494 matches
-
din rezultatele lor că evenimentul public nu generează o amintire-flash decât dacă îi declanșează subiectului un nivel emoțional ridicat. Concluzie Neurobiologii (LeDoux, 1994) au arătat că, în creier, în apropierea hipocampului, care permite înregistrarea noutăților, este atașată o altă structură, amigdala (nu o confundați cu amigdalele din gură). Amigdala creierului are funcția de a-i transmite acestuia dacă evenimentul este fericit (pozitiv) sau trist (negativ). Atunci când evenimentul suscită o emoție puternică (de exemplu, mânia sau teama), un anumit tip de molecule
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
public nu generează o amintire-flash decât dacă îi declanșează subiectului un nivel emoțional ridicat. Concluzie Neurobiologii (LeDoux, 1994) au arătat că, în creier, în apropierea hipocampului, care permite înregistrarea noutăților, este atașată o altă structură, amigdala (nu o confundați cu amigdalele din gură). Amigdala creierului are funcția de a-i transmite acestuia dacă evenimentul este fericit (pozitiv) sau trist (negativ). Atunci când evenimentul suscită o emoție puternică (de exemplu, mânia sau teama), un anumit tip de molecule este trimis la hipocamp, care
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
o amintire-flash decât dacă îi declanșează subiectului un nivel emoțional ridicat. Concluzie Neurobiologii (LeDoux, 1994) au arătat că, în creier, în apropierea hipocampului, care permite înregistrarea noutăților, este atașată o altă structură, amigdala (nu o confundați cu amigdalele din gură). Amigdala creierului are funcția de a-i transmite acestuia dacă evenimentul este fericit (pozitiv) sau trist (negativ). Atunci când evenimentul suscită o emoție puternică (de exemplu, mânia sau teama), un anumit tip de molecule este trimis la hipocamp, care înregistrează cel mai
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
cele umane. Într-un fel, emoțiile ar fi rămășițele sistemelor de reacție cu utilitate biologică prezente la strămoșii noștri. La mamifere (șobolan, pisică, leu etc.) și om există un nivel al sistemului limbic, un fel de „creier emotiv” (hipotalamus, hipocamp, amigdală, bulb olfactiv, o parte din talamus; Karli, 1969), toate fiind sisteme de comandă a emoțiilor. Acest centru declanșează mai multe emoții în funcție de patru mari circuite. Jaak Panksepp (1982, 1989) a propus o sinteză teoretică în cadrul căreia există patru mari sisteme
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
copii sub 3 ani. Debutul este brusc, cu febră și uneori cu dureri abdominale. Aspectul caracteristic este de mici vezicule cu halou inflamator, care se rup rapid și se vindecă în 4-6 zile, grupate la nivelul pilierilor anteriori, vălului palatin, amigdalelor și faringelui. Uneori se pot palpa adenopatii cervicale. Papilomatoza orală cauzată de virusurile papilomatozei umane (HPV) apar mai frecvent la pacienții cu imunodepresii și au caracter nedureros și neulcerat. Aspectul verucos se asociază INFECȚII CU TRANSMITERE RESPIRATORIE 80 frecvent cu
BOLI INFECŢIOASE ÎN MEDICINA DENTARǍ by Manuela Arbune, Oana - Mirela Potârnichie () [Corola-publishinghouse/Science/403_a_932]
-
criptică, în care depozitele purulente sunt deschise la suprafața criptelor pline cu exudat inflamator; etiologia este exclusiv bacteriană. 5.2.4.3 Anginele pseudomembranoase Sunt caracterizate de prezența depozitelor purulente confluente, cu tendința de extindere în suprafață (chiar depășind aria amigdalelor), care acoperă mucoasa lezată de acțiunea toxinelor microbiene. 5.2.4.4 Anginele ulceroase și ulcero-necrotice Sunt forme rare de manifestare ale unor angine bacteriene cu asocieri de germeni, pe teren cu apărare locală compromisă. Cea mai severă variantă este
BOLI INFECŢIOASE ÎN MEDICINA DENTARǍ by Manuela Arbune, Oana - Mirela Potârnichie () [Corola-publishinghouse/Science/403_a_932]
-
