2,571 matches
-
Marx", (Strigoii lui Marx), Jacques Derrida scrie : Interpretarea kojéviană a lui Hegel se concentrează pe dialectica stăpân și sclav, citită într-un sens antropologic și istoric, în timp ce reformulează întregul sistem al lui Hegel în jurul conceptului de recunoaștere, central în această dialectică. Dialectica recunoașterii ocupă doar o mică secțiune în "Fenomenologia Spiritului", dar în prima lucrare sistematică a acestuia din urmă, "Sistemul Vieții Etice" (1802), recunoașterea joacă un rol central în derularea medierii. În acest sens, putem spune că Kojève expune într-
Alexandre Kojève () [Corola-website/Science/337095_a_338424]
-
Strigoii lui Marx), Jacques Derrida scrie : Interpretarea kojéviană a lui Hegel se concentrează pe dialectica stăpân și sclav, citită într-un sens antropologic și istoric, în timp ce reformulează întregul sistem al lui Hegel în jurul conceptului de recunoaștere, central în această dialectică. Dialectica recunoașterii ocupă doar o mică secțiune în "Fenomenologia Spiritului", dar în prima lucrare sistematică a acestuia din urmă, "Sistemul Vieții Etice" (1802), recunoașterea joacă un rol central în derularea medierii. În acest sens, putem spune că Kojève expune într-un
Alexandre Kojève () [Corola-website/Science/337095_a_338424]
-
lui Kojève. Odată cu creșterea mișcărilor sociale după al Doilea Război mondial în Europa, această temă a recunoașterii va fi punctul central al filosofiei continentale . Kojève urmărește mișcarea de formare a filosofiei, de la Hegel la Aristotel și la Platon, și înțelege dialectica lui Hegel ca pe o creșterea a dezvoltării produselor obiective ale culturii umane, mai mult decât rezultatul lucrării Spiritului, această interpretare fiind aceea a lui Hegel. Kojève insistă pe problema sfârșitul istoriei și faptul că nimic nou nu mai poate
Alexandre Kojève () [Corola-website/Science/337095_a_338424]
-
este că fundamentalismul religios nu este un fenomen de ”renaștere spirituală” sau de revenire a religiosului, ci un fenomen de manifestare a unor ideologii politice prin intermediul imaginarului și al limbajului religios. Avînd în vedere analizele lui Sandu Frunză care relevă dialectica sacrului și profanului în care se înscrie, pe de o parte, fenomenul tranformării ideologiilor moderne în religii secularizate, iar pe de altă parte fenomenul metamofozării religiilor în ideologii politice, Ciprian Lupșe constată că ”analiza dialecticii, a „balansului“ contemporan între teologie
Sandu Frunză () [Corola-website/Science/307556_a_308885]
-
lui Sandu Frunză care relevă dialectica sacrului și profanului în care se înscrie, pe de o parte, fenomenul tranformării ideologiilor moderne în religii secularizate, iar pe de altă parte fenomenul metamofozării religiilor în ideologii politice, Ciprian Lupșe constată că ”analiza dialecticii, a „balansului“ contemporan între teologie și ideologie, între religios și secular, indiferent de conjunctură axiologica în care sunt plasați acești termeni, o reușește Sandu Frunză cu acea detașare metodologica specifică discursului intenționat epistemic. În recomandarea pe care o face cărții
Sandu Frunză () [Corola-website/Science/307556_a_308885]
-
istoric. Filologul Mihai Gheorghiu afirma că nuvela „Podul” este foarte reușită datorită „discursivității excesive” și a guvernării strategiilor narative ale fantasticului de către coincidentia oppositorum, dar nu reușește totuși să-și dizolve teza metafizică în substanța epică și intelectuală a prozei. Dialectica conceptului de coincidentia oppositorum este prezentă în nuvelă atât implicit, cât și explicit. Nuvela „Podul” a fost tradusă în mai multe limbi străine: germană („Die Brücke”, în vol. "Phantastische Geschichten", Insel-Verlag, Frankfurt am Main, 1978; traducere de Edith Silbermann), franceză
Podul (nuvelă) () [Corola-website/Science/327228_a_328557]
-
