380 matches
-
neapărat aparținând Bisericii Ortodoxe, ci fiecare în parte având crezul său lăuntric. În articolul "Preotul "exorcist" protejat de localnicii din Tanacu"134, semnat de Dan Bucura, se arată că "moartea măicuței Maricica Cornici, ca urmare a unui ritual barbar de exorcizare, a aprins ieri revolta în comuna vasluiană Tanacu. O armată de preoți, în frunte cu episcopul Corneliu Bârlădeanu, a doua față bisericească din Huși, a descins în parohia (n.b. mănăstire) unde s-a întâmplat nenorocirea. Scopul declarat al desantului
Discursul religios în mass-media. Cazul României postdecembriste by Liliana Naclad [Corola-publishinghouse/Journalistic/1410_a_2652]
-
Bârlădeanu, a doua față bisericească din Huși, a descins în parohia (n.b. mănăstire) unde s-a întâmplat nenorocirea. Scopul declarat al desantului era închiderea mănăstirii Sfânta Treime Denești și ridicarea dreptului de a ține slujbe al părintelui Daniel, "regizorul" exorcizării fatale". Discursul religios din acest fragment este inexistent, însă toate celelalte aspecte ale cadrului discursiv ne aduc dinainte imaginea unui spațiu sacru și a unui discurs despiritualizat. Faptul de a încadra acest gen de discurs în discursul religios este determinat
Discursul religios în mass-media. Cazul României postdecembriste by Liliana Naclad [Corola-publishinghouse/Journalistic/1410_a_2652]
-
Corogeanu contribuie cu succes la influențarea morală pozitivă a celorlalți deținuți, prin implicarea în diverse activități cultural-educative și sportive 135. Revenind la fragmentul din articolul lui Dan Bucura, expresii ca: ritual barbar, revoltă în comună, armată de preoți, desant, "regizorul" exorcizării fatale fac imaginea de ansamblu a celor întâmplate la Tanacu să ne aducă înainte o biserică fără bază spirituală, în care atât credincioșii, cât și clericii au uitat de dragoste, de pace și de echilibru. De altfel, cazul debutează prin
Discursul religios în mass-media. Cazul României postdecembriste by Liliana Naclad [Corola-publishinghouse/Journalistic/1410_a_2652]
-
cât și clericii au uitat de dragoste, de pace și de echilibru. De altfel, cazul debutează prin căderea abruptă din sacru, în abisul fără margini al lumii de-spiritualizate. Titluri precum "Preotul asasin din Tanacu a mai făcut ieri o exorcizare"136, sau "Diavol în sutană"137 arată clar cum asocierea extremă a cuvintelor preot asasin sau diavol sutană, lovește din plin nu doar credința într-un slujitor al Bisericii, ci întreg ansamblul imagologic al Bisericii, preotul, cum am arătat într-
Discursul religios în mass-media. Cazul României postdecembriste by Liliana Naclad [Corola-publishinghouse/Journalistic/1410_a_2652]
-
date, mi-a lărgit universul de așteptări, m-a impulsionat/obligat să mă adaptez și să respir la unison aerul «mistic» (și nu e un cuvânt mare și pretențios) al acestei întâlniri. Odată cu abordarea subiectului Tanacu s-a produs și exorcizarea noastră de «zgura» indecentului-teatral și nu numai, cotidian. Și cel mai important lucru e să vrei să ți se întâmple asta! În concluzie, ca actriță, artist în devenire, sunt extrem de fericită ca m-am lăsat pe mâna starețului și-a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
dentata), lucrul acesta nu mai poate să mire pe nimeni. Ceea ce uimește însă este felul în care japonezii au acționat vorbim aici, bineînțeles, tot despre impulsuri inconștiente pentru a-și exorciza această teamă și ce consecințe îndepărtate a avut această exorcizare în plan social. Vorbeam înainte despre felul în care femeile au fost transformate în copile neajutorate, stilizate până la cel mai mic amănunt în același mod, uniform: de la vocea subțire cu inflexiuni necoapte, la picioarele mici, obligate să se miște într-
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
impur și chiar se feresc să vorbească în public despre el, a noastră este mult mai înțeleaptă și atinge o culme a rafinării gustului". Albul imaculat și luminos care domnește în toaletele noastre nu este, poate, decât o încercare de exorcizare brutală a unui întreg lanț de imagini matriciale (în sens bachelardian, populând structurile de adâncime ale psihicului) prin care tot ceea ce are legătură cu acest proces fiziologic este valorizat negativ. Pentru Tanizaki însă, ca reprezentat al unei alte culturi, acest
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
lui în pământ la apusul soarelui va fi însoțită de evocarea, într-un lung bocet, a întoarcerii în țărână, dar și a morții ca repaus definitiv și veșnică rămânere în amintirea celorlalți. Un bocet din care nu lipsesc formulele de exorcizare, menite să alunge toate relele ce ar putea veni fie din partea unor vrăjitori, fie din aceea a spectrelor celor rămași neîngropați: Vrăjitor să nu te-atingă! Nici o vrajă nu te-nvingă! Și strigoii te-ocolească! Nici un rău să nu te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
