3,728 matches
-
potrivite. Apoi fumul eliberat încet — dar cu destulă forță ca să nu se prelingă doar din gură, și nici prea tare ca să strice plăcerea momentului — întregea această experiență divină. Cu toatea astea, Leigh nu era proastă și cunoștea desigur toate dezavantajele păcătoase ale obiceiului ei îndrăgit. Emfizem. Cancer de plămâni. Boli de inimă. Hipertensiune. Trebuia să suporte fotografiile cu plămâni înnegriți de prin reviste și avertismentele terifiante de la televizor rostite cu o voce gravă de oameni care suferiseră o traheotomie. Dinții galbeni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
beuturile care fac viața dulce și capul greu dimineața. Muzichia de pahar și de inimă albastră, filozofează Gicu, aduce sete și mai mare pe șoseaua gâtului. După care cântă, spre amuzamentul celor doi, fiindcă n-are voce nici cât măgarul. Păcătos ești, cârciumare, dai să bea la orișicare, pe bani și pe datorie, tot așa să-mi dai și mie... Gicu este vesel nevoie mare, fiindcă sărbătorile de Paște sunt lung prilej de șprițuri și de fripturi, fraților, zici că tot
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
martiră! Ar merita statuie. Și Sofica la fel. Și a mea, evident, fiecare cu statuia ei. Gicu nu se mai poate abține Și izbucnește În râs. Sfânta Geta, așa este, confirm. Ce să facă Și ea, săraca, cu un așa păcătos la ușă? Hai pe la biserică, să te spovedești... Gore se ridică brusc de la masă, aruncă banii lângă scrumieră Și se uită rugător la Sandu: Sandule, m-ai convins, eu sunt capul răutăților, mă duc la Geta să mă Împac cu
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
căderi de calciu. Ce naiba vrei să spui, Gicule? Ne fierbi de zece minute și habar nu am la ce te referi! Ehe, Sandule, degeaba urmărești toate posturile - numai posturile lăsate din moși și strămoși nu le ții, te dedulcești mereu, păcătosule! -, tot nu ești la curent. Mai bagă degetele-n priză. A zis Băsescu una tare, muncește șaișpe ore pe zi. Vă dați seama? Face două zile de muncă Într-una singură și mi s-a făcut o milă mare de
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
care ilustrează minuni sau momente din viața Mântuitorului. Privind de la dreapta spre stânga vedem: Vindecarea soacrei lui Petru - care stă pe pat și spre ea se îndreaptă Iisus prinzându-o de mână, aproape fiind și Petru cu alți apostoli; Femeia păcătoasă spălând picioarele Mântuitorului, care stă la masă în casa fariseului Simon; Întâlnirea lui Iisus cu Zaheu vameșul, care este urcat în dud pentru a vedea pe Mântuitorul încadrat de apostoli și credincioși; Alungarea vânzătorilor din curtea templului unde vindeau animale
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
vest la est: Pilda despre bogatul și săracul Lazăr, bogatul stă la masă, un tânăr servește. Lazăr stă la poartă, iar un câine îi linge rănile de pe picioare. Se arată apoi, moartea celor doi, ca la moartea dreptului și a păcătosului, Iona este aruncat din corabie în apă, iar chitul se apropie să-l înghită, Fiți blânzi ca și porumbeii și înțelepți ca șerpii. Iisus pe scaun cu apostolii la mijloc, un porumbel și un șarpe încolăcit, cu capul în sus
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
coboară spre stânga unde este fiara apocaliptică cu gura deschisă. În partea stângă, în dreapta scaunului de judecată sunt 3 grupe de condamnați: iudei, turci, tătari amestecați cu armeni, conduși de Moise la judecată. Dacă fețele drepților sunt oarecum senine, ale păcătoșilor sunt înspăimântate și deznădăjduite. Toți se îndreaptă nelinițtiți spre judecată. În partea stângă a ansamblului urmează părțile obișnuite: învierea morților vestită de un înger, animalele terestre și din apă care restituie trupurile omenești. De remarcat femeia apocaliptică, încadrată de două
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
formă de semicerc. Se observă tendința de reprezentare fantastică a animalelor. În râul de foc și în gura balaurului sunt cei condamnați la chinul veșnic. În stânga ușii se văd, de asemenea, animale fantastice, demoni care atrag cu lanțurile lor pe păcătoși în iad. Toate acestea arată nu numai bogata imaginație a artistului, dar și posibilitățile lui de transpunere plastică. La personajele din ansamblul judecății de apoi se constată o varietate de tipuri, de costume, legătura dintre ele fiind realizată cu multă
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
