3,449 matches
-
la locul inaugurării, au traversat șoseaua, la masa pregătită special în acel scop. Primarul a vrut să-i ofere primului ministru foarfeca, spre a tăia panglica. Nu, a refuzat acesta unealta, precizând: eu am o foarfecă specială, cu care tai panglicile, pe unde ajung, exact la momentul oportun. După care, tot alaiul, s-a deplasat în restaurantul primarului Tataluadam, pentru a benchetui, de hramul Latrinei Publice, dată în exploatare. Diplomele familiale Dintre ai lui Boc, unul, mai de pe la mijlocul gloatei, se
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
piei și cuști cu animale. În cele din urmă, solul începu să fie împins în jos de o mână gigantică, arborii deveniră hățișuri, clădirile din Santa Marta nu mai fură decât dreptunghiuri întunecate pe fond verde, iar sinuoasa și strălucitoarea panglică a râului San Pedro rămase în urmă, în vreme ce botul turtit lua înălțime și se îndrepta spre culmile cordilierei Anzilor, zimțată precum dinții de câine, pe cerul furios de un albastru-indigo. Privi rotirea elicelor, minuscula dâră de ulei ce se prelingea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
intensifice, iubirea să se transmită și înțelegerea să existe... așa ar fi frumos, așa ar corespunde mai bine toate atuurile verii din întregul univers, nu?... adică dacă verdeața înnoirii corespunde cu seninul azuriu, dacă nuanțele însorite ale mării corespund cu panglicile orizontului, dacă argintiul apelor corespunde cu visele și soarele corespunde cu lumina, atunci poate și eu corespund cu tine și noi corespundem cu universul sau corespondența noastră corespunde absolut fără îndoială cu vara... ce părere ai de asta? oare corespundem
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
eram tînără primeam rar cadouri, de Crăciun, de Paște și la ziua mea; fel de fel de mărunțișuri frumos ambalate cu celofanul intact purtînd pe etichete numele și blazonul firmei. Îmi amintesc că de cîte ori desfăceam pachetele legate cu panglici colorate mă izbea lipsa oricărui miros. De fiecare dată mă bucuram frenetic, Îmi plăceau aceste lucruri pure, neîncepute, pînă cînd prindeau mirosul meu, luau forma mea, Îmi păstrau amintirea. De Îndată ce mă recunoșteam În obiecte, ele Îmi deveneau indiferente. Învechirea lucrurilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
Wellington, gătiți în foi de aur scorojit făcând loc regaliștilor înalți și tăcuți, cu înscrisuri înflorate și abia lizibile pe fiecare spate bătut de vremi. După un timp, cărțile dispărură cu totul, fiind înlocuite de manuscrise in-folio îngălbenite, legate cu panglici de mătase putrede. — Scout, unde mama dracului suntem? — Să nu atingi nimic, fu tot ce-mi supuse ea din față. Dâra de hârtie ne conduse la un tumul. Un tumul uriaș, ascuns în semiobscuritatea din străfundul arhivei. Un tumul ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
prezentase la Început ca „A-2“, dar peste cîteva minute, distrat, Îi spusese pe nume: Jones. Acest Jones era un om mărunțel, foarte șters la prima vedere, cu un nas subțire și ascuțit; purta o pălărie de fetru cafenie, cu panglica soioasă și un costum gri, care avusese probabil o altă culoare cu ani În urmă. În buzunarul de la piept avea prinse un creion și un stilou. CÎnd Îl priveai mai atent, Îți dădeai seama că e un tip cu experiență
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
a provocat dureri atroce În bucșe și-n articulații, a accelerat viguros pe liniile drepte ca un veritabil monopost de Formula 1, până a simțit că-i sar pistoanele din piept, și a sărit peste obstacole sprinten ca un ATV. Panglica de asfalt se tot răsucea Între ei, dealuri li se așezau În față, uneori se năpusteau Împreună spre soarele auriu, ca două păsărele pe care o nedeslușită taină le făcea să-și ia zborul În același timp, alteori lunecau Împreună
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
Înălțând-o la rang de Mare Preoteasă. Își făcuse o coafură care amintea de un velier și străbătea sălile de restaurant cu o cohortă de enoriași În siaj, pocnind din bici și ținând În mână un vilbrochen Împopoțonat cu câteva panglici, căruia Îi spunea Marele Arbore Cotit al Vieții. Acesta era principalul obiect de adorație, plus două moaște găsite pe jos - un tranzistor cu trei piciorușe și un „ochi de pisică“. Marea Preoteasă cânta rar, pe nas, datele tehnice din talonul
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
