464 matches
-
nu lucrau În producție urma să fie retribuiți cu unele atenții materiale, bani ce urmau să fie colectați de la muncitori din salariul lor, În așa fel să nu afle lucrătorii miliției. Lucrările de reparații-construcții urma să le depistezi singur, oferind ciubuc la cei În drept. Mai urma să cheltuiești bani din propiul buzunar la procurarea materialelor deficitare,la Închirierea unor mijloace de muncă mecanizate.Iar el, patronul acestui diabolic edificiu urma să i se ofere partea Leului. Urma suficient de multe
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
de bani: În următoarele zile Împlinea respectabila vârstă de șaizeci ani, promițând tuturor o beție de zile mari, Îi vorbi convingător. „Ai numai impresia dar, am Înțeles destul de bine...! Cu parale, putem deschide toate ușile...!! Dacă ne Înțelegem care-i ciubucul ce-l vrea directorul precum și partea ce mi se cuvine, În câteva zile vei primi marfa. Ce părere ai...??” De emoție, lui Tony Pavone Îi apăru câteva lacrimi. Îi strânse mâna, exclamând cu vocea sugrumată de emoție. „Nene Gică Popescu
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
confirmate și infirmate,aveau să fie spulberate În dimineața următoare când Gică Popescu Îl invită În biroul său, intrând direct În subiect. „Ești bun de cinste, băiatule...Gata, poți considera barăcile În ograda dumitale...! Credemă, n’a fost ușor Însă ciubucul oferit a reușit să-l convingă.Putem ridica marfa oricând dorim...” „Întradevăr...? Care-s pretențiile...?? Din precauție, Gică Popescu coborî vocea șuerând printre dinți. „Zec mii lei bucata. În total, treizeci mii lei including partea ce mi se cuvine...!! Tony
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
convingă.Putem ridica marfa oricând dorim...” „Întradevăr...? Care-s pretențiile...?? Din precauție, Gică Popescu coborî vocea șuerând printre dinți. „Zec mii lei bucata. În total, treizeci mii lei including partea ce mi se cuvine...!! Tony Pavone rămase perplex. Inițial calculase ciubucul În jur de două mii lei bucata.Cifra rostită de Gică Popescu i se păru fabuloasă, imposibil de recuperat de la lucrători riscând la rândul lui prinderea În flagrant delict urmare a unui denunț, iar el nu se putea apăra aruncând vina
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
acestui șantier, avea un tupeu caracteristic tuturor borfașilor, excrocilor, a celor cari nu cred decât În forța lor de a ronțăi victimile! Apsolut toate presupusele intimități, zile și nopți prin cârciumi la care el nu contribuia cu nimic, mai ales „Ciubucul”, care-i burdușea buzunarele cu bani nemunciți, le da uitării cu o repeziciune dezarmantă, rostind amenințări cu o tonalitate Înfricoșetoare...!! Cunoscând aceste ciudate anomalii În comportarea Șefului de Șantier, Tony Pavone Își propuse să fie diplomat refuzând cu delicatețe o
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
gândurile suficient de Întunecate. Dacă ar fi Încercat să opună rezistență ori să motiveze Într-un fel dorința de-a fi lăsat În pace pentru a se ocupa de munca lui de la care toți angajații acestei instituții inclusiv el așteptau ciubucurile respective, potopul cuvintelor sarcastice cu nuanță de amenințare, năvălea pe capul lui. Marcat de importanța omului plin de sine, Șeful Șantierului s’ar fi simțit jignit, atins În amorul său personal mai ales În asemenea momente când stomacul lui era
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
Acest gest Îl indispuse, determinându-l să privească cu alți ochi omul căruia Îi făcuse nenumărate favoruri. „Face pe grozavul În fața prietenei mele, tocmai el , care nu plătise niciodată măcar un pahar cu apă minerală. Foarte curios...!” Ospătarul mulțumit de ciubuc și de diferența de bani de la Încărcarea notei de plată, aduse rapid sticla de vin aburindă Încercînd să umple paharele Însă, Gică Popescu i-o smulse din mână, oferinduși serviciul. Reuși cu greu să bolborosească. „Aduc un prinos de recunoștință
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
Ce lucrare va fi nevoit s’o abandoneze când apsolut toți muncitorii executau lucrări de reparații extrem de urgente, care desigur era ținute sub observație de un procuror, un ministru, milițieni, activiști de partid plus unii sinistrați care plătiseră bani grei ciubuc lucrătorilor pentru terminarea reparațiilor? Sperând un ajutor de meseriași de la alte brigăzi, Tony Pavone avu proasta inspirație să-l consulte pe Șeful Șantierului. „Trăim vremuri grele, domnule inginer. Crede-mă, doresc să te ajut dar cum? Toți muncitorii noștri lucrează
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
