11,666 matches
-
sânge vreun ciopor de vite De printre tarsuri, ca pe-un șarpe Mă vor strivi între copite. Că în grădina cea cerească Am ispitit pe Eva cu un măr Și pe Adam gustând să nu găsească Din veac în veac eternul adevăr. Și-au fost atuncea izgoniți din rai Și azvârliți în lumea-acesta, iată Sudoarea frunții să le fie trăi Și să-mi strivească țeasta cu o piatră. Cu vină strânsă din strămoși Fără de grâi, fără picioare, Port prin coclaurii umbroși
BLESTEMUL SARPELUI de MARIN MIHALACHE în ediţia nr. 1972 din 25 mai 2016 by http://confluente.ro/marin_mihalache_1464201343.html [Corola-blog/BlogPost/378881_a_380210]
-
același bun Și ne mângâie la supărări. Iar pornesc voioși colindătorii Pe la case - datină străveche - Sunt cuprinși de spaimă râmătorii; Eu tot caut gândului pereche. Ținte de argint pe cerul iernii, Scârțâit vioi cu pași grăbiți, Noi însă rămânem tot eternii Visători, prin ani ce trec uimiți. Vine cu târlia Moș Crăciun, Opintindu-se, mai-mai să cadă, Pentru că, uitasem să vă spun: E slăbit și...nu este zăpadă ! Adrian Simionescu Referință Bibliografică: Spre lumină / George Nicolae Podișor : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593
SPRE LUMINĂ de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 315 din 11 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Spre_lumina.html [Corola-blog/BlogPost/345076_a_346405]
-
Noiembrie trist). În Apocaliptică orașul capătă tente de neantizare, disperarea și însingurarea găsindu-și sălașul în cenușa urbei. Cum bobul de grâu amintit în finalul poeziei are drept simbol renașterea, creația devine emblematică pentru ideea de panta rhei, de circuit etern deschis. Viziunea sumbră, accentele metalice se păstrează și în Campanie electorală prin versuri ce surprind flash-uri ale destrămării:,,viața asta miroase a hoit”, ,,pe stradă/ din țevile de eșapament,/ gazele ofilesc iarba” ori ,,un câine bolnav/ caută umbra./ a
OCHIUL CURAT SAU DOBÂNDIREA CERTITUDINILOR NECESARE DE MIHAELA OANCEA de DORINA STOICA în ediţia nr. 1831 din 05 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/dorina_stoica_1452010128.html [Corola-blog/BlogPost/368164_a_369493]
-
mele, Caliopia Constantin Îmi plec sfios fruntea înaintea ei De câte ori în amintiri mi se arată! Și îi așez în brațe miresme dulci de tei Prin care să-i mai mulțumesc încă o dată. Sub îndrumarea ei nenumărate taine Și-au scris etern asupra mea înțelepciunea, Izvorul nesecat de slove cristaline I-au lunecat pe buze precum rugăciunea. A inimii icoană îi va păstra mereu, Adâncă oglindire de recunoștință, Dulce zefir a fost îndrumătorul meu Ce m-a purtat prin zări măiestre-n
ÎNVĂŢĂTOAREA MEA de CORNELIA VÎJU în ediţia nr. 403 din 07 februarie 2012 by http://confluente.ro/Invatatoarea_mea_cornelia_viju_1328616885.html [Corola-blog/BlogPost/346694_a_348023]
-
2017 Toate Articolele Autorului Cu palmele întinse către cer, Te chem să vii, tu, stea nemuritoare, Luceafăr blând, cântat în poezii, S-adaști la geamul meu, în loc de soare. Din vis, te chem, zâmbind către apus, Aprind făclii din dragostea-mi eternă, Din infinitul cerului, mai sus, Să te cobori ușor, pe a mea pernă. Vom fi uniți, doi miri nemuritori, Ca-ntr-o poveste scrisă de ursită; Tu, blondul prinț coborâtor din nori, Eu, fir de lut, o rozâ înflorită. Referință
LUCEAFĂRULUI de FLORINA EMILIA PINCOTAN în ediţia nr. 2346 din 03 iunie 2017 by http://confluente.ro/florina_emilia_pincotan_1496516514.html [Corola-blog/BlogPost/379496_a_380825]
-
