454 matches
-
vei da pe față, vom fi dezlegați de jurămîntul pe care ne-ai pus să-l facem." 21. Ea a răspuns: "Fie după cuvintele voastre." Și-a luat rămas bun de la ei, și ei au plecat. Ea a legat funia cărămizie la fereastră. 22. Ei au plecat, și au ajuns la munte, unde au rămas trei zile, pînă s-au întors cei care-i urmăreau. Cei care-i urmăreau i-au căutat pe tot drumul, dar nu i-au găsit. 23
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85104_a_85891]
-
la garsoniera din celălalt capăt al orașului, cel nou, cum îl numesc localnicii, dar în duminicile următoare femeia s-a întors. „Orașul nou” era, de fapt, un cartier construit într-o vară, cu blocuri identice, din prefabricate, vopsite toate în cărămiziu și galben. Și locatarii semănau, majoritatea erau pensionari sau tineri de-abia căsătoriți. Mai toți cei bătrâni au stat pe strada lui Gheorghe, iar statul de toți a avut grijă. I-a mutat împreună, a ținut cont că se cunosc
MASTODONTUL DE NISIP by Ilie Cotman () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1661_a_3000]
-
trifoiul cu miros de verde - crud, atunci când mă cațăr piatră cu piatră pe fiecare colțișor al podului vechi de la răscrucea satului, sau atunci când mă plimb pur și simplu sub ulmul bătrân și rușinos ce ocrotește poarta de fier vopsită în cărămiziu! Dragă vacanță, te declar una dintre cele mai de nădejde prietene ale mele, deoarece tu nu mă cerți decât cu zile pline de voioșie, tu îmi deschizi toate porțile spre cunoaștere, tu ai răbdare să umplu coșul cu fructe și
Reflexii de lumină, inocenţă şi magie by Petronela Angheluţă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91757_a_92397]
-
era soare și vedeam bine, mi-am dus mâna acoperiș la ochi. Mă uitam după el. - S-a dus să vorbească cu nea’ Florin pentru însămânțat. Vocea lui frati-miu căzu atunci când bărbatul cobora din tractor. Era un utilaj nou, cărămiziu, cu roți mari, dințate, înfipte bine în pământul negru și fertil al satului meu. Omul care coborî din tractor nu era însă pe măsura mașinăriei. Scund, brunet, cu părul negru, îmbrăcat în salopetă gri, bărbatul dădu mâna cu tata și
Rădăcini by Bobică Radu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91637_a_92381]
-
Ioanide sări ca mușcat de șarpe când auzi pe una ("o dobitoacă") făcând gafa de a regreta în fața lui (neștiind cine-i arhitectul) că se stricase fațada veche așa de frumoasă a casei cu majolică G. Călinescu galbenă, verde și cărămizie. Deci, auzind glasuri de femei alături, Ioanide, punîndu-și o mănușă, spre a inculca graba, întrebă: - Ei, cum stăm? Conțescu nu sta nici bine, nici rău, și oricare altul în locul lui ar fi trecut prin grele momente. Trupul său nu era
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
luciul lui galben, un copil cu ochi întunecați transpirând sub cearceaf și neputând nici o clipă să adoarmă. Când soarele răsfrânt în furnir mă orbea, făcîndu-mă să văd pete mov, mă-ntorceam cu fața la perete, ca să privesc, urmărind fiecare floricică și frunzuliță cărămizie, desenul stofei cu care era tapițată placa lipită de perete a studioului. Deslușeam în labirintul floral simetrii aspre, grupuri neașteptate, capete de animale și siluete de bărbați, cu care construiam povești ce ar fi trebuit să mi se prelungească în
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
roșu de cărămidă, era acum alburie de făina și praful întinse pe acoperișul plin de proeminențe de tablă, pe zidurile uriașe, pe ferestrele rotunde și dreptunghiulare, pe scoabele care susțineau pereții bătrâni de peste o sută de ani. Din amestecul de cărămiziu și alb ieșea o culoare nedefinită, tristă, a tuturor străvechilor mori, fabrici și ateliere ruinate, mâncate de timp și vegetație. Căci, acoperind-o până la brâu, pretutindeni în jurul ei se ridicau plopi negri ca smoala, cu frunze de un verde carnavalesc
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
-i rânjeau una la alta ieșind de pe poarta fabricilor, încărcate de plase și papornițe. Semănau cu niște găini mari de carne cu creasta pleoștită. Grupuri de țigani umpleau trotuarele, așteptând tramvaiul pe vine, ele cu fuste crețe, înflorate portocaliu și cărămiziu și cu haine bărbătești, ei în costume negre, cu pălării, șezând pe saci umflați, incredibil de unsuroși. Totuși îmi plăcea mirosul lor, de mahala, de putreziciune naturală, ca mirosul acela inconfundabil de la țară, unde se amestecă dospirea fructelor în butoaie
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