a urmărit...!! Îmi pare așa de rău... Am convingerea Întemeiată,voi tehnicienii vă descurcați anevoie fără un normator de talia mea, așai...?” Oftă prelung, articulând. „Ce vremuri domnule. În doi ani de zile cât timp am fost normatorul vostru, din ciubucuri și alte șmacherii am agonisit ceva. Un apartament propietate personală mobilat la cele mai rafinate gusturi, un automobil de fabricație românească pentru care numai mită am oferit zece mii lei...! Ce să mai vorbim... Pe desupra, multe costume de haine din
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
cartonul asfaltat: acest material În depozitele orașului nu era de găsit, iar fabricele de bitum și carton asfaltat, livrau totul la export. Tony Pavone se afla În ipoteza pierderii acestei importante lucrări. Lucrătorii serviciului tehnic al filaturii - pentru a opține ciubucul mai mare - amenințau contractarea lucrării cu alt constructor ce nu avea probleme cu procurarea materialului ce nu era de găsit nicăiri. După multe discuții și tergivesări, discuții neapărat făcute Într-un cadru intim cu picolițe frumoase și vin de calitate
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
mai mult...!” Tony Pavone, vorbi singur.. „Pentru două trei ore de lucru, să ofer fiecărui lucrător salariul pe o săptămână? Ciudată afacere. Afurisit carton, dacă-l cumpăram dela Capitaliști sunt sigur, la ora actuală era deja instalat pe aoperiși, iar ciubucul oferit n-ar fi părăsit buzunarul meu. Amarnică decepție...! Bine domnule, adună muncitorii...!” În ziua imediat următoare, Întreg colectivul de conducere al Filaturei de bumbac București, aveau să-l felicite de o așa manieră de parcă le adusese cadou, portocale ori
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
Soția nu a prezentat actele de cumpărare...?” „Le-a arătat, ba mai mult. Toate facturile au fost controlate și ștampilate pe aeroport la venire dovedind introducerea lor legală În țară. Mai mult, am plătit și vamă nu mai vorbim de ciubuc oferit celor ce mi-au făcut favorul să-mi impună să plătesc taxele respective...!” „Câtă mârșevie...!!” „De două luni de zile cu sufletul cătrănit ciocănesc la toate ușile celor mari strigându-mi deznădejdea!! Toți ce-i Întrebați răspundeau În zeflemea
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
reluându-și normal activitatea va putea onora atențiile financiare care cam șchiopăta de când cu necazul acelui besmetic anchetator. Băiat de treabă Gică Popescu,Contabilul Șef al Șantierului Îi zâmbea mustața cu speranța a zilelor ce vor urma, reușind un substanțial ciubuc procurând pe sub mână unele materiale dispărute din fondul pieții În timp ce Șeful Șantierului se umfla În pene reamintindu-i de câte ori avea ocazia. “Totul e să ști-i cum să formulezi reclamația și unde s’o adresezi. Am aflat din surse sigure
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
oferea prin rotație șansa dea face plățile. Uneori, casierițele improvizate se Înghesuiau să plătească formația de muncitori a lui Tony Pavone din anumite motive... Această formație cuprindea peste patru sute de muncitori și, având salarii peste limita de mulțumire ofereau plătitoarei ciubucuri substanțiale, de o așa manieră Încăt, la terminarea plății aceasta avea Încă un salariu asigurat. Cunoscând aceste amănunte, de regulă casierițele de ocazie se Înbulzeau să plătească formația lui Tony Pavone, Însă acesta, de cele mai multe ori o preferase pe Vally
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
aceștia fiind prăjiți În uleiul ce datează de multă vreme fără a fi schimbat, Îi consumi gândindu-te la nota de plată care oricum va fi astronomică. Însfârșit, după plata consumației se prezintă ospătarul cu mâna Întinsă având pretenție de „Ciubuc” zece la sută din plata consumației. Dacă ai norocul să apară și un solist de muzică de orice fel - persoana respectivă trăind numai din banii colectați dela consumator - și cunoscând acest mănunt, te jeneji să nu-i oferi o sumă
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
unele preparate de produse culinare, le foloseam cu maximă eficiență. Acasă nu mă duceam: locuiam la marginea orașului, nu găseam nimic de mâncare ba uneori făceam, multe drumuri la cârciuma din capul străzii. Bani de buzunar aveam rezultați din micile ciubucuri dela clienți și astfel, cum ieșeam afară din prăvălie, intram la “Herman”, localizat la parterul clădirii Scala,magazin specializat În toate categoriile de mezeluri În special “Șuncă de Praga”, vrăjitoresc condimentată și cu un gust și parfum Încât,un calup
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
dar nu aveai de la cine și din carte nu știai de unde, așa că îți arătau ei, și totul cu un cadou ceva se aranja. Am lucrat pentru export, eram fruntașa, respectată, nu se bagă nimeni peste noi. Aveam 4000-5000, făceam și ciubuc, măi scoteam 1000-2000, ce prisosea vindeam, ca și acum le văd prin oraș. Am fost desemnați să fim vizitați de președintele Ceaușescu, eram respectată, aveam de toate, nu duceam lipsa de nimic. Nici acum nu pricep la ce aveau nevoie
