941 matches
-
Wakefield Își toarnă În pahar o extra-doză. În ăst timp, Diavolul măsoară din ochi vizuina lui Wakefield. Pentru un nimuric, tipul are ceva gust, Își spune, admirînd candelabrul de Murano, chilimurile decolorate, cele trei netsuke false, cu poziții pornografice, de pe șemineu, așezate alături de pozele de familie; o femeie cu pantaloni bufanți, un bărbat În haine de duminică, un băiat cu o bîtă de baseball. Cumpărate de la talcioc, așa cum fac mai toate familiile În ziua de azi. Are o slăbiciune pentru falsuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
din secolul al VI-lea Î. Hr. Pe un alt perete, un nud timpuriu de Picasso și o mică sculptură de Giacometti, așezată pe un piedestal țin companie unei tapiserii medievale și unei amfore mari din Attica. Focul duduitor din șemineu aruncă sclipiri roșietice pe un nesfîrșit covor Aubusson care acoperă podeaua de marmură. O voce de femeie Întrerupe turul pe care Wakefield și-l oferă singur. — Domnul Redbone colectează antichități grecești, În timp ce pasiunea mea este arta modernă. Fostul meu soț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
adîncă decît și-o amintea. Se aude doar susurul Îngerului de la fîntîna din grădină, care ține În mînă un pește ce scuipă apa. Pune În CD player o compilație de Bach și se apucă să despacheteze Încet, punînd pe polița șemineului trofeele călătoriei sale: paharul de whiskey din Casa Viitorului, urechea de gargui de la Tribune Tower, quartzul murdar de la Gatobilis, săpunul fin de ovăz și eucalipt din paradis, o monedă de aur din epoca lui Pericle. Își scutură chilimurile și le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
și fluid și mare parte din atracția inițială depinde de întâlniri întâmplătoare. Dar, deși nimeni nu spune vreodată ceva despre exclusivitate sau non-exclusivitate, e fără îndoială prietenul tău. Așa că dacă îl descoperi pe bărbatul cu care ai petrecut nopți în fața șemineului și ai văzut filme pe video în ultimele câteva luni luând cina cu o femeie care a) nu ești tu, b) nu este o rudă apropiată, ai fi perfect îndreptățită să îi torni un pahar cu vin în cap și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
lui. Pentru noi toți, a chicotit ea, mângâindu-și abdomenul. Pentru noi toți, acasă, în Anglia, a adăugat el, ridicând din nou paharul. O să-ți placă la nebunie, a asigurat-o el. Căsuța e ca din povești. Bârne de lemn, șemineuri uriașe, grădină. Liniște și pace. Nu cred c-aș vrea să fie prea liniște. Alice a zâmbit. —Am trăit aici, a zis ea, arătându-i cu brațul priveliștea care se vedea pe fereastră, prea mult timp ca să vreau să mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
vorba de o nouă Alice dezaprobatoare. Motivul era un sunet straniu, destul de gros, care semăna cu un mârâit. Dar așa ceva era imposibil. În casă nu era nimeni. Abia atunci Hugo a văzut câinele care pândea în întunericul din colțul cu șemineul. Blana de un alb-cenușiu se pierdea în culoarea deschisă a pereților. De asta nu-l observase mai devreme. Hugo a văzut că animalul era mic de statură, dar arăta teribil de feroce; bărbatul s-a gândit neliniștit că era unul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
trebuie să ai ceva. Măcar un borcan gol de gem? Privirea lui Alice a măturat sufrageria. Peste tot nu vedea decât borcane de gem - folosite pe post de sfeșnice, umplute cu pământ și folosite ca piedică de ușă, așezate pe șemineu pe post de pușculițe sau pline cu dopuri și bucățele de hârtie. —Al, îți pierzi timpul cu el! a mârâit Jake. Dintr-odată, bărbatul s-a repezit să-i înșface telefonul. Furioasă, Alice i-a dat o palmă și l-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
grijă din cea mai selectă societate, ar fi fost rugați să aleagă câte o cutie conținând o parte din cenușa mea. La cererea mea, urmau să mă ducă Într-un loc frumos - eu nu sunt făcută pentru sedentare polițe deasupra șemineurilor sau capace de piane Steinway - unde să-mi Împrăștie cenușa, dar să păstreze cutia drept amintire. Cutiilor, care aveau valoare de exponat de muzeu, le-ar fi crescut valoarea odată cu trecerea anilor, iar asta i-ar fi făcut pe oameni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