apoi osândite prin păcat să ia forma actuală, vor fi în cele din urmă restabilite în forma lor originală, în perspectiva unei mântuiri universale, datorate harului lui Hristos, care nu ar îngădui pieirea veșnică a creației Sale și nici pedepse eterne. Astfel că, pedeapsa iadului trebuie să aibă un sfârșit, oamenii, îngerii și demonii urmând a redeveni ceea ce au fost la început, adică inteligente pure. Origen socotește iadul că o stare subiectivă și personală, care se remediază pe linie personală. Concepția
METAFIZICA (5) – „ESHATOLOGIA” 70X90 CM de CONSTANTIN POPA în ediţia nr. 587 din 09 august 2012 by http://confluente.ro/Constantin_popa_metafizica_5_constantin_popa_1344505358.html [Corola-blog/BlogPost/355026_a_356355]
-
sau Mahomed). Deasemenea, moralul este o condiție exclusivă a realității materiale, și scopul final al moralului nu ar trebui să fie mântuirea ci conviețuirea în armonie a oamenilor. Rolul religiei nu ar trebui să fie impunerea moralului prin frică morții eterne apărută în urmă determinismul religios (Fiindcă atât de mult a iubit Dumnezeu lumea, încât a dat pe singurul Lui fiu, pentru ca oricine crede în El, să nu piară ci să aibă viața veșnică. Ioan 3,16, din asta reieșind că
METAFIZICA (5) – „ESHATOLOGIA” 70X90 CM de CONSTANTIN POPA în ediţia nr. 587 din 09 august 2012 by http://confluente.ro/Constantin_popa_metafizica_5_constantin_popa_1344505358.html [Corola-blog/BlogPost/355026_a_356355]
-
din univers și se supune doar legilor universale, nu celor lumești. Cel mult, prin acțiunile sale, omul își poate distruge condițiile care i-au permis apariția , vremelnică, în această parte a spațiului și timpului universal. Și cum, spre rușinea noastră eternă, noi nici acum nu știm : cine suntem,cum și de unde venim, probabil, vom dispare la fel cum am apărut. Ca o simplă componentă a structurării materie universale, de care alte sisteme vor auzi,,,,cum auzim și noi de ele ,își
TEORIA SUPRESTRUCTURILOR (MODIFICATA) de ANGHEL ZAMFIR DAN în ediţia nr. 1772 din 07 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/anghel_zamfir_dan_1446884880.html [Corola-blog/BlogPost/382282_a_383611]
-
din 03 iunie 2017. Cu palmele întinse către cer, Te chem să vii, tu, stea nemuritoare, Luceafăr blând, cântat în poezii, S-adaști la geamul meu, în loc de soare. Din vis, te chem, zâmbind către apus, Aprind făclii din dragostea-mi eternă, Din infinitul cerului, mai sus, Să te cobori ușor, pe a mea pernă. Vom fi uniți, doi miri nemuritori, Ca-ntr-o poveste scrisă de ursită; Tu, blondul prinț coborâtor din nori, Eu, fir de lut, o rozâ înflorită. Citește
FLORINA EMILIA PINCOTAN by http://confluente.ro/articole/florina_emilia_pincotan/canal [Corola-blog/BlogPost/385232_a_386561]
-
înflorită. Citește mai mult Cu palmele întinse către cer,Te chem să vii, tu, stea nemuritoare,Luceafăr blând, cântat în poezii,S-adaști la geamul meu, în loc de soare.Din vis, te chem, zâmbind către apus,Aprind făclii din dragostea-mi eternă,Din infinitul cerului, mai sus,Să te cobori ușor, pe a mea pernă.Vom fi uniți, doi miri nemuritori,Ca-ntr-o poveste scrisă de ursită;Tu, blondul prinț coborâtor din nori,Eu, fir de lut, o rozâ înflorită.... III
FLORINA EMILIA PINCOTAN by http://confluente.ro/articole/florina_emilia_pincotan/canal [Corola-blog/BlogPost/385232_a_386561]
-
din 15 iunie 2015 Toate Articolele Autorului GÂNDIND LA EMINESCU Ascultat-a Eminescu Simfonia Îngerilor Pe-ale Luceafărului căi, la ora atingerilor Aprins de dorință, de neobosită căutare A minunii răspândită pe tărâmurile astrale. Alerga. copil - minune cu visările-i eterne Sub leagănul codrului, pe poteca ce se așterne Spre acel ”ochi” - lacul cu nuferi galben-aurii Meditativ, neînțeles, depărtat de alți copii. Cu gândul la piramide, între florile albastre În a teiului mireasmă, sub vibrație de astre Cu iubita, pe-nserat ori
