3,693 matches
-
mele de lucru, în drilul meu cârpit de atâtea ori și tot mereu în conflict cu animalul încăpățânat care voia de fiecare dată s-o apuce în direcția opusă și behăia cât îl ținea gura, eram ca un personaj din bancuri sau cel puțin așa mă simțeam. Asemenea Sfântului Sebastian, care atrăgea săgețile dușmanilor lui, eu eram ținta cuvintelor ascuțite. E de presupus că pe atunci atitudinea mea timidă mă va fi împiedicat să le livrez la rândul meu surorilor medicale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
ei de ghips. Între timp, desen după nud și studii de desen în vederea deprinderii structurii complete a unui schelet bărbătesc, pe care studenții îl numeau Tünnes sau Schäl, două personaje populare în Renania, despre ale căror vieți eroice circulau nenumărate bancuri. Și ce avea de oferit orașul: expoziții peste expoziții la galeria de artă. Pictorii din mișcarea Sezession din Renania, grupul „Tânăra Renanie“, expresioniști, colecția „mamei Ey“, personalități locale din Düsseldorf. Am văzut lucrări de Goller, Schrieber, Mecketanz, de sculptorul Jupp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
fi să te încălzești la nouăzeci de grade, unde teai încălzi? — N-aș mai fi, doar poate scrum. — Prin absurd, presupunem. Nu știu. — În colțul camerei. — A! Este vorba de unghiul de 90°, se prinde Teofana. — Hai, mai spune un banc. — Bulă și cu tatăl lui se duc în pădure să taie lemne, începe Alexandru. La un moment dat, Bulă îi spune:”Pa, Tată!”. Tată-său îl întreabă: „Ce ete Bulă? Pleci undeva? Eu nu taă, îi răspunde el, dar un
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
moment dat, Bulă îi spune:”Pa, Tată!”. Tată-său îl întreabă: „Ce ete Bulă? Pleci undeva? Eu nu taă, îi răspunde el, dar un copac a început să cadă spre tine. Râd amândoi. Cum în acei ani, erau la modă bancurile cu Bulă și cu oltenii, îi spune și Teofana bancuri ca de pildă: — Doi olteni erau în vacanță. La ora trei dimineața unul îl trezește pe celălalt: „Mărine! Ce-i? Deschide ochii și spune-mi ce vezi. Cerul. Și mai
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
întreabă: „Ce ete Bulă? Pleci undeva? Eu nu taă, îi răspunde el, dar un copac a început să cadă spre tine. Râd amândoi. Cum în acei ani, erau la modă bancurile cu Bulă și cu oltenii, îi spune și Teofana bancuri ca de pildă: — Doi olteni erau în vacanță. La ora trei dimineața unul îl trezește pe celălalt: „Mărine! Ce-i? Deschide ochii și spune-mi ce vezi. Cerul. Și mai ce? Și Luna. Și? Și Carul Mare. Și? Și Ioane
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
se numească unsprezece mari personalități. La sfârșitul orei, profesoara îl întreabă pe Bulă: „De ce nu ai predat lucrarea? Doamnă profesoară, nu știu pe cine să pun pe post de mijlocaș central.” Intră amândoi în compartiment, dominați de ilaritate, nerenunțând la bancuri, pe care acum le ascultă și ceilalți pasageri prăpădindu-se de râs. — Hai să vă spun de-ale lui Bulă, îi pregătește Teofana. Bulă vede pentru prima dată curcubeul: Mamă, uite ce reclamă! se miră el. Tot Bulă se plânge
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
o dată? Acolo ai rămas, comentează un domn. — Bulă la școală, continuă Teofana. „Cine a introdus acupunctura în țara noastră, Bulă? Vlad Țepeș, doamna învățătoare.” — Țeapa lui Vlad era ac nu glumă, comentează cei care o ascultau pe Teofana. — Mai știi bancuri cu Bulă?o întreabă, vesel, Alexandru. Dacă mă gândesc, mai în vin în minte, dar îți dau ție rândul. Două prietene, începe Alexandru trecând la alt fel de bancuri.” Aș vrea să fiu soția unui milionar, îi spune o domnișoară
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
nu glumă, comentează cei care o ascultau pe Teofana. — Mai știi bancuri cu Bulă?o întreabă, vesel, Alexandru. Dacă mă gândesc, mai în vin în minte, dar îți dau ție rândul. Două prietene, începe Alexandru trecând la alt fel de bancuri.” Aș vrea să fiu soția unui milionar, îi spune o domnișoară prietenei sale. Eu aș vrea să fiu văduva lui.” După nuntă, discuție între el și ea: „Ai să mă iubești la fel și după nuntă?întreabă ea. Sigur, iubito
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
