1,126 matches
-
povestit, asta tot face de atunci Încoace. Adică, o urmărește pe Fliss. Știa că te-a speriat când l-ai surprins la piață. — Doamne sfinte, nici prin cap nu mi-a trecut. M-am pus pe chicotit ca o școlăriță. — Biata Fliss. Brian i-a luat urma? — Mda, iar ea e foarte enervată, Încuviință Derek. Nu ține bietul om cu sufletul la gură, bine? Cum rămâne? Am bâjbâit În căutarea unui răspuns. — De fapt, În prezent mă văd cu cineva, am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
salva“ pe George se limita acum la remarci educative de asemenea gen, care sugerau, patetic, superioritatea ei în complicitatea lor. Cine era ea ca să-l învețe pe George cum să se poarte sau ca să-și permită s-o compătimească pe „biata Stella“? Uneori s-ar fi zis că George o provoca la asemenea reproșuri, ca să le poată zdrobi sub sarcasmul lui violent. Am sperat că o să se înece, dar n-a fost să fie. Nu vorbi prostii. Am mai primit o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
ți s-a întâmplat nimic rău? — Nimic rău, sincer. Tom, chiar în mai mare măsură decât Adam, îi amintea Stellei de Rufus. Ar fi vrut să fugă în camera ei, dar se temea că n-o să poată urca scările neajutată. — Biata Stella, ce rău îmi pare! Lasă-mă să te sărut. Ține, ți-l dau pe Zet, ăsta-i în stare să te vindece de orice. Tom se apropie și o sărută pe Stella pe frunte, o mângâie ușor pe păr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
Asta sună ca un refren de cântec pop. Vi se pare că George crede în Dumnezeu? Nu știu. Dar tu crezi. Deșteaptă-te! Inventează ceva! Întreprinde o acțiune. Du-te și fă-i o vizită domnișoarei Dunbury. Ce mai face, biata de ea? Bolnavă. Singură. N-o să vrea să mă vadă, mă disprețuiește. Aș dori ca dumneavoastră să-l vizitați pe George. Să-l ia dracu pe George! Cu cât mai curând o sa comită o crimă decentă și o să fie arestat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
zvârlise pe Diane în ghearele deznădejdii. Veștile că George ar fi fost „bolnav“ și că s-ar fi reîntors definitiv la soția lui se răspândiseră cu iuțeala fulgerului prin Ennistone, iar Diane le auzise la Institut, venind din diferite surse. Biata de ea, își imaginase viața lor în Spania până la cel mai mărunt detaliu. Cu sumele suplimentare pe care i le dăduse George își cumpărase o întreagă garderobă, cu tot ce era necesar pentru viața într-o țară caldă și pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
de fascinant de aparte. Aici, în mijlocul gagiilor ostili din nordul Londrei, ea găsise un tânăr bărbat care îi căuta compania și care asculta cu gura căscată ce-i conferenția ea despre Marii Artiști. Care profera vorbe de duh despre draperii. Biata Sheba îl privea pe Connolly cu același amuzament și plăcere cu care ai privi o maimuță care iese din pădure și cere un gin tonic. Connolly înțelegea toate astea, presupun. Nu vreau să spun că el ar fi fost în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
Sheba, arătând spre picioarele mele. Eși rănită... M-am uitat în jos și, fără să mă înșel câtuși de puțin, am văzut că-mi șiroia sângele pe glezna stângă; aproape îmi intrase în piele bareta de la porcăria aia de sanda. — Biata de tine, a zis Sheba. Sunt noi? Stai să mă duc să-ți aduc un plasture... Nu, nu, nu te deranja... Nu te prosti, durează o secundă. S-a făcut nevăzută. Richard îmi zâmbea, jenat. — Voi femeile și tocurile voastre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
fără să spună nimic. Pe parcursul acestui mic discurs nebunesc, eu am stat pe ghimpi ca nu cumva Sheba să spună ceva care ar fi putut s-o jignească pe sora mea. Dar n-ar fi trebuit să-mi fac griji. Biata Marjorie nu avea nici cea mai mică idee ce voia să spună Sheba. Mă întorc acum, nu fără repulsie, la evenimentele din decembrie 1997. Pentru mine, perioada aceasta contituie partea cea mai dureroasă a poveștii pe care o scriu - asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
sacoșele... Portia se simte foarte rău, am zis eu, arătând spre cușcă. Sheba s-a uitat și ea. — O, draga mea. Săraca Portia. Vii de la veterinar? — Da. Suferă prea mult. Nu pot să mai suport, și am început să plâng. — Biata de tine, Barbara, a zis Sheba. Ce îngrozitor. S-a ridicat și a venit lângă mine și s-a ghemuit în fața mea. — O să fie bine, a zis, mângâindu-mă pe genunchi. După un minut, s-a ridicat și a tras
