578 matches
-
de știința elementarului și de cea a întregului, de microfizică și de cosmologie, nu aveau aceeași origine și nu puteau fi rezolvate împreună" (Merleau-Ponty: 1978, 113). Dacă Universul nu mai este static, un alt semn de întrebare se insinuează în cosmologia de factură einsteiniană și vizează omogenitatea din acest nou spațiu în expansiune. Cu lucrarea sa despre relativitate, gravitație și structura lumii (1935), E. A. Milne pune puțină ordine în concepte destabilizate de revoluția einsteiniană: omogenitatea există, dar trebuie considerată la modul
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
modul ideal, accentul se mută de pe conținutul Universului pe înfățișările sale fiecare observator trebuie să descrie Universul în propriul său sistem de măsură (lumea nu-i cumu-i, ci cum o vede lectorul). În ceea ce privește raportul parte/întreg, E.A. Milne deduce în cosmologia sa o dinamică și niște legi de determinare a forței, ceea ce înseamnă că acțiunea întregului asupra părților sale domină interacțiunea părților 68 "dealtfel, lumea a fost creată, iar prin creație, Dumnezeu i-a comunicat acesteia ceva nu numai din gândirea
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
Introduction à la psychocritique, Paris: Éditions José Corti). * mitul personal al autorului; * psihocritica. Mc HALE Brian [1987] (2009) Ficțiunea postmodernistă, traducere de Dan Horațiu POPESCU, Iași: Polirom, Colecția "Collegium" (Postmodernist Fiction, New York, Routledge). * intertextualitatea (transferul personajelor). MERLEAU-PONTY Jacques [1965] (1978) Cosmologia secolului XX. Studiu epistemologic și istoric al teoriilor cosmologice contemporane, (traducător neprecizat), București: Editura Științifică și Enciclopedică (Cosmologie du XX-e siècle, Paris: Éditions Gallimard). * modelele cosmologice; * modelul einsteinian; * timpul cosmologic. MIHĂILĂ Ecaterina (1995) Textul poetic Perspectivă teoretică și modele generative
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
Ficțiunea postmodernistă, traducere de Dan Horațiu POPESCU, Iași: Polirom, Colecția "Collegium" (Postmodernist Fiction, New York, Routledge). * intertextualitatea (transferul personajelor). MERLEAU-PONTY Jacques [1965] (1978) Cosmologia secolului XX. Studiu epistemologic și istoric al teoriilor cosmologice contemporane, (traducător neprecizat), București: Editura Științifică și Enciclopedică (Cosmologie du XX-e siècle, Paris: Éditions Gallimard). * modelele cosmologice; * modelul einsteinian; * timpul cosmologic. MIHĂILĂ Ecaterina (1995) Textul poetic Perspectivă teoretică și modele generative, București: Editura Eminescu. * structura de suprafață; * structura de adâncime MUREȘANU IONESCU Marina (1996) Literatura, un discurs mediat, Iași
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
AL-GEORGE Sergiu (1981) Arhaic și universal: India în conștiința culturală românească. Brâncuși, Eliade, Blaga, Eminescu, București: Editura Eminescu. o intertextul indian în opera lui Mihai Eminescu. BHOSE Amita (2009) Maree indiană. Interferențe culturale indo-române, București: Editura Cununi de stele. o Cosmologia lui Mihai Eminescu BHOSE Amita (2010 a) Eminescu și limba sanscrită, București: Editura Cununi de stele, Colecția "Amita Bhose". o intertextul indian în opera lui Mihai Eminescu. BHOSE Amita (2010 b) Proza literară a lui Eminescu și gândirea indiană, București
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
Bhose". o intertextul indian în opera lui Mihai Eminescu. BHOSE Amita (2010 b) Proza literară a lui Eminescu și gândirea indiană, București: Editura Cununi de stele, Colecția "Amita Bhose". o intertextul indian în opera lui Mihai Eminescu. BHOSE Amita (2013) Cosmologia lui Eminescu, București: Editura Cununi de stele, Colecția "Amita Bhose". o cosmologia lui Mihai Eminescu. BOT Ioana (2012) Eminescu explicat fratelui meu, București:Art. o actualitatea lui Eminescu; o critica genetică. BULGĂR Gheorghe (2011) De la cuvânt la metaforă în variantele