cunoaște de nu știu când, așa sunteți de apropiați. Poate sunteți îndrăgostiți și nu vreți să arătați. — Dar de unde. Ne înțelegem bine, atât. — El este foarte politicos și pupăcios. — Așa este el. Să-l auzi, când începe cu poantele, cu bancurile, leșni de râs. — Și mie îmi plac domnii veseli. Poate găsesc și eu unul pe aici, râd amândouă. Când a venit Alexandru s-o ia pe Teofana, a mers și colega ei de cameră, Adriana, că așa o chema, dar
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
o oră, doar ca să vadă dacă mitocanul care tocmai a plecat de două zile, fără să scoată un cuvânt, e în Franța sau nu. "Da tecred"-ul ăla m-a dezarmat. Nu mai aveam ce să-i spun. Ca în bancul: Nu vă supărați, caut strada Brezoianu." "Nu mă supăr, căutați-o." Ce pula mea m-am pierdut fn halul ăsta? Hmm. "Auzi, Monica, te-am sunat pentru că nici nu știi prin ce-am trecut și trebuia să-ți vorbes, nu
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
și ea îți răspunde la futut, că-i fată sinceră și s-a prins că ai urmărit-o după tremurul bărbiei și al glasului. Te blochează sinceritatea ei. Ce-o întreb eu și ce-mi răspunde ea, îngîni ca-n bancul ăla, și mâna îți pleacă fără voia ta peste fața ei, fără voia ta, pentru că tu urma să o plesnești doar dacă ar fi mințit, pentru minciună, corecție educativă, nu din alte motive, cum ar fi gelozia oarbă care ți-
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
Deci, coboară cineva?", întreba ofițerul șalupei de pază de coastă, văzîndu-ne cu bagajele în mână. DNA sau NDU s-a auzit, pentru că eu și Vero am spus DA exact în momentul în care J.P. a răspuns răspicat NU. Ca în bancul ăla cu Bulă la școală, când profesoara zice: "Bună dimineața, copiii", și din clasă se aude: "Bună dimineața mea!" în fiecare zi la fel, până când Bulă lipsește de la școală. Atunci profa i-a rugat pe copii ca a doua zi
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
agățate la toate petrecerile, și alea bune, cu țâțe și cur trăsnet, dar cu suflet de căcat, sânt înconjurate în permanență și nu pleacă niciodată singure acasă? Oare nevasta trebuie să fie mai urâțică ca să nu te înșele? Ca în bancul ăla: "Ce preferi? Să mănânci un căcat singur sau o savarină cu prietenii?" Oare fac și eu parte din categoria asta? "Alo, mă auzi?" mă trezește Vero la realitate. "Categoric, nu, am replicat ferm, nu se poate. Nu sânt de
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
acum vreo cinșpe ani. Toți care nu mâncaserăm salam cu soia eram securiști, trebuie să fi fost, altfel nu se putea, nu aveai cum să pleci și să te întorci "cînd vrea mușchii tăi". în realitate, situația era ca-n bancul ăla cu Măria care mulgea vaca și în apă se vedea invers. Eram filat de Securitate de când intram în țară până plecam și stau și mă întreb câte din gagicile care au trecut prin patul meu nu au dat extemporale
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
la ușa ea (adică iubita mea din vremea aceea). Și ce mai bătea, cioc, cioc, cioc... am dus degetul la buze, m-am apropiat de ea (mamă, ce bună era, așa speriată și mincinoasă!) și i-am povestit în șoaptă bancul cu tipul care s-a angajat la circ pe post de maimuță. Un tip fără serviciu vede un anunț la Grădina Zoologică: "Angajăm zilieri pe bani buni". Intră și unul îi spune: Dom'le, ne-a murit maimuța și, cum
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
vin copiii, se joacă, face tumbe, se ambalează și, din greșeală, sare în cușca de alături în care era leul. De frică, începe să strige după ajutor, la care leul îi spune: "Taci, dracului, că ne dau afară pe amîndoi!" Bancul vi i-am spus numai vouă, ei i-am explicat situația, i-am arătat, cu acte în regulă, că eu sânt chiar el (adică chiar eu), că am necăjit-o puțin pentru că mi-a plăcut ce tupeu are și că
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
așa, că nu ăsta e genul meu. Am crezut întotdeauna despre mine că sânt un gentleman irezistibil, nu un mitocan agresiv. Am răsuflat ușurat când am aflat că sânt galant, drăguț și politicos, dar tot mi-a trecut prin cap bancul cu Bulă care a salvat o țipă de la viol. Cum? A convins-o. Mergeam deja de două minute prin stațiune. Cârduri de oameni plecau de la plajă. în spatele meu, un cortegiu de trolee mă claxonau violent. Rulam cu vreo 25 de
