33,137 matches
-
înfruntat ocupantul acum jumătate de secol, ocupant ce, ajutat de slugile autohtone, l-a alungat mișelește, adolescentul, apoi omul matur trăind între străini atîta amar de ani, dar neîncetînd, o clipă, să se gîndească la pămîntul natal, omul matur, apoi bătrînul frumos și impunător. Acest om, coborînd scara avionului și întîlnind mulțimea care-l ovaționa, a derulat fulgerător filmul vieții lui dramatice, ajunsă, iată, la ora ei astrală: reprimirea în sînul patriei. Cum să nu i se umezească ochii acestui bărbat
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
pufos și trepidînd, ăl mic s-apropie, întinde mînuțele la cățel, degetele rășchirate se mișcă spasmodic, cu un fel de poftă isterică. L-ar mînca pe Toby cu tot cu puf. Pictori. Pe un pod, peste Prahova, îl întîlnesc, prin '72, pe bătrînul Catargi, cu masivul lui șevalet în spinare. Îmi spune: n-am fost niciodată bolnav. Pictura lui e una vesperal-melancolică. La Iași, Craiu, marcat o viață de-o maladie cronică, spunea de tînăr: o să mooor, o să mooor. Făcea o pictură foarte
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Moșu cu ceva: cu un culcuș în frunzarul gras, cu pomeni de peste tot, de pe la generoasele ferestre. Ce-i puțin pentru bătrînețile lui de cîine retras la vatră? Îl și ntreb: Ia zi-i, Moșu, e puțin? Se gudură ca un bătrîn care cîndva a avut umor. Dintre picioarele din spate, cea care l-a dus la nuntă, scula, se bălăbăne ca o țeavă de eșapament mîncată de gaze. Moșu. Două smochine cu pălărie. Știți pălăria: aia cu boruri leopard. Gureșe ca
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
să-și ferească ochii de lumina orbitoare a părerilor comune și să-și astupe urechile la zgomotul lozincilor efemere". Iar în ultimul an al lungii sale vieți (1960), într-o scrisoare către M. Serranno, cita îndemnul consolator dat de un bătrîn alchimist discipolului său: oricît de izolat și singur te-ai simți, dacă-ți îndeplinești lucrarea cu fidelitate și grijă, prieteni neștiuți vor veni să te caute. Iată și concluzia sclipitorului său monograf Anthony Stevens: "Pentru Jung a îmbătrîni nu a
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
tunica arsenalului bolșevic? Mai e una: a lui Castro, ultimul fidel al bolșevismului primar, uitat nu numai de Washington, dar chiar și de Kremlin, în insula aia a lui, fost eden al minunilor lumii, azi supraviețuind în ambițiile vetuste ale bătrînul tunicar. Sinistra (adică de stînga) istorie a tunicii. Moment cînd codul sovietic al manierelor elegante recurgea subit la garderoba decadentă: Hrușciov descălțîndu-și luxosul pantof de ștaif mic-burghez și amenințînd cu el Adunarea ONU. Știa prea bine Nikita că într-un
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
taină. Ideea care m-a acaparat brusc, într-o secundă fericită, "trouvaille"-ul meu a stat în a "decupa" de pe ilustra fațadă doar ușa, simbol greu de sensuri... Dar pașii nostalgici m-au purtat nu numai spre ușile celebre ale bătrînului oraș, ci și spre ușile umile din "mahalalele celeste", uși contrapunctînd atît de pitoresc, celelalte, orgolioasele, contribuind, și ele, la unicitatea emblemei generice... Aceste "uși" au întrupat simeza expoziției mele din 3 mai 1995, la galeria ieșeană Cupola, iar acum
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
genului. Ce tentație! Numai și datorită amănuntului... auctorial. Cînd pictează pînza, Tintoretto are patruzeci și trei de ani. Om relativ tînăr. Deși, chipul său, în partea de jos a imensei lucrări, în colțul apropiat al mesei, e deja al unui bătrîn: e paradigmaticul bătrîn al Renașterii, corcitură de truditor etrusc și vizionar iudeu. Oranjul roșcat al veșmîntului e diseminat contrapunctic în restul compoziției, cu precădere pe ceilalți bărbați, pe Iisus însuși, cu oarecare partizanat misogin, femeile toate, doar pe una din
