4,325 matches
-
Era parcă pe mare într-o barcă cu pânze care se legăna din cauza valurilor din ce în ce mai mari. Se repezea cu prova în talazuri ca apoi să se ridice pe culmile valurilor, parcă plutea deasupra lumii. Nu se mai vedea uscatul. Doar țipete de pescăruși o mai însoțeau. Parcă barca nu mai avea nici cârmaci. Unde a dispărut și acesta? De ce a lăsat-o singură ? Ce va face acum părăsită de toți în imensitatea marii învolburate? Cine o va mai salva dacă se
CAND DRAGOSTEA BATE LA FEREASTRA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 224 din 12 august 2011 by http://confluente.ro/Cand_dragostea_bate_la_fereastra.html [Corola-blog/BlogPost/371247_a_372576]
-
adevăr intangibil câtă nemurire pe vârful unghiilor tale câtă neputință în micile rigole de la marginea vieții o fereastră a zburat în somnul tău de dincolo un fluture nemilos împarte fericirea în piețele publice veniți și luați lumină lumina e un țipăt un fruct pe care îl culegem cu degetele noastre sălbatice o amiază diafană peste lucrurile întâmplătoare și multă înțelegere în fața zâmbetului de oțel totul e clar și imaginea aceea îngheață în tine totul e clar nu mai poți ieși nu
POEME DE GEO GALETARU de BAKI YMERI în ediţia nr. 1593 din 12 mai 2015 by http://confluente.ro/baki_ymeri_1431411150.html [Corola-blog/BlogPost/359837_a_361166]
-
Ce rost mai are acum. E însurat are copii, eu maritată am copil. ” Pe sub masa îngustă genunchii li se ating ușor. Îi prinde între picioarele mușchiuloase de ofițer bine instruit pulpele gingașe și le strange cu putere. Femeia scoate un țipăt mut. Se înroșește, până în albul ochilor. Își ascunde obrajii în palmele reci și umede. Nu-și vorbesc. El fredonează încet cântece de iubire, unul după altul. Au pierdut noțiunea timpului, orele au trecut de parcă ar fi fost clipe.“ Vei fi
INFIDELITATE de DORINA STOICA în ediţia nr. 1513 din 21 februarie 2015 by http://confluente.ro/dorina_stoica_1424547391.html [Corola-blog/BlogPost/377806_a_379135]
-
Bucurel, prietenul ei, cel mai mic dintre reni. S-au uitat în sălaș, au căutat-o dar degeaba. Codița stufoasă nu se zărea în nici unul din cotloanele, în care, de obicei, se ascundea. La un moment dat se aud zgomote, țipete, agitație mare, iar când Moș Crăciun a ieșit afară și- a dat seama că ceva se întâmplase chiar în atelierul de pictură. A alergat cât a putut el de repede și cînd a deschis ușa...s- a îngrozit. Peste tot
OVEŞTI PENTRU VACANŢA DE CRĂCIUN (2) de CRISTINA OPREA în ediţia nr. 1825 din 30 decembrie 2015 by http://confluente.ro/cristina_oprea_1451483580.html [Corola-blog/BlogPost/372558_a_373887]
-
neobosit, însă acum mult mai murdar și, de departe, cel mai gălăgios era piticul duce, cel care de altfel dădu și ordine să se întindă mesele pentru a sărbători cum se cuvine marea lor victorie. În fine, forfotă mare, plus țipetele excitate ale domnițelor de toate vârstele și toate formele, care se ițiseră ca din pământ și se furlandiseau de mama focului pe lângă bărbați și armăsari! - Hai, hai, repede, să ne ocupăm locurile în balcon, așa cum se cuvine unor doamne din
STRANIA AVENTURĂ A DOAMNEI SCHWARTZ de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1231 din 15 mai 2014 by http://confluente.ro/Mihai_batog_bujenita_1400141119.html [Corola-blog/BlogPost/350735_a_352064]
-