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
b) Proza literară a lui Eminescu și gândirea indiană, București: Editura Cununi de stele, Colecția "Amita Bhose". o intertextul indian în opera lui Mihai Eminescu. BHOSE Amita (2013) Cosmologia lui Eminescu, București: Editura Cununi de stele, Colecția "Amita Bhose". o cosmologia lui Mihai Eminescu. BOT Ioana (2012) Eminescu explicat fratelui meu, București:Art. o actualitatea lui Eminescu; o critica genetică. BULGĂR Gheorghe (2011) De la cuvânt la metaforă în variantele liricii eminesciene, Cluj-Napoca: Editura Dacia XXI, "Colecție de autor: Gheorghe Bulgăr". o
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
pe oameni pân-a doua zi dimineața în teatru și nimeni nu gândea la aceea cât timp a trecut" (Eminescu: 2011, II, 315). În varianta finală, acest "amănunt" nu mai apare. 61 Jacques Merleau-Ponty, Bruno Morando Les trois étapes de la cosmologie, Paris: Éditions Robert Laffont (1971), apud (Ioana Em. Petrescu: 2005, 17 et all.), teorie reluată de Jacques Merleau-Ponty în lucrarea Cosmologia secolului XX (trad. rom.). 62 Această secvență intratextuală nu apare în varianta parțială, motiv pentru care "sărim" o treaptă
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
II, 315). În varianta finală, acest "amănunt" nu mai apare. 61 Jacques Merleau-Ponty, Bruno Morando Les trois étapes de la cosmologie, Paris: Éditions Robert Laffont (1971), apud (Ioana Em. Petrescu: 2005, 17 et all.), teorie reluată de Jacques Merleau-Ponty în lucrarea Cosmologia secolului XX (trad. rom.). 62 Această secvență intratextuală nu apare în varianta parțială, motiv pentru care "sărim" o treaptă și ajungem la "Texte originale scrise până în primăvara anului 1883" din Fragmentarium (Eminescu: 2011, X). 63 Reprezentarea raportului dintre întreg și
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
și adevărurile lui formulate eminescian ar prilejui un studiu interesant asupra relativității genului literar (Macé : 2013, Stalloni : 2008). 66 Pierre Bayard Le Plagiat par anticipation, Paris: Éditions de Minuit, Collection "Paradoxe", 2009. 67 După aproape patruzeci de ani de la descrierea Cosmologiei secolului XX (1965), cercetătorul Paul Davies chiar a oferit imagini ale spațiu-timpului einsteinian (Scientific American, 2001), posibile cu tehnica de azi (tabloul blocului temporal). 68 În lucrările despre cosmologia eminesciană, Amita Bhose atinge inclusiv acest aspect: "Descoperiri din domeniul particulelor
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
Collection "Paradoxe", 2009. 67 După aproape patruzeci de ani de la descrierea Cosmologiei secolului XX (1965), cercetătorul Paul Davies chiar a oferit imagini ale spațiu-timpului einsteinian (Scientific American, 2001), posibile cu tehnica de azi (tabloul blocului temporal). 68 În lucrările despre cosmologia eminesciană, Amita Bhose atinge inclusiv acest aspect: "Descoperiri din domeniul particulelor sub-atomice au revelat oamenilor de știință unele enigme ale naturii; întrucât lumea atomică este o miniatură a cosmosului, rezultatele obținute într-un domeniu sunt adeseori folosite pentru a explica
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
obiect de cunoaștere distinct de cea din interiorul corpului. În introducerea la lucrarea sa despre suflet, Aristotel a specificat faptul că sufletul este indispensabil în orice demers cognitiv. Viața fără suflet nu este posibilă, dar aceasta nu în accepțiunea vechii cosmologii, de identificare a sufletului cu cosmosul, ci în sensul identificării mecanismelor sale specifice, de producere a reflectării, care au fost studiate din perspectiva științelor naturii. Căci sufletul completează organismul nu din afară, ci ca parte a corpului organic, sufletul fiind
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