cât și la oameni. In general, comportamentul agresiv are un mecanism neural. Stimulatea unor formații talamice și hipotalamice produce un comportament agresiv. Fernandez-Molina a demonstrat că există o interelație morfologică și functională Între lobul temporal și diencefal. Anumiti centri ai amigdalei influențează reacțiile afective de apărare, furie și fugă. La om comportamentul agresiv are caracteristici particulare. Aceste caracteristici sunt date de organizarea specificp a sistemului nervos central, cât și de modelarea funcțională obținută ontogenetic prin stimulări de mediu sociocultural. A doua
MODALITĂŢI DE PREVENIRE A CONDUITEI AGRESIVE by LIDIA CRAMARIUC () [Corola-publishinghouse/Science/1629_a_2944]
-
zis să țăcănesc). Repede îmi trecea supărarea și mă împăcam cu tăicuțul meu. Profitând de aceste momente, din nou doctorul venea lângă mine și-mi cerea să spun: A-a-a. Se uita în fundul gurii mele să vadă cum stau amigdalele, îmi ridica năsucul și-mi controla globul ochilor. Mă punea să-i spun ce imagini văd pe niște planșe, ce mi le arata la diferite distanțe. Nu mă lăsa așa, cu una cu două. Vroia să știe tot despre starea
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
aparenta intracranian, iar o parte la nivelul măduvei cervicale: segmentele C1-C5. Fibrele au un traiect ascendent și părăsesc cavitatea craniană, împreună cu glosofaringianul și vagul prin gaura ruptă posterioară. Lezarea acestui nerv se produce mai rar, el fiind uneori comprimat de amigdalele cerebeloase herniate prin gaura de conjugare, în aceste situații se produce o contractură a mușchilor sternocleidomastoidian și trapez, uni- sau bilateral, având drept consecință înclinarea capului într-o parte (atitudine ceremonioasă), respectiv redoarea cefei. XII - nevul hipoglos - este un nerv
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Dafin F. Mureșanu, Sorin Vidican () [Corola-publishinghouse/Science/92119_a_92614]
-
care fusese refractar) acționau. El uita toate evenimentele cotidiene de îndată ce se desfășurau, nu stoca nicio informație, dar inteligența era păstrată. Memoria anterogradă era absentă în totalitate, memoria retrogadă parțial, dar memoria de lucru era păstrată. Ablația lobilor temporali eliminase hipocampul, amigdala și ariile tranzitorii, ceea ce MacLean considera sistemul limbic sau creierul emoțional. Amprenta memorială a hipocampului devenea, pe măsură ce observațiile se adunau, tot mai evidentă. Chirurgii evitau, cât se putea, să lezeze hipocampul în operațiile pe lob temporal. Hipocampul a fost numit
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
memorie episodică (informații legate de timp și spațiu), care poate fi predominant vizuală ori auditivă. Mortimer Mishkin 83 de la National Institute of Health observă, către sfârșitul secolului XX, că toți pacienții suferind de amnezie, inclusiv H. M., prezentau și leziuni în amigdală, organ foarte legat de emoții. Pentru a verifica această observație, Mishkin provoacă la maimuță leziuni pe hipocamp și pe amigdale, pe fiecare în parte sau pe ambele. El descoperă că leziunea amândurora provoacă tulburări de memorie mult mai grave decât
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
Institute of Health observă, către sfârșitul secolului XX, că toți pacienții suferind de amnezie, inclusiv H. M., prezentau și leziuni în amigdală, organ foarte legat de emoții. Pentru a verifica această observație, Mishkin provoacă la maimuță leziuni pe hipocamp și pe amigdale, pe fiecare în parte sau pe ambele. El descoperă că leziunea amândurora provoacă tulburări de memorie mult mai grave decât cele produse separat. În anii 1980, Larry Square 84 a autopsiat un bolnav cu tulburări severe de memorie, care prezenta
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
de cea pe care a expus-o la scurt timp după război. Al doilea exemplu este cel al Doamnei Palme după asasinarea soțului ei, prim-ministrul Suediei Olof Palme. Odată stabilit dublul rol emoțional-memorial al centrilor limbici, deci și al amigdalelor, examenul lor detaliat cu ajutorul tehnicilor moderne a permis individualizarea a douăsprezece subregiuni. Excitații puternice ale diferitelor subregiuni ale amigdalei, la om, în cursul intervențiilor neurochirurgicale, provoacă un presentiment de frică și de pericol. Antonio Damasio 86 și colegii săi de la