fostei lui prietene, proprietarii absenți ai unui conac Îmbrăcat În lemn și pietre de râu, În Ross, unde Wyatt locuia și În același timp păzea casa Împreună cu ogarii, În ciudata clădire cu piscină, cu hamac, masă de biliard și un șemineu din piatră supradimensionat. În primăvara de dinainte de asta, lucrase pe un iaht privat de lux care-i ducea pe ecoturiști să vadă fiordurile din Alaska. Mai mulți dintre călătorii cu buzunare pline de pe iaht i-au oferit o slujbă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
spuneau ei Încontinuu: Crăciunul Îi așteptase. Totul se afla la locul lui: decorațiile și căsuța din turtă dulce și jeleu. Luminițele pe marginea ferestrelor și lumânările electrice pe pervazuri. Fața de masă brodată din anii ’50 se afla pe marginea șemineului, ciorapii atârnau cu numele lor cusute pe ei. Farfuriile Franklin Mint care ilustrau cele douăsprezece zile ale Crăciunului decorau masa din camera de zi, iar În mijloc se aflau rodii și mandarine Într-un bol; a fost nevoie de provizii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
lemn, ceva de la vânt. Cu piciorul a atins-o, din greșeală, prostește. Drăcia a zburat până jos, a auzit-o probabil cum cade. Nu s-a spart. Pot să-ți descriu și dimensiunile ei: avea șaptezeci de centimetri, cât lățimea șemineului.“ „Ne mai fierbi mult?“, s-a enervat Maria. Îi stătea bine când își ieșea din pepeni. Frumoasă și vulnerabilă, cum mi-o doream. Mihnea s-a ridicat de pe scaun, cu tot cu motan. L-a depozitat pe dulap, apoi a deschis un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
o protecție specială! Altădată eram foarte sever împotriva kitsch-ului cu care se înconjura: fotografii, tablouri, obiecte inutile și foarte ridicole, citate din Biblie și din alte cărți (în bucătărie, de exemplu - care e teritoriul ei și castelul ei -, deasupra șemineului e un citat incrustat într-o ceramică ieftină): „Cine spune Mama spune Paradis, lumina inimii, tandrețe și încântare, chipul mamei e mereu frumos”. Ei bine, mi-am schimbat părerea. Nu că n-aș găsi că toate astea sunt kitsch-uri
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
veniseră să vadă resturile, mi-era teamă să nu cadă bucăți din sobă peste ei. Dar nu s-a întâmplat nimic. Aranjând lucrurile în noul apartament - care e aproape identic cu cel lăsat, având patru camere în loc de cinci și un șemineu mai mic -, am uitat cheile înăuntru și ușa s-a închis brusc. Am rămas afară, alergând după cineva care știa adresa unui vânzător de yale. A sosit după un timp, am văzut cât de greu e să deschizi o ușă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
și cărbune, cu flăcări aprinse din cauza zăpușelii, nu lumină, în spațiul aerului de după amiază printre uriașele vaci negre Pasiphae și alte animale adunate în coloană, fără capete, rostogolind o umbră de fum și conectate într-un enorm tablou statuesc cu șeminee și mori - ici și colo câte un boiler vechi sau un morman de cenușă în papura care este cuib pentru broaște. Dacă ai văzut o Londră din timpul iernii deschizându-și gura tunătoare în ultimele minute ale râului de lumină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
pus-o grăbit în buzunar. Antonia și Rosemary coborau scările, încercând să vorbească amândouă deodată. — Și întreaga clădire are încălzire centrală pe păcură, spunea Antonia. M-am ridicat de la biroul Carlton House la care stăteam și m-am îndreptat spre șemineu. Era după-amiaza devreme, dar afară era deja întuneric și luminile fuseseră aprinse. În cameră se aflau două radiatoare, însă Antonia insistase să se facă și un foc cu cărbuni, ca să mă înveselească, după cum se exprimase ea. Intrară împreună și se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
și o sărută pe Antonia pe obraz. Ea și soția mea păreau foarte apropiate acum. Antonia o conduse până la ușă unde îi spuse: — Aștept să-mi spui cum ți s-a părut. Ușa se închise. Am rămas în picioare lângă șemineu privind flăcările și încercând să curăț o pipă veche pe care o găsisem; uneori fumez pipă. Am auzit-o pe Antonia revenind în cameră. Se apropie și se opri în fața mea. Am privit-o lung și ea mi-a răspuns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
cărți și fotoliile cu huse din stambă. M-am dus și am închis ușile care rămăseseră întredeschise. Mi-am dat seama că făcusem praf un zăvor. Am tras perdelele care erau și ele tot din stambă. M-am întors spre șemineu. În fața lui, pe o măsuță, se aflau două pahare, o sticlă de whisky și o cană cu apă. Mi-am turnat niște whisky, vărsând destul de mult pe masă. Am băut. Mi-am mai pus, am zgândărit focul și am așteptat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
