3,554 matches
-
tărâm indian - pe care nu l-a cunoscut niciodată cu adevarat („eram nevăzut și străin că o apă”) și pe care incearca, imaginar, să-l recupereze - cand ludic („decupam pentru mine o bucată de cer cu păsări cu tot”), cănd amenințător că Poseidon („apoi mai trăgeam pe roata câteva morți/ și iar mi se făcea dor de pământ”). Căruță din inima mea am stat la rand și-am așteptat dragoste nicio palmă de pământ n-am primit și la fiecare descumpănire
CĂRUȚA DIN INIMA MEA de DANIEL SAMUEL PETRILĂ în ediţia nr. 2217 din 25 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/daniel_samuel_petrila_1485369934.html [Corola-blog/BlogPost/372901_a_374230]
-
peste doi kilometri până la mal, contra valurilor, am hotărât să renunțăm la pescuit, să strângem sculele și să plecăm spre oraș. Bătrânul se mișca precum melcul, la cât doream eu să părăsim marea de repede. Cerul era plin de nori amenințători. Berbeci înspumați aruncau deja apă în barcă și toate lucrurile erau ude. A mai trecut aproape un sfert de oră, până când am putut porni la rame. Trăgem fiecare la câte o ramă, să ne fie mai ușor. După circa cinci
FURTUNA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1304 din 27 iulie 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1406440499.html [Corola-blog/BlogPost/357496_a_358825]
-
tacă. Nici să gândească nu mai putea. Tremura într-o așteptare chinuitoare, lipsită de speranță. Într-o așteptare de la care nu știa ce așteaptă... Cu picioarele rășchirate pe podea și cu umerii apăsați pe spătarul scaunului, el o privea din ce în ce mai amenințător. Ochii i se tulburaseră de mânie. Brusc, a zvârlit paharul în peretele din fața sa și s-a ridicat arțăgos în picioare. S-a apropiat de fată și a îmbrâncit-o cu pumnul în piept așa de tare că a aruncat
EPISODUL 3, CAP. VISE SPULBERATE, DIN CHEMAREA DESTINULUI de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1628 din 16 iunie 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1434403559.html [Corola-blog/BlogPost/374816_a_376145]
-
pân'la proră- Cântarea mărilor sonoră, Iar pe copastii - cicatrice Ca lovituri de lănci și bice. Mă socotesc argonautul Reactualizând trecutul, Să caut lâna legendară, Nici o speranță nu dispară! În juru-mi stavili și ispite, Când mai suave și șoptite, Când amenințător balaur; Poate-oi găsi lâna de aur! Barcazul meu e lup-de-mare, Albit de vânturi și de soare, Iar pe copastii - cicatrice Ca lovituri de lănci și bice. Adrian Simionescu Referință Bibliografică: Argonaut / George Nicolae Podișor : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția
ARGONAUT de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 339 din 05 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Argonaut.html [Corola-blog/BlogPost/358005_a_359334]
-
un șarpe uriaș deasupra unei mese unde sunt mai mulți copii și care varsă mâncare pe ei rămânând cu tacâmurile suspendate desupra farfuriilor, sâsâie și scoate un fel de limbă subțire ca șiretul de la încățări și pe care o plimbă amenințător, de care însă copiii nu se mai sinchisesc urmărindu-i totuși zvăcnirile. La un moment dat este sugerată un fel de furtună tropicală, totul este în stare de alertă, fâșâitul frunzelor și troznitul crăcilor din coronomamentul arboretului care se-apleacă
HAI-HUI CU TRAMCARUL PRIN FRISCO... de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 174 din 23 iunie 2011 by http://confluente.ro/Hai_hui_cu_tramcarul_prin_frisco_.html [Corola-blog/BlogPost/367021_a_368350]
-
