357 matches
-
în vara lui ‘52 să-mi finanțez cea de-a doua mare călătorie. În timpul iernii am făcut economii; voiam să plec din Düsseldorf, un oraș care se dădea drept un „mic Paris“ și al cărui micuț popor de artiști se costuma, luându-și un aer boem, pe la chefurile pictorilor. La vremea aceea am avut alături - una după alta și apoi, timp de câteva săptămâni, simultan - două dansatoare ce se lăsau lesne conduse, ca moștenire a unor petreceri dansante de carnaval. Mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
prea puternic, vântul schimbător, praful ridicat de trăsuri și privirile curioase ale mârlanilor ar fi putut să o ofilească. Birja plină de flori a rusului ajungea prima. Filip rostea înflăcărat mesajul de dragoste și preda florile celor doi paji negri, costumați în livrele cu fir de aur și peruci cu păr alb buclat, care așteptau docili și nemișcați de o parte și de alta a ușii, ca două personaje sculptate în piatră care păzesc intrarea și susțin blazonul castelelor. Fuseseră cumpărați
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
de aur, biletele de autobuz. Contrarevoluția și revoluția se luptă între ele, falsificând totul; rezultatul e că nimeni nu mai poate fi sigur de ceea ce e adevărat și de ceea ce e fals, poliția politică simulează acțiuni revoluționare, iar revoluționarii se costumează în polițiști. — Și până la urmă cine câștigă? — E prea devreme să știm. Trebuie să vedem cine știe mai bine să se slujească de falsurile proprii și de falsurile altora: poliția sau organizația noastră. Șoferul de taxi ciulește urechea. Îi faci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
Jeff cântă jazz la Bear’s (o cârciumă la care m-a mai invitat, da’ nu am mers, fiindcă eu sunt în casă înainte să se întunece). Ne-am amuzat la masă. Tipii din departament m-au întrebat cum mă costumez de Halloween. Iar Jeff mi-a sugerat să nu mă costumez. Să îmi pun o pancartă pe care scrie: Born in Transylvania și ajunge pe deplin. 17 octombrie M-am trezit vorbind cu laptop-ul, la sfârșit i-am făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
a mai invitat, da’ nu am mers, fiindcă eu sunt în casă înainte să se întunece). Ne-am amuzat la masă. Tipii din departament m-au întrebat cum mă costumez de Halloween. Iar Jeff mi-a sugerat să nu mă costumez. Să îmi pun o pancartă pe care scrie: Born in Transylvania și ajunge pe deplin. 17 octombrie M-am trezit vorbind cu laptop-ul, la sfârșit i-am făcut și bezele fiindcă m-am speriat că mă lasă și de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
de pomană și chiar se mira că inginerul ieșise din cadru, îl aude. Iese în casa scării: — Da, Lionel. — Vrei să urci până sus? — O clipă, să pun ceva pe mine. Agnès, știind că va debuta pe micul ecran, se costumează ca de bairam. Urcă. Îi face cu ochiul lui Lionel și-l întreabă șoptit: — Unde e? — Ce? — Camera. Abia acum Lionel își amintește că ora de transmisie a fost devansată. Se mai uită o dată la ceas. I se face rău
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
fără contur, nimicul, gaura neagră. Slavă Domnului, scăpase încă o dată. Nicicând nu poți fi sigur că ajungi la hotarul unei noi zile. Magnifică pățanie, ziua, o, da, don Dominic Vancea era pregătit. Acțiunea reîncepe, cacofonia-miracol a zilei îl va reprimi. Costumat în negru, proaspăt ras, bilă lucie, ca luna polară, mâinile în buzunare, buzele țuguiate a fluier. „Dezamăgirea însăși e un foc, iar realitatea un vis treaz. Norocul de a muri înainte de moartea patimilor“... da, maestre d’Aurillac, așa este. Fruntea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
fibre sintetice pe care le-am văzut În viața mea. De o mie de ori mai nașpa decât cele de la magazin. De unde naiba le-o fi luat ? — Nu, zic panicată. Serios. Prefer să rămân cum sunt. Toată lumea trebuie să fie costumată, spune Cyril apăsat. Scria negru pe alb În memo ! — Dar... și ăsta e un costum ! arăt iute spre rochia mea. Am uitat să vă spun. E Îhm... un costum cât se poate de autentic, o rochie pentru o petrecere de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
nu observ absența vreunei tipe care să ocupe postul de prietenă. Ceea ce era bine. Stalin m-a târât să fac cunoștință cu Rita lui, o tipă care fuma țigară de la țigară și avea o voce guturală. Arăta ca un bărbat costumat în femeie, genul din partea căruia te așteptai să-i rupă ea coastele lui Stalin și nu invers. Chestia asta m-a făcut să mă simt mai bine. La trei fără zece n-am mai putut să aștept, așa că am căutat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