grozav chestiile astea; Îmi dau senzația că sunt o persoană sofisticată. Bineînțeles că Rachel nu ajunsese Încă. M-am strecurat cu mare greutate, printre geci de piele și rucsaci negri de plastic, către celălalt capăt al Încăperii unde se afla șemineul. Acolo am găsit două scaune și m-am așezat, străduindu-mă să nu-mi termin ginul tonic dintr-o Înghițitură. A venit și ea cinci minute mai târziu. Arăta fantastic, cu părul răsucit Într-un coc În vârful capului și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
meu să fac cinste. Am observat că, deși invitația ne era adresată amândurora, ochii lui o fixau pe Rachel. — Scuze, Jeff, dar sunt foarte obosită. Am luat un căuș plin cu mini-cutii de chibrituri de un verde pal de pe polița șemineului și le-am Îndesat În buzunarul hainei. Nu mă văzuse nimeni. L-am umplut și pe celălalt. Acum chiar că aveam coapse ca ale Lollobrigidei. Rachel se lăsă Înduplecată ca o fraieră. — Păi, poate mai stau la un păhărel, spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
curând cu băuturile și se instală lângă mine. Masa noastră era Într-o nișă, Înconjurată pe două părți de o bancă. Tom privi În jur aprobator. Un grup de studenți se adunase În celălalt capăt al barului, lângă pian și șemineul părăsit, și făceau un tărăboi mai potrivit pentru o ședință de brokeri, dar, cu excepția lor, atmosfera era Încă relativ pașnică. Deci, ce-i cu invitația asta, Tom? am Întrebat. Adică, abia ieri te-am văzut. Tânjești după companie mai mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
și un pulovăr gri pe care-l purta pe sub bretele, părea mai puțin bătrân. Fără să fie invitată, Alex își scoase mantoul de blană și-l aruncă pe un scaun. Măsură dintr-o privire încăperea, atât de mică, cu un șemineu strâmt, afumat și un grătar negru, subțire, două fotolii jerpelite și un bufet scund, lucios, ornat cu un milieu din dantelă șifonată. Se mai găsea în cameră și un pupitru școlăresc, cu capacul deschis, ticsit de hârtii, precum și o puzderie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
lui. Afară, lumina scânteietoare de aprilie dezvăluia un cer albastru, pufuri de nori albi, grăbiți, mărul din grădină torturat de vânt, un gard părăginit, știrb, o iarbă umedă, zbârlită, nepieptănată. Prin contrast, încăperea era întunecată, îngustă, cu tavanul jos, iar șemineul strâmt părea o crăpătură în zid. John Robert spuse: — Te rog, ia loc. Te rog - ia - loc. Tom se uită la cele două fotolii dezolante, joase, cu arcurile prăbușite și, cum trebuia să se supună prompt ordinului, întinse mâna și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
și în textura linoleumului ordinar, de pe pardoseala dură, din beton, a camerei de anchetă. Lângă scaunul său, fuseseră deșertate la grămadă, unul peste altul, corpurile-delicte. Adică, prada: spada, scutul și coiful lui Ioan de Huniade! În spatele Bossului, se lățea un șemineu masiv, din teracotă lustruită, crem, pe gaze naturale, o chestie rarissimă în epoca universalizării încălzirii centrale, cu deosebire în instituțiile și serviciile publice. O mătură și un făraș improvizat dintr-o cutie goală de pizza, amândouă obiectele arătând îmbâcsite de
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
rarissimă în epoca universalizării încălzirii centrale, cu deosebire în instituțiile și serviciile publice. O mătură și un făraș improvizat dintr-o cutie goală de pizza, amândouă obiectele arătând îmbâcsite de funingine stăteau rezemate fără complexe, de marginea de jos a șemineului, ca o dovadă incontestabilă a faptului că, în iernile cele mai geroase, focarul căminului putea fi alimentat atât cu lemne, cât și cu cărbuni. Pe latura din dreapta ușii, peretele de cărămidă lipsea, înlocuit fiind cu o rețea de bare metalice
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
îl gratulează Kojak, tușind în sec. Tu le știi pe toate, ca din cărți! Și ce să ne facem atuncea, zii? Rugăciunile? Nu, nu încă! Mai întâi, scoate dumneata sticla aia de coniac de Segarcea, de-o ții pitită în șemineu și dă-le oamenilor de față câte-o gură, ca să mai prindă nițică inimă și să le crească corespunzător și moralul. Deschide cușca și scoate-l și pe nevolnicul ăla de-acolo, că și acesta-i ființa lui Dumnezeu și
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]