36,856 matches
-
mod particular în care m-am simțit atunci. Aceasta îmi arată că muzica poate fi depozitara unor fragmente din existența mea trecută, prin intermediul ei regăsind ceva din mine-le pierdut. Am aflat așadar unul din modurile în care mă pot regăsi; rămâne să găsesc și forme de a mă arăta altora (pentru a-i face părtași ai existenței mele). Raportarea la Divinitate (adică credința) atrage după sine și faptul de a face Divinitatea martoră a existenței tale, asigurându-ți în felul
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
Limbă? * Mult timp am fost convins că esențialul este să scrii o carte; acum cred că important este să fii citit, prin citit desemnând în special adecvarea ta la sufletul cititorului, faptul de a-i prezenta ceva în care se regăsește, gestul de a vorbi de tine, rostind ceva din noi. Voi încerca să nu-mi ascund eșecul după faptul de a nu fi înțeles, inadecvarea mea fiind singura cauză. * Tind să dau dreptate viziunii pragmatice: istoria este o continuă desfășurare
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
sine. Numai că cel pe care-l descopăr acum nu a fost complet anticipat, fapt pentru care bucuria (și tristețea, deopotrivă) îmi sunt neștirbite. Ce aș dori să modifice gândurile mele în ceilalți? Nimic! Doar să-i ajute să se regăsească. Sau să se părăsească. * Este posibilă părăsirea de sine? Altfel spus, ne putem cu adevărat schimba? De răspunsul la această întrebare depinde însăși sensul educației (și al reeducării), adică unul din scopurile societății. * Miza oricărui jurnal de idei este că
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
unui scriitor ține și de gradul adecvărilor sale la umorile contemporanilor. Dacă are șansa să depășească acest prag, va conta mai departe măsura în care el reușește să-și rostească cititorii sau, altfel spus, de gradul în care cititorii se regăsesc în rândurile sale. Miza, așadar, ar fi exprimarea subiectivității universale, dar într-o formă ce reușește să impresioneze fiece subiect. * Ceea ce deseori nu observăm este că Răul se conturează pe fondul unora din posibilii noștri, deseori a unor posibili esențiali
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
întotdeauna confirmarea celorlalți, ori cel puțin a altora, deoarece niciun sens nu poate fi trăit fără martori. Acesta este adevăratul înțeles al comuniunii, din care ia naștere și posibilitatea comunității. * Reprezentarea politică are și un efect invers: cetățenii se pot regăsi în liderul carismatic însă, în același timp, vor prelua din trăsăturile personalitățile sale, aflați fiind într-o continuă nevoie de sens în umbra căruia să-și așeze diversele porniri. Să ne întrebăm așadar și care sunt schimbările pe care poate
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
Faptul că ideatica (poate chiar ideologia) propusă prin intermediul criticii ar putea să nu fie evidentă pentru cel care o promovează ar trebui să slăbească aderența etichetei pe care ne grăbim să i-o lipim. * În intertextul actualelor critici pot fi regăsite fundamentele unor viitoare așezări sociale. Costumul este simbolul caracterului: odată îmbrăcat ar trebui să reamintească respectarea tuturor regulilor. El constituie "uniforma" civilizației. * Forța, consensul și manipularea sunt trei dintre ingredientele necesare oricărei puteri politice. De modul dozării fiecăreia dintre ele
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
teologic și cel științific). Dansul stă mărturie a faptului că putem vorbi despre o rezonanță corporală a muzicii pe care o ascultăm; semn al unei armonii create între două genuri de tipare: unul auditiv și celălalt motric. În artă omul regăsește forme ideale ale propriei existențe. Arta este astfel o oglindă selectivă ce bântuie realitatea, evidențiindu-i contururile ideale. * De la corectitudinea politică se va trece la corectitudinea evolutivă; pentru a face acest pas teoria evoluției mai are nevoie de o metateorie
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
orice, se poate promite orice, fără nicio pedeapsă. Rigoarea, dacă se dorește a se impune un stat de drept, ar trebui să se așeze mai ales în acest domeniu. * Putem spune despre unele idei că sunt în aer: ele se regăsesc în atmosfera unei epoci, țin de o anumită mentalitate, de un mod de a vedea și de o credință specifice anumitor locuri. Raportul dintre științe și filosofie poate fi descris în termeni forestieri: în timp ce științele se ocupă fiecare de câte
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