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
sâmbăta întâlnirii se apropia, eu deveneam din ce în ce mai agitată și probabil că mi-aș fi petrecut dimineața respectivă făcând unul din compoturile mele, dacă nu aș fi fost scutită de o asemenea prostie trebuind să mă grăbesc cu Portia la veterinar. Biata de ea își petrecuse întreaga noapte vomitând peste tot în sufragerie. Dimineața, se retrăsese pe canapea, unde se întinsese scâncind în cel mai jalnic mod cu putință. Am sunat pe robotul veterinarului la 7 dimineața și am cerut o consultație
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
După ce am ieșit din apartamentul lui Bangs am stat în stradă, încercând să mă adun. Voiam să mă duc acasă - să mă îngrop în pături, să nu mă mai gândesc la ce făcusem. Dar apoi mi-am amintit de Portia. Biata Portia! M-am dus să-mi iau mașina și am condus spre veterinar periculos de repede. — Mă tem că nu e bine, a zis veterinarul, cum am intrat în cabinet. Radiațiile nu și-au făcut efectul cum am sperat. Se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
ea. Ne-am holbat una la alta și pentru o clipă am crezut că avea să mă atace. Apoi, destul de brusc, s-a așezat - sau mai degrabă s-a prăbușit - pe podea. — Ce-o să se aleagă de mine, Barbara? — O, biata de tine, Sheba, am zis. Am îngenuncheat și am luat-o în brațe. Părul i se aduna în smocuri pe fața udă. — Ieși afară, a murmurat, cu jumătate de gurră. — Sheba, te rog, am zis, hai, ridică-te. A mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
bunăvoința Întruchipată, În halatul ei alb, scurt pînă deasupra genunchilor, și cu niște ochelari nostimi pe nas. Însă ochelarii o dezamăgiră pe Christina. TÎnăra coafeză era Într-adevăr mioapă. De aceea se apropiase atît de mult de mustața lui Vic, biata de ea. Lenutza se Întoarse cîteva momente cu spatele, pentru a-și pregăti peria de păr, spray-ul cu fixativ și celelalte accesorii necesare operațiilor pe care urma să le efectueze. În cele cîteva momente de răgaz, Christina reuși să
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
Sau poate o rochie, nu prea decoltată, cu fermoar la spate. În acest din urmă caz, i-ar mai fi rămas ceva și pentru a contribui la cheta organizată de Christina, cu ocazia Marii Spirale. Îi părea destul de rău pentru biata Christina și, Înțelegînd că suferea de un fel de nevroză domestică, datorită căreia vedea peste tot pericole, fie la adresa lui Vic, fie la a lui Kiki, ar fi dorit să o ajute, dar fără să renunțe la „mica ei nebunie“, În
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
a vizitat zilele trecute. S-a Întrebat dacă i se datora lui Bridget. Și-o și imagină foindu-se prin casă cu o cârpă și cu o sticlă de clor, declarând locul o amenințare la adresa sănătății și făcând-o pe biata Fi să se simtă și mai prost. —A trebuit să o fac, șopti Bridget conspirativ. Dacă s-ar Întâmpla ca rabinul să scape cuțitul și să-l omoare pe micuț Înainte de a fi botezat, sufletul său ar fi la granița
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
arătau ca o pară uscată tăiată pe din două. Apoi Îi spuse o poveste lungă despre cum prietena ei Amy fusese la un moment dat cu un tip pe nume Lawrence, un misogin declarat care se credea „expert În vulve“. —Biata Amy era atât de terorizată că avea un vagin care era sub standard, Încât Își petrecea ore Întregi cu picioarele desfăcute În fața unei oglinzi. Uite, Sam e un tip drăguț și sensibil, și În plus te privește ca pe-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
apelul, dar fi spuse că nu Îndrăznea să facă una ca asta, poate că Bridget suna pentru că era bolnavă sau avea vreun fel de urgență. Apăsă pe butonul verde. —Salut, mama, ce mai faci?... O unghie crescută În carne? Vai, biata de tine! Probabil că te doare de nu mai poți... Ce? Stai puțin. Doar nu dai vina pe Saul pentru că ție ți-a crescut o unghie În carne... O să găsească slujbă. Doar că lucrurile astea durează. Știu că-ți faci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
