595 matches
-
căreia i s-a dăruit cu toată priceperea și pasiunea. În anul 1972 i s-a conferit titlul științific de doctor inginer. A avut o contribuție esențială în dotarea laboratorului de încercări cu primele dispozitive pentru încercarea betoanelor și mortarelor: ghilotina pentru spargerea cuburilor de beton și dispozitivul pentru încercarea epruvetelor de mortar. Și-a dedicat întrega viață muncii; stau mărturie cele peste 400 de lucrări elaborate, publicate în reviste de specialitate din țară și străinătate, precum și în volumele congreselor naționale
PERSONALITĂȚI UNIVERSITARE IEŞENE DIN BASARABIA by VLAD BEJAN IONEL MAFTEI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91488_a_93522]
-
asasinat (fapt care va duce la înzecirea vocațiilor teroriste). Execuția extrajudiciară nu suscită prea multe comentarii din partea acestui aboliționist convins, chiar de-ar fi ca racheta devastatoare lansată de la distanță din elicopter să provoace mari distrugeri colaterale (de menționat că ghilotina sau scaunul electric îi cruță, de regulă, pe vecinii de palier sau pe copiii condamnatului la moarte). Naționalistul care exaltă pământul și morții sacrului Eretz Israel îi detestă de altfel pe naționaliștii ațâțători de război, și toată lumea îi cunoaște pe
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
prima pagină a ziarelor londoneze, relatînd cele două demisii, Wilson și Beatty, emoția omului de pe stradă etc., etc. Iar Lloyd George, după ce l-a pus la punct, scurt, pe șeful Statului Major general, declară pe un ton tranșant ca o ghilotină că Marea Britanie nu va putea admite o participare a Germaniei pe picior de egalitate... ...Conform unor informații obținute mai apoi, autentice sau nu, un tren special stătea gata în gara de la Roma pentru a-l aduce în mare viteză la
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
o societate fără carte, fie pe suport de hârtie fie virtuală. A.B.Ei da, iată ce scria despre Dumneavoastră poetul Octavian Soviany în Revista "Luceafărul", nr.29 / 2000: În amplul poem "Umbra lui Dumnezeu" cu care se deschide volumul "Ghilotina sinelui" (Editura "Vinea", 2000), Paulina Popa dezvoltă o poetică a paradoxalului, pe parcursul căreia rostirea se interoghează în legătură cu propriul sau rost descoperindu-și încărcătură de întuneric și de lumina, de vreme ce este asociată luminii care orbește, orbirea traducând poate în acest context
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
ar fi făcut-o dacă liberalii erau de dreapta. Nici reforma agrară propusă și înscrisă în programul partidului încă din 1913, nici reforma votului universal nu aveau conotații de dreapta. Atunci intervine întrebarea afurisită „pe ce te bazezi?”. Mersul cu ghilotina în frunte, aidoma iacobinilor francezi, este riscant, în sensul că poți rămâne suspendat în turnul de fildeș, și nici acel 6% necesar pentru a intra în Parlament nu mai poate fi atins. S-ar putea că dihonia dintre liberali să
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
fapte și întâmplări din Vama și din Bucovina, ce se întâmplă acum cu deconspirarea, se numea „vătămare de onoare”. Unde funcționează un atelier de reparat onoarea ? Tot acolo unde se repară C.N.S.A.S.ul. Condamnând în dreapta și în stânga, mergând cu ghilotina deconspirării până unde nu trebuie, C.N.S.A.S.-ul a rămas, fără bază de masă, cum se zice în politică. Așa i s-a întâmplat lui Robespierre și iacobinilor în timpul marii revoluții franceze de la 1789-1794. Chiar așa! Cum să-ți dea
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
și executați acei oameni, făcând abstracție de funcția și activitatea lor în folosul națiunii române, a fost o crimă poate necunoscută în istoria țării noastre. Aceste fapte se petreceau prin evul mediu,cu funii care i legau pe victime, cu ghilotine, cu trasul pe roată, sau arsul pe rug. De unde o fi învățat justiția noastră, cu magistrați recunoscuți peste hotare, care nu au spus nimic, dar care reprezentau o instituție fanion în țara noastră, să comită astfel de crime. Nu s
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