dermatografice, vopseluri, alifii, balsamuri, smocuri de vată, bețișoare cu smocuri de vată, tampoane, căpăcele, pensule delicate cu bob trandafiriu În vârf, sau ciclamen, roz, lila, mov, grena, cărămiziu, roșu, fuchsia, purpuriu, somon, indigo, violet, și, În aceleași nuanțe, felurite șervețele, panglici, bandaje, sticluțe, barete, bretele, jartiere, dantele, suluri, benzi, fâșii, batistuțe și micul arsenal de tortură la purtătoare: pile, forfecuțe, pensete, ceară de epilat. Ele, nicăieri. Să se fi Întors la locul lor, ca niște duhuri ieșite din sticluțele de parfum
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
clădirii, un etaj mai jos, a căzut direct pe salteaua pompierilor. A Încercat apoi și el cu foc, Însă l-au Îmbrăcat Într-o piele nouă, sintetică, elastică și frumos mirositoare. Cu otrava a fost cât pe ce să rupă panglica liniei de sosire: ajunsese până la terapie intensivă, doctorul chiar proptindu-i de câteva ori electrozii În piept. Trei transplanturi mai târziu, imunizat definitiv Împotriva respectivei substanțe, dar și a altor câteva, s-a Întors trist printre cei vii. Așa că trebuia
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
un sfredel, fără nici un chef, și abia așteaptă să vină seara. Elevii, în schimb, sfredelesc cu interes, că doar la școala înaltă pe care o frecventează li s‑a inoculat curiozitatea științifică. Au trecut deja de Schottenhof, șoseaua e o panglică gri‑argintie, așa cum au mai scris alții de atâtea ori, ramificațiile ei duc spre viile din Salmannsdorf și Neustift am Walde, dar ei n‑o apucă pe acolo fiindcă vor să ajungă la viile din Grinzing. Șoseaua urcă ușor, atât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
care, văzută de pe Cobenzl, Häuserl am Roan sau Kahlenberg, a căpătat o oarecare faimă. Cei trei parchează mașina și pleacă la plimbare. La stânga, viile se întind în sus, pe colină, la dreapta coboară spre Dunăre, care e și ea o panglică argintie, numai că mai îndepărtată. Aerul e limpede, dar încă atât de rece, încât cei trei sunt nevoiți să se înfășoare cu fularele lor moderne și exagerat de lungi. Sus se văd niște nori, parcă trasați cu compasul. Vântul aduce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
căzură iar, sleite, pe pervaz. Se sprijini, o clipă, trase de una din părți, împingând-o spre perete. Deschise, larg, și cealaltă parte. Rămase în cadrul ferestrei, cu ochii treziți de adierea proaspătă. Privi cerul alb și pufos, zidurile caselor albăstrii, panglicile lucii și umede ale străzilor mișcate de goana vreunei mașini, depărtându-se repede, ca o insectă rătăcită. Se prinse de marginile ferestrei, desfăcând mult brațele. Ferestrele aveau gratii groase de fier. Cer hașurat. Încă alb, totuși, senin. „Închisoarea, boala, singurătatea
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
pas. Soarele, pânze subțiri de aer și coroana verde a unui copac uriaș, ca un nor, și curba albă a unei frunți de femeie. Carnea de argilă în care soarele devenea câmp, pământ. Cerul vânăt al zorilor, zidurile caselor albăstrii, panglicile străzilor, luminate de ochii galbeni și roșii ai insectelor alergând, rătăcite, una după alta, faruri după faruri. Soarele, în toate acestea, așa ar fi gândit, amintindu-și cuvintele, desfășurate în jurul ei și pe care încă le primea, plină de strălucirea
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
Ies acum. Intră, dragă! Femeia deschise ușa Încet și intră În Încăpere. În cămăruța primitivă, oribilă, Încinsă, se aflau, În afară de un scaun, un pat răvășit și răscolit și o masă de toaletă, pe care era o păpușă Împodobită cu o panglică soioasă de mătase legată Într-o fundă marc, fotografia unui marinar tînăr cu dedicația: „Pentru Margaret, prietena mea cea mai bună - Ed“ și un pachet de țigări. Un ventilator electric se rotea Încet de la dreapta la stînga, zumzăind neîncetat și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
pe linia de plutire capacitatea mea antistres, ascultând declarațiile de gâgă ale unui fost ministru, acum rămas doar în Parlament. Este vorba de deputatul PDL Theodor Paleologu, cred că vă amintiți dumneavoastră, e cel care a fost poreclit "ministrul cu panglicile" sau "ministrul Pleașcă", sau "ministrul cu blazonul cacarisit", care a reușit iar să iasă în evidență nu prin ceea ce face în Parlament pentru alegătorii din colegiul său, ci printr-o declarație trăsnită. Acest Paleologu, s-a trezit deodată în plenul
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
luând-o în brațe! I-am strâns în palme sânii umflați. Plânsul i s-a schimbat în icnete, apoi în gemete... Miercuri la prânz, sicriul descoperit a fost urcat pe platforma unui camion. În jur fuseseră clădite coroanele funerare, cu panglici pe care se promitea veșnica neuitare. Convoiul negru mergea în urma camionului care umplea centrul Botoșaniului cu claxonul său răgușit. Mai înainte de cimitir, coșciugul a fost depus în biserică. S-a făcut o slujbă, cei apropiați au plâns, soția i-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