care ținea ca la nu-știu-ce. Noaptea Îmi era lene să-mi car hoitul puturos până la haznaua turcească din fundul curții și mă ușuram, răspândind cu dibăcie jetul ca să nu ud numai Într-un loc, peste florile mamei. Într-o săptămână bietele de ele se opăriseră, le căzuseră petalele și frunzele, mai rămăseseră doar bețele tulpinilor, și alea arse de parcă le stropise cineva cu smoală topită. Închei aici scrisoarea asta, am să-ți trimit Încă altele, din belșug, și, la cât de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
oară.”295 Se minimalizează și chiar se demistifică prin această figură ficțională idealul femeii pure, angelice, inaccesibile, adorate, pentru un model uman, prozaic, pământesc. Credem ca este o falsă modestie în cuvintele târgoveței: „Duc unii trai de înger, fecioresc./ Eu biata n-am cu ce să mă fălesc./ și iar mai știu că-n cășile bogate/ Nu-s aurite talerele toate,/ Ci mai slujesc și unele de lemn...”296 Metaforele pe care le folosește aparțin spațiului domestic, bine cunoscut, pe de
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
său erotic un veritabil trubadur, deoarece începu „a așterne în versuri cântări, sonete și balade”547. Femeia, asaltată de avansurile călugărului și nefiind nici prea instruită, cedează mai ales în fața „explicațiilor” convingătoare pe care i le oferă cumătrul („Femeia, care, biata, habar n-avea de logică și care se lăsa destul de lesne înduplecată, ori că se prefăcu a-l crede ori că-l crezu cu adevărat”548), iar apoi, pentru a nu fi bănuiți de soț, inventează un descântec prin care
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
cam aceeași tehnică, în final ele se vor dovedi, moral, incapabile de a se ridica la perfecțiunea portretului fizic anterior conturat 965, dar Cresida primește din partea naratorului o mai mare apreciere și compasiune: „Eu nu vreau să-i aduc dojană, biata,/ Mai mult cât i se-aduce în poveste./ Pe faima sa e-atât de mare pata/ Încât pedeapsă prea-îndestulă-i este./ E greu păcatul ei; cu toate aceste,/ M-aș apleca s-o iert, căci s-a căit,/ și o mai
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
la dejun. Vii cu trenul, cu mașina? Răspunde te rog. Sunt deosebit de bucuroasă să te văd înainte de plecare. Trebuie să fii foarte fericită că pleci la Paris. Mi-aș dori să pot pleca și eu. B.25 este acum acolo. Biata Adina a fost operată, din fericire, veștile sunt bune. B. se întoarce sâmbătă viitoare, drumurile voastre se vor încrucișa. Lordul (Dunedeen) pare a fi un om foarte agreabil, dar ce subiect nefericit trebuie să fi fost. Are o mutră de
by CONSTANTIN IORDAN [Corola-publishinghouse/Science/996_a_2504]
-
puțin teamă pentru Leila. Trebuie să fiu la București în jurul orei cinci pentru că am un dineu sâmbăta seara. Vom pleca împreună, vrei? Repede, te îmbrățișez cu drag, Nadeja P.S. Se spune că prințul imperial a plecat topit după tine. Înțeleg! Biata Cecilia 26! Scrisoare anexă (nedatată) Dragă Emmanuel, Iată două fotografii făcute în prima mea dimineață la Berlin, adică într-a doua, totuși prima dintre toate. O să le trimiți înapoi la Paris, nu-i așa, fără să le fi arătat nimănui
by CONSTANTIN IORDAN [Corola-publishinghouse/Science/996_a_2504]
-
revenit pentru „ritualul” recepției de la Bruxelles (amfost ales membru al Academiei în fotoliul Marthei Bibesco), pe 19 februarie 1. Săptămâna viitoare vom pleca din nou, dar Christinel se va întoarce pe 15 aprilie (ea este și infirmieră, și secretară, întrucât biata Sibylle nu-și mai poate folosi brațul stâng). Sper să pot lucra până în iunie; trebuie să pun la punct ultimele capitole din Histoire II (primele sunt deja culese, iar tipograful așteaptă nerăbdător restul...). (Apropo: Payot v-a trimis Histoire I
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
iarăși în desime, abandonau și reveneau, încropind o dantelă de umbră deasă în jurul ferfenițitelor limite umane. Ce șerpărie! Mare îi trebuise, mare găsise! Noroc cu femeia blondă ce-și înfășurase salvator în jurul lui pulpele a centură de lubricitate, ca altădată biata Marieta în căruța cu coviltir - vorba vine ca ea, că afurisita de pirandă s-ar fi voit centură de castitate și menghină infernală a damnațiunii! Lungit pe nisip, nici nu simți apăsarea silfidei blonde când o aplecă înspre el la
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]