341 matches
-
bine la stomac sau cum să-i potolesc pe Ruben și pe Simon care se certau mereu. Eu îți povesteam despre tatăl tău Iacob și despre mătușile tale. Tu îmi spuneai despre celălalt tărâm unde lumina și întunericul erau încă împreunate. Ne simțeam așa de bine împreună că n-aș mai fi vrut să mă trezesc din somn. Un singur lucru mă deranja la visele astea: că nu-ți vedeam niciodată fața. Erai mereu în spatele meu, chiar după umărul meu stâng
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
luat, fără vorbe ori gesturi de convingere, mâna și a plimbat-o leneș către fața ei, către buzele cu care i-a sărutat trei degețele, a coborât pe gât, apoi și-a ridicat cămășuța de finet până la gât și mâinile Împreunate s-au plimbat pe două ridicături catifelate și mai mici decât cele a Zâniței, pe care le văzuse când aceasta și-a pus sutienul de față cu Va, a coborât pe abdomen, apoi către pulpele moi și aproape alunecoase, iar
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
Deși nu erau machiați sau complet costumați, magia rolurilor îi învăluia pe actori ca o aură. Dar MM era atât de sigură pe ea încât nu părea deloc venită din altă lume. Tabitha, cu care vorbea acum, stătea cu mâinile împreunate; încă mai radia de bucurie după succesul săriturii, cu ochii sclipind. Ceilalți trecuseră în poziția de repaus a actorilor, cu oasele adâncite bine în încheieturi, cu umerii aduși și cu brațele moi, de parcă ar fi fost bătuți în cuie de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
fac bine nimănui... Mâine, adăugă tonică, vine domnul Van der Hoph. Totul se va aranja... ― Totul se va aranja... mormăi Grigore Popa. Când aștepți mai mult, nu se aranjează. Nu știu de ce... Am o presimțire... Melania Lupu exclamă cu mâinile împreunate: ― Oh, vă rog, domnule Popa! Să vorbim despre altceva. Sau... Se agăță de idee: Uite, să jucăm tabinet! ― De ce nu "Lapte gros"? E un joc de societate... ― Cretin! ― Totul c să treacă noaptea. Ziua e altfel. Depinde numai de noi
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
el doar picătura de-ncercare, ca o lacrimă. Nu putu decât să-i închidă ochii la loc, să constate decesul, la ora 18 și 11 minute, în ziua de sâmbătă 20 decembrie, și o trecu în registru. Procopiu ținea mâinile împreunate, Costache își fixase privirea pe cuvintele notate pe cartea de vizită, evitând să se uite în jur, iar doctorul Rosenberg întrebă: — Cine se ocupă cu înmormântarea, dacă tot nu știți nimic despre el? Să anunț Primăria, ca de obicei? Domnul
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
doilea a rămas în picioare pe strapontină. Bidaru, care era ceva mai mare decât copilul în cauză, împreună cu trecătorii ocazionali au fost martorii a două evenimente ce se consumau concomitent, în două locuri diferite. În stânga, în timp ce neamțul debusolat, cu mâinile împreunate se ruga cerului exclamând într-una: "Mein Gott", "Mein Gott", iar cel de pe strapontină își făcea cruce într-un fel deosebit, sărutându-și mereu degetul mare de la propria-i mână; în dreapta, copilul care, împiedecându-se, căzuse cu fața în jos cu
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
loveau cu paturile armelor. Țăranii dădură Înapoi și trecură iar dincolo de linii, dar reveniră fără veste, Încăpățânați, stupizi și incorigibili. În sala de așteptare tăcere dura de destulă vreme. Dr. Czinner se Întorsese la sobă. Fata stătea cu degetele mari Împreunate și capul puțin plecat. Știa ce făcea - se ruga ca iubitul ei să se Întoarcă după ea cât mai curând și, din fereala cu care o făcea, Își dădu seama că nu era obișnuită să se roage. Era foarte speriată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
Zâna. Dar, prin întunericul care își țesea deja pânza, am bănuit doar o umbră pe albul peretelui chiliei călugărului. Am pășit mai departe și mi-am dat seama că acea siluietă desenată pe perete este cea a călugărului. Cu mâinile împreunate și privirea ridicată a rugă către cer, avea alura unui sfânt pictat în vreo biserică. Era ceasul vecerniei... Am rămas în umbra unor arbori de la intrarea în grădina chiliilor. Nu voiam să tulbur clipa de rugă a bătrânului... Așteptam primul
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
pentru ochi. — Accept varianta asta, dacă punem un asterisc și scriem În josul paginii că, În cazul apariției manifestărilor neplăcute, puteți să vă adresați direct Lui, a intervenit pastorul protestant. — Am consemnat, a făcut chinezul zîmbăreț, schițând o plecăciune, cu palmele Împreunate. — Paragraful În cauză trebuie să aibă litere mult mai mici, altfel Sfântul Scaun n-o să accepte niciodată modificarea, a replicat preasfântul părinte. — La ora asta, pe Sfântul Scaun stă, probabil, un storcător de fructe, deci e greu de crezut c-