care îl are ca președinte pe dr. Riri Manor. ASILR - Asociația Scriitorilor Israelieni de limbă Română - O scurtă istorie ilustrată Paradoxal, orice istorie a unei culturi fie ea una modernă ne trimite înapoi în timp la rădăcina lucrurilor. Există o dialectică care însoțește un fenomen în cristalizarea sa până în momentul în care devine important și cercetarea lui necesară. După cum ne învață cărțile vechi, pe meleagurile dintre cele trei mări: Mediterana, Marea Roșie la sud, Marea Moartă la est și munții Feniciei la
Asociația Scriitorilor Israelieni de Limbă Română () [Corola-website/Science/331500_a_332829]
-
caracteristică a ideologiei oprimării - neagă educația și cunoașterea ca procese ale cercetării. Profesorul se prezintă în fața elevilor săi ca opusul lor necesar; calificându-le ignoranța ca absolută, el își justifică propria existență. Elevii, la rândul lor, alienați precum sclavul din dialectica hegeliană, își acceptă ignoranța ca justificatoare pentru existența profesorului, însă spre deosebire de sclav, nu află niciodată că ei sunt de fapt cei care educă profesorul. Pe de altă parte, rațiunea de a fi a educației libertare constă în efortul făcut în
Pedagogia oprimaților (fragment) () [Corola-website/Science/295692_a_297021]
-
conștiința morții apropiate nu-l vor împiedica, așadar, să scrie într-un ritm care în epoca maturității va duce la producția de trei-patru volume pe an. Ritm normal de lucru pentru alte literaturi, neobișnuit la noi unde criticul își epuizează dialectica lui cea mai fină în discuțiile de cafenea. Și din acest punct de vedere E. Lovinescu va impune în critica românească o etică a muncii, va face din critică o profesiune intelectuală, cu îndatorirea de a se pronunța despre toate
Eugen Lovinescu () [Corola-website/Science/297282_a_298611]
-
adoptată și în doctrina partidelor, care pretindeau că evreii erau factori de rezistență împotriva autorităților politice și culturale ale Românilor. Iorga nu a optat niciodată pentru un antisemitism religios în locul celui rasial, crezând că originea civilizației „iudeo-creștine” se trage din dialectica între valorile creștine și iudaism. A mai sugerat că antisemitismul românesc era conjunctural, defensiv, și mai degrabă segregaționist decât destructiv, și în mai multe rânduri, că xenofobia nu făcea parte din identitatea națională românească, idee apreciată de Oldson ca fiind
Nicolae Iorga () [Corola-website/Science/296583_a_297912]
-
geometrie, aritmetică și alte științe considerate propedeutice filozofiei epocii). În filozofie, Damascius urmează cursurile lui Zenodot, ""scumpul elev"" al lui Proclus, care ""investise în el cele mai mari speranțe"" și care i-a succedat la direcția Academiei după Marinus. Forță dialectica a lui Damascius se datoreaza însă lecțiilor lui Isidor. Din întâlnirea cu Isidor, Damascius ar fi măsurat distanță care separă retorica de filozofie, aceasta din urmă exprimând ""nu cuvinte, ci esență lucrurilor"" . Damascius găsește în lecțiile lui Isidor o întoarcere
Damascius () [Corola-website/Science/311407_a_312736]
-
al sistemului tibetan constă în lărgirea și cultivarea minții printr-o mare varietate de cunoștințe. În ceea ce privește standardele avansate de educație seculară, programa școlară include teatrul, dansul și muzica, astrologia, poezia și compoziția. Cursurile de instrucție superioară includ arta vindecării, sanscrita, dialectica, artele și meseriile, metafizica și filozofia religiilor. Dintre aceste "cinci subiecte elevate", după cum mai sunt numite, ultimul este considerat fundamental. Sfinția Sa și-a început educația la vârsta de șase ani, iar la douăzeci și cinci și-a luat doctoratul în filozofie buddhistă
Dalai Lama () [Corola-website/Science/309568_a_310897]
-
ale funcției artei în contextul urban de azi, tendințe articulate în jurul condițiilor materiale, arată că arta tocmai pentru că este importantă pentru transformările capitalismului azi, trebuie să devină un sit al rezistenței și al reacției în fața proceselor antisociale. Aflată într-o dialectica complexă a inofensivității și ofensivității, artista este chemată să se plaseze în mod asumat într-o tendința sau alta. Caracterul inofensiv al artei în sensul inocentei sale politice este un mit extrem de util avansării în putere a claselor privilegiate și