fenomenelor interioare și exigențele mediului de inserție care includ tot sistemul normativ. Prima dintre ele înglobează tot ce este preambul conștient al deciziei, iar cea de-a doua întâmpină prin desfășurare organizată orientarea individuală. Dubla lor mișcare este regăsibilă în cosmologia metafizică a lui Platon, acolo unde demiurgul întâlnește daimonul socratic și unde mesajul lumii Ideilor este preluat de înțelepciunea subiectului gânditor și în versiunea dedicată actului. Astfel, modelul conștiinței de sine optative este daimonul, care coboară din exterioritatea oraculară în
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
74). În lectură suprastructurală, această armonie ajunge, însă, mai mult decât o simplă năzuință și reprezintă în final o traducere obligatorie, de natură legitim-proiectivă, a sistemului general noțional în fapt existențial global. Aspirația către frumos este confirmată în termenii unei cosmologii ordonate și se poate hrăni la rândul ei din materia configurațională pe care o descoperă în explorările sale care vizează lumea în ansamblul ei. Apoi, tot Vianu afirmă că "dacă pregătirea operei și viziunea inspirată a întregului ei au un
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
posibilă fără de reprezentarea imaginată" (Sf. Bonaventura, Predica "Aveți un singur Învățător, Hristos", 18, în op. cit., p. 124). 71 Eleusis (1942), vol. Veghe, în op. cit., p. 157. 72 Pentru Ioan Scotus Eriugena (în Expositiones Super Ierarchiam Caelestem S. Dionysii), în descendența cosmologiei dionisiene întemeiate pe problematica intermediarului, "orice piatră e lumină", prin lumină înțelegând (anagogic) icoana (imaginea) sau eidos-ul pietrei. Cf. Anca Vasiliu, Despre diafan, ed. cit., pp. 172-184. 73 CXC (36) (1955); Prizonierul (1951), vol. Clepsidra, în op. cit., pp. 288, 223
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
putea fi sesizată se pot ivi numai ulterior, prin reflexie", fără a-i afecta "caracterul de trăire"66. Disocieri de acest tip aveau să-l facă ulterior pe Max Scheler să observe că metafizica modernă încetează să mai fie "o cosmologie și o metafizică a obiectului", devenind "o metaantropologie și o metafizică a actului" (s.n.)67. Tot în Der Aufbau..., Dilthey revine și nuanțează termenii discuției, într-o manieră care-i este caracteristică. De astă dată face distincția între conceptul de
Dilthey sau despre păcatul originar al filosofiei by Radu Gabriel Pârvu [Corola-publishinghouse/Science/1405_a_2647]
-
socială. Zona II este dependentă de zona III prin intermediul antropologiei. Zona III cuprinde alte patru arii: (7) exelimologia; (8) pronoetica; (9) cibernetica socială; (10) științele diseminării. Exelimologia (de la gr. e)xeVlixi", exélixis - „evoluție”, „devenire”) acoperă studiile dedicate trecutului și devenirii: cosmologia, știința evoluției și istoria. Pronoetica acoperă studiile despre viitor și progres: agricultura, medicina, tehnologia (ingineria) și disciplinele utilitare. Cibernetica socială acoperă studiul sistemelor de menținere și cooperare prin „științele de reglementare”: jurisprudența, științele politice, economia și managementul. Științele diseminării sunt
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
abordează teme considerate altădată tabuuri: feminismul, sexualitatea, libertatea de opinie etc. Curentul „teologiei eliberării”, inițiat de teologul peruvian Gustavo Gutiérrez și de arhiepiscopul salvadorian Óscar Romero, a intrat în dispută cu papalitatea pe problemele religiei libere, educației religioase libere, noii cosmologii (care admite existența extratereștrilor), ale unei noi eshatologii (care pune la îndoială justețea „judecății de apoi”), ale unei noi soteriologii (care admite că omul se poate mântui prin el însuși) ș.a.m.d. Curricula religioase tradiționale ale diferitelor culte creștine
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
Tycho Brahe, legile lui Johann Kepler, cercetările lui Galileo Galilei, cu Descartes, Bacon și Newton. Megaparadigma modernă îl cuprinde și pe John Locke. Ea este caracterizată de o viziune deschisă, de credință în progres și în drepturile politice ale omului. Cosmologia modernă este caracterizată prin cercetarea bazată pe control și predicție, prin modele matematice și mecanice, prin imaginarea universului ca o aglomerare de particule muritoare și printr-o separare radicală a realităților obiective de cele subiective. Megaparadigma postmodernă ar fi apărut