GÂNDIND LA EMINESCU (POEME) de ELENA ARMENESCU în ediţia nr. 1627 din 15 iunie 2015 by http://confluente.ro/elena_armenescu_1434377477.html [Corola-blog/BlogPost/379695_a_381024]
-
prin Ursa mare. Cu El, se îmbrăcau copacii în liturghia vieții Și prin pustiul tern iveau lumini, cum luna nopții, Cu fața-i arzărtoare, din neguri, El înviind destine Ca Geniul hărăzind pe zei întru chemări divine, Iar Steaua Lui, eternul vis, crea noi universuri, Din neant, în zile lumina prin nopți fară reversuri, Și-n spațiul cel nemărginit amurguri, mii, firide, Și negrul hău, banal un punct, un cer abia divide. Lumina-i spațiul care arde, străpunge și-ncălzește Și
GENIUL VIEȚII de AUREL AURAȘ în ediţia nr. 1838 din 12 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/aurel_auras_1452609096.html [Corola-blog/BlogPost/383184_a_384513]
-
Acasa > Poezie > Oglindire > GLASUL LUMINII Autor: Daniel Dac Publicat în: Ediția nr. 2125 din 25 octombrie 2016 Toate Articolele Autorului Din glasul tău de cer, eu sorb lumina Născută din ecoul de-nceput, Ce-a despărțit finitul și eternul, Când noaptea-n zi s-a prefăcut. M-ai adunat în palme din țărână Și-ai frământat încet plămada mea, Să mă asemăn cerului fără risipă, Prin focul ce adânc respiră-n ea. Trec clipe veșnice în grabă, toate Doar
GLASUL LUMINII de DANIEL DAC în ediţia nr. 2125 din 25 octombrie 2016 by http://confluente.ro/daniel_dac_1477402740.html [Corola-blog/BlogPost/369989_a_371318]
-
fiind centrală în opera Sfântului Ioan Hrisostom, pe care îl putem numi, la fel ca și pe maestrul său Sfântul Pavel, „un creștin eshatologic” . În mod negativ, el insistă asupra caracterului efemer al bunurilor acestei lumi, în opoziție cu realitățile eterne (τα μέ� � οντα) și nu ezită să folosească comparații peiorative. Viața prezentă (ό παρών βίος) e astfel prezentată ca o pantomimă , o pânză de păianjen , o suită de vise și de viziuni . Ea se aseamănă cu „visurile, cu florile care
PARTEA A II A... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 249 din 06 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Despre_teologie_si_viata_spirituala_partea_a_ii_a_.html [Corola-blog/BlogPost/356197_a_357526]
-
să ne atragem lauda pe care numai Dumnezeu o împărtășește, fără a ține cont de laudele făcute de oameni” . Dar cum să evităm să strălucim în ochii celorlalți, dacă vrem să rămânem fideli datoriei mărturisirii? Fără îndoială, este o întrebare eternă, care dobândește totodată un relief deosebit dacă avem grijă să o replasăm în contextul istoric. Ori, „întorcându-ne spre secolele IV și V... păgânismul și creștinismul se înfruntă pentru ultima dată, fiecare dintre ele reprezentate fiind de spirite grandioase și
PARTEA A II A... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 249 din 06 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Despre_teologie_si_viata_spirituala_partea_a_ii_a_.html [Corola-blog/BlogPost/356197_a_357526]
-
valoare, cu precădere artiști, dar aceasta închinată cântărețului Alexandru Jula le întrece pe toate și se va înclina poate doar numai înaintea alteia scrise tot de Oana Georgescu și tot despre Alexandru Jula - este de fapt a doua despre cântărețul etern romantic de la porțile moldovene ale Dunării și e mai merituasă decât prima. Cuprinde gândurile cel mai bine învelite în emoțiile unor colegi de breaslă, artiști, scriitori, colaboratori, jurnaliști, prieteni. Alexandru Arșinel, Stela Popescu, Florin Piersic, Eugen Cristea, Adrian Cioroianu, Marina