Livrarea orașului la picioarele capitalului: gentrificare și (in)ofensivitatea artei în București. () [Corola-website/Science/295758_a_297087]
-
Serata - de la scenariu la film”", Roxana Pană afirma că cele opt filme ale Malvinei Urșianu realizate până în 1989 constituie o operă coerentă și nu o simplă filmografie, regizoarea fiind "„preocupată până la obsesie de temele majore, de meditația gravă, responsabilă, asupra dialecticii societății, filmele sale putând fi cu îndreptățire numite politice, în sensul implicării profunde și în cel al comunicării unui mesaj de nobila vibrație patriotică”". Filmările au avut loc în anul 1981. Regizoarea ar fi vrut să-l distribuie în rolul
Liniștea din adîncuri () [Corola-website/Science/327738_a_329067]
-
și comunist. În această perioadă citește economie politică și scrie profundele și incisivele note care vor fi publicate peste un secol sub titlul " Manuscrisele economice și filozofice din 1844". Marx a fost puternic influențat de: Marx s-a inspirat din dialectica lui Hegel, deși i-a criticat vehement concepția asupra filozofiei istoriei, descoperă materialismul și critica religiei în lucrările lui Feuerbach, adoptă ideile socialist-utopice ale lui Saint-Simon și se îndoctrinează cu economia politică modernă dezvoltată de Adam Smith. În timp ce Hegel era
Karl Marx () [Corola-website/Science/297774_a_299103]
-
asupra filozofiei istoriei, descoperă materialismul și critica religiei în lucrările lui Feuerbach, adoptă ideile socialist-utopice ale lui Saint-Simon și se îndoctrinează cu economia politică modernă dezvoltată de Adam Smith. În timp ce Hegel era un filozof idealist, Marx a urmărit să rescrie dialectica în termeni materialiști. Pornind de la aceste izvoare el elaborează treptat "Materialismul istoric" ca teorie științifică a analizei istorice a societății ("Teze asupra lui Feuerbach", 1845; "Ideologia germană", 1846; "Mizeria filozofiei", 1847). Marx ia contact cu mișcarea muncitorească și redactează împreună cu
Karl Marx () [Corola-website/Science/297774_a_299103]
-
afirmată imposibilitatea dobândirii cunoașterii adevărate dacă aceasta nu este motivată de dorința cunoașterii lui Dumnezeu. Iar dacă filosofia era o preocupare a elitei în timp ce pentru oamenii de rand era suficient sensul literal, profeția apare ca necesară pentru ambele categorii. Ulterior, dialectica ("kalăm") și-a asumat rolul de a asigura o punte de legatură între gândirea filosofică și cea religioasă: începând cu perioada lui Fakhr Ad-Din Ar-Razi (n.1149-m.1209), lucrările de "kalăm" erau încadrate unor structuri logice care aveau ca
Curente ale gândirii filosofice arabo-islamice () [Corola-website/Science/335401_a_336730]
-
Eusebio din Cesarea, (aceștia, adepți ai lui Origene), Metodiu, Arie (întemeietorul arianismului), Vasile cel Mare, Grigorie de Nazianz, Grigorie de Nissa etc. Să ne oprim doar asupra operei câtorva. Origene a fost, și el, un mare erudit, cunoscător profund al dialecticii, geometriei, astronomiei, matematicilor, eticii. În 553 Consiliul ecumenic l-a condamnat ca eretic (murise în 254 sau 255 în urma torturii, pe când era în închisoare). Aproape toți comentatorii operei sale sunt de părere că opera lui Origene este prima mare doctrină
Patristică () [Corola-website/Science/304887_a_306216]
-
pot fi identificate în noțiunea mai nuanțată, aceea a vremii. Vremea este umană că timp istoric sau că desfășurare evenimențiala individuală, personalizată, în relație cu existența umană inevitabil limitată dar și ca duh al ordinii cosmice. Într-un anume fel, dialectica ontologica se spiritualizează prin însuși faptul ființării. În expresie plastică, mai important ne apare însă faptul că Marcel Guguianu acorda privilegii realtiilor dintre volumul sculptural și lumină. Artistul își gestionează identitatea, înglobând în substanță ei, succesivele lecții ale tradiției sculpturale