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
Palme după asasinarea soțului ei, prim-ministrul Suediei Olof Palme. Odată stabilit dublul rol emoțional-memorial al centrilor limbici, deci și al amigdalelor, examenul lor detaliat cu ajutorul tehnicilor moderne a permis individualizarea a douăsprezece subregiuni. Excitații puternice ale diferitelor subregiuni ale amigdalei, la om, în cursul intervențiilor neurochirurgicale, provoacă un presentiment de frică și de pericol. Antonio Damasio 86 și colegii săi de la Universitatea din Iowa au cercetat un bolnav cu leziuni limitate de amigdală, demonstrând rolul lor în expresia emoției pe
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
subregiuni. Excitații puternice ale diferitelor subregiuni ale amigdalei, la om, în cursul intervențiilor neurochirurgicale, provoacă un presentiment de frică și de pericol. Antonio Damasio 86 și colegii săi de la Universitatea din Iowa au cercetat un bolnav cu leziuni limitate de amigdală, demonstrând rolul lor în expresia emoției pe fața pacientului. În anii 1960, Stanley Schechter 87 și Jerome Singer 88, psihosociologi de la Universitatea din Columbia, propun adoptarea unui compromis în controversa James/Cannon, referitoare la întrebarea: "Ce este emoția?" Ei susțin
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
fight-flight. În cazurile în care circuitele sinaptice sunt blocate, ca în exemplul de mai jos, reacția nu are loc. În boala genetică lipoid proteinosis Urbach-Wiethe ultimele patru fețe (care exprimă frica) nu sunt recunoscute de bolnav, datorită funcției deficitare a amigdalelor Această descoperire aduce în discuție problema instinctelor, deoarece frica este considerată de majoritatea cercetătorilor un comportament complex, înnăscut, comun unei specii biologice. Charles Darwin atestă apartenența hominidului la regnul animal (în cartea The Expression of Emotions in Man and Animals
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
instinctelor de către față, cu cele exprimate de corp. Arnold (1960), Feler & Russell (1984) și Gray (1982) atestă existența a trei instincte de bază (frica, furia și bucuria), restul fiind expresii parțiale ale acestora. Oare sediul instinctului fricii se află în amigdale? În cadrul creierului emoțional, amigdalele s-au dovedit a avea un rol-cheie. Comportamentul complex al fricii există la întreg regnul animal, el putând fi descifrat de la vierme până la Homo Sapiens; aceasta înseamnă că este prezent din momentul în care apare viermele
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
cele exprimate de corp. Arnold (1960), Feler & Russell (1984) și Gray (1982) atestă existența a trei instincte de bază (frica, furia și bucuria), restul fiind expresii parțiale ale acestora. Oare sediul instinctului fricii se află în amigdale? În cadrul creierului emoțional, amigdalele s-au dovedit a avea un rol-cheie. Comportamentul complex al fricii există la întreg regnul animal, el putând fi descifrat de la vierme până la Homo Sapiens; aceasta înseamnă că este prezent din momentul în care apare viermele Caenorhabitis elegans (dotat cu
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
puternică legătură între procesul de luare de decizii și starea emoțională a individului. Emoțiile sunt cele care influențează raționamentele și comportamentul social. Secretul transformării lui Gage constă în pierderea controlului emoțional și adaptarea lui la relațiile interumane. Centrii afectivi din amigdale și hipotalamus, aflați sub controlul structurilor fronto-orbitare, conduc la această tulburare a luării deciziilor. Întreruperea relației cortexului orbito-frontal conduce la această anomalie. Lucrări ale Departamentului de Neurologie din Augusta, ale Colegiului Medical din Georgia și ale Institutului de Științe Cognitive
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