însă s-au terminat, nu mai știu de ce. Așa că trebuia să inventey. Am încă poze de pe vremea aia, pe care mi-e jenă să le arăt - uneori, nici mie nu-mi vine să mă uit la ele -, în care apar costumată cu tot felul de inveții care de care mai trăsnite. Era un adevărat tur de forță să găsești un material - cine nu-și aduce aminte de febrilitatea cu care discutam despre câte-un magazin în care se găseau materiale! - și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
plină de dinți În ceva ce putea fi un zâmbet, un rânjet ori un strigăt Înghețat. Păpușa era singura ființă vie de pe scenă Îmbrăcată Într-o haină obișnuită de lucru. La stânga sa, țopăia și zbiera un mic grup de actori costumați cu niște tunici țipătoare, cu fețele ascunse Îndărătul unor măști grotești și Înarmați cu niște furci de care atârnau niște fâșii de pânză stacojie. La dreapta, sobri În tunicile lor albe Împodobite cu aripi mari din pânză aurie, tot atâția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
Președinte, scoțînd aburi pe gură, cercetîndu-l pe Sena din cap pînă în picioare, din tavan atîrnă un bec care aruncă pe pereți o lumină rece ca gerul de afară, tot nu te-ai lăsat de prostii măi băiatule, te-ai costumat de parcă te-ai afla în fața unei lovituri ca-n filme, o să dăm de bucluc cu tine îmbrăcat așa. — Nu m-am putut abține și i-am făcut un compliment, o ține Sena pe a lui, o să vă spună dînsa cînd
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
era o budă infectă. Pușcașii marini și mateloții se masturbau în timp ce lingeau păsăricile fetelor goale, lăsate pe vine deasupra lor. Sub mesele din fața sălii, ce dădeau spre podiumul imens al orchestrei, erau gagici care o luau la cioc. Un tip costumat în Satana îi dădea la buci unei umflate întinse pe o saltea. Alături stătea un măgăruș cu coarne de drac din catifea roșie prinse de urechi, care mânca fân dintr-un castron așezat pe podea. În dreapta scenei un gringo în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
când sosesc și eu. Prima dată nu l-am observat. Și când o fac râd: Mie mi-ar fi rușine să merg așa. Pentru cineva care intră pentru prima dată într-un club exclusivist, în care el nu era singurul costumat în vampir, nu au fost cele mai fericite cuvinte. Însă eu nu venisem să stau mult, ci să conduc pe cineva. Stau să servesc o băutură și tipul mă privește tot timpul. Pa, pa! Spun. Tre' să plec. Stai că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
porniseră deja motoarele. Una după alta, mașinile m-au ocolit și s-au Îndreptat către porți, În vreme ce femeile Își țineau mîna la tîmplă ca să-și ascundă chipul. M-am Întors la club și am Încercat să găsesc victima atacului. Fetele costumate În tîrfe stăteau În hol, cu lista lor de numere de telefon, dar s-au Întors spre mine cînd am apărut urcînd cu pași mari treptele. — Unde e? le-am strigat. La naiba, a fost aproape s-o violeze acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
construită În stilul grecesc neoclasic târziu dintre 4th Street și Waverly Place). Ca toate petrecerile de ziua ei, și aceasta, la mijloc de septembrie, era un bal mascat. Tema era Cupluri legendare și Lauren zicea că nu conta dacă te costumai Într-un cuplu care era Încă Împreună sau Într-unul care se destrămase, Într-unul aflat În viață ori Într-unul trecut În neființă, deoarece oricum, după ea, nimeni nu-și putea aminti genul ăsta de detalii despre astfel de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
părea un budoar avangardist. De obicei este impecabil, dar, În noaptea aia, era presărat cu perechi strălucitoare Îmbrăcate cu ingenioase costume Închiriate, care respectau tema petrecerii. Doi adolescenți superbi, sprijiniți nonșalant de balconul din față care dădea În stradă, erau costumați ca Jean Harlow și Marilyn Monroe, cu rochii bătute cu cristale și peruci de un blond platinat. Mai Încolo, lângă șemineu, chiar sub un uriaș colaj Gilbert și George 3, stăteau două fete cool În costume gri și purtând ochelari
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
