4,151 matches
-
cămara de gemuri și dulcețuri ce în zilele înfrigurate ne îndulceau orezul cu lapte. Nu mai sunt anotimpurile ce erau odată. Pe atunci vara era vară și iarna iarnă. Era lege să plouă aproape toată luna April și să fie ger de să crape pietrele după Bobotează. Nu era neobișnuit ca în decembrie să fie omătul înalt cât casele oamenilor, iar dânșii își săpau tunele pentru a putea ieși din curte. Problemele adulților dădeau prilej copiilor să se strecoare nevăzuți din
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
cămara de gemuri și dulcețuri ce în zilele înfrigurate ne îndulceau orezul cu lapte. Nu mai sunt anotimpurile ce erau odată. Pe atunci vara era vară și iarna iarnă. Era lege să plouă aproape toată luna April și să fie ger de să crape pietrele după Bobotează. Nu era neobișnuit ca în decembrie să fie omătul înalt cât casele oamenilor, iar dânșii își săpau tunele pentru a putea ieși din curte. Problemele adulților dădeau prilej copiilor să se strecoare nevăzuți din
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
cam “ciufulesc”. Roade sunt de sezon, flori se mai găsesc încă. Este, am putea spune, un anotimp satisfăcător. Ups... A venit iarna, când frigul te “zdruncină” rău dacă nu te “îmbraci adecvat”, și simți că ți se taie respirația din cauza “gerului”. Roade ai dacă ai fost furnicuță și nu greier. Degeaba semeni dacă nu și culegi la timp, deoarece ar putea aduna altă persoană roadele tale. Atenție! Dacă va culege altă persoană roadele semănate de tine, este clar că tu dispari
Fii înţeleaptă! by Liliana Rotaru () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1159_a_1886]
-
putut merge pe urmele lor. Au trecut treizeci de ani. Cu totul întâmplător, li s-au găsit cadavrele într-un golfuleț în care se prăbușise montgolfierul. Femeia ținea încă în mâini camera cu care filmase până la capăt. „Cu siguranță că gerul îi încremenise gestul, altfel ar fi dat drumul camerei”, mă gândii, întrebându-mă în același timp de ce mă opream la acest tip de detalii. -În sală, se proiectează neîntrerupt filmul făcut de muribundă. Ca să zic așa, nu se vede nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]
-
mă simtă numa. Mi-e frig, mi-e frig de moarte, ca și atuncea, iarna, Pe când cu craiul Ludvig împresurarăm Varna, Și eu, rănit de moarte și despoiat de hoți, Simțeam cum îmi îngheață în sân rărunchii toți... Era un ger... și lupii urlau flămânzi în câmp, Deasupra mea în aer auzeam într-un răstîmp Cum cloncăneau în stoluri corbi negri, uli sălbateci, Zăpadă, alt nimica pe câmpii singurateci. Simțeam cum mă întunec, îngheț ca într-o criptă... Cu pieptul gol
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
una! Pe oamenii aceștia pe toți [î]i împreună, Fă taurul Moldovei să poarte cu mândrie Pe frunte-i trei coroane... și-o singură Domnie Să-ntindă cu putere aripele-i de fier Din Dunărea cea caldă în Nistrul cel de ger. De unde Tisa mândră prin stîncele-i tresare Pîn-unde sparge valuri marea de țărmul său E un popor... o limbă... un singur Dumnezeu. Fă taurul Moldovei pe fruntea lui să poarte Coroane trei... și-n dușmani să ducă crunta moarte! [ȘTEFAN] Pentru
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
moartea tristă A pus mâna pe-un nume în defăimata-i listă {EminescuOpVIII 176} Și-acel nume, ce-avut-a un seamăn pe pământ, E numele meu. Astăzi mă simt mai slab, dar sânt Simt moartea amorțindu-mi cu sufletu-i de ger, Bătaia-nceată, slabă, din inima-mi de fier. Destul, inimă aspră, destul ai dus-o-n lume, Destul te-amețit glorii și te-a înflat renume Azi, stearpă ca pustia, taci în mormîntu-ți, taci! Până ce cu mormîntu-ți în groapă ai
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
astfel și moartea tristă A pus mâna pe-un nume în defăimata-i listă Și-acel nume, ce-avut-a un seamăn pe pământ, E numele meu. Astăzi mă simt mai slab, mai sfânt. Simt moartea amorțindu-mi cu sufletu-i de ger Bătaia-nceată, slabă, din inima-mi de fier. Destul, inimă aspră, destul ai dus-o-n lume, Destul te-amețit glorii și te-[a] îmflat renume Azi, stearpă ca pustia, taci în mormîntu-ți, taci Până ce cu mormîntu-ți în groapă ai