oaie, i se așezau mereu în față. Tot pieptul îi zvâcnea atât de puternic, de parcă nu numai inima, ci și plămânii, beregata, măduva din canalul vertebrelor și ganglionii nervoși i-ar fi pulsat fierbinte, sincron, sufocant. Tânăra femeie în fulgarin cărămiziu, cu buboiul holbat sub cocul prins cu agrafe ieftine, stătea liniștită la vreo trei rânduri de scaune negre mai în față. Apăru mai întîi pe scenă o muiere zdravănă, în costum de baie cu franjuri, cu un bot roșu buzat
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
deget de om, un deget de la picior cu o unghie de corn străveziu. Se depărta și mai mult, până cuprinse-n privire talpa-n sanda cu curelușe de piele, și lopată vieți întregi până ce desluși poala în veșmânt de mătasă cărămizie, apoi pieptul bunului nostru Tată, pe care odihnea patriarhala barbă cu cârlionți de argint. Văzu la dreapta Lui trupul gol al Domnului nostru Iisus Hristos, cu toate rănile sîn-gerînd, dar purtând, înconjurînd-o nespus de grațios cu brațul drept, crucea din
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
s-ar fi putut roti până ce-ar fi corespuns cu imaginea interioară, păstrată mai mult în tendoanele și-n articulațiile mele decât în memorie, a casei de pe Silistra. Văd, așadar, cu corpul întreg, o ușă, un caldarâm cu floricele mărunte, cărămizii, crescute printre pietre. Un curcan uriaș, plin de găinaț, cu mărgele vinete prelinse peste cioc. Își freacă din când în când ciocul de ochiurile unui gard de sârmă. Văd un bărbat tânăr, în maieu și pantaloni largi de trening, bărbierindu
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
se rotise complet și atârna acum de partea cealaltă, spre fabrica de cauciucuri "Quadrat", prins încă de moară cu un fel de balamale. Și giganticul sarcofag începu să se limpezească de sus în jos, frontonul triunghiular își pierdu încet culoarea cărămizie și textura zgrunțuroasă, rămânând străveziu ca un zgârci, apoi greu și sclipitor ca o scrumieră de cristal. Îl urmă clădirea întreagă, marele dreptunghi vechi de aproape două secole, care-și spălăci și el forma ferestrelor și contururile cărămizilor până se
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ridicase atunci greoaie, făcând cute adânci pe pântece și, zîmbindu-i vag intrusului, porni spre baie, masivă și goală, cu degetele mâinii stângi între picioare. Tânărul nu se putu stăpâni să nu privească după ea ca să-i vadă părul de un cărămiziu palid coborând până la șalele asudate, sub pielea cărora jucau pernițe de grăsime ademenitoare. Cedric scoase alene de sub pernă un pistol cu țeava la fel de neagră ca și pielea lui și, înainte chiar de a se ridica el însuși în capul oaselor
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ce ședea la dreapta ei o ghici pe principesa Griselde, pe care și-o amintea de pe când era o fetiță. Fiica lui Waldomar nu putea fi decât tânăra aflată în stânga reginei: îmbrăcată cu o tunică dintr-o țesătură de culoare cărămizie, cu ornamente delicate din purpură și aur, ea stătea, mândră și dreaptă, cu mâinile strânse pe brațele jilțului și urmărea cu atenție fiecare cuvânt al suveranului său. Uimit, îi observă trăsăturile nobile, privirea inteligentă și hotărâtă, părul unduios, castaniu, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
Dumbravă inhalând anotimpul. Frunzele roșii, galbene ale arțarilor, grele de lumină. Spre seară În oraș. Treci pe sub zidurile Bisericii Evanghelice. Din turnul Înalt planează stoluri de porumbei. Lângă Podul minciunilor, un pictor, student În practică, pune pe un carton umbra cărămizie a acoperișurilor ce se văd Înspre Turnișor, Înspre Gara Mică. Aceeași lumină grea ducându-se spre asfințit. Cumperi acuarela. Cu o sută de lei. Încă umedă o admiri așezat la o masă pe terasa micului bar. Bei un nechezol. E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
cu care umbla pe străzi, prin localuri și piețe, ca să uite, să scuture de pe el foamea și cheful de harță, să se elibereze și să fugă cât mai departe, ascunzându-se în blugii negri soioși și hărtăniți și-n cămașa cărămizie antijeg, care flutura pe el ca pe o sperietoare de ciori. Statura lui atletică, întrucâtva, emana o duhoare irespirabilă, de ocnă, și căpățâna rasă, colțuroasă, și obrazul supt, cenușiu, ciugulit de vărsat, îl fac pe celălalt să clipească des, frământându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
Petrișor, care-l vor duce departe, cu mașina asta ca o porumbiță, și-l vor ferici... Era un tip la vreo patruzeci de ani, arătând ca un majordom, scurt și gros, fălcos, cu privire greoaie și ținută impecabilă, în sacou cărămiziu și pantaloni negri la dungă, și nevastă-sa, o blondă subțirică și fragilă ca o libelulă, într-un taior platinat, de culoarea mașinii. Oameni ca lumea, Mirelo, mare noroc a avut Petrișor cu așa părinți. De unde știi că mai târziu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