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
ușoară, dar toate încercările nu duseră la vreun rezultat mulțumitor. Minute în șir aruncară cu pietre în bulboana de la poalele stîncii, chiuiră și hăuliră pe toate gamele, de răsunară împrejurimile mai ceva ca la un atac al pieilor roșii, spuseră bancuri și chiar îl luară în răspăr pe Bărzăun că-i aiurit și nu visează decît comori, continuînd să fie cu toții foarte bine dispuși. Într-un moment de curaj mai deosebit, după ce mîncase un măr și aruncase cotorul în ceafa lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
și-ar fi putut imagina. Un bărbat care a concentrat doar într-o oră o întreagă istorie personală a doi oameni care se cunosc și petrec mult timp împreună și dorm în același pat și fac sex și își spun bancuri și se apropie din ce în ce mai mult. Și deseori, acești doi oameni nu reușesc să se cunoască nici măcar într-o viață în treagă, așa cum ei au făcut-o doar într-o oră. Timpul e înșelător. Poate că au trecut ani. Poate că
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
întâlnesc și astăzi oameni de prin satele din împrejurimi care vin să se aprovizioneze cu lemne. Și ca la morile sătești se adună fel de fel de oameni care povestesc ca la o șezătoare tot felul de întâmplări, se spun bancuri și se fac glume fără ca cineva să se supere. Și Gelu le auzea și le îmbunătățea, repovestindu-le în felul său original, fiind înzestrat cu harul povestirii, având o memorie foarte bună și o imaginație bogată. Până la venirea celor chemați, cu
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
cu marginile tivite în roșu, anunțând apropiatul răsărit al Soarelui. Apele mării, din negre și clocotitoare, se domoliră, căpătând liniștea înșelătoare a luciului de oglindă și transparența verde a ochilor de felină la pândă. Departe, în zare, împotmolit într-un banc de nisip, un vas naufragiat peste noapte zăcea în nemișcare. Pescărușii porumbeii orașului se ascunseseră în cuiburi scobite în pământul argilos al falezei. Cei doi rămaseră locului, încremeniți ca totul în jurul lor. Părea a fi clipa dinaintea Facerii. Păreau a
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
poezie. O dată în viață e bine omul să fie homosexual și să scrie poezie. O dată în viață e bine să facă de toate. Chiar și un copil. Eu n-am avut educație, asta e. Pe șantier acolo mai ziceam un banc la trupa întreprinderii, mai cântam ceva de 1 Mai, dar atâta. Ne distram și noi. Contesa zice că unii au făcut asta toată viața. Că trebuie numa să vrei să-ți trăiești viața în... într-un fel. De parcă dacă eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
s-a purtat Matei? —Leontina scumpă, eu am fost înspăimântată, că nu știam cum va fi. — Te cred, dragă Ceci, că eu chiar așa am pățit cu Gelu. Dar tu îl știi pe Gelu. M-a luat cu vorbe, cu bancuri, cu cuvinte frumoase, că am trecut pe nesimțite peste momentul de care mă temeam. Noi am fost tot timpul împreună, obișnuiți unul cu altul, pe când voi ați stat mai mult separați, de aceea mă gândesc că Matei fie a fost
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
poate face o favoare. Vrei să-mi dai locul tău în grilă?, întreabă ea. Și zâmbește, ca în fotografie. Și dantura ei nu-i prea rea. Nu, spune el. Dar când cineva e drăguț cu tine... când îți zice un banc..., spune spilcuitul, și rupe poza urâtă de dinainte în două. Pune jumătățile una peste alta și le rupe în sferturi. Apoi în optimi. Apoi ce-o mai fi. Fărâme. Fărâmițe. Confetti. Spune: — Dacă vrei să ai succes în televiziune, trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
șoaptă, ca să ni le amintim mai bine. Pe scenă... spune domnul Whittier, cu fața îngropată în covorul prăfos. Spune: Sunt gata să recit... Hernie inghinală... repetăm cu toții în gând. Ce s-a întâmplat până acum nu ajunge nici măcar de-un banc bun. Niște idioți duși cu preșul într-o clădire și închiși acolo. Șeful răpitorilor se balonează, și noi scăpăm. Pur și simplu NU merge. Deja Mama Natură plănuiește să-și scoată colierul cu clopoței și să-i dea pe ascuns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]