zgomot asemănător unor tingiri aruncate pe trotuar. Nu gemu și nici nu încercă să se ridice, mai ales că, așa cum a observat Silvia, înainte de a răcni, avea un topor înfipt în cap. În cameră se produse un taifun. Toată lumea scotea țipete pe diferite voci, se agita și dădea să iasă. În îmbulzeală cavalerii călcară în picioare niște domnițe care se împiedicaseră în fuste, dovedind astfel că dormitul cu armura pe tine era, fără îndoială, o formă de inteligență. În nebunia care
STRANIA AVENTURĂ A DOAMNEI SCHWARTZ de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1231 din 15 mai 2014 by http://confluente.ro/Mihai_batog_bujenita_1400141119.html [Corola-blog/BlogPost/350735_a_352064]
-
Întinde, mâna spre aripa ce-mi crește când sunt în preajma ta și vei simți un porumbel cuibărindu-se la pieptul tău. Nu, iubirea n-a murit! Nu, iubirea n-a murit! Semnele ei sunt peste tot, mâna întinsă orbului și țipătul pescărușului, crinul suind pe raza lui, parfumul veșniciei teiului, și ruga-aprinsă-a schitului. Nu, iubirea n-a murit! Ritmuri vrăjite Trupul mlădios al chitarei tale Mă strânge de mijloc, ușor. Simt mâna ta, mă simt chitara Ce-și cântă fuiorul de
VERS ALB II de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 666 din 27 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Vers_alb_ii_ioana_voicila_dobre_1351344315.html [Corola-blog/BlogPost/346535_a_347864]
-
de lumină din lumină, de pe axa Pământului pe axa Cerului Cristalin, spre o nouă planetă Albastră, luminoasă, clară, translucidă și perfect “terraformatată” de fiul tău, Constantin! Buna mea mamă, eu sunt ultimul strigăt al fiului către Tatăl ceresc! Sunt ultimul țipăt către mama lui care l-a condamnat la moarte! Și poate ultimul glas din uriașa Simfonie a Durerii și Fericirii umane, în cea mai lungă Noapte de Cristal din sfârșitul Anul Galactic 2012! Auzi-mă, buna mea mamă, când te
SCRISOAREA NR.136 de CONSTANTIN MILEA SANDU în ediţia nr. 719 din 19 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Jurnal_de_atelier_ii_fragment_din_scri_constantin_milea_sandu_1355908750.html [Corola-blog/BlogPost/351552_a_352881]
-
La porți de rai...” În credința sa, poetul hiperbolizează rugăciunea într-o superbă imagine plastică: „Îngenunchează oști de pescăruși/ Într-un altar al mării nesfârșite.”, metaforizând suferința istorică a neamului său, devenită simbol al Durerii, în imensul cor al cunoscutelor țipete de pescăruși. O astfel de rugăciune îl face pe poet să exclame: „atâta suflet nu există-n soare/Părinte!” . În psalmii poetului ideile poartă aureole lirice, mustind în fiecare vers și sunt crucificate în metafore-simbol, radiind mesaje luminoase, într-un
POEZIA CREDINŢEI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1361 din 22 septembrie 2014 by http://confluente.ro/nastase_marin_1411411161.html [Corola-blog/BlogPost/375141_a_376470]
-
Olimpul Greciei, a luat-o în brațe și a mers cu ea spre baie. În acel moment ușa s-a deschis și în living a apărut Mihaela. La vederea lui Mihai cu o femeie în brațe, profesoara a scos un țipăt, iar geanta și sacoșa i-au căzut din mână. Fără a se opri, bărbatul a intrat cu femeia în baie, a lăsat-o ușor în cada plină cu apă fierbinte. Pe măsură ce o cufunda în apă, femeia dădea semne că își
DOI PRIETENI, MIHAI ȘI GILĂ VIII de IONEL CÂRSTEA în ediţia nr. 2245 din 22 februarie 2017 by http://confluente.ro/ionel_carstea_1487751263.html [Corola-blog/BlogPost/365667_a_366996]
-
