968 matches
-
polițai. Sau, aș putea foarte bine să zic că a intrat cu forța la mine, m-a bătut și-a Încercat să-mi pună droguri În casă. După cum stăteau lucrurile În nordul Londrei, În zilele noastre, oricine ar fi dat crezare unei asemenea povești. Hawkins a apărut pe la două. Nu am vrut să părăsesc garsoniera În caz că apărea Între timp, așa că citisem Guardian din scoarță În scoarță și, În cele din urmă, ajunsesem să mă uit la Neighbours. Pentru cineva care dorea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
într-un șpiț de fiecare parte a obrajilor. Ochii căprui închis nu erau mari, dar ardeau, plini de neastâmpăr, oarecum ca ochii lui Zet, cățelul lui Adam McCaffrey. Îi plăcea să facă aluzii la sângele ei țigănesc. Nimeni nu dădea crezare acestor romantice aluzii, dar de fapt era un adevăr; Diane era verișoară sau poate că soră vitregă cu Ruby Doyle. (Fusese botezată la biserica St. Olaf, maică-sa fiind anglicană, și primise numele „Diamond“, însă la un moment dat își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
a fost vina lui, unii insinuau chiar că ar fi făcut-o deliberat, circulau zvonuri îngrozitoare - și eu n-am suflat o vorbă. Și acum, dacă aș striga în gura mare: „Eu am făcut-o“, nimeni nu mi-ar da crezare, toți ar continua să creadă că el e vinovatul. Cum l-aș putea părăsi după așa ceva? Pentru că a luat vina asupra lui? Nu, nu, cuvintele astea sunt prea slabe. Ți-am spus că e un lucru inefabil, absolut, e ca și cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
durere, la ce irevocabilă dezonoare ne-ai expus. Tom răspunse cu glas leșinat, fără să ridice ochii: — Vă asigur că de la mine nu au aflat nimic. Probabil că au inventat totul. Desigur, e îngrozitor... dar nimeni n-o să le dea crezare... și mai târziu se va uita totul... în ziua de azi nimeni nu se mai sinchisește de lucruri de felul ăsta. — Vorbești ca un dezmățat. Ar fi trebuit să-mi dau seama că ești întocmai ca și fratele dumitale, un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
Dianei. Ce s-a întâmplat cu celulele cerebrale ale lui George în timpul acelui curios episod cu floarea soarelui sau cu farfuria zburătoare rămâne de văzut. Creierul este un organ versatil care are o uimitoare capacitate de regenerare. Eu nu acord crezare teoriei doctorului Roach cu privire la epilepsia lui George. Și profit de acest prilej ca să dezmint categoric zvonurile care au circulat, cum că după moartea lui Rozanov, George ar fi suferit o lobotomie sau ar fi urmat un tratament de șocuri electrice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
fiți convinși că de-abia acum va-ncepe! Rămânând uniți, putem înfrânge Răul, cu îngăduința Dumnezeirii și cu ajutorul acestui Pocal, al unui Cuvânt suprafiresc, pe care nici eu nu-l cunosc, încă, dar am fost asigurat, din surse demne de crezare, că voi înșivă îl veți afla, până la sfârșit. Precum și grație Armelor eroice, Spada, Coiful și Scutul ultimului mare Cruciat ce a trăit, cândva, pe pământurile acestea, ale voastre. Un cavaler cruciat? Aici, la noi? Ești sigur, conte? țistuie Dănuț. Iartă
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
după ce Gosseyn îi explică obiectul vizitei, dispăru în laboratorul său și reapăru aproape imediat înarmat cu un mic detector de minciuni. ― Domnule Gosseyn ― zise el ― nici un venusian și nici un adept cât de cât instruit în non-A n-ar de crezare nici măcar o clipită declarațiilor uluitoare ale biroului de informații ale guvernului, difuzate astăzi prin intermediul presei și radioului, declarații privind asasinarea președintelui Hardie. În viața mea n-am auzit mai bine calculat ca să stârnească neliniștea ignoranților și a semidocților. Niciodată, din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
altei lumi, îmi spuneam...și nimeni nu știa nimic despre această lume, noi care priveam de pe trotuare, se vorbeau fel de fel de lucruri, unele înspăimântătore despre regimul de acolo. Dar mulți - printre ei mă număram și eu - nu dădeau crezare, noi cei crescuți în lumina altei civilizații... Deodată, domnul Pavel se ridică în picioare și începu să se ocupe de așezatul farfuriilor și tacâmurilor până ce doamna Pavel intră în sufragerie, retezându-i, indignată, elanurile de gazdă, ca un domeniu al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
cuvânt reconstituit de editor) levantine, deschidere spre împărățiile vorbei, spre zecile de povestiri ale zecilor de întâmplări trăite, auzite, născocite, căci totuna erau. Povestind, vocea ei întinerea și ochii săi sclipeau cum probabil îi străluciseră în tinerețe, dar ca să dea crezare spuselor ei, când păream prea uimit, invoca drept martor autoritatea domnului Pavel, care fusese - afirma - de față la multe din cele dezgropate și readuse prezentului și în adevăr niciodată nu se întâmpla ca domnul Pavel să o contrazică. Se treceau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
