3,626 matches
-
se așeze Lea ca s-o sprijinim. Eu și Zilpa ne-am transformat în scaunul Leei, cu brațele în jurul umerilor ei și sub coapse. „Ești o fată norocoasă”, i-a spus Inna Leei, care în nici un caz nu se simțea norocoasă în acel moment, „Privește ce tron de regină ți-au făcut surorile tale”. Inna a vorbit încontinuu, îndepărtând zidul înfricoșător de tăcere care se făcuse în jurul Leei. Inna a întrebat-o pe Ada despre durerile ei și a tachinat-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
putere nici să țipe când a ieșit copilul, rupându-i carnea în sus și în jos. Nu era fiica așteptată, ci un băiat, lung, slab și cu părul foarte negru. Lea a îmbrățișat-o și i-a spus că e norocoasă, că are un fiu pe cinste și că a supraviețuit, iată. Lea i-a pus numele Gad, de la noroc, și a zis: - Fie să-ți aducă în dar luna și stelele și să aibă grijă de tine la bătrânețe. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
curge atunci când luna dispare, sângele vindecător care apare atunci când luna nouă se ivește pe cer - toate astea înseamnă pentru bărbați doar o scurgere și câteva zile de boală, deranj și durere. Ei își închipuie că noi suferim și se consideră norocoși. Iar noi îi lăsăm să creadă asta. Dar în cortul roșu, adevărul este altul. În cortul roșu, zilele acestea trec ca o adiere, în timp ce darul Innanei curge prin noi, curățându-ne de moartea lunii care trece și pregătindu-ne corpul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
Așnan și el a plâns, dar nu mult, pentru că avea un piept bogat care să-l consoleze. Bărbații care serveau și cei câțiva nefericiți care n-apucaseră să fugă la țară dintre zidurile orașului n-au mai fost așa de norocoși. Ei au simțit cuțitul din plin și mulți au urlat de parcă i-ar fi omorât. Țipetele lor au înțepat văzduhul toată dimineața, dar au încetat în jurul prânzului. Ziua s-a făcut nemilos de fierbinte. Nu se simțea nici o adiere de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
zi în jur și a hotărât că mi-ar trebui o cutie din împletituri în care să-mi pun bunurile. Cum aveam mai mult decât îmi trebuia și puteam deci să fac negoț cu ele, Meryt a ales o zi norocoasă ca să mergem la piață. Deja pe atunci ieșisem de multe ori la diverse nașteri, și totuși mă temeam de această excursie în lumea mare. Meryt știa că îmi era teamă și mă ținea de mână când am ieșit din grădină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
scris la apus. Meryt a fost impresionată de discursul norei ei. Shif-re era cu câțiva ani mai tânără ca mine, o femeie obișnuită, cu excepția ochilor, care erau mari și înconjurați de gene lungi și dese și iradiau compasiune. - Menna e norocos că te are, a spus Meryt, luând mâinile femeii într-ale ei. Dar nu pot s-o las aici pe Den-ne. Ea e acum fiica mea și fără mine e singură pe lume. De fapt, ea e moașa maestră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
e pe cât de înaltă, pe atât de deșteaptă, pentru că vorbește deopotrivă limba din est și limba noastră. Și ea l-a născut pe Re-mose, scrib, moștenitorul lui Nakht-re, care va fi la un moment dat un om foarte puternic. Suntem norocoși s-o avem printre noi pe mama lui, iar casa lui Menna va fi atinsă de noroc pentru că ea o să doarmă în ea. Eram copleșită cu atâția ochi pe mine. - Mulțumesc, a fost tot ce-am putut să spun. Vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
când mama lui mi-l mai lăsa în nopțile în care se ducea să asiste la vreo naștere. Eu mergeam rareori cu ea după lăsarea întunericului, pentru că îmbătrânisem. Dimineața mă dureau picioarele, iar mâinile îmi erau înțepenite, dar mă consideram norocoasă, pentru că nu eram nici neputincioasă, nici cu mințile duse. Aveam destulă putere să mă ocup de casă și de Benia. El rămăsese la fel de puternic și de sigur, cu ochii la fel de limpezi, cu aceeași dragoste neclintită și neschimbată ca soarele pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
UN OM NOROCOS roman Io non mori, e non rimasi vivo Dante 1 Visam că fusesem suit pe o masă, gol, cineva mă lovea peste testicule cu nuiaua, iar eu plângeam de rușine, și am fugit ca să nu mai aud râsetele care însoțeau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