nimic” ! Suntem doar trăiri efemere, „gâște maiestoase”- doar în momentul plecării spre alte zări albastre... Ați privit vreodată un stol de gâște în anotimpul socotelilor finale? Toamna? Este ceva superb! Gâtul lung, întins perfect, liderul (lidera) lor în vârful triunghiului... Țipetele de dor deasupra celor trecute spre reîntoarcerea de la început.... Este ceva diferit de grația și îngânfarea lebedelor... Lebedele sunt deosebite, adevărate balerine ale creației dar sunt singure în propriul stol... Valsează destinul cu grația îngânfării, cu plutirea ușoară spre destinul
AZI, DUMINICA... (5) GÂȘTELE DIN STOLUL LEBEDELOR... de EMILIAN ONICIUC în ediţia nr. 2339 din 27 mai 2017 by http://confluente.ro/emilian_oniciuc_1495873777.html [Corola-blog/BlogPost/340918_a_342247]
-
celor trecute spre reîntoarcerea de la început.... Este ceva diferit de grația și îngânfarea lebedelor... Lebedele sunt deosebite, adevărate balerine ale creației dar sunt singure în propriul stol... Valsează destinul cu grația îngânfării, cu plutirea ușoară spre destinul final într-un țipăt prelung... Unii dintre noi suntem gâștele care dau un tur printr-o duminică albastră, în căutarea stolului care completează triunghiul perfect al plecării spre reîntoarcere... Suntem infiniți într-un triunghi echilateral spre deosebire de lebedele care țipă în cercul închis, auzit doar
AZI, DUMINICA... (5) GÂȘTELE DIN STOLUL LEBEDELOR... de EMILIAN ONICIUC în ediţia nr. 2339 din 27 mai 2017 by http://confluente.ro/emilian_oniciuc_1495873777.html [Corola-blog/BlogPost/340918_a_342247]
-
JUBILIAR RETROSPECTIVA DE PROZĂ A SĂPTĂMÂNII RETROSPECTIVADE PROZĂA SĂPTĂMÂNII Acasa > Literatura > Beletristica > DRACU* NU ESTE AȘA DE NEGRU X Autor: Ionel Cârstea Publicat în: Ediția nr. 2114 din 14 octombrie 2016 Toate Articolele Autorului Zilele au trecut aproape la fel, țipete, înjurături, trântiri de uși, dosare lovite de birou. Spre sfârșitul celei de-a doua luni de când era director general, toate departamentele au raportat încheierea lucrărilor înainte de termen. În sfârșit societatea funcționa așa cum și-ar fi dorit orice patron, pe profit
DRACU* NU ESTE AȘA DE NEGRU X de IONEL CÂRSTEA în ediţia nr. 2114 din 14 octombrie 2016 by http://confluente.ro/ionel_carstea_1476424165.html [Corola-blog/BlogPost/380087_a_381416]
-
câțiva ani, aleargă printre mese, îndemnându-se cu cei de la mesele vecine. Comunică print-un cod secret, un fel de morse produs prin lipăitul mai discret sau mai accentuat al încălțărilor pe gresie. Unul țipă la un moment dat, un țipăt scurt, ca al indienilor în luptă. Semnalul se propagă rapid, țipete în crescendo apar din loc în loc, ca și cum din ascunzișuri vin semnale de alarmă. Femeia cu batic slăbuță, rigidă,se face tot mai mică și privește în gol. La o
TABLOURI: FEMEIA CU BATIC de ŞTEFANIA OPROESCU în ediţia nr. 2194 din 02 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/stefania_oproescu_1483391083.html [Corola-blog/BlogPost/341035_a_342364]
-
vecine. Comunică print-un cod secret, un fel de morse produs prin lipăitul mai discret sau mai accentuat al încălțărilor pe gresie. Unul țipă la un moment dat, un țipăt scurt, ca al indienilor în luptă. Semnalul se propagă rapid, țipete în crescendo apar din loc în loc, ca și cum din ascunzișuri vin semnale de alarmă. Femeia cu batic slăbuță, rigidă,se face tot mai mică și privește în gol. La o altă masă, într-un colt mai retras, două tinere arogante în