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
obosi, din odaia alăturată țîșni inspectorul. Pesemne șezuse cu urechea la crăpătura ușii. Era un domn prezentabil, cu cravată și sacou kaki. De frică, fața sa frumoasă era descompusă. Se năpusti la bătrîn și, teatral, căzu în genunchi cu mîinile împreunate ca la rugăciune: - Tată, nu mă nenoroci! Pasiv pînă atunci, bătrînul, deodată întărîtat, izbucni cu o mînie năpraznică: - Lipsești din fața mea!... Eu te-am făcut, eu te nenorocesc! Cu umerii scuturați de hohote, tînărul și-ascunse fața în palme. Cu
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
toamna târzie și că plouă. O sală de tribunal cu bănci de lemn În care stau așezate mai multe persoane. În față un bărbat tânăr Îmbrăcat În negru, În togă, de fapt. O femeie mai În vârstă Își ține mâinile Împreunate și privește cu necruțare Într-un punct din stânga imaginii, În off. Are o față rotundă și tristă, iar părul, negru, Îi este ascuns În parte de un fel de căciulă. ACUZATOR PUBLIC SĂRACU: Cât timp Înainte de 23 August s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
de vară... Drumul neted se desfășura înaintea noastră gălbiu și lung, iar pe alocurea câte un picior de munte mai înrăzneț îi dădea parcă un ghiont, îl frângea în două, și drumul murea în desișul negru-verde a doi munți parcă împreunați. De la o vreme, însuși vântul fu biruit de arșița covârșitoare a zilei și adierea lui răcoroasă se shimbă într-o suflare de flăcări ce părea că izvorăște necurmat pe gâturile de văi largi ale munților învăpăiați. Tăiarăm la dreapta prin
Călătorii literare: antologie de texte literare şi nonliterare utilizate în formarea competenţelor de comunicare: clasele a III-a şi a IV-a by Felicia Bugalete, Dorina Lungu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/400_a_1023]
-
te rog. Fiona ezită și înainte de a veni să se așeze pe canapeaua din fața mea, deschise ușa spre palier și o lăsă crăpată. M-am făcut că nu observ. Se așeză pe marginea canapelei, cu spatele încovoiat și cu mâinile împreunate trist în poală. — Ce spuneai adineauri? am întrebat. — Vrei s-o iau de la început? — Pe scurt. În câteva cuvinte. — Îți solicitam o sponsorizare. Organizez o excursie cu bicicletele pentru spital, cu sponsorizare. Îmi întinse coala de hârtie A4, plină pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
și asta îi speriase pe toți. Dar lui Antim nu-i venea să creadă. Tot trăgea să moară de multe săptămâni, de când orbise. Și de câte ori se apropia de ea și o întreba cum se simte, Generăleasa asculta atentă, cu mâinile împreunate, ca de obicei, deasupra plăpumii, apoi, deodată, șoptea: "Dar ce se aude, Manolache? De unde e melodia aceasta? Parcă nu mi-ai cîntat-o niciodată până acum. Bine ai făcut că ți-ai adus violoncelul!..." "Nu, mon General, nu l-am adus
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
i-l lua o domnișorică fremătînd de admirație. Era ca și cum i se coborîse cuvîntul lui Dumnezeu pe creștet. Vreau să spun că se uita la Rusalin Pop ca la un altar. Mîinile le ținea a rugăciune: depuse pe pupitru și împreunate mai sus decît trebuia. Am aflat mai tîrziu că domnișorica nu era altcineva decît Șichy. În probă de angajare la Tele-Next. Emoțiile și le ascundea destul de brav. Harisma pentru micul ecran (asta nu se-nvață, surioară) a apărut mai tîrziu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
Grigore îl privi câteva minute, îngenunche ca la rugăciune și mai stătu așa iar câteva minute și, în sfârșit, se întinse și sărută mâna rece, cenușie, cu unghiile învinețite. În clipa aceea, lacrimile îl năpădiră singure, îmbelșugate, picurând pe mâinile împreunate ale mortului, lucind ca niște pete de ulei... Grigore se ridică, scoase batista, cu gândul să șteargă mâinile mortului, dar până ce o desfășură se răzgândi și-și acoperi cu ea obrajii... Peste un răstimp, reculegîndu-se, trecu în altă cameră, urmat
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
capul dat pe spate. Ce frumoasă era maică-sa, cu rochia ei albă pe care o îmbrăca doar ca să se pieptene în fața oglinzii și să se întindă în pat, lăsând copiii să-i pună un mănunchi de flori între mâinile împreunate și s-o privegheze. Melania era acum un copil, îl privea nedumerită, împingea leagănul, crezând că legănatul va face să-i crească brațele și picioarele. Îl privea ca pe o jucărie, deși i se spusese că e mai mult de-
