, ca un suflu de tăciuni devorîndu-mi măruntaiele. Un strigăt a vrut să mi se desprindă de pe buze, dar a ieșit Înecat În sînge călduț. Am recunoscut chipul lui Palacios lîngă mine, doborît de remușcare. Mi-am ridicat privirea și atunci am văzut-o. Bea Înainta Încet dinspre ușa bibliotecii, cu groaza Întipărită pe chip și cu mîinile tremurînde pe buze. Tăgăduia În tăcere. Am vrut s-o previn, Însă un frig mușcător
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]