TABLOURI: FEMEIA CU BATIC de ŞTEFANIA OPROESCU în ediţia nr. 2194 din 02 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/stefania_oproescu_1483391083.html [Corola-blog/BlogPost/341035_a_342364]
-
persistă insistent, chemându-mă la o nouă meditație. Lumină,înserarea,PACEA. Vindecarea sufletului meu, la fel că frumusețea unui curcubeu. Autorea,Ileana Vicic Stâncă. Citește mai mult Mareaîn locul vaporului vechi,valurile se zbat de țărm,invitând nimfele la dans.Țipătul pescărușilor jucăuși,îmi vorbesc despre istoria nescrisăîncă pe stânci.Din fructele Mării,construiesc un catarg,înălțându-l în larg,așteptându-mi delfinul,așteptându-mi muză...Marea mă salută de aproape,glasul pescărușilor,ecoul Mării persistă insistent,chemându-mă la o
ILEANA VIČIČ STANCA by http://confluente.ro/articole/ileana_vi%C4%8Di%C4%8D_stanca/canal [Corola-blog/BlogPost/381695_a_383024]
-
răstoacă păsări în șir nu știu unde pleacă rămân frunzele ca niște balerine se răsucesc pe vărfuri și vin înspre mine peisajul e trist doar un artist poate sa prindă într-o fotografie magia clipei când cade frunza de vie sau poate țipătul cocorilor din largul zărilor îl vom asculta la iarnă de pe divan cântat la pian e toamnă ei da uneori și toamna ne-ajunge când frunza copacilor plânge n-ar vrea dar se duce își poartă ca și noi o cruce
TOAMNA... de VALERIA IACOB TAMAŞ în ediţia nr. 288 din 15 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Toamna_.html [Corola-blog/BlogPost/356638_a_357967]
-
bem și să pornim la drum! Fiecare își ridică pocalul și-l golește până la fund. EXT. / ÎN PĂDURE / NOAPTE Cadrul reprezintă pe cei patru călăreți galopând pe un drumeag din pădure la lumina lunii. Din când în când se aude țipătul unei păsări de noapte. Câte o bufniță îi privește curioasă din tufișuri, apoi fâlfâie din aripi printre ramurile arborilor. Undeva mai departe un huhurez își începe concertul nocturn. După câteva momente, căpitanul Arnăutu, aflat în fruntea călăreților, ridică brațul drept
REGATUL LUI DRACULA (III) (SCENARIU FILM) de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1120 din 24 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Regatul_lui_dracula_iii_s_ion_nalbitoru_1390584645.html [Corola-blog/BlogPost/347368_a_348697]
-
noi au reușit să treacă pe avionul Cessna T-37B, unde am petrecut următoarele 4 luni și unde am învățat elementele de bază ale zborului, acrobație, zborul instrumental și zborul în formație. T-37 era denumit oficial de către forțele aeriene “Tweet”/Țipăt. “Tweet” este o denumire modestă. Noi îi spuneam “șuieratul unui câine de 6000 de pounds (cca.3000 kg)” În orice caz, denumirea se datorează sunetului scos de motoare, care folosesc compresoare centrifugale, spre deosebire de compresoarele axiale pe care le găsești în
de ŞTEFAN POPA în ediţia nr. 1120 din 24 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Zborul_este_viata_mea_jurna_stefan_popa_1390557242.html [Corola-blog/BlogPost/347357_a_348686]
-
masa din bucătărie, la care se ospătase Leana și Costică. Cana cu vin, paharele, farfuriile și straichina în care mai rămăsese o jumătate de pui fript la jar, jimbla de pâine rumenită și murăturile s-au împrăștiat prin toată camera.Țipătul Lenuței era sfâșietor. Era îngrozită de moarte când l-a văzut pe Andrei că venea cu arma îndreptată spre ea. - Andrei, ai milă și nu ne omorî!... Mâine plec unde-oi vedea cu ochii și na-i să mai știi
