1,293 matches
-
început să râdă și să-i ia la mișto pe ăștia după secție: Când ai intrat, bă, pe secție, când ai intrat? Și eu am spus, că țineam minte, că era proaspătă treaba: Păi în luna cutare, seara cutare... Ei futu-le muma-n cur, că nu și-au făcut treaba! Ce faceți, bă, golanilor, uite ăsta cu ce cruce a intrat. Bine că n-a intrat și cu o cădelniță și voi să nu vedeți! Și mi-a smuls crucea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
obraznic, dacă a văzut că ăsta nu ține cont de nimic, și tot repetă... zice: Domnu’ colonel, eu sunt nebun. Și eu sunt nebun... Vă cred! L-a prins pe picior greșit cu asta... (râde - n.n.) Zice: Te prind eu, futu-ți Dumnezeii mă-tii de bandit. Și pac cu cravașa peste mutră... Da’ nu l-a băgat la izolare. A fost o figură de care am râs noi mult timp... cum domnul colonel a luat plasă. Și de la Jilava unde
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
M-au prins de două ori la poartă... Odată din ce motiv: că m-am dus la W.C. într-un loc nepermis... Eu n-am știut în momentul ăla că se mutase locul, și un major zice: Rămâi în poartă futu-ți Dumnezeul mă-tii! Brigada cutare... stai! Și m-a oprit în poartă și mi-a dat vreo 10-15 la fund. Acuma te punea să numeri ca să vadă când leșini (râde - n.n.) și nu știu când am leșinat sau cum
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
au crezut că-s la baie, și ăia de la baie au fost scoși și duși în cameră toți, și eu am rămas singur aicea. Și când m-au văzut: Ce faci aici? Păi, am rămas aicea, că... No, ia și fute-l! Iartă-mă acuma, da’ asta a fost! Da’ ce-are? Întreabă-l! Ce-ai, mă? Zice: M-o împușcat în fund. Dom’ne, avea prins un cartuș exact în mușchiul fesier... Și atuncea am văzut pentru prima oară plagă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
găsește: Drepți! Două sute de salturi! Am făcut... și așa curgea apa pe mine de parcă am dat cu coasa... că eram în zeghe și pantaloni. Și zic: Hai, mă Ioane, măi, asta ți-o trebuit... Nu mai mănânc eu mălai niciodată, futu-i mălaiul mamei lui. Și ne vede iar și zice: Mă, bandiților, ați vrut să dați foc la tarlaua de porumb! Cum vă cheamă? Rămâneți în poartă și luați 25 la fund. N-o fost valabil ceea ce am zis noi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
te băga într-un cerc de indivizi de ăștia care-ți spuneau: Bă, noi îți vrem binele, bă. Recunoaște, bă, ce-ai făcut, și scapi de iadul ăsta... Păi da, domnule, dar n-am făcut nimic... N-ai făcut nimic? Futu-ți Dumnezeu’ mă-tii! Și te luau ăștia la bătaie. La Uranus am făcut și eu, cum se zice, greva foamei. Am zis: Domne’, cu mine nu stați de vorbă până nu-mi aduceți comandantul închisorii... Vine o namilă de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
încercați să faceți o organizație. Eu sunt un tip solitar, îmi văd de treburile mele, stau la bibliotecă... Ar fi trebuit să mă cunoașteți bine domnule! Cum să mă băgați pe mine în rahatul ăsta? Și, nu vrei? Zice: Eii, futu-ți mama ta de bandit, ai să putrezești în închisoare. Lasă că o să fii condamnat! Deci ăsta a fost ultimul cuvânt... Câți oameni erați la Uranus? Eram mulți închiși acolo, că ședeam grămadă, și câte doi în pat. Eram atât
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
burta la pământ, eu am primit 6 kile de slănină de acasă... Asta a fost formidabilă chestia, dacă l-am înduplecat eu pe ăsta... De multe ori o lua după mine când mergeam pe unde mergeam, și îi spuneam: Mă, futu-ți Dumnezeu’ mă-tii, eu tot te omor pe tine! Ies eu de aici, că n-o să mă las omorât de tine, și tot te omor. Îi spuneam când eram numa’ noi doi... Păi mă bătuse destul, cât mă-sa
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
într-o curte, și am intrat într-o casă. Acolo ăsta care m-a condus a dispărut, și a apărut un căpitan dă artilerie, care ulterior am aflat că îl chema Alexandru, și mi-a zis: Tu ești Veleanu, mă, futu-ți dumnezăii mătii de bandit! Banditule! Și atunci l-am înjurat și eu. Am zis: Bă, să nu mă-njuri! Căpitan el, căpitan io. Domne, au venit încă vreo trei-patru ofițeri, am aflat numele lor la urmă: locotenentul-major Dan, locotenentul-major