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Numai și datorită amănuntului... auctorial. Cînd pictează pînza, Tintoretto are patruzeci și trei de ani. Om relativ tînăr. Deși, chipul său, în partea de jos a imensei lucrări, în colțul apropiat al mesei, e deja al unui bătrîn: e paradigmaticul bătrîn al Renașterii, corcitură de truditor etrusc și vizionar iudeu. Oranjul roșcat al veșmîntului e diseminat contrapunctic în restul compoziției, cu precădere pe ceilalți bărbați, pe Iisus însuși, cu oarecare partizanat misogin, femeile toate, doar pe una din laturile mesei, sînt
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
simt, cu coada ochiului, prinzînd fenomenul cu seriozitatea-i proverbială. Nu cumva trișează? Prind o clipită de acalmie și-l încerc: ești convins că nebunia lui Hölderlin era una autentică, sau doar scenariul genialului histrion? Tresare și-mi perie reverul: bătrîne, fii atent, ai început să ai ticuri culturale. 13 iulie Ce simplu era totul în vremea lui Tonitza, nu? Stilistic vorbind. Establishmentul plastic, așezarea lucrurilor era de multă vreme un fapt, un dat al orientării generale: mai toată lumea picta ca
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
privindu-l foarte serios. Năuc de răspuns, insul face stînga-mprejur. Ce găsesc acum despre Schopenhauer: unul din paznicii grădinii botanice prin care filosoful se plimba fascinat de ce vedea, atras de atitudinea vizitatorului și luîndu-l drept nebun, îl întreabă cine este. Bătrîne, răspunde Schopenhauer cu aer solemn, dacă ai putea dumneata să-mi spui cine sînt, ți-aș rămîne foarte recunoscător... În drumurile (constructive) prin Eternitatea, citesc pe un mormînt ceva în genul: Nu vreau să fie îngropat aici și ginerele meu
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
secol bolnav. Cu cîtă plăcere dau curs rugăminții celor doi de a-i fotografia cu aparatul lor! De data asta, în fața Teatrului. Băiatul îmi întinde obiectul, un minuscul Nikon, explicîndu-mi sumar manipularea, îi prinde fetei talia și-o conduce sub bătrînul fronton. Sînt atît de stenici în candoarea lor de-a înfrunta împreună timpul... 24 august Ce-o fi avut Brigitte Bardot de hipnotizase lumea acum patruzeci de ani? Ușor de întrebat, greu de răspuns. Pentru că, iată, văzînd recent un documentar
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
mărturisită de a fi acroșată de vreun gigolo musculos, sînt tratate cu rară acuitate. În aceste pasaje desăvîrșite, pînă și scîrba, pînă și epitetele groase, de trotuar, preferate de plimbăreața dezabuzată, dispar, făcînd loc unei lecturi de dragul lecturii. Stilul învingător. Bătrînul pictor, ieșind cînd soarele încălzește blînd, pe terasa din fața atelierului. Și căutînd vorbă. Pitorescul cîrcotaș are verb dialectal-parșiv, de o plasticitate concurîndu-i binișor arta cealaltă, din atelier. Nu uită niciodată să-și pigmenteze micile perorații cu tușe politice. Inexplicabil, într-
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
cu respect, că încurcă borcanele, amestecînd... ce mai... amestecînd... generalul cu individualul. Ce are marele partid istoric, de întinsă tradiție, revenit, după '89, ca printr-o minune, în viața politică românească (probabil aici e și rîca resentimentară, inculcată perfid și bătrînului de propaganda iliesciană), ce are tragicul partid istoric al lui Maniu asumîndu-și o parte a istoriei naționale, cu șicanele securiste suportate cîndva de un individ ca atîția alții, fie acesta și reputat autor de peisaje cu iazuri în care se