În vârf. Se dezbrăcă și le arătă cum se pune balonașul și-i lămuri la ce era bun. Băieților nu prea le venea să creadă, Însă faptul că știau bine că Odraslă nu putea minți Îi hotărî să-i dea crezare pe deplin și să-i asculte Întâmplările plătite cu bani buni. De vreo câteva luni de zile șoferul aflase, din gura nevestei, că ăl mic Începuse să se gândească la femei și se freca toată ziua-bună ziua pe unde apuca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
Încântare, lăsând să se vadă câțiva dinți rari, Îngălbeniți și Înfricoșător de lungi. „Dragul meu, dragule, ce bine Îmi pare că te văd! O mulțime de lucruri am aflat despre tine, dar, bineînțeles, nu m-am grăbit a le da crezare. Mai mult: adineaori m-am Întâlnit cu Odraslă, ceea ce Înseamnă că nu l-ai Înjunghiat nicidecum. Mă bucur. Ești un om cu simțiri deosebite și-ar fi fost păcat să te irosești prin pușcării. Domnule, eu Îți spun acuma ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
dusese la mașină și ascultase transmisiunea unui meci, În așteptarea zvâcnetelor de sfârșit ale porcinului, dar binevoitorului său prieten. Povestea asta se răspândise destul de repede și mulți, chiar dacă se lăsaseră furați de Întâmplarea deocheată, nu-i dăduseră pe de-a-ntregul crezare, căci fusese azvârlită către urechile lumii, În chip de răzbunare, de către un Îngrijitor al școlii, pe care copiii Îl strigau Figaro din cauza cheliei desăvârșite și apoi o luau la goană pe culoare pentru că omul, chiar dacă nu știa ce Înseamnă acel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
crizei de conștiință, ce s-ar suprapune intervalului dintre anii 1680 și 1715 cu un nou model de umanitate, caracterizat, între altele, prin fuziunea între rațiune și fervoare, când teologia începe să fie înlocuită de o filosofie raționalistă, care dă crezare „doar unor adevăruri de domeniul evidenței“ sau pledoaria pentru o morală socială, autonomă față de teologie, ce denotă, în consecință, o lume în plină transformare 17. Istoricii occidentali, atenți analiști ai perioadelor enunțate, nu au avut în vedere însă și teritoriile
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
F.N.D. din 29 ianuarie 1945 - n.n., D.Ș.) și că se angaja să-l convingă pe Ion Mihalache de aceasta, dar că pretindea să i se asigure funcția de prim-ministru în viitorul guvern 131. S-ar părea, dacă dăm crezare comunicatului P.N.Ț. referitor la evenimentele de după demisia lui Nicolae Rădescu, că și conducerea național țărănistă a acceptat ca doctorul Nicolae Lupu să fie investit în funcția de premier, prin recomandarea făcută atunci regelui, însă - după cum se știe - suveranul a
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
a întâmplat, posibil și datorită popularității lui în satele din jur71. Partizanii de pe muntele Bistrița au fost ajutați și de populația civilă din zonă, uneori utilizându-se mijloace de inducere în eroare a Securității. Spre exemplu, dacă este să dăm crezare mărturiei unui securist care a luptat împotriva acestor partizani, călăuza lor principală era „o fată mută, tânără și frumoasă care ducea pe măgar alimente, armament, muniție“72. Și documentele poliției politice denotă existența în rândurile populației din zonă, cel puțin
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
de genul "Regele actual al Franței există". Este greu de considerat că o asemenea propoziție nu are înțeles, că ea nu comunică nici o informație și mai mult decât atât intuiția ne îndeamnă să o considerăm ca falsă și să dăm crezare contradictoriei ei "Regele actual al Franței nu există". Teoria existenței propusă de Russell dă sens propozițiilor de genul "Regele actual al Franței există". Funcția propozițională x este astăzi rege al Franței este satisfăcută unic. Spunem de fapt că: a) există
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
îl vom considera pe Rowley ca fiind un simplu pseudonim pentru Kersey sau Bailey, cu greu dacă vom putea greși vreodată. (Skeat 1883: XXXIII) În lupta dintre taberele pro și contra ipotezei lui Milles, tendința de a da mai multă crezare ipotezei falsului a devenit mai pronunțată din momentul în care au apărut operele complete ale lui Chatterton în 1803: în această ediție, publicată de Robert Southey și Joseph Cottle, puteai vedea alăturate poemele lui Rowley și versurile moderne ale lui