Sunt un moș burghezo-moșier by Jorj-Ioan Georgescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1264_a_2119]
-
cu mâncare, cu băutură, cu septicul, table, baza, să treacă timpul. Era neplăcut că era zgomot, dar ce vrei, nu trebuia să afle ceilalți, care munceau pe 1200-2000, nu mâncau și nu beau, că era decretul 400, nu aveau ce ciubuc să facă și erau la dispoziția maiștrilor, a inginerilor care își băteau joc de ei. Ne săram inima la ședințele de partid, când îi discutau pe directori, ingineri că se culcă cu muncitoarele, ba îi acuzau că le violează, că
Sunt un moș burghezo-moșier by Jorj-Ioan Georgescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1264_a_2119]
-
gură, așa că l-am ajutat să le care la mașină. Păi dacă securistul fură din avutul întregului popor, ăștialalți la fel. EA: Naiv mare ești. La noi, în fiecare zi plecăm cu câte una-două cutii. Păi din ce să facem ciubuc? EL: Păi, dacă toți ieșeau cu câte una din întreprindere, îți dai seama cât se fură? EA: Ei, ia nu mai face gălăgie, nu erau ale noastre? Trebuia să trăim. EL: Da, da acuma se spune că erau criminali, te
Sunt un moș burghezo-moșier by Jorj-Ioan Georgescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1264_a_2119]
-
10. Asta spunea că corupția se generalizase și muncitorii fumau, beau și palavrageau. Ca să supraviețuiești, trebuia să furi și să faci troc cu ce furai de la întreprindere. Țăranul fură de la CAP, IAS, muncitorul din fabrica și ca să mai câștige făcea ciubuc. Vânzătoarele primeau bacșiș, ca să îți dea prin spate lapte, unt, carne. Cine avea relații, lua de la cantină, gospodăria de partid, magazinele speciale și valută cu ajutorul studenților străini. Dacă nu te băgai că păduchele în față, nu exagerai și îți țineai
Sunt un moș burghezo-moșier by Jorj-Ioan Georgescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1264_a_2119]
-
film frumos, cam trist, amar. Nu prea ți-a fost ușor. Orfan, divorțat, tot timpul atent, greu. Mai bine ca mine, am venit de la țară, am facut seralul, am intrat în partid (m-au băgat ei), am câștigat că ține ciubuc cât încape, fata e inginera căsătorită în Canada, am pensie mică, dar mă descurc. Tu, singur, nu tu băiat, nu tu femeie, deci trebuie să păstrezi banii, griji cum îi valorifici, griji să nu te fure, impozite, taxe, balamuc. Mai
Sunt un moș burghezo-moșier by Jorj-Ioan Georgescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1264_a_2119]
-
care au boxe la subsol dacă nu se poate identifica cine consumă apă și curentul. EU: Comitetul nu e interesat, el e preocupat cum să mărească salariul administratorului, cu ședințele din tufiș, să își spele mașină, să mai facă ceva ciubuc. CORUL: Vai, vai! Acuzi de pomană. Ei au grijă de noi, părăsește adunarea. EU: Sunt deci în calitate de proprietar și atâta timp cât am o proprietate, am dreptul legal să particip și dacă dvs. aveți bani de dat, dați. Pentru mine, 5 lei
Sunt un moș burghezo-moșier by Jorj-Ioan Georgescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1264_a_2119]
-
pe Galați și Domnița Ruxandra, ajungeam în piața Galați și mă înfundam apoi pe străduțele tăcute și aurii de dincolo de strada Toamnei, până înspre Moșilor. Priveam casele bătrânești, cu balcoane sub formă de alveolă periculos suspendată deasupra străzii, cu stucaturi, ciubuce și mascaroane, cu atlași de ipsos muced sub arcade. Pe măsură ce soarele cobora la orizont, aurul zidurilor trecea în ambră, și apoi în purpură, obrajii și nasurile gorgonelor de pe frontoane lăsau umbre ascuțite pe un zid întreg, ferestrele se umpleau de
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
vă rog să-mi dați o casă”. „Noi suntem fundație”. „Dar ați spus că faceți acte filantropice.” A avut noroc la început pe când era ministru doctorul Dan Enăchescu, un om înțelept, luminat. „Eu te ajut, tu vrei să lucrezi fără ciubuc. Cu biserica, deci cu morala. Eu îl fac numai dacă tu vrei să fii director. Îți dau 24 de ore. Mâine vii și-mi spui. Că dacă nu, nu-l fac. Eu nici nu cred că vei găsi doctori care
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
morala. Eu îl fac numai dacă tu vrei să fii director. Îți dau 24 de ore. Mâine vii și-mi spui. Că dacă nu, nu-l fac. Eu nici nu cred că vei găsi doctori care să lucreze acolo fără ciubuc.” Pavel Chirilă a renunțat astfel la cariera universitară, la cercetare. A găsit și câțiva doctori buni, care chiar nu voiau șpagă. Nu a înființat cabinete de ginecologie ca să nu apară tentația avorturilor. Veneau străinii cu ajutoare. Ministerul avea clădirea și
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]