trântit lângă Dinu pe iarbă. Simțeam nevoia să mă descarc într-un fel de surescitare și am izbucnit cu o veselie forțată: — În fond, dragă Dinule, o vânătoare ca asta e o imagine destul de exactă a vieții, nu crezi? Unii, norocoși, stau pe marginea mlaștinei cu pușca la ochi sau privind. Alții, cei fără noroc, se trezesc azvârliți în mlaștină și acolo așteaptă îngroziți să le intre noroiul în gură ori să pice glontele care să-i scape de asta. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
fac ceva util, poate chiar ieșit din comun, dar așa, totul s-a transformat într-o nebunie, în care nu m-am dat înapoi de la nici o gafă ca să obțin cu de-a sila ceea ce îmi era interzis. „Ești un om norocos”, mi-a zis odată Dinu. „De ce?” l-am întrebat, sincer surprins. Mi-a înșirat câteva argumente. Că eram iubit (se referea la Marta atunci), că eram sănătos (nu-i povestisem încă despre coșmaruri, iar „ulcerul - zicea el - e o chestie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
că individul mă spionase, mă urmărise, ne legase într-un fel. Cum se leagă vânătorul de vânat. Și poate nici nu fusesem unul vânător, iar altul vânat. Poate că amândoi eram prinși în cătare de alt vânător. El, mai puțin norocos decât mine, fusese lovit. Se scufundase în mlaștină. Eu mai respiram, în timp ce vânătorul nevăzut se distra, probabil, urmărindu-mă; știa că nu puteam fugi. Începusem să fiu înduioșat de soarta care ne învrăjbise fără să ne cunoaștem, când mi-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
capră. Nu mai am chef să-l acuz. Nici pe el, nici azilul. Dealtfel, azilul n-a făcut decât să dezvăluie ceea ce exista în mine. Îl purtam în mine, fără să știu, ca pe un virus. Sunt totuși un om norocos! E jalnic să-ți irosești viața și să n-ai curaj să te înalți măcar o clipă deasupra a ceea ce ai stricat, ai pierdut, ai irosit, să te ridici într-o furtună purificatoare. Numai de nu m-aș împiedica de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
unde am fost chemat, și ce să facă cu lucrurile mele în cazul că, Doamne ferește, simte apropiindu-i-se ceasul înainte de a mă întoarce eu... Sau visez încă? Dar atunci cine bate? FILENAME \p D:\microsoft\docuri nefacute\ Un om norocos.doc PAGE 87
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
spun că minți! Norocul ți-l aduc zeii fără să te vestească. Tu știi cum ne-au învățat bătrânii noștri să spunem: pe omul fără noroc poți să-l pui într-o oală cu unt și rămâne flămând, iar omul norocos se înavuțește chiar vânzând apă pe malul râului... - Astea sunt vorbe goale: norocul nostru l-a ars ochiul zeului cu raza lui din întîia noapte când ne-a privit! strigă Tela cu ciudă. - Dar nu s-a dus Ntombi să
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
zi a unei bucurii niciodată bănuite. - Iahuben! Mă auzi, Iahuben! spuse, părîndu-i rău că e în luntre și nu se poate scula să-l îmbrățișeze. Niciodată nu m-am bucurat că am fost rob, chiar dacă robia mea a fost mai norocoasă și mi-a dezvăluit oarecare înțelepciune. Dar acum mă bucur întîia oară, auzi, Iahuben? Mă bucur că n-am rămas vânător sau cioban la marginea deșertului. Dacă n-aș fi fost luat în robie, n-aș vedea ce văd azi
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
iarnă și Își contabilizează pierderile. O jumătate de milion de soldați britanici morți, dispăruți și răniți de la Începutul războiului, a declarat primul-ministru, răspunzând unei interpelări În parlament. — Și tu ești unul din ei, Burgess, spune Minnie. Da, unul din cei norocoși, zice el aspru. Hrana, deși Încă neraționalizată, este scumpă și greu de găsit. Joan Anderson se plânge că nu știe cum are să facă budinca de Crăciun fără stafide, chiar dacă vânzătorul de păsări i-a promis o gâscă pentru cina de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