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
a trecut tăvălugul ultimei istorii. Dacă aș spune că ordinea e cea care tutelează, discreționar, acest spațiu hărăzit, n-aș produce, evident, noutate. Deși, iată, chiar ea, ordinea, e cea care face frapanta diferență. Franckfurt/Main, fericită simbioză a goticului bătrîn cu noua arhitectură, pare clișeul încîntător aseptic al calculatorului de performanță. Un pic de dezordine, o scăpare, o neglijență aud șoapta insidios neaoșă în Trompa lui Eustache ar da bine... Nu, acolo, am Main, nu. 7 iunie Revenirea partidelor istorice
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
ei soț, John Bayley, condamnat, prin dragoste, să-și plimbe pisicuța prin coridoarele sordide ale unui Alzheimer devastator. Încă un Bartender's, da? Da. Filmul. Contrapunct dramatic al clipelor tinere și nebune, cu momentele de tristă demență ale de-acum bătrînilor. Aici excelența scenariului, regiei: cu un leitmotiv obsesiv: apa. Amîndoi soții se dedau cînd logodnici, cînd ramoliți plăcerilor apei. Apa, nu-i așa? ca baie amniotică primordială, în stare să-i umple de plăcere, dar a-i și pîndi cu
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
forțează nota, supunîndu-l pe foarte vîrstnicul său invitat la un fel de cvasiinterogatoriu privind compromisurile flagrante ale acestuia față de sangvinicul dictator bucureștean, în slujba căruia de pe o platformă arhiprosperă s-a pus cu jovialitate. Parcă îți e și milă de bătrînul aproape bradilalic, aproape gaga, supus bombardamentului filmat. Numai că acest om dintre aparate e Iosif Constantin Drăgan. E un spectacol uimitor văzînd că, sub aparența explicabilului (de ce nu) ramolisment, zelatorul italo-român al traco-dacismului deține înmărmuritorul talent de a-și lăsa
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
cornul de vînătoare și foiala gîfîită a droaiei de cîni. Rar ne aducem aminte de superbe imagini, de cîinele cafeniu plîngînd la moartea Procridei, de potăile arcuite misterios printre picioarele armatelor lui Carol cel Mare, de buldogul Tump, păzind efigia bătrînului Hogarth, de cîinii eleganți ai lui Bruegel, de cățelușa albă a donei Goya, de cîinii savanți ai lui Tiepolo, de năstrușnicul cîine al lui Giacomo Balla... Sîntem puternici și am uitat de cîini. Am crezut că dacă ne descotorosim de
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
cioroi. Ciugulește. Bătrînul cal nu mai paște, stă cu ochii aproape închiși, îi place ciuguleala cioroiului. Din cînd în cînd își vîntură coada să alunge muștele. Cioroiul fuge, după care revine pe crupă. Ciugulește des și hapsîn. Dumnezeu știe ce! Bătrînul crede că cineva îl mîngîie. Eroare: cioroiul simte că acolo va fi primul stîrv. Și ce-i cu astea? mă somează Aguridă. Sîntem în pline preelectorale și tu vii cu bizareriile astea de ins plecat... Ai dreptate, Agurid-Agrișule, dar, rogu
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
sau fără, vocea gîjîită a purtătorului de cuvînt pesedist, cu-n ochi ca-n Animal Planet spre partidul trădat, cu celălalt spre partidul ce-l plătește acum, vocea de contratenor a lui Cozmîncă, vocea testosteronă a proaspătcotrocenizatei Stănoiu, vocea de bătrîn Figaro hîrșit în veșnice prezidențiale răsăritene, vocea în continuă schimbare a lui Adrian Copilu Minune. Vocea lui Vasilache, vocea Mărioarei. Lume, lume! 27 aprilie Fantoma lui Ilici ne bîntuie în așa hal, încît chiar și-atunci cînd credem că am
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