personale, eliminând din risipa pe care-o provoacă sentimentul infinității existenței proprii. Tinerețea are față de moarte doar abordări teoretice, odată cu vârsta acestea căpătând tot mai multă realitate. * Chirurgia contemporană poate să facă din moarte un moment de întregire: îți vei regăsi în mormânt organele ce au ajuns acolo cu mult înaintea ta. * Omul contemporan este prins într-un continuu prezent: cantitatea mare de informații pe care este ținut să le absoarbă îl captează în acum-aici, fără a-i lăsa rezervele
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
de memă: este o modalitate de transmitere culturală, întrucâtva asemănătoare celei genetice. * Greșeala căreia îi cădem victimă deseori e să vedem în copilul nostru un alt eu; unul mai bun care să ne răzbune toate neîmplinirile noastre. Am vrea să regăsim în propriul copil varianta noastră îmbunătățită, fără a poseda însă tăria de a ne recunoaște minusurile pe care le avem în comparație cu el; doar le scuzăm, așa cum îi vom scuza și lui nereușitele, vina aparținând în majoritatea cazurilor altora. Mândria pe
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
o durere morală și o durere, cu un caracter complex, de factură metafizică. Să Încercăm să le analizăm. Menționăm Însă faptul că această delimitare a durerii are un caracter pur didactic, Întrucât ea este un fenomen uman complex, În care regăsim, de fiecare dată, toate componentele menționate În proporții variabile. Prin urmare, cum interpretăm durerea? Pentru M. Schilder, „problema durerii nu poate fi Înțeleasă decât În raport cu schema corporală”. Din acest motiv, În cazul durerii, trebuie avut În vedere un Întreg lanț
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
o expansiune sufletească către o realitate transobiectivă și transumană către care aspiră. Subliniem Însă faptul că aceasta este o experiență sufletească și morală pur interioară, care se derulează În planul conștiinței subiectului. Ea este unică și individuală. În plus, o regăsim destul de frecvent În cursul unor stări psihopatologice, cum ar fi delirurile pasionale, stările delirant-halucinatorii, stările de transă isterică, epilepsie, intoxicațiile cu droguri halucinogene (mescalină, psylocibină, LSD-25Ă. Fericirea Dacă plăcerea este localizată predominant somatic, iar bucuria este o experiență sufletească complexă
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
prin cuvânt, ci și prin tăcerea care desemnează atitudini sufletești cu semnificație morală; eă cooperarea celor doi parteneri În scopul realizării unui act sau a unui ideal comun, unic, la care fiecare să participe și În care fiecare să se regăsească, fapt pe care-l putem vedea realizat simbolic, În dorința de a avea copii, precum și În rolul acestora În viața cuplului. Intimitatea nu se limitează Însă exclusiv la viața cuplului, deși, În acest caz, ea este dominantă, majoră și esențială
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
gândit, de retragere din lume, sau dintr-o realitate inacceptabilă de autoizolare. Prin retragere, eu nu mă Însingurez, ci doar mă izolez. Mai exact, ies din lumea comună, pentru a intra În lumea mea interioară, o lume În care mă regăsesc, cu care mă identific și În care, În mod paradoxal, Încetez de a mai fi singur. A trăi Într-o lume ostilă, contrarie idealurilor și aspirațiilor tale, este o existență pe care o resimți ca pe un supliciu sau, În
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
de singurătate. Am stabilit că omul nu este singur, nu poate fi singur. Din acest motiv, atât În plan extern, cât și În plan sufletesc interior, el aspiră permanent către un altul, către o altă persoană În care să se regăsească, cu care să se completeze și prin care să-și compenseze singurătatea. Pentru mine, celălalt Înseamnă ieșirea din izolare și, În mod implicit, din singurătate. „A-fi-cu-celălalt” semnifică „a-fi-Împreună”, a comunica. Orice raport al meu cu altul este o Întâlnire, o
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
diferențiate după criterii valorice, și că aceste părți, se dispun sau ies la iveală, În funcție de circumstanțele vieții individului. Ele aparțin aceleiași persoane, deși, ca imagine simbolică, par a fi persoane diferite. Din punct de vedere funcțional, prin dublul tău te regăsești pe tine Însuți. În al doilea rând, Îți anulezi singurătatea și trece la acțiune. În al treilea rând, dublul este suportul moral și psihologic simbolic prin care tu, sau fiecare dintre noi, are sentimentul că se completează. Dublul este pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
nevoie de mine pentru a mă putea afirma și exista. În cazul cuplului, Eu am nevoie de un alt Eu, de a o altă persoană, diferită de a persoana mea, cu care să mă completez și În care să mă regăsesc, știind că la rândul ei și aceasta se completează și se regăsește În mine. Dublul și cuplul sunt două tipuri de relație importante pentru persoană, poate chiar necesare, absolut indispensabile existenței normale a acesteia. Ele Însă se Înscriu În planuri