maestru. Pictorul a colorat în mod deosebit și atent, veșmintele personajelor, pentru a le putea desluși mai clar, ținându-se seama de înălțimea la care se află. În continuare, în dreapta primei ferestre, sunt 3 scene suprapuse: Moartea dreptului și a păcătosului, în reprezentarea ei tradițională; Iisus copil stând la masă, cu alte patru persoane, care privesc cu mare atenție spre El. În scenă sunt și alte persoane între care doi tineri care junghie un vițel; Adormirea Sfântului Ioan Hrisostom, după tipul
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
slavonă: ,,scris la Cetățuia, în anul 7182 (1674) iunie 23”. Și continuă: ,,Doamne Iisuse Hristoase, fiule al lui Dumnezeu, ununăscutule, cel de o ființă cu Tatăl și cu Duhul Sfânt, cu rugi Preasfintei Pururea Fecioarei Maria, miluiește-mă pe mine, păcătosul Dosoftei, robul tău. Amin”<footnote Ioan Caproșu și E. Chiaburu, Însemnări de pe manuscrise și cărți vechi din Țara Moldovei, vol. I, Casa Editorială Demiurg, Iași, 2008, p. 276 footnote>. Se înțelege că lucrarea a fost terminată de Mitropolitul Dosoftei în timp ce
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
Cum de rabzi? Antonia avea momente În care se gîndea că nici Dumnezeu nu mai era cel de odinioară, neîndurător cu păcatul, poate chiar și El... Speriată, se autoflagela, În minte, pentru blasfemie: Iau În deșert numele Domnului, sînt o păcătoasă, sînt o stricată, o nenorocită: se plesnea pe spinarea minții cu bicele ultimei pocăinți, gemea; o durere insuportabilă Îi străbătea, atunci, cu adevărat, creierul, ar fi putut face o comoție ori chiar să se aprindă cu totul, Într-o combustie
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
cîte un cucernic. Thomas era pregătit să ajungă direct În iad, dacă un astfel de tărîm ar fi existat; Antonia Îl asigurase că există și că toată omenirea va ajunge acolo. Și-ar fi Întîlnit, prin fumul de pucioasă, toate păcătoasele ce Îl Întovărășiseră pe pămînt. Un moș și o haită de babe; ar fi sărit mai toate pe el, pentru că l-ar fi recunoscut, un armăsar bătrîn, un dezastru și pentru el, și pentru ele, pentru că, Între picioare, Thomas ar
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
În Amsterdam, un loc vestit pentru libertățile sale aparte: pînă și unul ca el, cel de atunci, se Întrebase dacă nu cumva acestea erau prea mari. Dar nimeni, acolo, nu deranja pe nimeni, fiecare Își vedea de viața lui sfîntă, păcătoasă sau oarecare, asta Îi plăcuse. Se mai vîra uneori poliția, dar, pesemne, doar cînd nu se putea altfel. Nimerise, Doamne, bine În Amsterdam urmașul său; un loc al Îndestulării: nimeni din Bangladesh sau din Ruanda nu dorise un fiu de la
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
urîtă treabă, dar așa stăteau lucrurile. Cum să nu prețuiești, atunci, femeile care, În dorința nestăvilită de a avea un copil, mergeau la Cryos sau la altă clinică asemănătoare, așteptînd la rînd, plătind, umilindu-se puțin? Cei patru membri ai Păcătoasei familii erau Împreună pentru prima oară, dar asta nu avea prea multă importanță. Dacă Thomas ar fi spus adevărul, asta nu ar fi schimbat dramatic lucrurile. Povestea ar fi devenit chiar comică, violonista-mamă ar fi căutat repede asemănarea dintre Thomas
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
de plăcere, asta i-ar fi lungit zilele. Erau, pe de altă parte, atîția bătrîni cu erecții Întîrziate ori neputincioși, de ce n-ar fi fost revigorați - fără a fi luați În rîs de unii dintre semeni - de atingerea, nu chiar păcătoasă, a unor femei mai tinere? Dacă existența era cît o clipire, de ce viața sexuală, și mai scurtă, trebuia să fie omorîtă de o morală nepotrivită? Judecînd așa, Își face loc stricăciunea! ar fi putut ricana, cîrcotașe, ultimele Antonii rămase, nu
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
fie dus, pentru totdeauna, În iad. Mai ales că pămîntul nu se dovedise pentru el decît o vreme rai. Thomas nu știa să danseze bine vals. Rock, twist, se pricepea. Și tangou; pasiunea partenerilor care dansau adevăratul tangou avea ceva păcătos, pentru asta, poate, Thomas se apropiase cîndva de un ritm nepotrivit celor grăbiți, iar lumea așa era, tot mai zorită să consume tot, plăcere, gaze, metal, timp; nu trebuia să mai rămînă nimic. Vals, trebuia să Învețe cît mai bine
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
lui doar pentru că era obosit. Refăcut, ar fi putut să o Întindă iar În Christiania, acolo se formase. Deformase, zicea, oarecum Înțeleaptă, ea, care nu călcase niciodată prin locul acela; ar fi văzut că acolo nu era un rai al păcătoșilor și nici un iad În care, nevinovată, ar fi putut să pice Într-un cazan cu smoală. Ingrid hotărîse, pentru totdeauna, că nu are ce să caute, nici măcar pentru un singur ceas, Într-un loc socotit al pierzaniei; și așa era