116). Astfel de texte erau redactate în primul rând pentru uzul clericilor, nu doar pentru a-i stimula la o campanie antivrăjitorească și antipăgână în rândul enoriașilor, dar și pentru a eradica practicile magice din chiar rândul lor. Texte de exorcizare a diavolului („a dracului din ape”), scrise și transcrise de preoții români din Transilvania, sunt atestate încă din a doua jumătate a secolului al XVI-lea, iar practicile magice ale acestora, „nu numai de exorcizare, dar și de sorocirea dracilor
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
chiar rândul lor. Texte de exorcizare a diavolului („a dracului din ape”), scrise și transcrise de preoții români din Transilvania, sunt atestate încă din a doua jumătate a secolului al XVI-lea, iar practicile magice ale acestora, „nu numai de exorcizare, dar și de sorocirea dracilor ca să între în vrăjmașii românilor”, au rămas faimoase până spre sfârșitul secolului al XIX-lea (90, pp. 142-145). Revenind la campania livrescă purtată de ortodoxia română împotriva mentalității și practicilor magice, să consemnez faptul că
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
ebraică Abreq ad hâbra = „Trimite-ți fulgerul până la moarte”) ș.a.m.d. (29, pp. 416-429 ; 27, II, p. 130 ; 12, p. 756 ; 185, pp. 133 și urm. ; 102, p. 278). Vechimea folosirii de către români a unor astfel de talismane de exorcizare a demonilor bolilor este cu siguranță mult mai mare decât o atestă documentele cunoscute. Remedii aproape identice recomandau scriitorii latini (Plinius cel Bătrân, Marcellus Empiricus ș.a.) încă în primele secole ale erei noastre. Amulete cu înscrisuri magice, analoage cu cele
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
El are meritul de a fi adunat în opera sa tradiții populare despre Solomon, pentru a face astfel din «fiul lui David» un mare exorcist, un mag prin excelență” (203, p. 183). De altfel, Josephus Flavius descrie un ritual de exorcizare „solomonian”, la care pretinde că a fost martor ocular. Am văzut, de pildă, cu ochii mei cum concetățeanul meu, numit Eleazar, i-a eliberat pe unii care fuseseră în puterea demonilor, de față fiind Vespasian, fiii săi, tribunii și alți
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
alte forme sub care apare Murgilă : gigant antropomorf, duh, iazmă diavo- lească, iazmă a nopții, bestie nocturnă etc.) (14, p. 224). Murgilă și Murgiloaică sunt duhuri malefice din alaiul Mumei Pădurii (numită și Miaza-Nopții), împotriva cărora se folosesc descântece de exorcizare, ele fiind acuzate că fură somnul nocturn al copiilor. Ca și în cazul descântecelor antifurtună, mama - cu copilul în brațe - amenință aceste duhuri cu toporul sau secera și aruncă în direcția lor, ca ofrandă, bucăți de mămăligă (59, pp. 224-227
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
care sunt încărcate uneltele de tors și de țesut (fus, drâglă, drugă, spată, furcă etc.). Funcția lor este dublă : una războinică (lovesc, străpung etc.) și, mai ales, una magică (leagă). Astfel se explică frecventa lor utilizare efectivă în riturile de exorcizare (15, pp. 82-83 ; 9, pp. 149-150) sau doar evocarea lor în descântece și vrăji ca arme cu care sunt amenințați demonii furtunilor, ai bolilor etc. În loc de orice alte argumente, iată mai multe exemple luate din descântece : (de „zgaibă” = rană) „Că
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
a fost enorm, textul devenind foarte popular. În caz de boală, furtună, secetă etc., oamenii nu se mai rugau la Iehova, ci apelau la Cartea lui Solomon, care conținea descântece, leacuri și vrăji, rituri de chemare a îngerilor și de exorcizare a demonilor. Rezumând legende populare ebraice, Josephus Flavius scria următoarele : „Dumnezeu l-a învățat [pe Solomon] arta de a com- bate demonii și priceperea de a-i vindeca pe oameni prin îndepăr- tarea lor. El a compus descântece pentru lecuirea
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
pentru bărbați și al treizeci și treilea an pentru femei sunt considerați ca având o încărcătură negativă mai mare. Pentru a transforma aceste potențiale greutăți în elemente fericite, persoanele care ating această vârstă trec și astăzi printr-un ritual de exorcizare ce are loc la sanctuarele shintō. Cuvântul „rege” este folosit în acest context cu sensul de „shōgun”. Este ora unsprezece și toată lumea doarme. (în limba spaniolă în original). Evanghelia după Luca, cap. 9, versetul 58: „Și i-a zis Iisus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
