33,137 matches
-
Boomer avea o rană foarte urîtă, astfel încît, urmîndu-mi povața, a dat ordin ca bătrînul nostru Sammy... Ă Samuel Enderby, acesta e numele corabiei mele, îi tăie vorba căpitanul ciung, adresîndu-se lui Ahab. Continuă, băiete! Ă ...a dat ordin ca bătrînul nostru Sammy să vireze spre nord, ca să scape de arșița cumplită de la Ecuator. Dar asta n-a ajutat la nimic, deși eu am făcut tot ce mi-a stat în putință - rămîneam nopți întregi lîngă dînsul, îi prescriam un regim
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
cu zahăr. A fost un gam foarte plăcut și toți mateloții mi s-au părut niște ași; le doresc o viață scurtă și o moarte veselă... Iar acel gam - la care am luat parte cu multă, foarte multă vreme după ce bătrînul Ahab călcase cu piciorul său de fildeș pe puntea corabiei - îmi amintește de nobila și temeinica ospitalitate saxonă de pe bordul ei; dac-o voi da uitării, fie ca pastorul să-mi întoarcă spatele și ca diavolul să mă țină minte
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
acolo, pe planisferul acela, cu veacuri și veacuri înainte ca Solomon să fie adus pe lume. Nu se cuvine uitată și o altă mărturie despre antichitatea balenei, despre realitatea ei osoasă de după Potop - mărturie bizară, adusă de venerabilul Johannes Leo, bătrînul călător de pe țărmurile Barbariei: „Nu departe de malul mării, se află un templu, ale cărui grinzi și cosoroabe sînt făcute din oase de balenă, căci balene moarte, de dimensiuni monstruoase, eșuează adesea la acel țărm. Oamenii de rînd își închipuie
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
de umor greoi, împiedicat, astmatic, pigmentat în răstimpuri cu vreo glumă răsuflată, de felul acelora pe care și le vor fi spus, ca să-și treacă timpul, locatarii Arcei lui Noe, adunați la teuga în cartul de noapte. Călătorind toată viața, bătrînul dulgher nu numai că nu apucase să agonisească nici o avere, dar își irosise și brunma de avere cu care va fi plecat de-acasă. Aceasta să fi fost pricina? Fapt este că ajunsese o abstracțiune pură, o integrală nefracționabilă, o
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
capitalul de mușchi. Dar ce vîlvătaie roșie a aprins acolo! Ă Da, domnule căpitan, pentru o piesă atît de gingașă, trebuie să încingă fierul pînă la alb. Ă Hm! Desigur. Socot că e cît se poate de grăitor faptul că bătrînul grec, Prometeu, care se zice că i-a făcut pe oameni, a fost fierar și i-a însuflețit cu ajutorul focului - căci ceea ce e făcut cu focul îi aparține focului. De aceea, probabil că iadul există. Știi, cum mai zboară funinginea
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
piciorul pe care mi-l meșterești acum, să simt în locul lui un alt picior și anume, piciorul pe care mi l-am pierdut! Vreau să spun, cel de carne și de sînge, dulgherule. N-ai putea să-l refaci pe bătrînul Adam? Ă încep să pricep oarecum, domnule căpitan, zău așa. Da, am auzit niște lucruri curioase pe chestia asta, domnule căpitan și anume, că un om căruia i s-a smuls catargul, ca să zic așa, îl simte mereu, parc-ar
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
Ă M-ai ultragiat, domnule căpitan, nu m-ai insultat. Dar nu-ți cer, pentru asta, să te ferești de Starbuck - ai rîde dacă ți-aș spune așa ceva. Ferește-te, însă, de Ahab, căpitane Ahab, ferește-te de dumneata însuți, bătrîne! Ă A prins curaj, dar totuși se supune, murmură Ahab după ce ieși Starbuck. Prudentă îndrăzneală! Dar ce-a vrut să spună prin cuvintele alea: „Ahab să se ferească de Ahab?“ E ceva adevărat în ele! Și, folosindu-se în neștire
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
cealaltă nară adulmeca, foarte conștient, aerul sărat al mărilor proaspăt găsite, al acestor mări în care înota desigur, chiar în clipa asta, mult-urîta Balenă Albă. Ajuns în sfîrșit în aceste mări fatidice și îndreptîndu-se către zona de vânătoare din preajma Japoniei, bătrînul se simțea nerăbdător să-și atingă țelul. Buzele lui aspre se strîngeau ca o menghină; delta vinelor de pe fruntea lui se umfla, aidoma unor pîraie de munte; pînă și-n somn, strigătele lui făceau să se cutremure bolțile corabiei: Ă
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