din lemn rotund sau prismă, susținut de patru picioare, în care se decupa o deschidere lung de 80-90 cm, în care intra o lamă de lemn care, prinsă cu un cui la un capăt, acționa, prin forța brațelor, cu o ghilotină, strivind celuloza care cădea puzderie. La unele case exista o încăpere specială în care, de toamna târziu, până primăvara, se instala războiul de țesut; în altele - majoritatea - stativele erau instalate în camera de zi, bună pentru toate. Nici prelucrarea lânii
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
adesea) această interpretare juvenilă. Nimic nu este mai autentic trăit, într-un elogiu adus satului, decât această aducere-aminte a lui Blaga, cel care va spune mai târziu pe bună dreptate: Copilăria mea a fost rușinos de lungă; apoi, ca o ghilotină de adevăr esențial: Cred că nu s-a isprăvit nici astăzi 77. Așadar, în infinitul restrâns al copilăriei, totul este ca-n rai, iar privilegiul suprem al acestui rai (deopotrivă închis și deschis tuturor) este că stelele coboară de-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
cazuri, pentru a fi întrunite elementele constitutive ale infracțiunii, nu este obligatoriu ca făptuitorul să aibă calitatea de părinte al copilului victimă. PORUNCA A VI-A “Să nu ucizi!” (Ieș. 20, 13) Scurt și concis, aidoma căderii unei lame de ghilotină! În fapt, atât cât trebuie pentru a impune importanța unei porunci. “Atunci, luând Domnul Dumnezeu țărână din pământ, a făcut pe om și a suflat în fața lui suflare de viață și s-a făcut omul ființă vie.” (Facerea 2, 7
Decalogul şi Codul Penal Românesc by Răzvan Badac () [Corola-publishinghouse/Law/100965_a_102257]
-
de dandism al „autenticității”. Nu cred că putea fi și un conducător charismatic, așa cum au susținut unii. Profetul revoluționar este un tip de personalitate caracteristic pentru intelectualul care, dintr-o nevoie aproape patologică de Înregimentare, ajunge să motiveze metafizic folosirea ghilotinei, bâtei și mitralierei, autoiluzionându-se că participă la o metanoia colectivă și la o „schimbare la față” națională chiar și atunci când nu e decât anexa mistico-filozofică a unei gloate barbare și criminale și/sau a unui grup de acțiune cu ambiția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
rând privarea de libertate prin internarea în lagăre de muncă forțată sau întemnițări pe motive hilare. Cred că tonul l-a dat revoluția franceză de la 1789 care a schimbat monarhia cu republica, spălând-o apoi într-o baie de sânge. Ghilotina funcționa non-stop spre așa zisul bine al noii republici franceze. Dar dacă am cerceta nepărtinitori acest fenomen am descoperi poate cu o oarecare stupefacție că teroarea revoluționară este o etapă imperios necesară la schimbarea feței unei societăți date. Ceea ce este
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
ginere al împăratului, urmașul unui măcelar din halele Parisului devenit general nu ar fi ajuns niciodată regele Suediei iar urmașii săi domnesc și acum pe tronul acestei țări. Tribunalele revoluționare funcționau intr-o manieră expeditivă, trimițând mii de persoane la ghilotină în Paris și în alte orașe franceze. Scene incredibile au avut loc in bisericile franceze. O prostituată dezbrăcată, în chip de "Zeiță a Rațiunii", este adusă de revoluționari și întinsă pe altarul catedralei Notre Dame din Paris. Preoți sunt linșați
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
despre moartea în sine, nu despre supraviețuire”. Moartea mulțimilor gazate este sfârșitul. Nu există întoarcere, mântuire, speranță. Oroarea de moarte, percepută ca actul și momentul maximei brutalități, l-a urmărit din copilărie. Ne-o spune din prima frază a cărții: „Ghilotina - la modul mai general pedeapsa capitală și diferitele modalități de administrare a morții - avea să fie marea problemă a vieții mele.” Șocul a survenit la vârsta de cinci-șase ani, când mama lui l-a dus să vadă filmul Afacerea curierului
Filmele din carte by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/5951_a_7276]
-