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
Și a început un cor de 30 dă popi să cânte... Vă dați seama, sărea pușcăria... Imediat s-a alarmat. A venit acolo Cârstocea, Lupu, toți gardienii. După ce s-a terminat slujba pe la 11: Șef de cameră, ieși afară! Bă, futu-ți dumnezău mătii, crezi că aici e biserică? Aici ești la episcopie? (râde - n.n.) Ia salteaua în brațe! Pe sală exista, din loc în loc, câte o saltea. Mi-a dat 25 de bastoane la fundul gol... Am suportat, n-am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
crezut că sunt într-adevăr pușcăriaș... Ia vino! Ce cauți, mă, aici? Da’ eu zâc: Pă’ să nu-l bagi în măsa pă-l dă m-a adus aici? (râde - n.n.) Și ei atuncea, că aveau bastoane la ei: Bă, futu-ți dumnezeu mătii, tu nu te iei cu noi aicea, că te batem acum! Ce-ai făcut? Ce-ai fost tu afară, mă? Zâc: Vă rog să nu vă supărați... am fost mai mare în grad ca dumneavoastră! Bă, tu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
și mai iau vro bătaie dracu’ pe-aici! Și-am bătut în ușă. Prima dată vine Ștefan ăsta cu Bărbuică... Era noaptea, peste 12 noaptea... Trop-trop pe sală... Care bați, mă? Eu, la 48 domne! Și vine, deschide vizeta: Bă, futu-ți dumnezeu’ mătii! Vrei să te omor în bătaie? Ce mă deranjezi? Domnu’ locotenent, zâc, venim de pe drum, n-am mâncat de două zile. Făceți-vă pomană, poate a mai rămas pe la bucătărie ceva arpacaș... ce-o fi, că murim
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
venim de pe drum, n-am mâncat de două zile. Făceți-vă pomană, poate a mai rămas pe la bucătărie ceva arpacaș... ce-o fi, că murim de foame aicea! I-a uite bă! Ce bă, aici e Crucea Roșie? E azil? Futu-vă dumneză... Nimic! Și... zdranc cu ușa. A plecat... (zâmbește - n.n.) După vreo juma’ dă oră auzim trop-trop-trop pe sală iară. Domne, deși să zâcea c-a fost cel mai rău gardian din pușcării, ne-a adus un hârdău cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
que représentait la diplomatie roumaine pendant ce laps de temps, tout comme les problèmes auquels elle s'est heurtée. Face aux événements de cette époque trouble, la position que la Roumanie a dû adopter dans le contexte international donné, en fut une unique et complexe et, en même temps, extrêmement intéressante. Et peut-être favorable à l'exercice de la profession d'un diplomate. Néfaste, du point de vue du contexte et des sacrifices imposés, extrêmement intéressante et incitante à la fois pour
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
personnalités dont l'action est présentée dans cet ouvrage ont contribué elles-aussi, d'une manière ou d'une autre, avec les moyens et la capacité dont elles disposaient aux activités décrites dans ce volume. Leur participation à certaines actions diplomatiques fut remarquable, effective et bénéfique (voir le rétablissement des relations diplomatiques avec la République Fédérale d'Allemagne, le Canada et l'Espagne; l'action visant à promouvoir certaines initiatives au sein de l'ONU, de l'Unesco et d'autres organisations
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
laps de temps, les anciens diplomates offrent ainsi des fragments de l'ensemble des actions diplomatiques de la Roumanie, tout en contribuant de cette manière à l'action visant à refaire le passé de la diplomatie roumaine. En décembre 1989, leur attitude fut digne de tout respect. Ils ont fait ainsi la preuve de leur maturité, car ils avaient compris correctement le sens des événements. Ils n'ont fait là que leur devoir devant leur pays. Le fait qu'ils aient continué leurs
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