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
văd eu cum în cercu-ți nebun te zvârcolești Ca o națiune-ntreagă în zboru-ți s-o răpești? Trecut-au secoli negri cu coasele de foc Cosit-au generații... Națiunea stă pe loc! Trecut-au Nordul rege cu aripa-i de ger, Românul stă în locu-i, ca muntele de fier! Și-n planu-Eternității romînii-s un popor Cum e un soare numai prin mările de nor, Cum e-un principiu numai în firele adânci, Cum sunt în fundul mărei tari creștete de stânci. De
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
stele. Soția celui rege superb - regele Nord: Încununat de aștri, de-a mărilor acord Cântat, în haina-i albă, cu fruntea lui cea ninsă, Cu sufletul lui rece, cu vocea lui cea plânsă, Cu aripa de vânturi, cu inima de ger, Înmormântat de mare și-ncununat de cer. Reci și triști petrec soții, căci iarna-n vremi eterne Văl de argint de gheață câmpiilor așterne Și din ruini de gheață reci vânture respir Ce turbur marea tristă pin lungul ei delir Ș-
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
-i e lui nici de fel, La turma sa gândește el. FETELE Ei Marie, ce-ai de spus? O Doamne, norocu-n joc l-ai pus! IONEL Voi merge-n munți. CORUL PĂSTORILOR Rămâi Ionel! Rămâi Ionel! Gândește la iarna cu ger, ninsoare, Gândește la turma cea călătoare, Nu fii amăgit, Tovarăș iubit, De-a fetelor rele vorbe ușoare. IONEL Ea crede că n-o iubesc, Rămas bun, scumpă! - Singur Trăi-voi în crânguri, Cu vulturii, urșii, cu ciute ușoare Pîn'calea
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
Pustiu! Cât ține zarea nu mișc-un ram, un vânt. Turma dragă s-au dus și parcă-s mort. Cum frunzele aleargă, Căzând pustiu, Cătîndu-și mormântul De timpuriu! În lumea cea moartă Lin ați căzut Tovarășii veștezi Celui tăcut. Un ger pe voi toate V-a strâns, v-a strâns, Cu voi și puterea-mi În piept s-au stins. {EminescuOpVIII 384} La zâmbetul verei Voi fi-veți reci; Din liniștea morții Nu-nviu în veci. CORUL SPIRITELOR NEGUREI Tot mai sus
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
O brumă-ncet peste noapte căzu, Se frânse creanga, sunând, Și spice, foi, ea le sărută Ghețos - pe rând, pe rând. Voioase ori triste, cum le află, Pe loc le și-nmărmuri; Ea le-a nădușit la s înu-i de ger, Amoru, -nghețat, va muri! ÎNTÎIUL SPIRIT Acolo stă un om? AL DOILEA SPIRIT Desigur a-nghețat! COR Amoru, -nghețat, va muri! {EminescuOpVIII 385} ÎNTÎIUL SPIRIT Pe părul său parcă-i omăt. AL DOILEA Moșneag să fie ori băiet? CORUL Va muri
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
du hast zu viel gewagt! Ei Marie, ce-ai de spus? Prea mare simțire, în joc ai pus. IONEL Voi merge-n munți. COR DE CIOBANI Să n-o faci cumva, să n-o faci cumva! Gândește la iarnă, la ger cu stele, La oi pornite în drumuri grele! Te lași amăgit, Tovarăș iubit! Ce-asculți la vorbă de fete rele? IONEL Ea crede că n-o iubesc. Bun rămas, dragă! Singur Trăi-voi în crânguri, Cu vulturii, urșii și ciute
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
mișcă o frunză, o suflare... oile mele s-au dus, inima mea-i moartă. Cum frunze se scutur, Alerg pustiu Cătîndu-și mormântul De timpuriu! Zăceți liniștite În lumea moartă, Eu tac, împă[rtă]șindu-vă A voastră soartă. Ci * moartea și gerul Pe voi v-a strâns, Cu voi deodată Și eu m-am stins Căci nu mă trezește Vun soare viu, Din liniștea morții Nici eu nu-nviu. CORUL DUHURILOR NEGUREI Tot mai sus, mai sus ni-i drumul, Tot în cercuri
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
Căzut-au noaptea bruma - spăriet Trosnit-au crengile toate, Pe fire și frunze ea, încet-încet, A pus săruturi înghețate. b O brumă-ncet peste noapte căzu Și crengi a trosnit spăriet. Pe spic, pe foi {EminescuOpVIII 398} c Veni un ger peste noapte deodat C-o brumă, de crengi a sunat, Pe spice, foi încet s-a lăsat, Săruturi de gheaț-a lipit. d Lăsatu-s-a peste noapte un ger, De brum-orce ram a trosnit, Pe spice, foi el încet Săruturi
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