Autor: Doina Theiss Publicat în: Ediția nr. 1119 din 23 ianuarie 2014 Toate Articolele Autorului O lacrimă și... un Adio! Stropi de durere, neputincioși, se scurg pe obrajii Pământului... Mulțimea strigă, se vaită și cine poate, se ascunde de valul amenințător, care se ridică din ce în ce mai nimicitor peste Lume... Știri care se suprapun ca într-un generic de film... la care privesc milioane de suflete... și adânc în mintea lor, gândesc cu ușurare, că ceea ce văd este... departe de ei și nu
O LACRIMĂ ŞI UN... ADIO! de DOINA THEISS în ediţia nr. 1119 din 23 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/O_lacrima_si_un_adio_doina_theiss_1390480488.html [Corola-blog/BlogPost/361581_a_362910]
-
ajuns noi acolo, imediat după micul-dejun. Plouase puțin în timpul nopții și aerul era mai rece ca în ziua precedentă. Cerul era acoperit aproape în întregime și norii nu păreau prea prietenoși ori nu învățaseră, poate, să ne privească altfel decât amenințător. M-am urcat, împreună cu Silvia, după ce m-am asigurat că am luat aparatul de fotografiat, cu sentimentul că, în sfârșit, visul meu ori doar o parte din el se va împlini în acea zi. Eram fericit să știu că voi
LA CASA OUĂLOR ÎNCONDEIATE de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 466 din 10 aprilie 2012 by http://confluente.ro/La_casa_oualor_incondeiate_marian_malciu_1334072633.html [Corola-blog/BlogPost/341464_a_342793]
-
un poem intitulat C’était comme hier (,,Hier soir (je n’étais plus ce monde) / Dans mes orbites creuses s’engouffra / Un vol de corbeaux. Leur plan immonde / Visait à mettre à mort la foi”), simbolistică să rămânând aceeași: croncănitul amenințător al sfârșitului, al Trecerii spre care ne îndreptăm cu toții. Așadar, o poezie de dragoste cu puternice accente metafizice. Omagiul adus lui Brâncuși prin volumul Entre le luth et le marbre se încadrează foarte bine proiectului poetic frosinian așezat în plan
Catinca Agache: Constantin FROSIN, poet francofon şi imbatabil traducător by http://revistaderecenzii.ro/catinca-agache-constantin-frosin-poet-francofon-si-imbatabil-traducator/ [Corola-blog/BlogPost/339507_a_340836]
-
adică. Du-te că te așteaptă la birou și... - Stai că nu înțeleg... Te rog, spune-mi despre ce e vorba, l-a întrerupt Mariana pe șeful de sală ce-i vorbea șoptit, dar o privea foarte încordat și parcă amenințător. - Măi, tu ești matură și ai facultate. Te orientezi acolo. Nu te-a mai chemat la birou, între patru ochi, până acum?! - Nu, niciodată... La angajare și... - Lasă aia. Ai doi ani aici și nu te-a tras de limbă
ISPITA (11) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 266 din 23 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Ispita_11_.html [Corola-blog/BlogPost/355865_a_357194]
-
noastre au fost aniversare/ pentru ele ți-am oferit cu reverența sărutului/ trupul meu înflorit în tine și pentru tine draga mea/ atemporală glastră” (p. 171). Este un sentiment de înălțare, ca și la Nichita Stănescu, iubirea fiind ”leoaică tânără, amenințătoare și fascinantă” , ea, iubirea devenind uneori de neatins la Eminescu, exprimând-o ca pe o dorință sacră: ”Tu trebuie să te cuprinzi/ de-acel farmec sfânt/ și noaptea candelă s-aprinzi/ Iubirii pe pământ (Pe lângă plopii fără soț). Și în
ELISABETA IOSIF COROLELE IUBIRII CRONICĂ LA VOLUMUL ”A.D.N.-UL FERICIRII” DE DAN TIPURIȚĂ de ELISABETA IOSIF în ediţia nr. 1965 din 18 mai 2016 by http://confluente.ro/elisabeta_iosif_1463597775.html [Corola-blog/BlogPost/380026_a_381355]
-