Marcel Guguianu () [Corola-website/Science/303392_a_304721]
-
și fluid în expunere. Admirator declarat al Evului Mediu latin și al filosofiei scolastice, Eugen Munteanu face parte din generația de tineri exegeți care după 1990 au contribuit la trezirea interesului pentru această zonă culturală. Tălmăcirile din Sf. Augustin ("De dialectica, De Magistro, Confessiones"), Plotin, William Ockham, Thomas de Aquino sau din Emanuel Swedenborg se remarcă prin corectitudinea transpunerii, grija pentru detaliul lingvistic, adecvarea terminologica, acuratețea expresiei și printr-o orientare constantă către sensibilitatea stilistica a cititorului modern. Amplitudinea și rafinamentul
Eugen Munteanu () [Corola-website/Science/311009_a_312338]
-
doctorala și a format generații de cercetători, filolog de faima europeană și de o erudiție impresionantă, angajându se mereu în proiecte ambițioase, monumentale, infatigabilul Eugen Munteanu și a câștigat un binemeritat prestigiu în rândurile publicului cultivat.” 1. Sf. Augustin, De dialectica/Despre dialectica. Ediție bilingva, introducere, note, comentarii și bibliografie, Editura “Humanitas”, București, 1991, 238 p.1 ISBN 973-28-0176-x 2. Sfîntul Augustin, De Magistro/Despre Învățător. Ediție bilingva, traducere, introducere, comentarii, note și bibliografie, Institutul European, Iași, 1995, 264 p.2
Eugen Munteanu () [Corola-website/Science/311009_a_312338]
-
a format generații de cercetători, filolog de faima europeană și de o erudiție impresionantă, angajându se mereu în proiecte ambițioase, monumentale, infatigabilul Eugen Munteanu și a câștigat un binemeritat prestigiu în rândurile publicului cultivat.” 1. Sf. Augustin, De dialectica/Despre dialectica. Ediție bilingva, introducere, note, comentarii și bibliografie, Editura “Humanitas”, București, 1991, 238 p.1 ISBN 973-28-0176-x 2. Sfîntul Augustin, De Magistro/Despre Învățător. Ediție bilingva, traducere, introducere, comentarii, note și bibliografie, Institutul European, Iași, 1995, 264 p.2 ISBN 973-9148-62-X
Eugen Munteanu () [Corola-website/Science/311009_a_312338]
-
de Jörn Albrecht, cu o remarcă preliminară de Jürgen Trabant, versiune românească și indice de Eugen Munteanu și Mădălina Ungureanu, cu o prefață la ediția românească de Eugen Munteanu, Editura Humanitas, București, 2011. ISBN: 978-973-50-2961-6 Reeditări: 1. Sf. Augustin, De dialectica/Despre dialectica. Ediție bilingva, introducere, note, comentarii și bibliografie. Ediția a ÎI a, revizuită. Editură “Humanitas”, București, 2003, 238 p. ISBN 973-50-0404-6 2. Aeterna Latinitas. Mică enciclopedie a gîndirii europene în expresie latină. Ediția a ÎI a, Editura Litera Internațional
Eugen Munteanu () [Corola-website/Science/311009_a_312338]
-
Albrecht, cu o remarcă preliminară de Jürgen Trabant, versiune românească și indice de Eugen Munteanu și Mădălina Ungureanu, cu o prefață la ediția românească de Eugen Munteanu, Editura Humanitas, București, 2011. ISBN: 978-973-50-2961-6 Reeditări: 1. Sf. Augustin, De dialectica/Despre dialectica. Ediție bilingva, introducere, note, comentarii și bibliografie. Ediția a ÎI a, revizuită. Editură “Humanitas”, București, 2003, 238 p. ISBN 973-50-0404-6 2. Aeterna Latinitas. Mică enciclopedie a gîndirii europene în expresie latină. Ediția a ÎI a, Editura Litera Internațional, Chișinău/ București
Eugen Munteanu () [Corola-website/Science/311009_a_312338]
-
3-484-50355-6 - întreagă serie). 6. La Bible comme source d’innovation lexicale pour le vieux roumain ecrit, în “Balkan Archiv”, Bând 22/23 (1997/1998), p. 213 222. 7. On the object language/ metalanguage distinction în St. Augustine’s Works De dialectica and De Magistro, în David Cram, Andrew Linn, Elke Nowak (ed.), History of Linguistics, volume I: Traditions în Linguistics Worldwide, John Benjamins Publishing Company, 1999, p. 65 78. ISBN 90-272-4582-7 (Eur)/ 1 55619 321-4 (UȘA) 8. Ein Fall von ‘Widerstand
Eugen Munteanu () [Corola-website/Science/311009_a_312338]