și ți-am spus care-i problema. Nu știu ce dracu’ i-a furat văr-tu de pe-aici, face Andrei spre mine. — Nu i-am furat nimic! — Să fii sigur că nu, părințele. Nu-i văr-miu de așa ceva. — S-o fută pe mă-sa, vere, noi nu suntem neam de hoți! Nici neam de tubari și salahori și ciobani. Noi nu suntem d-ăia— asta să fie clar! — Așa e, vere. Fă ce-ți spune Andrei, că el știe mai bine
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
șantier. Hoții și vandalii și barbarii, bre! Strâmbătura și geamătul abia Înăbușit scăpărau Într-o Înjurătură, aceeași mereu, pe care n-am auzit-o modificându-se În vreun fel cât mi-am făcut de lucru prin hangarul și curtea lui. Futu-te-n cur, spate, doar pe asta o știa, ăsta era tot oful și chinul lui. Așa se Întâmplă probabil de la o vârstă Încolo. Ești din ce În ce mai puțin prezent, deși nimeni n-ar putea spune că n-ai trecut și n-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
și un patron, hernia de disc hărțuindu-l când și când nu era mai mult decât o mică derută. Andrei Îl considera de altfel un caz clasat, păi cât crezi c-o s-o mai ducă el În felu’ ăsta cu futu-te-n cur spate? Până la toamnă Îți garantez că ai să-l vezi Înțepenit definitiv, și doar Îi spusese ce să facă și tot degeaba, nu-i deschis la cap nici cât un pițigoi. Păi dacă-l jelește el pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
treanța aia de halat pe ea de ziceai că-i pe sârmă. Râdea printre gâfâituri văru’ Laur, uite-o vere cum joacă-nfiptă-n mătură cotoroanța, dac-o cauți Între picioare e carne vie, și Andrei o căina că cine-o mai fute-o și pe sărmana Leontina și la cinci metri mai Încolo ea zdupăia cu ciocanul În formă și las-o dracu’ vere că n-aude, e surdă moartă. N-aș fi pus mâna-n foc, ce și ce mai auzea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
Cine, vere? — Moșu’. Stă ușă-n ușă ei. El și fii-su are două apartamente ale lor, de te rătăcești prin ele. Cât curtea asta, vere... — Te-au invitat pe-acolo? — Îhâm. — Te bați pe burtă cu ei? — Nu te fute grija pe tine, vere... Las’ c-am să-ți spun io altădată. După felul cum mustăcea, Îmi era limpede că se ferește de Andrei. Mă rog, fiecare cu aranjamentele și interesele lui În familia asta. Treaba lor. Mie unul mi-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
mai avut Încotro, d-aia m-a primit. Păi ce zicea el că n-are ce căuta la el hoții și țiganii, și până la urmă tot cu hoții și țiganii Își face treaba. Cât i-o mai prinde pe-aici, futu-l În gură de zdreanță ordinară și de neam de slugi care suge pula și fute-n cur pă nimica. Ce zici, vere? Mergi cu mine pe litoral după tata, s-o mai Înnădim vara asta cu nămol și floricele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
căuta la el hoții și țiganii, și până la urmă tot cu hoții și țiganii Își face treaba. Cât i-o mai prinde pe-aici, futu-l În gură de zdreanță ordinară și de neam de slugi care suge pula și fute-n cur pă nimica. Ce zici, vere? Mergi cu mine pe litoral după tata, s-o mai Înnădim vara asta cu nămol și floricele? Și-l luăm și pe părințelu’, să-l lăsăm p-ăsta-n pielea goală cu tuburile lui. Mă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
seamănă mai degrabă cu un hipopotam decât cu pisoiul ăsta. Da’ ce-ar fi fost de capu’ lu’ tac-su, i-am spus, să-i facă Motănica program ca motanului ăsta? N-are altă treabă decât să mănânce și să fută, asta ar fi fost soarta lui dacă ar fi rămas titular În bătătura Motănicăi, ar fi dus-o așa până la adânci bătrânețuri. Motănica abia de se molipsi de râsul nostru, n-o Încânta o asemenea perspectivă, știam bine că se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
ce Papillon În mizerie, te miri ce gramofon jegos posedat de coșmarul gloriei literare, da’ nu-i cine știe ce nici de capu’ ei de vulpe, cocoțat pe statura asta otova și lătăreață, aidoma cazematei Casei Scânteii. Vai de soarta cui o fute-o pe doamna Bruescu, scotocind până-l iau toate transpirațiile prin desișul ăsta de cărnuri, Însă probabil că alta mai de Doamne-ajută n-ar fi stat de vorbă cu mine cât ea. — Asta e, domnu’ Golea. Io mai mult de-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]