mănușa la care vine în zbor șoimul, măcar asta ar trebui să știe toți cei care țin o carte în palme. Transfigurarea chiar există, n-o fi scriitorul un zeu, dar actul de a scrie poeme este unul alchimic, de exorcizare a pielii ce conservă formele care suntem pe lumea asta. Bine zicea Nietzsche: "pentru un adevăr este mai primejdios să fie aprobat de poet, decât să fie contrazis de el". Poemul este omul așa cum ar arăta fără pielea ce-i
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
suntem este pentru că undeva ratăm drumul corect ... Ești un om liber? Cât de liber poate fi un scriitor/ artist în acest veac marcat de apocalipse cântate, descântate, atrase, respinse...? Arta e, în aceste contexte, o rană sau o tentativă de exorcizare a răului? Care veac nu și-a avut apocalipsa lui sau holocaustul său? Fii puțin atent: ele nu au fost scrise/descrise de contemporanii noștri, ci de cei bătrâni. Istoria pământului se derulează între o apocalipsă și alta. Cei vechi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
citește poezie, nu poate face nici un rău Ești un om liber? Cât de liber poate fi un scriitor/ artist în acest veac marcat de apocalipse cântate, descântate, atrase, respinse...? Arta e, în aceste contexte, o rană sau o tentativă de exorcizare a răului? De un lucru sunt sigur, dragă Adrian. În timp ce un om citește poezie, nu poate face nici un rău. Măcar în unitatea de timp dedicată lecturii. Iar după lectură, cine știe, poate fi (avem dreptul să sperăm) mai bun. Nu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
cine știe, poate fi (avem dreptul să sperăm) mai bun. Nu știu dacă scrisul poeziei îi face pe poeți mai buni, dar lectura poeziei are virtuți tămăduitoare. Nu pentru naturile incurabil patologice. În cazul acestora, sunt necesare rugăciuni puternice și exorcizări. Poetul e cel mai liber dintre oameni. Ai avut în viață și niște... antimodele? Te-au influențat în vreun fel? Ce nu-ți place (detești) din mediul literar românesc? De ieri și mai ales de azi? Detest injectarea vieții literare
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
am talent la ele. Totuși mai încerc... Ești un om liber? Cât de liber poate fi un scriitor/ artist în acest veac marcat de apocalipse cântate, descântate, atrase, respinse...? Arta e, în aceste contexte, o rană sau o tentativă de exorcizare a răului? Cum pot fi liber și independent ca artist când văd câte se întâmplă în jurul meu? Când văd câte perversități se întâmplă zilnic în lume sau pe străzi în fața ochilor mei? Nu, nicidecum nu pot fi liber și nici
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
de dragoste avem pe urmă tot timpul. Rolul nostru, dacă există urechi, este să batem toba până ne va auzi cineva. În aceste contexte arta începe ca rană ce duce spre cicatrizare sau ca să folosesc termenii tăi, o tentativă de exorcizare a răului! În ce relație ești cu critica literară? Te vede, te citește cum trebuie? Ce s-a spus despre tine și tu nu ești de acord? Ce ai fi vrut să se spună și nu s-a spus? Cât
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
o astfel de interpretare. Matei spune lucrurilor pe nume, chiar dacă o face laconic. Moartea lui Iuda, probabil un prieten apropiat din vremea „discipolatului”, îl va fi afectat, de aceea ține să o expedieze tranșant, în două cuvinte, ca pe o exorcizare. Apoi, din punct de vedere psihologic, mi se pare de neconceput ca un om care trăise aproape trei ani în preajma lui Mesia să nu simtă nici o remușcare după ce L-a predat morții. Iuda a aflat că Isus avea să fie
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
nu mai este una singură, subiectul devine multiplu. Marchiza polemizează cu valetul, contele cu majordomul, poetul cu inginerul, studentul cu rectorul, și tot așa. Carnavalul presupune, să ne reamintim, un timp al exploziei și al desfătării, dar și unul al exorcizării, în care ierarhiile sociale, politice, religioase, culturale nu mai contează. În care diferențele de vârstă nu mai funcționează neapărat (vuvoaiala este abandonată în favoarea tutuielii, cam forțate, uneori). În care diferențele de civilizație ori chiar gender nu mai contează. În care
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2195_a_3520]
-
joc de provocări decadentiste, de exhibare calofilică, sub mistificatoare măști inițiatice, risipă de virtuozitate de tipul oricărei manifestări performante. Cutia cu bătrâni ar avea însă și atunci, cum afirmă de altminteri prefațatorul cărții, dl Dan C. Mihăilescu, un scop de exorcizare, caz în care ceea ce dânsul numește substanța reflexivă al fi elementul major al unei, în fond, meditații despre viață și moarte, despre plurisemia misterului. Cu riscul de a se pierde, cititorul prozelor dlui Andrei Oișteanu va admira oricum priveliștea de
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]