structura emblematică a vechiului Braunstein, palat numit interbelic, a cărui... cupolă (procopsită, în comunism, cu stea kremlinească pe creștet) îmi centrase, vai mie!, cam cu vreo 40 de ani în urmă compoziția (studențească) lucrată la una din ferestrele de la mansarda bătrînului hotel Traian. De unde să fi bănuit, atunci, că, dată jos de pe... cupolă (și ștearsă furios de pe varianta pictată anul trecut), steaua nenorocirilor noastre semicentenare avea să-și prelungească morbul în trena lăsată local de oacheșul activist (ilegitim cotrocenizat), care mai
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Maneciu-Ungureni 6. Aricestii-Zeletin │ 78. Manesti 7. Babă Ana │ 79. Mărginenii de Jos 8. Baltă Doamnei │ 80. Mehedinta 9. Băltită │ 81. Mires 10. Băltești │ 82. Mislea 11. Bănești │ 83. Negoiesti 12. Barcanesti │ 84. Nucșoara de Jos 13. Baraitaru │ 85. Ogretin 14. Bătrîni │ 86. Olarii Vechi 15. Berceni │ 87. Ologeni 16. Bertea │ 88. Olteni 17. Blejoi │ 89. Parepa-Rusani 18. Boldești (de Mizil) │ 90. Pacureti 19. Boldești (de Ploiești) │ 91. Paulesti 20. Bordeni │ 92. Pietrosani 21. Brazi │ 93. Pleașa 22. Bratasanca │ 94. Ploiestiori 23
EUR-Lex () [Corola-website/Law/152847_a_154176]
-
etc. Cum perioada medievală este prin excelență una a afirmării masculine, putem adăuga faptul că imaginarul puterii așează spațiul privat sub legea spațiului public, fapt prea puțin discutat, dat fiind că el este locul predilect al categoriilor marginale (femei, copii, bătrâni, supuși). "Simbolismul ancorat într-o semiologie religioasă" nu cred că transformă doar politicul "într-o zonă a sacrului", ci și manifestarea puterii (medievale) în ansamblu. Întregul câmp social intră sub incidența controlului persuasiv exercitat de puterea oficială sacralizată (negociată deseori
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
acestora intră într-un plan matricial, organic, orizontal, de dezvoltare treptată a relației cu noua cucerire teritorială, parcursul are și un sens masculin complementar, al verticalității: simbolul ignic și fumul, "stâlp al cerului", coborârea dinspre izvoare înspre vatră, întâlnirea cu bătrânul înțelept și predarea prerogativelor puterii, uciderea animalului-totem devenit apoi emblematic (motiv autohtonizat în urma preluării unui ansamblu cinegetic meridional), sacrificiul animalului-gonaci, înălțarea pe stâlp a capului de bour, înființarea noii lumi (centrul ei fiind vatra). Etapele mitului marelui vânător, combinate cu
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
de dincolo". Aferent acestor incluziuni succesive (trup−casă/biserică−mormânt−divinitate), apar ipostaze specifice, care reprezintă starea de fi înăuntrul sau de a fi înafara habitatului. Agenții principali ai spațiului ocrotitor (prin prezență și acțiune) sunt, în mod evident, femeile, bătrânii și copiii, în opoziție cu cei migratori între interior și exterior, bărbații. De aici, rolurile diferite în comunicare, în cunoaștere, în exercitarea puterii, dar și în procesul colectiv de memorare. Din perspectiva creștinismului, Geneza reprezintă și punctul din care simbolurile
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
Corint, 2002. [1971] Ostrogorsky, Georg. Storia dell'imperio bizantino. Torino: Einaudi, 1993. [1963] Ofrim, Alexandru. Cheia și psaltirea. Imaginarul cărții în cultura tradițională românească. Brașov: Paralela 45, 2001. Panaitescu, P.P. Contribuții la istoria culturii românești. București: Minerva, 1971. ---. Mircea cel Bătrân. București: Corint, 2000. [1944] Panofsky, Erwin. Renaștere și renașteri în arta occidentală, Ed. Meridiane, București, 1974. [1960] ---. Arhitectură gotică și gândire scolastică. București: Anastasia, 1999. Ideea. București: Univers, 1975. [1924] Patlagean, Évelyne. Structure sociale, famille chrétienté à Byzance (IV-XI). London
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]