însă ,uneori înainte ca cineva apropiat să plece, se întoarce și-mi dă un semn. Mereu e altfel deghizată, însă eu o recunosc ca pe femeia coborâtă din stele,oricât s-ar deghiza și ea mă privește mereu încruntată și amenințătoare . Comunicăm telepatic. Ultima oară am văzut-o acum câțiva ani când tata era în spital și ea a apărut deghizată în femeie ușoară ce mi-l răpea. Am urlat la ea în gând întrebând-o pe cine vrea să-mi
FEMEIA CE COBORA DIN STELE de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 1967 din 20 mai 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1463774383.html [Corola-blog/BlogPost/378997_a_380326]
-
Constantin Publicat în: Ediția nr. 1255 din 08 iunie 2014 Toate Articolele Autorului În domeniul relațiilor, teama de eșec indică o atitudine crispată sau de îngustare în sfera acestora. Este vorba de tentativa de înlocuire a vioiciunii, vitalității, considerate ca amenințătoare și generatoare de nesiguranță, prin anumite ritualuri sau modele rigide de comportare. Forța motrice a acestei atitudini este frica adânc înrădăcinată de a nu fi părăsit cumva de celălalt. Pe cât de lesne poate fi înțeleasă această atitudine, pe atât este
ATENŢIE ! de CAMELIA CONSTANTIN în ediţia nr. 1255 din 08 iunie 2014 by http://confluente.ro/Camelia_constantin_1402260441.html [Corola-blog/BlogPost/365436_a_366765]
-
existenței noastre, adesea apărată cu armele, a constat și constă − vital − în unitate, credință și nădejde întru binele românilor și a scumpei noastre patrie, în conștiința activă care ne-a făcut să nu renunțăm, chiar atunci când la capătul drumului stătea amenințătoare moartea. Iată de ce, astăzi este momentul bucuriei, dar și al reculegerii, în care întregul neam românesc își îndreaptă gândurile de mulțumire și de recunoștință spre iluștrii înaintași, spre toți aceia care, fără a-și precupeți sângele și viața, s-au
1 DECEMBRIE – NE ADUCE AMINTE CĂ AVEM NEVOIE DE UNITATE NAŢIONALĂ de ŞTEFAN POPA în ediţia nr. 1065 din 30 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/1_decembrie_ne_aduce_amint_stefan_popa_1385840908.html [Corola-blog/BlogPost/344616_a_345945]
-
chei” (roman), “Acasă” (roman), “Memorie verde” (poezii), “Vis despre dimineți liniștite” (poezii), “Puncte de inflexiune”(roman).A avut apariții periodice în cadrul Revistei “Dor de dor” Podul lui Dumnezeu, piatra sfântă de la Ponoarele... Zi de vară. În crepusculul timid simțea colții amenințători ai arșiței pândace. Nici o boare. Nici o mișcare. O încremenire așternută ca la-nceput de lume, gândi. Porni din Drobeta Turnu-Severin spre Baia de Aramă devreme, cu gând să ajungă la Tismana către amiază. Și acolo se găsea, după cum aflase, o certitudine pentru
PODUL LUI DUMNEZEU, PIATRA SFÂNTĂ DE LA PONOARELE... DE ANGELA DINA de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1292 din 15 iulie 2014 by http://confluente.ro/Ion_nalbitoru_1405444346.html [Corola-blog/BlogPost/349265_a_350594]
-
de torrents...”, încercă Silviu să dea un ușor aer de glumă. S-a trezit însă că șeful patrulei îi pune o mână în gât și îl privește fix în ochi: „Sigur sunteți de-ai noștri?”, îi trânti pe un ton amenințător, rece. „Sigur”, rosti Radu, fără să clipească. Cuvântul i-a fost crezut și peste puțin timp se aflau cazați într-o casă cu curte, la unul dintre membrii patrulei. Ceea ce nu înțelegea bine Silviu era ce anume controla această patrulă
TEROAREA ALBĂ de MIHAI IUNIAN GÎNDU în ediţia nr. 2107 din 07 octombrie 2016 by http://confluente.ro/mihai_iunian_gindu_1475792419.html [Corola-blog/BlogPost/350221_a_351550]