fi putut obliga să fie el acela care să anuleze montarea. — Nu, ai hotărât bine, spuse dra Robins. Odată ce producătorul Își pierde Încrederea Într-un text, spectacolul e condamnat. Ai avut noroc că ai scăpat. — Noroc? Henry nu vedea nimic norocos În această situație. — Să presupunem că l-ai fi forțat cumva sau că l-ai fi convins să meargă până la capăt și că ai fi făcut toate modificările pe care ți le-a cerut, rescriind după fiecare repetiție, până la premieră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
omnibuzul nu se potrivea cu importanța ocaziei. Deci, dacă pleca la șapte și un sfert sau puțin Înainte, avea suficient timp să ajungă În Haymarket pe la opt. Soțul ideal nu avea o piesă prolog, pentru că ea Însăși avea patru acte. Norocosul de Wilde! Nu-i plăceau piesele prolog: dacă erau foarte bune, puteau face ca textul principal să dezamăgească și, dacă erau foarte proaste, puteau crea publicului o dispoziție nepotrivită. N-ar fi putut spune din ce categorie făcea parte farsa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
sfârși, spune Minnie. Cred că riscul nu-i prea mare să se Întâmple așa ceva, zice Burgess zâmbind. — Te iubesc, Burgess, spune Minnie. Surzenia asta a mea, mare pacoste. Dacă n-o pun la socoteală, pot să mă consider un om norocos. Ce zici, n-ar fi mai bine să mai curăț odată cuțitul ăla? Deodată, ușa bucătăriei se dă de perete și dl Henry James jr. intră ca o furtună. — Burgess, starea domnului James s-a Înrăutățit și telefonului doctorului Des
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
se întunecă și, ieșite din înalturi, raze de soare coborau în văzduh albul parcă numai pentru noi. Însă eram atât de neimportanți și trecători. Naturii nu-i păsa de noi. Și acest sentiment al zădărniciei îți arată cât ești de norocos să fii prezent și cât de sfântă este amintirea. Eram puțin invidioasă pe acea frumusețe care îi cunoștea o parte sensibilă a tatălui meu și care mie nu-mi rămânea decât să mi-o imaginez. Vântul bătea la înălțimea la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
acel prilej, să ne cunoaștem mai bine, continuă Amèlie. Trebuie să ai un suflet mare, spuse Françoise. Îmi face plăcere să-mi ocup timpul cu astfel de activități, zisei, mai ales știind că mila noastră folosește altor ființe mai puțin norocoase. Spre exemplu în acest weekend plănuim să donăm banii casei de copii " Notre maison" de aici, din Lime, casă care a rămas de acum o lună fără fonduri și au trăit până acum din bunăvoința contesei de Anjou. Banii vor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
e minunat? Soarele și Luna sunt ale tale, și nu le poți pierde. Dar, nu fug ele libere și de neatins pe cer? Sunt chiar între Nimic și tine. Mereu la mijloc. Alege calea de mijloc. Fii cu tine. · Ce norocos ești că le poți iubi pe toate! Căci Luna e rece, singură, feminină. Și Soarele arde prea tare. Și căci Luna lui îl face singur, de neatins, și pe tine Soarele te ține-n cununa de raze. Și căci Luna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
dinăuntru. O dată în plus, pentru un sac cu țesătură grosolană din material plastic, folosit de românii ce se întorceau 17 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI Ortodoxie.) Dulcele Doru era depozitarul Literaturii. (Și al Artei bucureștene, în general.) Gabi cel Norocos figura ca o bibliotecă a Serviciilor Secrete. Cărora, cu cea mai adâncă discreție, probabil că le și aparținea. - Dacă m-ați onora un moment cu atenția... reluă cuviincios și, simțind ridicîndu-i-se împrejur o îngrăditură de interes, cu instinctul unui actor
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
aș putea dezvălui... că aș putea fi singurul pământean de pe la noi care-a cutezat să se aventureze până în viziunea tinerilor tâlhari optzeciști... răzbătu vocea cărnoasă și molatecă a unui bagaj crem și delicat cunoscut sub numele de Gabi cel Norocos. Era confecționat dintr-o superbă piele întoarsă. Rezervat și șters, arbora un facies de bagaj înspăimîntat. Purta printre semeni o expresie schimonosită, de necuprinsă durere, contrazisă pe loc de dexteritatea cu care captură trei din cele patru furnici ce i
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]