Ă Toată lumea la pupa! Balena Albă scuipă sînge! Capitolul CXI FIERARUL Profitînd de vremea plăcută și răcoroasă, de vară, care domnea acum pe aceste latitudini și pregătindu-se pentru activitatea deosebit de intensă ce era de așteptat să înceapă în curînd, bătrînul fierar Perth, cu trupul plin de funingine și de bășici, nu-și dusese înapoi în cală forja mobilă, după ce-i meșterise lui Ahab accesoriile pentru piciorul său, ci o lăsase încă pe punte, legînd-o zdravăn lîngă arborele trinchet, cu niște
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
înconjurat de cîte un cerc de marinari nerăbdători, care așteptau cu toții să fie serviți, întinzîndu-i cîte o sapă, cîte un harpon, cîte o țăpoaie sau cîte o lance și urmărindu-i cu atenție brațele negre de funingine, în timp ce muncea. Totuși, bătrînul acesta mînuia, cu un braț răbdător, un baros la fel de răbdător. Nu crîcnea și nu se arăta cîtuși de puțin enervat sau ațîțat. Tăcut, domol și solemn, își apleca tot mai mult spinarea veșnic încovoiată, muncind din greu, ca și cum munca ar
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
fi fost viața însăși, iar loviturile barosului ar fi fost înseși bătăile inimii lui. Așa și era: o viață nenorocită! Mersul lui greoi și ciudat, cam într-un peș, trezise la începutul călătoriei curiozitatea marinarilor; la stăruitoarele lor întrebări indiscrete, bătrînul cedase în cele din urmă, încît tot echipajul cunoștea acum rușinoasa poveste a vieții lui nefericite. într-o noapte de iarnă grea, zăbovind, din pricini de fel onorabile, pe un drum ce lega două tîrgușoare, fierarul se simțise cuprins de
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
fel onorabile, pe un drum ce lega două tîrgușoare, fierarul se simțise cuprins de o amorțeală grozavă și se adăpostise într-un șopron dărăpănat. Urmarea a fost că medicii au trebuit să-i taie extremitățile ambelor picioare. După această mărturisire, bătrînul își povesti, treptat, întreaga viață, o dramă în cinci acte, dintre care primele patru erau vesele, iar ultimul o tragedie lungă și încă neîncheiată. Cam la vîrsta de șaizeci de ani, bătrînul întîlnise, cu întîrziere, ceea ce în limbajul tehnic al
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
-i taie extremitățile ambelor picioare. După această mărturisire, bătrînul își povesti, treptat, întreaga viață, o dramă în cinci acte, dintre care primele patru erau vesele, iar ultimul o tragedie lungă și încă neîncheiată. Cam la vîrsta de șaizeci de ani, bătrînul întîlnise, cu întîrziere, ceea ce în limbajul tehnic al suferinței se numește ruina. Fusese un meseriaș renumit pentru priceperea lui și foarte solicitat; avea o casă cu grădină, o nevastă tînără și iubitoare, ca o fiică și trei copii veseli și
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
fi trăit într-o îndestulare, capabilă să îndepărteze grijile. Dar Moartea l-a doborît nu pe el, ci pe un frate mai mare, un om vrednic, de a cărui zilnică și voioasă trudă atîrna soarta unei alte familii - lăsîndu-l pe bătrînul fierar, mai mult decît nefolositor acum, să-și aștepte sorocul, pînă ce hidosul putregai al vieții îl va face să fie mai ușor de secerat. La ce bun să povestim totul? Loviturile de ciocan deveneau din ce în ce mai rare în pivniță și
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
pe nicovală. Vezi tu, fierarule, în săculeț sînt caielele potcoavelor de oțel ale unor cai de curse! Ă Caiele de potcoave, domnule căpitan? Păi, aveți cel mai strașnic și mai rezistent material cu care putem lucra noi, fierarii! Ă Știu, bătrîne. Caielele astea se topesc aidoma cleiului din oasele unor ucigași... Hai, repede, forjează-mi harponul! Forjează-mi, mai întîi, douăsprezece tije. împletește-le apoi, răsucește-le și ciocănește-le, ca să stea împreună ca șuvițele unei parîme de remorcare. Repede! Suflu
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
celălalt cu voie bună. Poftim la bord! Ă Ești prea cu chef. Vezi-ți de drum! Ai pierdut ceva oameni? Ă Numai doi oameni din Insule, atîta tot, nici nu merită să vorbim despre asta. Dar poftim la bord! Hai, bătrîne, vino la bord! O să-ți descrețești grabnic fruntea. Poftim la bord, să iei parte la veselia noastră, căci avem o cală plină și ne îndreptăm spre patrie. „Cît de familiar poate fi un idiot!“ își spuse în gînd Ahab. Apoi
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