-
e mult prea mult în situația care mă aflu cel puțin acum. Ți-ai pus oare întrebarea ce s-ar întâmpla dacă? - îți cer atât de mult? Oscila, se vedea, se simțea că puterea ei de rezistență începuse să scadă amenințător. Era aproape de capitulare. Îl încuraja prietena ei care îl ajutase mult a ajunge la sufletul ei. Gândea mai mult decât simțea? Au trecut câteva zile și în cutia postală a găsit o scrisoare adresată ei prin care prima dragoste a
MPREVIZIBIL (2) de BERTHOLD ABERMAN în ediţia nr. 2265 din 14 martie 2017 by http://confluente.ro/berthold_aberman_1489479160.html [Corola-blog/BlogPost/359784_a_361113]
-
de Halloween, variantă condensată a lui All Hallow’s Even, a fost atestat pentru prima oară în secolul al XVI-lea, în Scoția. Dovleacul sculptat, simbol al acestei sărbători, reprezintă Lanterna lui Jack. Copiii se costumează în personaje cât mai amenințătoare și bat din ușă în ușă întrebând Trick o treat?, un fel de Ne dați sau nu ne dați? Întrebarea în limba engleză ascunde însă și o amenințare din partea micilor vrăjitori: dacă ei nu vor primi dulciuri, atunci cel colindat
Halloween by http://www.zilesinopti.ro/articole/1032/halloween [Corola-blog/BlogPost/99865_a_101157]
-
o nălucă prin coridorul întunecos, trecu în viteză prin camera părinților, dădu de perete ușa de la camera fratelui său mai mare cu vreo șapte ani decât ea, unde el dormea liniștit. Aprinse lumina, bombănind furioasă, în mână cu un teneș amenințător, aruncă furioasă pătura jos de pe el și începu să-i care o ploaie de lovituri asemeni unei ploi repezi de vară, cu pumnii și cu teneșul pe unde apucă, așa adormit cum era, îl mai trăgea și de păr, în timp ce
INGRID (7)FRAGMENT DIN ROMAN de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 2014 din 06 iulie 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1467755632.html [Corola-blog/BlogPost/375821_a_377150]
-
reușea să le scape ca o zvârlugă și iar sărea pe el, dând ba cu teneșul, ba cu pumnii, roșie toată, cu codițele-i frumoase în dezordine, cu pijamaua roz cu floricele albastre și albe la fel și cu ochii amenințători, ce parcă aruncau flăcări. Tata a prins-o din nou în brațe și o ținu mai strâns, ca să nu-i mai scape, că părea de nestăpânit. O întoarse spre el îngrijorat și o întreabă: - Sara, ce ai taică, cu frate
INGRID (7)FRAGMENT DIN ROMAN de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 2014 din 06 iulie 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1467755632.html [Corola-blog/BlogPost/375821_a_377150]
-
scenă de teatru societar completamente goală, lipsită de artiști, public și decor - practic, o mare de „suflete moarte” (N.V. Gogol) plutind în derivă în spațiul tulbure al contemporaneității -, dominată însă de un regizor crud, hidos, cu falangele membrelor superioare îndreptate amenințător către decadență și moarte și un nume ce sună aidoma unui cântec de ghilotină plesnit în timpane vieții - Baphomet. Dacă îi mai rămâne Ființei umane o certitudine de care nu se poate îndoi nici măcar în treacăt, atunci aceasta e reprezentată
HINGHERII LUI BAPHOMET de MAGDALENA ALBU în ediţia nr. 1087 din 22 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Magdalena_albu_hingherii_lui_magdalena_albu_1387667452.html [Corola-blog/BlogPost/363620_a_364949]
-