ULTIMA SPOVEDANIE (NUVELĂ DE DRAGOBETE) de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 420 din 24 februarie 2012 by http://confluente.ro/Marin_voican_ghioroiu_ultima_spovedani_marin_voican_ghioroiu_1330067008.html [Corola-blog/BlogPost/346838_a_348167]
-
de control. Copilotul striga cât îl țineau puterile: „Trebuie să facem ceva! Aveam aici atâtea suflete! Gândește-te la Ilona! Și ea este aici! Adela n-ar rezista fără voi!” Apoi se amestecă într-un nor de praf. În rest, țipete, sânge și moarte. Deschisese ochii, după câteva luni de comă, într-un pat de spital din Germania. Era toamnă. Ziua aceea de iulie își cărase trena printre vulturi, spre ceață. Lângă el era o femeie îmbrăcată în alb. Încercă s-
PROMISIUNEA DE JOI (XII) de GINA ZAHARIA în ediţia nr. 865 din 14 mai 2013 by http://confluente.ro/Promisiunea_de_joi_xii_gina_zaharia_1368562160.html [Corola-blog/BlogPost/354869_a_356198]
-
nu bănuiește nimic. Apoi deschide sufrageria. O simte pornind spre comutator și aprinde lumina odată cu căderea scaunului în timp ce el prinde să se legene în corzi. Să fie mai convingător, dă ochii peste cap și scoate limba. Face parte din recuzită. Țipătul pe care îl scoate îi răscolește toată ființa. Îngrozită și terorizată îl privește fără să înțeleagă nimic. S-a ghemuit lângă perete și se scurg astfel câteva secunde nesfârșite. Pornește apoi într-o goană disperată pe scări: - Ghițăă, Ghiță al
FUGIŢI, MORTUL! de ION UNTARU în ediţia nr. 308 din 04 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Fugiti_mortul_.html [Corola-blog/BlogPost/348726_a_350055]
-
fel, i-a răsturnat stupii. L-au simțit bovinele din grajd și răgeau, băuneau, până când stăpânul a aprins lumina și a ieșit în curte. Spaima dracului ! Mai să leșine. Cine mai văzuse urs la noi în sat? Cu câinii, chiote, țipete l-a dotârnit. A doua zi, s-a auzit că a ajuns în satul Cuci, dincolo de Cățetu, la stâna de capre ale unui localnic. Pesemne, ursul bântuie de mult prin împrejurimi, de cunoștea atât de bine stupi- nele și stânile
URSUL de ION I. PĂRĂIANU în ediţia nr. 1583 din 02 mai 2015 by http://confluente.ro/ion_i_paraianu_1430551410.html [Corola-blog/BlogPost/371308_a_372637]
-
Atunci nu a mai avut încotro. Le-au confiscat mașina de cusut, plapume și alte lucruri, lăsându-le casa aproape goală, urmând să le ducă în curtea primăriei. Nu au ținut cont de jelaniile Mariei - soția lui Gheorghe, nici de țipetele pruncilor - cei trei copii, o fată de zece ani, un băiat de nouă și mezinul de doar cinci ani, nici măcar de plânsul și blestemele bătrânului de șaptezeci de ani, Vasile, care-și ținea nepotul de cinci ani în brațe. Gheorghe
FRÂNTURI DE VIAŢĂ -CAPITOLUL III – EPISODUL 6 de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1917 din 31 martie 2016 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1459447683.html [Corola-blog/BlogPost/383296_a_384625]
-
mână, vrând să-l arunce pe fereastră peste masa de manifestanți, care se îngroșa văzând cu ochii, dar ulterior s-a răzgândit. Am remarcat cu uimire cum se înghesuiau toți să prindă câte ceva, de la cei ce aruncau de la etaj. Gălăgie, țipete, urlete, fluierături și sloganuri anti-PCR și anti-Ceaușescu erau strigate cu voce tare, fără teamă și îmi făceau pielea ca de găină, iar inima cât un purice. Mă așteptam ca, din moment în moment, să apară armata sau miliția să ne
ROMAN de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1239 din 23 mai 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1400867577.html [Corola-blog/BlogPost/346915_a_348244]