ALEXANDRU JULA, ULTIMUL ROMANTIC , O NOUĂ CARTE SCRISĂ DE OANA GEORGESCU de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1060 din 25 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/_alexandru_jula_ultimul_roman_aurel_v_zgheran_1385397692.html [Corola-blog/BlogPost/347248_a_348577]
-
cerul iubirii? Ce s-a răzvrătit, ajungând pe pământul firii? Cunoscând durerea, aleanul și chinul. Oare e un demon cu surâs de tainice flori? cuprinzând în palmele-i moi și albe, sufletul unui bărbat, slab muritor, vrăjit pe veci de eternul mister, ce se numește ... femeie? se întreabă bărbatul de mii de ani. Cine poate să găsească răspuns? Cine este femeia? De pe care tărâm vine ea? bărbatul se încăpățânează să știe ... Cu înfrigurare ar răsturna înalți munți, să afle răspuns la
CE ESTE FEMEIA? de ELENA LAVINIA NICULICEA în ediţia nr. 433 din 08 martie 2012 by http://confluente.ro/Ce_este_femeia_elena_lavinia_niculicea_1331238330.html [Corola-blog/BlogPost/342142_a_343471]
-
alcătuirea cosmoidului estetic, stratul ancestral: satul. Reproducem un memorabil elogiu adresat acestuia, un elogiu deloc sămănătorist, deloc idilic și idilizant, ci lucid, rațional, echilibrat, menit să-i pună în lumină statutul de garant al stabilității și continuității (al unei “etici eterne”, p. 32), dincolo de momente și ideologii contradictorii: “...satul meu de altădată e de mult în sufletul tău. Te va însoți cu tot ce are el mai de preț peste tot și vei vedea că singură ai să-l cauți cu
PROZA LUI IULIAN CHIVU SAU VIAŢA CA SUPRAVIEŢUIRE de EUGEN DORCESCU în ediţia nr. 1793 din 28 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/eugen_dorcescu_1448732634.html [Corola-blog/BlogPost/383004_a_384333]
-
stâng, ascult Sonata lunii ce se suie pe cerul meu doar de luceferi plin spre-a lumina ciudatul meu destin care-i acum și mâine poate nu e. Ascult și plâng sub raze ce se cern din sunete doinite de Etern, ce picură în suflet și în sânge tristețea preschimbată în frământ, când sufletul transfigurat de cânt zâmbește,râde,chiar și-atunci când plânge. Ascult și plâng,simțind că-n timp ce-aștept, luna de fapt îmi freamătă în piept. Anatol Covali
ASCULT ŞI PLÂNG de ANATOL COVALI în ediţia nr. 1668 din 26 iulie 2015 by http://confluente.ro/anatol_covali_1437900770.html [Corola-blog/BlogPost/344029_a_345358]
-
și nu descifrate sau obiectivate, iar accederea la Marele Tot, ca spațiu existențial în ipostaza lirică de „Albastru-Infinit„ este configurată , în viziunea poetei, prin coordonata timp, de la un timp subiectiv, uman, „clipa„ care trece , la un timp spiritual, cosmic „dimineți eterne„ , în cele trei trepte -„ne apropiem...„, „îmbrațișăm...„ , „prefacem...„ , verbe la persoana întâi plural, incluzând eului liric ideea de umanitate , ca întreg. Albastru - Infinit este un simbol pentru starea pură a emoției estetice în fața Întregului, a Marelui Tot, este starea de
VIVIANA MILIVOIEVICI ȘI LIRISMUL CUANTIC ÎN UNIVERSUL ALBASTRU-INFINIT de FLORICA PATAN în ediţia nr. 2234 din 11 februarie 2017 by http://confluente.ro/florica_patan_1486806169.html [Corola-blog/BlogPost/368793_a_370122]
-
universul printr-o conștiință înaltă, prin forța vibrațională a gândului și prin iubire, dincolo de măști și prăbușiri ale ființei. Poeta reconstituie realitatea în filigranări vizionare, prin treceri moderne de la un cadru de conexiune al ideii la altul : „Pe stânca idealului etern / scrijelim fiorul clipei„. Spirit stelar , Viviana Milivoievici transfigurează o realitate în încercarea de înțelegere a lumii și a timpului actual, îmbrăcând „cuvintele„ cu sunete „spre lumina„ iubirii universale, poate cel mai înalt ideal al umanității. Florica Pățan Alba Iulia, 7