și fac mătănii adânci în fața crucilor celor fără de morminte sau a mormintelor fără de cruci. „Unde sunt Ierarhii noștri?” Suspină bolnavii, șchiopii, orbii, cerșetorii, calicii, bețivii, vii și morții, râzând sau plângând, rotindu-se într-o imensă plagă ce se revărsa amenințător deasupra răbdării. Unii, aninați între cârje oblojite, rânjesc schimonosiți de durere dar resemnați că poate toaca sau clopotele de vifor făcute să urle durerea îi vor trezi într-o bună zi pe marii Păstori. „Unde sunt Ierarhii noștri?” Am surprins
UNDE SUNT IERARHII BISERICII ORTODOXE ROMÂNE?! (1) de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 605 din 27 august 2012 by http://confluente.ro/Gheorghe_constantin_nistoroiu_unde_sunt_gheorghe_constantin_nistoroiu_1346049274.html [Corola-blog/BlogPost/355286_a_356615]
-
o picătură de sânge din aceste teritorii e ca și cum ai înghiți agheasmă cu azimă sfințită. Moarte curată! De aceea propun să ne mutăm cu toții pe teritoriul distinsului nostru confrate, Marele Vampir African. Zdrențele multicolore, mărgelele și amuletele celui numit zbârnâiră amenințător și o sabie rituală zbură căpățâna seacă a antevorbitorului. De pe lespezile reci aceasta privi, cu o bine simulată nevinovăție, către asistența prea puțin impresionată de această jenantă prefăcătorie. - Băi, colonialist împuțit! Numai la porcării ți-e gândul! Păi, nu din cauza
ULTIMUL BAL AL VAMPIRILOR de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 204 din 23 iulie 2011 by http://confluente.ro/Ultimul_bal_al_vampirilor.html [Corola-blog/BlogPost/366840_a_368169]
-
încărcate de arome, ierburi, esențe și culori indescriptibile - până la locuri cu totul izolate, aruncate undeva... la capătul lumii: deșerturi aride, peșteri inaccesibile, munți cu nume de legendă, dar aproape neștiuți muritorilor de rând, dincolo de ghețari și crevase care se deschid amenințător, de seracuri care se rup cu zgomot nemilos și de cornișe ascuțite... O călătorie de orice fel este o poveste în sine! Dacă închid ochii acum, văd un templu în apus de soare... sau o stradă îngustă, plină de farmec
Uniunea Ziariştilor Profesionişti by http://uzp.org.ro/iordania-regatul-minunilor/ [Corola-blog/BlogPost/93216_a_94508]
-
-și, "sub acoperire", rolul negativ. Dar cine eram noi ca să prezentăm vreun interes transnistrean?, mi-am încheiat eu, în sine-mi, povestea năstrușnică, deși aveam context vizual pentru a o continua. Dincolo de pod, ostași înarmați, iar lângă pichetul lor trona amenințător o mașină de luptă - nu știu dacă amenințarea leza atât memoria, cât, mai ales, viza viitorul. L-am întrebat pe doctorul în economie Vasile Șoimaru de ce nu ni se cer documente de vamă și am primit răspuns că ne aflăm
FRUMOASA VALAHĂ DE PE METEREZELE ROMÂNISMULUI TRANSNISTREAN de GHEORGHE PÂRLEA în ediţia nr. 886 din 04 iunie 2013 by http://confluente.ro/Frumoasa_valaha_de_pe_meterez_gheorghe_parlea_1370342301.html [Corola-blog/BlogPost/346242_a_347571]
-
Acasa > Stihuri > Reflectii > DIN JURNALUL UNEI ZILE ( ÎN MIJLOCUL SINGURĂTĂȚII) Autor: Valentina Becart Publicat în: Ediția nr. 967 din 24 august 2013 Toate Articolele Autorului Craterul vulcanilor de deschidea amenințător sub povara gândurilor. „Tot ce nu mă ucide mă face mai puternic”! Bietul Nietzsche! Ars de suferințăa ridicat sabia împotriva „Dumnezeului” ce l-a lăsat singur în fața filosofiei sterile... Cum să poți locui într-o singurătate din care sunt izgoniți
DIN JURNALUL UNEI ZILE ( ÎN MIJLOCUL SINGURĂTĂŢII) de VALENTINA BECART în ediţia nr. 967 din 24 august 2013 by http://confluente.ro/Din_jurnalul_unei_zile_in_m_valentina_becart_1377374699.html [Corola-blog/BlogPost/364400_a_365729]