somn, Ahab îl văzu în fața lui pe Fedallah; așezați față în față și învăluiți în beznă, păreau ultimii doi oameni într-o lume înghițită de Potop. Ă Iar am visat, spuse el. Ă Despre dricuri? Păi, nu ți-am spus, bătrîne, că nu vei avea parte nici de dric, nici de sicriu? Ă Știu. Cine-ar putea avea parte de dric, dacă moare pe mare? Ă Ți-am spus, însă, bătrîne, că n-o să mori în această călătorie, pînă n-o să
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
spuse el. Ă Despre dricuri? Păi, nu ți-am spus, bătrîne, că nu vei avea parte nici de dric, nici de sicriu? Ă Știu. Cine-ar putea avea parte de dric, dacă moare pe mare? Ă Ți-am spus, însă, bătrîne, că n-o să mori în această călătorie, pînă n-o să vezi pe mare două dricuri: primul, făcut nu de-o mînă omenească, iar al doilea, făcut din lemnul unui copac din America. Ă Da, da! Ciudată priveliște, Fedallah! Un dric
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
din America. Ă Da, da! Ciudată priveliște, Fedallah! Un dric cu panaș plutind pe ocean, cu valurile în chip de dricari! Ha, ha.! N-o să vedem prea curînd o asemenea priveliște. Ă Și totuși, fie că mă crezi sau nu, bătrîne, nu vei putea să mori înainte de a o vedea. Ă Dar ce spuneai despre tine însuți? Ă Că te voi însoți pînă la urmă, mergînd înaintea-ți, ca un cîrmaci. Ă Dacă vei fi înaintea mea și dacă se va
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
în față, căci mă vei călăuzi, nu-i așa? O, de-ar fi să te cred, cîrmaciule! Aș avea astfel două chezășii - că o voi omorî pe Moby Dick și că voi supraviețui. Ă Iată și o a treia chezășie, bătrîne, zise FedaIlah, ai cărui ochi scăpărară în întuneric aidoma unor licurici. Doar de funie poți muri! Ă Vrei să spui, de ștreang!... Așadar sînt nemuritor, pe mare ca și pe uscat! exclamă Ahab rîzînd batjocoritor. Nemuritor pe mare ca și
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
iată călăuzele ce-mi vor arăta în care punct al mării mă aflu! Da - răcni el coborînd din ambarcațiune pe punte - iată, te calc în picioare, te sparg și te distrug, lucru de nimic care arăți spre cer! în timp ce freneticul bătrîn vorbea astfel, călcînd în picioare - cu piciorul său viu și cu piciorul său mort - sextantul, pe fața tăcută și încremenită a lui Fedallah se zugrăvi un rînjet de triumf ce-l viza pe Ahab, dar și o umbră de deznădejde
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
în agonia mea trufașă îmi descifrez tatăl și stăpînul. Sări, sări și linge cerul! Eu sar cu tine-odată, ard cu tine, m-aș contopi cu tine! Te sfidez și mă închin ție! Ă Ambarcațiunea, ambarcațiunea! strigă Starbuck. Privește-ți ambarcațiunea, bătrîne! Harponul lui Ahab - cel făurit în forja lui Perth - rămăsese bine înfipt la prova ambarcațiunii, prelungindu-se dincolo de ea, dar talazul care sfărîmase fundul ambarcațiunii smulsese teaca de piele a harponului; din vîrful dezvelit al acestuia, țîșni deodată o flacără
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
teaca de piele a harponului; din vîrful dezvelit al acestuia, țîșni deodată o flacără lividă, ca o limbă de șarpe. în vreme ce harponul ardea în tăcere, Starbuck îl apucă pe Ahab de braț și-i strigă: Ă Dumnezeu îți stă împotrivă, bătrîne! Renunță! Expediția asta a început prost și continuă prost - e o expediție blestemată! Dă-mi voie, bătrîne, să brațez vergile cît mai e timp și să îndrept corabia înapoi spre patrie - o să fie o călătorie mai bună decît cea de
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
limbă de șarpe. în vreme ce harponul ardea în tăcere, Starbuck îl apucă pe Ahab de braț și-i strigă: Ă Dumnezeu îți stă împotrivă, bătrîne! Renunță! Expediția asta a început prost și continuă prost - e o expediție blestemată! Dă-mi voie, bătrîne, să brațez vergile cît mai e timp și să îndrept corabia înapoi spre patrie - o să fie o călătorie mai bună decît cea de pîn-acum. Auzind vorbele lui Starbuck, marinarii cuprinși de panică se repeziră numaidecît la vergi, deși nici o pînză
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
și ferindu-se de lancea de foc pe care-o agita, oamenii se traseră înapoi neputincioși, iar Ahab le vorbi astfel: ĂAți jurat s-o vînați pe Balena Albă și sînteți la fel de legați de acest jurământ ca și mine, iar bătrînul Ahab e legat cu inima, cu sufletul și cu trupul, cu toată viața lui. Și, ca să știți la ce cîntec bate inima asta, priviți: sting ultima rămășiță de frică din ea! Și stinse dintr-o suflare flacăra. Așa cum, în toiul
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]