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
se ameliorează pentru că natura își urmează drumul ei, ei revendică fără rușine paternitatea ameliorării. Pentru ca acești șarlatani să dispună de vreo putere - Montaigne l-a citit pe La Boătie -, e necesar ca bolnavii înșiși să le-o acorde; așadar nu dați crezare acestor Diafoirus și n-o să mai auziți niciodată vorbindu-se de această șleahtă de nemernici! înțelegem cât se poate de bine că cei cincisprezece ani de litiază renală netratată, un tată care a murit și el de această boală, consecințele
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
sosit ceasul: i-a mai rămas doar timpul s-o vadă cum se apropie, s-o privească drept în ochi. Eroul lui a fost Epaminonda? Iată-l alăturându-i-se într-o aceeași fraternitate bărbătească. Dacă e să-i dăm crezare prietenului său Pierre de Brach, trupul i se tot șubrezise odată cu trecerea timpului. Boala îi făcea viața realmente imposibilă. Tatăl său murise tot de piatră la rinichi, și îndurase și el suferințe îndelungate. Pe atunci așa ceva nu se opera și
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
învoirea directă la fraudă (VII. 6 - un preot consimte să fure un porc) sau chiar profanarea de morminte (II. 5). Remarcăm însă și cazuri când prostia este cea reliefată în mod evident: un călugăr („greu de cap, sărmanul” 552 ), dând crezare vorbelor iscusit întocmite ale unei femei, devine un adevărat intermediar pentru ea, aducându-i în brațe ibovnicul dorit. O singură dată în Decameron un membru al cinului monahal, un abate de Cluny, este privit cu admirație, fără ironie, pentru că se
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
Enea, mult prea radicală în dorințele ei sau prea credulă: „De el atârnă tot, viață sau moarte.”689 Naratorul nu ezită să insereze în textul legendei versuri moralizatoare privind viclenia bărbaților, cărora nu ar trebui să li se dea întotdeauna crezare, este un pedagog feminist: „O, voi femei curate, moi din fire,/ Pline de milă, cinste și simțire,/ Cum de vă-ncredeți oare în bărbați?/ De-al lor fățarnic chin vănduioșați/ Când pilde vechi aveți - cu ce folos?/ Au nu vedeți
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
de sfaturile cumpătate ale soției sale, Prudenția are răspunsurile potrivite de fiecare dată, demonstrând că înțelepciunea poate fi și o trăsătură feminină. La început, Melibeus se teme să nu fie perceput de cei din jur drept un ignorant, pentru că dă crezare unei femei, dar soția îi arată că autoritatea nu vine din percepția colectivă asupra unui lucru, ci ea este darul celor puțini și înțelepți. Melibeus consideră apoi de cuviință să ignore spusele femeii, bazându-se pe instituita concepție misogină a
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
decât să-l înspăimânte pe credulul teslar, lipsit de discernământ, care acceptă sfârșitul iminent, oferindu-le astfel celor doi îndrăgostiți posibilitatea de a fi împreună. Localnicii, văzând obsesia aberantă a soțului pregătit pentru marea catastrofă, îl declară alienat și dau crezare spuselor femeii. Alison este astfel absolvită de acuzațiile publice de adulter, ba, mai mult, devine o victimă în ochii celor din jur, care-i compătimesc soarta de a trăi cu un nerod. Deși oarecum crudă și insensibilă, față de insistențele lui
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
considerând-o un regim discursiv specific, ale cărui reguli trebuie înțelese. De fapt, nu ne interesează aici pornografia în general, ci numai literatura pornografică. O denumire care totuși pune probleme: noțiunile de "literatură" și "pornografie" sunt oare compatibile? Dacă dăm crezare următoarei definiții a filmelor X date de comisarul guvernamental M. Genevoix (1972), care exprimă opinia generală cu privire la acest subiect, răspunsul este hotărât negativ: "Are caracter pornografic filmul care înfățișează publicului, fără miză estetică și cu o cruzime provocatoare, scene de
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/983_a_2491]
-
eventuale, enunțuri deja cunoscute de comunitate (un stoc de glume, de istorisiri, de cântece sau calambururi...), povestirea pornografică pune autorul în postura de creator suveran care îi împărtășește propria lume unui cititor complice, dar inaccesibil. De fapt, dacă-i dăm crezare lui Freud, procesul acesta de autonomizare a textului pe care îl implică pornografia a început o dată cu povestirile deocheate. În Cuvântul de spirit, el consideră, într-adevăr, că expresiile deocheate ar fi legate, originar, de păturile populare: femeia care trebuie speriată
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/983_a_2491]