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
rigoare aparentă, orarul avînd o anume flexibilitate. Chiar și zilele În care trebuia să predea și le stabilea cîteodată singur, cu acordul decanului, e drept. Fusese coleg de liceu cu fiul acestuia, pastor acum, vînturaseră, imberbi, În ascuns, barurile, casele păcătoase, fumaseră, nu multă vreme, otrăvuri. Orașul nu avea nimic mănăstiresc, oferea plăceri de tot felul, trebuia doar să Întinzi mîna și să apuci. Venea și o vreme a vămii, Thomas plătea mult, consumase aproape tot. Colegul său avusese, după aproape
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
-l omoare prin biblioteci și săli de curs, Îngropîndu-l, apoi, Într-un pat conjugal? Fără trup, nici cealaltă minte, de pe urmă - nepotrivită, se pare, lui -, care Îl Îndemna la cumpătare și curățenie, nu ar fi avut sălaș; din carnea aceea păcătoasă, din sîngele acela stricat se hrănea și aceasta. Drumurile interioare, Între un Thomas și alt Thomas, erau obositoare, Întortocheate, tensiunea unui orgasm, le obtura, lua creierului aerul; nu era exclus, presînd, să deschidă circuite noi. Dușmanul meu, trupul! Mai bine
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
că va Îngheța; deocamdată, oamenii erau tot mai preocupați să Încingă planeta, se topeau ghețarii, creșteau apele, trecînd peste maluri, cum să se mai aprindă glodul, cum tot aștepta Rusoaica? Dar și Înecul era potrivit unui neam fără de margini de păcătos; Antonia ar fi fost mulțumită, prima s-ar fi aruncat În valuri. Thomas vroia liniște, pace, aștepta să-și vadă urmașii, pe unii dintre ei; Jesper nu mai aștepta nimic, după cum scrisese Într-o carte poștală. Trăiește-ți clipa! Îi
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
nopțile lor cele mai bune. Din sex, curat sau murdar, se ivise și Antonia, uita asta, dar Thomas Îi trecea cu vederea amnezia atunci cînd o auzea invocînd, tot mai Încrîncenată, foc peste ultima Sodomă. Cu ce era Thomas mai păcătos decît acei clerici pederaști - chiar se lăudau unii cu aplecarea lor - sau decît alți slujitori ai Domnului, cum se socoteau ei, ce ademeneau copii? Antonia asta ar fi trebuit să vadă mai Întîi, Însă nu, ea o ținea una și
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
le vorbea studenților lui tocmai despre valorile morale, asezonate cu alese principii filozofice, un ghiveci gustos, numai bun pentru vegetarienii vieții, dar care nu ținea de foame, dascălul lor știa bine asta: carnea fusese pentru el hrana. Crudă, vie, zvîrcolitoare, păcătoasă, ca orice carne cuprinsă de dorință, de instinct, de plăcere. Antonia nu mai avea dinți. Și cu protezele ei, de s-ar fi ivit prilejul, și-ar fi Înfipt, probabil, colții În pectoralii unui tinerel, doar cît să lase acolo
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
mai neîndurătoare decît Isus: ea n-ar fi iertat-o pe Maria Magdalena nici În ruptul capului - asta ar mai fi lipsit! -, pedepsirea cu foc a restului muritorilor nu ar fi fost decît o mare nedreptate, dacă ar fi scăpat păcătoasa. Dar Antonia nu vroia dreptate. Doar pedeapsă; nici pruncii nu aveau cum să scape; ce drăgălașă și nevinovată fusese și Maria din Magdala pe cînd era În scutece! Și ce stricăciune ajunsese pe urmă, asta cu pocăința ei de mai
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
Într-o acțiune de salvare scapi și pe ultima curvă, nu e și ea om? Ce s-ar fi Întîmplat dacă Isus nu ar fi iertat-o pe Maria Magdalena sau nu ar fi scăpat-o de la moarte pe Femeia păcătoasă? Chiar, ce s-ar fi Întîmplat dacă nu ar fi salvat-o? Care ar fi fost mersul lumii, fără această Întîmplare? Pildă, de fapt! Cine dintre voi e fără de pată să arunce primul cu piatra În ea! Justițiarii fuseseră aduși
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
arunce primul cu piatra În ea! Justițiarii fuseseră aduși, brusc, prin doar cîteva vorbe, În același plan cu vinovata, se petrecuse un transfer de vină, o nivelare, un terci - nu se mai putea alege, de atunci, cu adevărat, cucernicul de păcătos, și nici măcar sfîntul nu mai putea fi socotit chiar sfînt dacă lăsa nepedepsit păcatul. Milioane de femei adultere tot ascultaseră, cum nu se poate mai atente, vorbele astea la biserică, la slujba de duminică, citiseră, li se povestise cum fusese
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]