trosnit spăriet. Pe spic, pe foi {EminescuOpVIII 398} c Veni un ger peste noapte deodat C-o brumă, de crengi a sunat, Pe spice, foi încet s-a lăsat, Săruturi de gheaț-a lipit. d Lăsatu-s-a peste noapte un ger, De brum-orce ram a trosnit, Pe spice, foi el încet Săruturi de gheaț-a lipit. e Lăsatu-s-a peste noapte ger greu, O brumă, de crengi au trosnit, Pe spice, foi el mereu, mereu Săruturi de gheaț-a lipit. O brumă
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
sunat, Pe spice, foi încet s-a lăsat, Săruturi de gheaț-a lipit. d Lăsatu-s-a peste noapte un ger, De brum-orce ram a trosnit, Pe spice, foi el încet Săruturi de gheaț-a lipit. e Lăsatu-s-a peste noapte ger greu, O brumă, de crengi au trosnit, Pe spice, foi el mereu, mereu Săruturi de gheaț-a lipit. O brumă-ncet peste noapte căzu, Trosnit-au codrul, pe gânduri, Și spice, foi, încet sărută, Încet și tot rînduri-rînduri. a Voioase sau
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
Voios trosni una și altele-n chin, [Cum] le află ea le-nmarmuri, Ea le-năduși la sălbatecu-i sîn: Amoru, -nghețat, va muri. Voioase sau triste, cum le află, Pe loc le și-nmărmuri, Ea le năduși la pieptu-i de ger Amoru, -nghețat, va muri. UN SPIRIT AL PĂDUREI Un om colo ce șede! AL DOILEA E înghețat se vede. COR Amoru, -nghețat, va muri. 1-LE Și părul e nins și - [AL] 2-LE Un tânăr e sau e moșneag
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
La turma sa gândește el. FETELE Ei, Marie, ce-ai de spus? În mare cercare pe el l-ai pus. IONEL Voi merge-n munți. COR DE PĂSTORI N-o face Ionel, n-o face Ionel! Gândește la iarnă, la ger, ninsoare Gândește la turma cea călătoare {EminescuOpVIII 409} Tovarăș iubit, Nu fii amăgit De-a fetelor rele vorbe ușoare. IONEL Ea crede că n-o iubesc. Bun rămas, dragă! Singur Trăi-voi în crânguri, Cu vulturii, urșii, cu sprintene ciute
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
Cât ține zarea nu mișc-un ram, un vânt... Turma dragă s-au dus -- și parcă-s mort. Cum frunze aleargă Și cad pustiu Căutîndu-și mormântul De timpuriu! În lumea cea moartă Lin ați căzut, Tovarășii veștezi Celui tăcut. Un ger pe voi toate V-a stins, v-a strâns, Cu voi și puterea-mi În piept s-a stins. Nici vouă n-a râde Vun soare viu, Din liniștea morții Nici eu nu-nviu. La zâmbetul verei Voi fi-veți reci
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
rînduri-rînduri. O brumă-ncet peste noapte căzu, Se frânse creanga sunând Și spice, foi ea le sărută Ghețos, pe rând, pe rând. Voioase ori triste, cum le află, Pe loc le și-nmărmuri, Ea le-a nădușit la sînu-i de ger. Amoru, -nghețat, va muri. ÎNTÎIUL SPIRIT Ce om stă singur oare? [AL] 2-LE Încremenit se pare COR Amoru, -nghețat, va muri. ÎNTÎIUL Pe părul său parcă-i omăt. [AL] DOILEA Moșneag să fie ori băiet? COR Va muri. [AL
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
a făcut prea frig, nu? FELICE Da, da! Na, ține amândouă mantalele. {EminescuOpVIII 429} HISTR[IO] Dă-mi numai una. Viu îndată îndărăt. FELICE HISRE[IO] FELICE Unde pleci? HISTR[IO] S-aduc ceva lemne. FELICE Înfășoară-te bine e ger afară. HISTR[IO] Pe dată sunt aci i eu. Ei fi înghețat, hai? Numai nu fi trist, nu te mâhni de asta, găsim noi alți amici, nu-i așa, copilul meu, că acela e mort pentru noi? Mort! Mort... (iese
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
o fi la director!... Cum s-o fie purtând el? O cum aș vrea să-l văz. Are multă finețe el, maniere la vorbă, la intonație. Dă-i Doamne bine! (merge la cămin) Bietul băiat, era așa de plin de ger... să-i fac o ceașcă de cafea. Lemnele nu-s bune, ard prea iute... de n-o veni în grabă iar se răcește în casă! (cugetînd) Iarăși pui pe un amic în numărul celor pierduți... da, da! Ei se veștezesc
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
meu. Am ieșit din bancă și am spus în dialectul meu, așa cum învățasem în B.: „coc“ se scrie cu C, ca și cuvântul „coardă“, tot cu un C. Și am văzut fețele băieților și fetelor din jurul meu, încă roșii de ger, gurile larg deschise, ochii, deveniți brusc mai înguști și mai strălucitori, le-am auzit hohotele de râs în care se simțea o destindere totală, chiar și o notă de vulgaritate, am văzut cum domnișoara, căreia îi năvălise sângele în obraji
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]