surprinzător: petrecerile fastuoase din New York, pline de oameni foarte frumoși, seamănă, de obicei, cu un alai funerar. —Gingertini? Întrebă un chelner, oferindu-ne o tavă cu băuturi de culoare oranj aprins. Ca tot restul personalului din noapteaaceea, era și el costumat ca Donald Trump 1: frac, freza de rigoare, bronzul ireal. Chelnerițele erau clone ale Melaniei 2, cu părul brunet pieptănat În cocuri Înalte ca niște zgârie-nori, având forma unor stupi și cu trupurile Înghesuite În niște rochii de mireasă atât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
plătești mult mai mult pentru mult mai puțin. —Iată-l, zise Lauren, arătând către o femeie cocoțată pe marginea unuia dintre cele două șezlonguri Împodobite cu pompoane din mătase albă. Milton Whitney Holmes (pe numele lui adevărat Joe Straaba) era costumat ca Iman2, un omagiu adus unui fost proprietar al casei. Rochia Alaia 1 scumpă și peruca afro pe care le purta arătau bizar pe el, care era mai degrabă minion și alb, așa că Își agățase un ecuson de rochie pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
era deja, iar domnul Blount Îl făcuse pe Gerski mai bogat decât visase să ajungă vreodată. —Așa, la Pușkin Café, zise Gerski. Ne conduse către ieșire, concediind dintr-o privire mulțimea de la bar. Cu focurile care troznesc și cu chelnerii costumați În pantaloni bufanți și cizme Înalte, cafeneaua Pușkin pare genul de local pe care l-ar fi frecventat cele trei surori din piesa lui Cehov, dacă ar fi ieșit vreodată din casă. Clădirea seamănă cu un castel În formă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
minte asta) de rugăciuni, la terminarea stagiului de reeducare. La cor a fost o încântare. Era vorba despre corul bisericii, bineînțeles. Mi-a plăcut mai întâi costumația. Toate doamnele, căci era vorba despre un cor de doamne de țară, erau costumate în negru, motiv pentru care eu vorbeam mereu despre corul negru. Dirijorul era domn. Un domn costumat tot în negru, dar cu părul alb. La început, după ce se asigura că doamnele s-au așezat în formație, domnul îngâna misterios, ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
Să nu-mi spui, Doamne ferește, că erau nouă monștri, intervine o ninetistă, anunțând orizonturi sumbre... Ba chiar nouă erau. Și ce-i cu asta?, ripostă, puțin ofuscată, Dona Mona... Pentru că, intervine o savantă din aria matematicii, un șobolan, trei lilieci costumați la patru ace și nouă monștri, adunați, dau taman treisprezece... Plus ruina de pe verticală a casei... Dona Mona rămâne fără glas. E clar că nu era tare la aritmetică, la astrologie sau mitologie, și nici specialistă în arta superstițiilor, cea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
clubului amintit. și porneu, pe ulițe, ori pe străzi, depindea, cât de dezvoltată era localitatea respectivă. În timp ce mergeau, schițând câte ceva, cu ochii trăgeau, la ce era mai de valoare, prin gospodăriile oamenilor. După amiază, se retrăgeau. După miezul nopții reveneau. Costumați în caguliști. Înarmați cu unelte care să le permită operarea, în fiecare caz în parte. Furau: păsări, vin, porci, mijloace de locomoție simple și lesne de manevrat, unelte moderne, folosite de localnici la efectuarea unor lucrări agricole. Către ziuă dispăreau
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
făină, mă aștepta o grămăjoară de fulgi, iar un gând insidios m-a săgetat: nu cumva urmăream un pui pane? Am zărit la tot pasul scene bizare: Într-un ungher, un tip biciuia o veioză, ceva mai Încolo, un altul, costumat În bebeluș, Îi făcea curte doicii sale; eu Însă rămâneam credincios obsesiei mele, care din când În când Îmi oferea din depărtare străfulgerări de-o clipă. La capătul unui lung coridor, atârnat de clanța ultimei uși, am găsit un slip
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
pe voi. Am fost și noi cum voi sunteți. La fel cu noi veți fi și voi... Adăugase muzică și text, pompa alaiului îmbina măreția cu iscusința. Douăzeci, treizeci de perechi de cai în șir nocturn, bogat împodobiți, cu stăpânii costumați potrivit subiectului ales, urmați de șase sau opt valeți fiecare, învestmântați în livrea, purtând sute de făclii, în urma cărora venea, în sfârșit, carul de triumf încărcat de podoabe și costume neobișnuite. Ascultând cu o încordare excesivă, săptămâni de-a rândul
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]