apăruse în ușă îi aruncă o privire aspră apoi, cu o față îndulcită și prevenitoare, se apropie de procuror. Deși mult mai în vârstă decât femeia, bărbatul era încă în putere, cu capul gros și fața roșcovană pe care tuleiele cărămizii suriseră. - Strașnic frig în iarna asta, coane Ștefane, făcu el cu glas intim. Noroc de omătul gros, s-avem grâul bun la vară. Fără chef, Zalomir îl susținu : - Aveți pământ bun prin părțile astea. - Bun, cum nu !... răsări cu fală
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
o oră și patruzeci și cinci de minute În fiecare dimineață ca să-și „aplice fața“. Trebuia să-și dea cu cremă de ochi și cu cremă anticearcăn. Trebuia să aplice diverse straturi, precum șelacul pe un Stradivarius. Pe lângă stratul final cărămiziu, mai erau și celelalte: punctele de verde care să reducă roșeața, roz pentru bujori, albastru deasupra ochilor. Folosea dermatograf uscat, tuș pentru pleoape, contur de buze, balsam de buze, un fard luminescent și o soluție de redus porii. Fața lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
izvorască din aprecierea frumuseții naturale. Mă refer la plăcerea pe care o simte inima atunci când se uită la frunzele ruginii sau la scoarța de palimpsest a platanilor din Provence. Era ceva teribil de atrăgător În combinația ei de culori: accentele cărămizii plutind În pielea albă ca laptele, reflexele aurii din părul de culoarea căpșunii. Să te uiți la ea era ca toamna. Era de parcă te-ai fi dus cu mașina spre nord ca să admiri culorile. Între timp, ea rămase tolănită Într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Cum vezi, sânt multe lucruri într-un nume. Și chiar și acum, după atâtea fraze, identitatea mea, a enigmaticului Mir-cea Cărtărescu - bărbat/femeie, latin/slav, oriental/occidental - nu-ți este decât foarte vag familiară. Deschide însă cartea mea cu copertă cărămizie, în ciuda numelui de pe 203 ea: abia atunci (asemenea numelui unui nou-născut, asemenea numelui științific pus pentru prima dată unui fluture nou descoperit) numele meu ți se va deschide și el, va începe să însemne, poate, ceva pentru tine. Și poate
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
venit în prima vizită (împreună cu fostul soț și cu iubita lui nemțoaică), a produs o mică furtună. Pe aleea Băiuț, printre Dacii 1100 și 1300, Skodițe, Trabanturi, Fiaturi 650 și 800, Moskviciuri, Wartburguri și Pobede, a parcat un BMW uriaș, cărămiziu, cu număr de Frankfurt. Timp de câteva zile am fost celebru, doar exista o legătură directă între mine și limuzina aia care avea ceva din sfintele moaște, prea se perindau toți s-o vadă și s-o pipăie. Și am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
bucătăria noastră) și că inamicul parașutat acolo din niște nori fictivi (doar cerul era complet senin) nu era un luptător după ureche, ci unul bine instruit. Privind-o pe mama, care-și pusese o fustă de stambă și o bluză cărămizie, și pe tipul ăla, care se încălțase și îmbrăcase o uniformă militară, cu câte trei steluțe pe epoleți, am înghițit în sec. Și am descoperit uimit că gustul războiului nu era neapărat acru, ca lămâia sau ca zarzărele. Putea fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
șase al blocului nostru, am văzut, în după-amiaza aceea, o pată galbenă. Era spielhosenul copilului cel nou, care, încet, cu atenție, urca spre vârful coșului. Corpul, într-o bluziță cu mâneci scurte, înflorată, nu acoperea nici un sfert din grosimea turnului cărămiziu. Locatarii ieșiseră toți, alarmați, în balcoanele cu murături și strigau la el să se dea jos. Dar, treaptă cu treaptă, Mendebilul (căci până la urmă așa i-am zis cu toții, Dan rămânând doar cu supranumele de Nebunul) urca spre vârful coșului
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
rombice, palide, lăsate de cercei în podul palmelor. Simțea că toată substanța vie care îi umplea coșul pieptului: măduva sternului, plămânii, inima, i se rarefiase deodată, fiind înlocuită cu o rețea de emoții gelatinoase, un sistem de tubușoare și filamente cărămizii, trandafirii și violent stacojii, nespus de dureroase. Se ridică de pe scaun și se apucă să scotocească prin marele șifonier ,așezat pe peretele de lângă ușă. Trase afară lenjeria și îmbrăcămintea de damă, încă o dată se minună de norocul pe care îl
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]