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
cuplului, Eu am nevoie de un alt Eu, de a o altă persoană, diferită de a persoana mea, cu care să mă completez și În care să mă regăsesc, știind că la rândul ei și aceasta se completează și se regăsește În mine. Dublul și cuplul sunt două tipuri de relație importante pentru persoană, poate chiar necesare, absolut indispensabile existenței normale a acesteia. Ele Însă se Înscriu În planuri diferite, așa cum de altfel s-a arătat deja mai sus. Care sunt
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
un sentiment sufletesc și moral pe care avem tendința de a-l extinde dincolo de relația dintre două persoane. O formă particulară de relație interpersonală bazată pe iubire este comuniunea. Prin comuniunea dintre persoane, sau dintre om și Dumnezeu, eu mă regăsesc În tine și tu te regăsești În mine, Într-o relație de reciprocitate totală, de dăruire, dar În care cele două persoane, deși se interiorizează reciproc, rămân totuși independente și inconfundabile. Este, completare reciprocă. O sursă de trăiri și experiențe
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
care avem tendința de a-l extinde dincolo de relația dintre două persoane. O formă particulară de relație interpersonală bazată pe iubire este comuniunea. Prin comuniunea dintre persoane, sau dintre om și Dumnezeu, eu mă regăsesc În tine și tu te regăsești În mine, Într-o relație de reciprocitate totală, de dăruire, dar În care cele două persoane, deși se interiorizează reciproc, rămân totuși independente și inconfundabile. Este, completare reciprocă. O sursă de trăiri și experiențe sufletești noi, permanente, o stare de
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
și analizei problemei la care ne referim. Aceasta Întrucât, În cazul persoanei, se vorbește despre tipuri psihologice, tipuri sociale, tipuri culturale, tipuri profesionale, precum și despre tipuri morale. Faptul acesta demonstrează că persoana reprezintă un sistem extrem de complex În care se regăsesc reunite toate aceste aspecte. Fiecare categorie dintre tipurile menționate scoate În evidență anumite trăsături, la care ne referim atunci când se face clasificarea tipologică a persoanelor. Din aceste motive, toate tipurile de personalitate nu se exclud, ci se completează reciproc. Mai
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
cum acționează și care sunt semnificațiile morale ale conduitelor sale. Prima clasificare și descriere tipologică de factură morală a indivizilor Îi aparține lui Teofrast, care descrie și definește 33 de tipuri caracterial-morale de indivizi. Preocupări similare În sfera moralei vom regăsi la Plutarh și alți autori clasici. Ideile morale ale lui Teofrast vor fi reluate de La Bruyère. În secolul al XIX-lea, În plin Romantism, Th. Carlyle face un interesant studiu al modelelor exemplare de personalitate și al vieții acestora, În
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
colectiv, Însingurarea se manifestă prin starea de Înstrăinare a indivizilor. În această situație, compensarea este dată de deschiderea și refugiul interior al persoanei. Ceea ce-mi este interzis În afara mea poate deveni posibil În interiorul meu. În felul acesta, omul se regăsește pe sine Însuși. Dar retragerea În sine nu este suficientă. Ea poate deveni periculoasă prin izolarea și Însingurarea persoanei. Este necesară În acest caz o anumită educație a voinței (J. Payotă care să aibă ca efect „dirijarea controlată” a actelor
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
Întâlnire are un caracter pozitiv prin faptul că cei doi pot stabili o relație interpersonală imediată. Ei pot comunica liber, degajat, sincer. Se stabilește și o punte emoțional-afectivă Între aceștia, construindu-se treptat o ambianță În care cei doi se regăsesc și au sentimentul unui confort reciproc. Acordul dintre persoane poate să se constituie treptat, prin comuniune reciprocă, atașament, ducând cu timpul la formarea unei relații mai complexe, la un cuplu stabil. Din acest moment, raporturile dintre persoane se complexifică. Dincolo de
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
regret. În felul acesta, durerea și suferința morală sunt mijloace prin care persoana se va purifica, se va deculpabiliza, va repara propriile sale acte din trecut. Regretul este efortul pe care persoana va trebui să-l plătească pentru a-și regăsi liniștea și echilibrul interior, atât În plan sufletesc, psihologic, cât și valoric, moral. Durerea și suferința morală o vor ajuta să Înainteze. Ele justifică efortul de restaurare, ca pe un fapt trăit de persoană, ca pe un efort de revalorizare
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]