VIVIANA MILIVOIEVICI ȘI LIRISMUL CUANTIC ÎN UNIVERSUL ALBASTRU-INFINIT de FLORICA PATAN în ediţia nr. 2234 din 11 februarie 2017 by http://confluente.ro/florica_patan_1486806169.html [Corola-blog/BlogPost/368793_a_370122]
-
ud cu lacrimi nn vârtej de trăiri și serpentine; iubirile mi le-am mutat în patimi, tristețea am ucis-o în mine. Pe unde calc, același susur de izvoare taie în suflet un un sarcastic fior; râde-n ochii mei, eterna frământare și tot mai iau urcușuri la picior. Aceeași disperare îngână rostul lumii și delirant îmi tălmăcește-un sens; magia anilor și înfiorarea lunii mă regăsesc cu harul lor firesc. Referință Bibliografică: MAGIA ANILOR... / George Pena : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593
MAGIA ANILOR... de GEORGE PENA în ediţia nr. 1682 din 09 august 2015 by http://confluente.ro/george_pena_1439113084.html [Corola-blog/BlogPost/376009_a_377338]
-
ce se erija în toboșarul vremurilor noi. În Amurgul idolilor, scria despre sine:am dat umanității cea mai profundă carte pe care o are, al meu Zarathustra, și se consideră,fără nici o ezitare, ultimul discipol al filosofului Dionysos și dascălul eternei reîntoarceri.( F.Nietzsche,Werke,Band VII,p.14.). În timp ce demolează pe Socrate,acest despotic logician care destramă înțelepciunea instinctivă, ușe unică prin care filosofia greacă de până la Nietzsche privise lumea; paradisul fanteziei, pedepsit de biciul silogismelor, îngheațăsub veghea nemiloasă a
NIETZSCHE ÎNTRE RĂSĂRITUL ZEILOR ŞI AMURGUL LOR de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 316 din 12 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Nietzsche_intre_rasaritul_zeilor_si_amurgul_lor.html [Corola-blog/BlogPost/357050_a_358379]
-
că, de la natură, omul posedă o fire demonică, predestinată pentru tragic, că el este implacabil sortit să interpreteze veșnic pe scena lumii rolul personajului tragic.Simbolul lui Prometeu, învingătorul zeilor,exprimă la filosof sensul etic al pesimismului, o justificare a eternei suferințe, o imagine a zădărniciei condiției umane, față de orice speranță sau dorință de ameliorare este fără rost și care impune întotdeauna un tragic sacrificiu. Al.Florin ȚENE Referință Bibliografică: Nietzsche între răsăritul zeilor și amurgul lor / Al Florin Țene : Confluențe
NIETZSCHE ÎNTRE RĂSĂRITUL ZEILOR ŞI AMURGUL LOR de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 316 din 12 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Nietzsche_intre_rasaritul_zeilor_si_amurgul_lor.html [Corola-blog/BlogPost/357050_a_358379]
-
cu toate influențele de natură religioasă, socială ori politică. Și dacă Maitreyi a devenit o victimă a familiei sale, pe de o parte, a devenit în timp simbolul iubirii adevărate, pe de altă parte. Prin sensibilitate și naturalețe, Maitreyi reprezintă eternul feminin care iubește cu adevarat, cu trup și suflet. Și dacă Eliade a rămas marcat pentru toată viața de Maitreyi, numindu-se până la moarte indian, înseamnă că el a iubit-o cu adevarat, ca a cunoscut prin ea miracolul iubirii
DESPRE POVESTEA UNEI IUBIRI MISTERIOASE ȘI INTERZISE. de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 2069 din 30 august 2016 by http://confluente.ro/marian_malciu_1472579741.html [Corola-blog/BlogPost/375519_a_376848]