vrea pentru deseară, cu varză sau cu cireșe. Peste o oră familia se reunea - căci ce eram, dacă nu o mare familie fericită? -: Ionicii șiroind de transpirația lor ce mirosea a ceapă și slănină, Șerban cu cârlionții prinși într-o panglică vișinie, spunându-ne cătrănit că vine maică-sa de la Oradea să-l ajute să învețe pentru sesiune și înjurându-i pe cei doi răcani care îi spurcaseră cămăruța cu usturoi și cârnați. L XXIX Exact într-o pauză de masă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
cele mai mari cerculețe sunt orașe. Dar câte frumuseți se ascund aici... Așa cum o vede Ana Bandiana, harta României este ca un buchet de flori: munții, flori brun roșcate, dealurile gabene, împodobite cu frunze verzi de câmpie și înnodate cu panglicile albastre ale râurilor își trag de veacuri seva din apele adânci ale Mării Negre. Să pornim la drum! “Înfățișarea generală a țării noastre e aceea a unei cetăți cu ziduri înalte. Zidurile sunt munții care se întind roată, în jurul Ardealului. În afara
Călătorii literare: antologie de texte literare şi nonliterare utilizate în formarea competenţelor de comunicare: clasele a III-a şi a IV-a by Felicia Bugalete, Dorina Lungu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/400_a_1023]
-
În câteva clipe ne ridicăm de la sol. Pe fereastra avionului se vede orașul. Iată canalul Bega, care desparte orașul în două. Ne îndreptăm spre miazănoapte. Lanurile de grâne par un covor uriaș întins pe pământ. După câteva minute se vede panglica albastră-argintie a unui râu: este Mureșul, pe malurile căruia este așezat orașul Arad. Șesul Banatului a rămas în urmă. Iată, în dreapta, primii munți: sunt Munții Poiana Ruscă. Sub noi se vede orașul Deva, cu ruinele de pe dealul Cetății. Ne apropiem
Călătorii literare: antologie de texte literare şi nonliterare utilizate în formarea competenţelor de comunicare: clasele a III-a şi a IV-a by Felicia Bugalete, Dorina Lungu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/400_a_1023]
-
și s-a încheiat cu un spectacol grandios. Invitații au fost conduși pe o terasă care cu priveliște spre râu, unde mirele și-a surprins mireasa cu un splendid cadou: hidroavionul ei personal, de patru locuri, legat cu o imensă panglică roz. Feicita pereche s-a urcat în el și a pornit pe Tamisa, începându-și voiajul de nuntă într-un mare stil. Deci guvernul și-a publicat Carta Albă privind viitorul televiziunii și deja toți cățelușii plângăcioși din audiovizual au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
care ne-a pregătit-o avea sau poate nu avea un nume: părea alcătuită în principal din linte și nuci arse până se transformaseră într-o crustă neagră, râcâită de pe fundul unei cratițe mari și servite cu un gogoloi de panglici din paste care aveau consitența cauciucului. Am mâncat, în cea mai mare parte, cufundați în tăcere. — Ar trebui să-i arăți mâine câteva lucrări de-ale tale, îi spuse la un moment dat Joan lui Graham. S-ar putea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
la Bruce, care ținea cele două bancnote-n mână. — Restu’-s pe nota de plată. Hogan a trecut și masajul acolo. Jack n-a scos o vorbă cât am mers cu trenul. Stătea În colțul canapelei, cu biletul băgat În panglica pălăriei, și se uita pe geam. O singură dată se-ntoarse către mine și-mi zise: — I-am zis lu’ nevastă-mea c-o să iau o cameră la Shelby diseară. E chiar lângă Garden. O să mă duc acasă mâine dimineață
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
exactă. — Sunteți din nord sau din sud? — Din nord. Simțea cum Începe să vină. O să Încerce s-o Înăbușe. — Dar vorbiți italiana. — Și de ce nu? Vă deranjează că vorbesc italiana? N-am voie să vorbesc italiana? — Aveți medalii italiene. — Doar panglici și acte. Medaliile vin mai Încolo. Altfel, le poți da unor oameni ca să le păstreze și ei pleacă cu ele. Sau se pierd odată cu bagajele. Poți să cumperi altele din Milano. Actele contează. Nu trebuie să te simți prost pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
dacă stai destul pe front. — Sunt un veteran al campaniei din Eritrea, spuse Înțepat adjutantul. Am luptat la Tripoli. — E o onoare să te cunosc, spuse Nick Întinzându-i mâna. Alea trebuie să fi fost niște zile groaznice. Am observat panglicile. Ați fost cumva și la Carso? — Doar ce-am fost retras de pe front. Contingentul meu e prea În vârstă. — La un moment dat, eu eram sub limita de vârstă. Dar acum am fost lăsat la vatră. — Păi și ce mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]