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
corectează mama manierele. Kuei Hsiang își îndreaptă neîndemânatic postura. Piciorul stâng i se agață de colțul robei, și fratele meu se prăbușește pe podea. Rong și cu mine începem să chicotim. Kuei Hsiang face plecăciuni stângace. Își ține mâinile îi împreunate sub piept de parcă se vaită de o durere de stomac. Cu ceva vreme în urmă, cam cât ar arde o lumânare, Majestatea Sa a terminat cu îmbrăcatul și s-a așezat în scaunul său dragon, zice Kuei Hsiang după ce se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
ceva nespus de dulce [...]. Nu putea rosti vreun alt cuvânt afară de numele ei Maud, Maud... pe care îl repeta la infinit, îl repeta ca o mângâiere, ca o sărutare în urechea ei, în părul ei, pe gâtul ei [...]. Cu buzele împreunate, se prăbușiră amândoi pe patul aranjat, pe care rochia lui Maud îl atinsese de două ori în răstimp de patru ani: înlănțuirea îl secătui atât de repede, încât Maud nu trebui nici de data asta să refuze să i se
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
verticalei centrale, în timp ce capul singur deviază puternic de la aceasta. Sfânta Magdalena a lui Caravaggio (figura 67) arată ca și cum ar fi decapitată - un efect șocant sporit de ponderea compozițională a centrului de echilibru care este atât de clar stabilit de mâinile împreunate. Această centricitate puternică face ca deviația capului să fie cu atât mai convingătoare. Am arătat mai devreme că poziția centrală poate fi folosită de artist pentru a arăta care parte a compoziției trebuie să fie socotită mai importantă. Când subiectul
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
și, prin urmare, sunt mai compacte și autonome. Ele diferă de simpla suprapunere. În Sfânta Magdalena a lui Caravaggio | 141Volume și puncte nodale (vezi figura 67), zona centrului de echilibru este marcată de două puncte nodale, și anume mâinile ușor împreunate și nodul strâns care-i încinge rochia la mijloc. (5) Suprapunerea, precum cea a mâinilor Magdalenei, creează centri mai puțin autonomi decât nodurile fizice. Ea creează totuși și tensiune prin acoperirea parțială a formelor datorată petrecerii lor. Mâna dreaptă a
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
ce nu se mai oferă în alteritatea lor terifiantă, ci ca receptacole ale unei priviri intime, familiare, care le umanizează. În consecință, indiferent de natura lor, lucrurile își dezvăluie „sufletul”, alcătuind deopotrivă suportul și substanța unei microarmonii senzoriale: „Crengile sălciilor împreunate ca niște rime elastice / o pisică moartă paie și haine vechi plutesc pe apă / timp străvechi încremenit în scorburi inundațiile / de altădată nisipul lustruiește oasele înecaților / cine a lăsat pe mal o roată de bicicletă ruginită / aerul e dulce răsucesc
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289952_a_291281]
-
îl face și de aceea îi aparține întocmai ca o semnătură sau ca un simbol de marcă. Așa cum unele personalități importante din istorie se disting și prin gesturile lor caracteristice (Iuliu Cezar scărpinatul în cap cu indexul, Adolf Hitler mâinile împreunate în față, Napoleon Bonaparte mâna dreaptă în vestă, Prințesa Diana capul înclinat într-o parte)130, tot așa unii profesori rămân în amintirea elevilor mulți ani prin limbajul corporal personalizat. Gesturile personale ale profesorului constituie în primul rând aspecte ale
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
trei degete pentru a face semnul Sfintei Cruci. Cum își face semnul Sfintei Cruci? Este responsabilitatea părinților să-i învețe pe copii să facă semnul Sfintei Cruci în mod corect. Adică, așa cum spuneam mai sus, punându-și cele trei degete împreunate mai întâi la frunte, apoi la piept, la umărul drept și la umărul stâng. Așadar, cea dintâi rugăciune pe care trebuie să o învețe fiecare creștin este: în numele Tatălui și al Fiului și al Sfântului Duh. Ar fi bine să
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
al rugăciunii este semnul crucii. Sfânta Cruce se face astfel: trei degete ale mâinii drepte, cel mare, arătătorul și cel mijlociu, le împreunăm la un loc; vârfurile lor fiind unite, lipim inelarul și degetul mic de palmă. Cu degetele astfel împreunate, mai întâi ne atingem fruntea zicând „în numele Tatălui”, apoi pieptul, rostind „și al Fiului”, umărul drept - „și al Sfântului Duh”, încheind pe umărul stâng, spunând „Amin!” Prin însemnarea noastră cu semnul Sf. Cruci, ne arătăm și credința în Prea Sfânta
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]