explorarea creierului, care afirmă că James Papez 63 stabilește fundamentul structural al teoriei lui Cannon și Bard, ca și a multor alți cercetători, demonstrând (categoric) existența unui sistem emoțional la care participă cortexul cingular, cortexul insular, talamusul anterior, hipotalamusul, hipocampul, amigdalele, nuclei septali și alte arii corticale, precum și unele zone din trunchiul cerebral. Senzațiile vizuale, auditive, tactile, gustative și olfactive își aduc contribuția la funcția emoțională a acestor structuri. Echilibrul armoniei emoționale (sau a homeostaziei emoționale) constă într-un dialog permanent
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
corticale, precum și unele zone din trunchiul cerebral. Senzațiile vizuale, auditive, tactile, gustative și olfactive își aduc contribuția la funcția emoțională a acestor structuri. Echilibrul armoniei emoționale (sau a homeostaziei emoționale) constă într-un dialog permanent între centrii regulatori fronto-orbitali și amigdale, cu participarea structurilor amintite. Datele obținute cu ajutorul tomografiei cu emisie de pozitroni, dar și al imaginilor de rezonanță magnetică funcțională, confirmă existența circuitului reglator al emoțiilor, realizat între amigdale, cortexul orbito-frontal, cortexul cingulat și cortexul frontal dorso-lateral etc. Leziunile organice
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
emoționale) constă într-un dialog permanent între centrii regulatori fronto-orbitali și amigdale, cu participarea structurilor amintite. Datele obținute cu ajutorul tomografiei cu emisie de pozitroni, dar și al imaginilor de rezonanță magnetică funcțională, confirmă existența circuitului reglator al emoțiilor, realizat între amigdale, cortexul orbito-frontal, cortexul cingulat și cortexul frontal dorso-lateral etc. Leziunile organice ale structurilor amintite conduc la un comportament antisocial, la violență și la agresivitate. În 1997 Raine 98 a studiat 41 de ucigași și a demonstrat existența unei activități scăzute
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
antisocial, la violență și la agresivitate. În 1997 Raine 98 a studiat 41 de ucigași și a demonstrat existența unei activități scăzute a teritoriilor prefrontale, incluzând zona orbito-prefrontală și zonele mediale și laterale frontale, concomitent cu o activitate crescută a amigdalei stângi. În 1999, S.W. Anderson 99 comunică cazurile a doi indivizi de 20 de ani care, la vârsta de 1 și, respectiv, de 3 ani, au suferit leziuni grave ale regiunilor prefrontale și prezentau accese explozive de furie și
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
cazurile unor persoane antisociale, cu manifestări de agresiune impulsivă și violență, prezentând o reducere de 11% a celulelor corticale din substanța cenușie a regiunilor prefrontale. Pe măsură ce zonele de control, inhibare, reglare, modelare și armonizare a reacțiilor amigdaliene își încetinesc activitatea, amigdalele impun violență, agresivitate și acțiuni antisociale. Dereglarea neurotransmițătorului serotonină (5-HT) predispune la acțiuni antisociale (M. Linnoila 100, E. Perreau-Linck). Klaus Scherer 101 susține că emoțiile sincronizează toate activitățile cerebrale, adaptându-le momentului. Aceste noi date trebuie aduse la cunoștința justiției
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
momentului. Aceste noi date trebuie aduse la cunoștința justiției, declară neuroștiința, în ciuda criticilor de a transforma crima în boală. În concluzie, impulsivitatea este rezultatul scăderii acțiunii de moderare, inhibare și control a ariilor de la care pleacă săgețile spre cele două amigdale. Săgețile indică acțiunea de control-inhibiție a zonelor regulatoare ale violenței Note 1 Neurobiologul I. Segev, cercetător al mecanismelor cerebrale, de la Universitatea Ebraică Hadasah. Este membru al proiectului Human Brain Project. 2 Proiectul de cercetare Lower Danube Survey (LoDanS) are ca
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]