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
înțeleasă ca abilitate de a organiza, a combina, a investiga și a folosi tehnici euristice; c) Relations sunt „bifocalizate” (two foci); „relațiile pedagogice” sunt conexiunile din structura internă a curriculumului; „relațiile culturale” sunt conexiuni care se dezvoltă într-o anumită „cosmologie hermeneutică” promovând narațiunea și dialogul ca vehicule în interpretare. Narațiunea pleacă de la concepte precum „istorie”, „limbaj”, „locaș”; dialogul interrelaționează aceste trei concepte pentru a conferi un anumit sens culturii; acest sens poate fi „local”, din punctul de vedere al originilor
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
în cărțile sale, mai ales după condamnarea lui Galieli, poate fi regăsit, parțial, în corespondența cu prietenii săi “siguri și devotați”.) O altă dovadă a precauției cartesiene o constituie modalitatea pe care Descartes a ales-o pentru a-și expune cosmologia, fără a fi acuzat de scolastici sau pedepsit de Inchiziție. Lumea despre care el vorbește în Discurs este evident cea reală și toate explicațiile pe care le dă, fundamentează evident, cel puțin pentru noi, apariția și dezvoltarea lumii fizice în
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
imaginației în care însă strecoară subtil și teoria lui Copernic, pe care o împărtășea, despre mișcarea Pămîntului în jurul Soarelui. Tocmai pentru ca scolasticii să nu considere că se solidarizează cu o teorie eretică, Descartes a recurs la acest subterfugiu al prezentării cosmologiei sale ca fiind una exclusiv ipotetică. În toamna anului 1633, vestea condamnării lui Galilei a ajuns și în Olanda protestantă, iar la sfârșitul lui septembrie a aflat-o și Descartes ) care tocmai se pregătea să-și înfățișeze societății franceze și
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
și limbajul. Prima carte consacrată lui Eminescu urmărește strâns articularea celor două planuri, studiind evoluția raporturilor dintre eu, lume, istorie și limbaj în destinul creator al poetului. Conceptul-cheie în funcție de care este examinat subiectul e acela de model cosmologic. Pe fundalul cosmologiei europene prinde contur traiectoria parcursă de poet, de la modelul sferic al universului (modelul platonic) spre cel al universului privit ca mecanism (modelul kantian). Studiul surprinde, pe de o parte, ruptura dintre viziunea cosmologică eminesciană și cea a științei contemporane (de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288787_a_290116]
-
aceste forme geometrice cu totul speciale, avea să dezvolte o „teorie a tot ce există” bazată pe aceste cinci solide, teorie expusă în tratatul „Timaeus”. Peste aproape 2.000 de ani, Johannes Kepler avea să dezvolte, la rândul său, o cosmologie bazată pe aceleași solide platonice. Teoria lui Platon considera că elementul primordial din care era construit Universul era constituit de triunghi, care avea trei laturi. Aș dori să fac aici numai o mică conexiune cu fizica modernă a particulelor elementare
Conexiuni by Florin-Cătălin Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/667_a_1016]
-
al inconștientului, arhetipul rămâne izolat în formele ascunse ale gândirii umane, el putând fi cunoscut prin intermediul miturilor și a simbolurilor. Practic, pentru a rămâne conectat cu dimensiunea primordială a arhetipurilor, omul recurge la mituri, prin care se conturează o adevărată cosmologie, se explică existența pe pământ, sunt validate regulile care guvernează societatea și se asigură coeziunea socială și culturală. Toate acestea sunt posibile întrucât "mitul conține în structura sa arhetipul și trezește în individ sentimentul participării la un anumit mysterium tremendum
by CORINA DABA-BUZOIANU [Corola-publishinghouse/Science/1013_a_2521]