Havana, București, 1974; Federico García Lorca, București, 1974; Precolumbia. Teritoriul miturilor astrale, București, 1975; Insulele Canare, București, 1981; Hombres en las orillas, Ciudad de México, 1983; Efectul oglinzii, București, 1983; Întoarcerea gladiatorului, București, 1986; Lumină toamnei, București, 1987; Reporter în piață ghilotinei, București, 1990; El estado del tiempo, Madrid, 1993; Descântec intru adormirea corupției, București, 1997. Traduceri: J. M. Castillo-Navarro, Moarte la licitație, pref. trad., București, 1963; Ernesto Sábato, Tunelul, pref. trad., București, 1965, Abaddón exterminatorul, pref. trad., București, 1986; Carmen Laforet
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288492_a_289821]
-
deveni văduvă: ea nu va cunoaște, totuși, în mai mică măsură, secretele celei cu care are relații sexuale” 496. Văduva visată difuzează - în cele mai multe tâlcuiri - negativul în care mentalul o încadrase (francezii, de pildă, numesc văduvă [veuve] instrumentele uciderii - spânzurătoarea, ghilotina, dând expresie „sensului castrator dat de limbajul popular sau argotic acestui cuvânt” - la veuve poignet „văduva lu’ Pumnu”, adică „mâna masturbatorului” 497). Văduvă de vei visa „înseamnă supărare” - zice o Carte de vise alcătuită (pretinde necunoscutul autor) „după cele mai
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
3); părinți (3); poruncă (3); povară (3); recompensă (3); restricție (3); sentință (3); ușoară (3); acțiune (2); amendă (2); chinuit (2); la colț (2); condamnare (2); constrîngere (2); copilărie (2); corectitudine (2); crunt (2); cruzime (2); deștept (2); dur (2); ghilotină (2); gravă (2); lacrimi (2); lecție (2); maximă (2); măsură (2); mică (2); năzbîtie (2); nedorită (2); nelegiuire (2); nenorocire (2); obrăznicie (2); osîndă (2); părinte (2); plată (2); prostie (2); răspundere (2); regret (2); rușine (2); sancționare (2); soartă
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
în timp între Mircea Eliade și autorul Nostalgiei, când sugerează construcția volumului și, într-o jumătate de frază, autorul însuși seceta culturală a fost atât de profundă, încât a afectat și sintaxa literară a spaimei, răpusă, alături de alte victime, de ghilotina nemiloasă a cenzurii. Or, nu este așa: o rapidă răsfoire a câtorva romane românești din perioada 1965-75 (pentru a nu merge mai departe...) indică faptul că tema a continuat să înflorească și în ceaușism, estompată fiind așa cum era de așteptat
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
scrie o Istorie a literaturii. Rândurile din E. Lovinescu ("Dl. Călinescu este un anxios, un susceptibil, stăpânit de mari ambițiuni, un spirit bănuitor, tenebros și extrem de combinativ, cu o lamentabilă instabilitate de caracter...") sunt calificate de curată delațiune. De o ghilotină are parte Perpessicius, tratat ca denigrator al Enigmei Otiliei, când îl refuzase, ca personaj verosimil, pe Stănică Rațiu. Inimiciția avea să-l coste scump pe eminescolog, peste ani, la mâna directorului Institutului. Aici, remarcabil final de pamflet: "Dimpotrivă, unii așa-
Călinescu for ever by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/17036_a_18361]
-
anul VIII, nr. 2176, din 14 mai 1931, p. 1. 25 In solitudine chordis, în "Cuvîntul", anul VIII, nr. 2275, din 21 august 1931. 26 Precum în deseori citatele: "da! dumnezeu vreau/ dumnezeu, dumnezeu/ dumnezeu senzație tare/ dumnezeu dinamită/ dumnezeu ghilotină/ dumnezeu fără hotare" sau "mă-mbăt mereu/ cu vin amețitor și greu/ mă-mbăt cu dumnezeu!// dumnezeu cîrciumar/ dumnezeu vin/ dumnezeu tovarăș la băut." 27 Triptic de cărți și de semne, în "Azi", anul I, nr. 3-4, mai-iunie 1932, p.
Cazul Paul Sterian - Ortodox și futurist by Victor Durnea () [Corola-journal/Journalistic/9429_a_10754]
-
de evenimente. îmi folosește doar ca aide-mémoir. îl port cu mine ca pe o povară". Și iar: ,Jurnalul, ce deșertăciune! Conviețuiesc cu el de patruzeci de ani, o căsătorie jalnică, uzată." De unde problema continuării. în timpul comunismului ,scriam cu disperare, sub ghilotină, purtam în mine (inconștient) seducția delincvenței, a fructului oprit, a riscului. Notațiile, astăzi, au devenit un fel de contabilitate puerilă, un gest futil, mi-e jenă să recitesc o însemnare din săptămânile trecute, realitatea e că nu mai am proiecte
Diaristul prin vârste by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/10999_a_12324]
-
te rog să-l pui degrabă într-un plic/ ca să mor eu și să mai moară unii./ să nu te plângi că nu-nțelegi ce-am zis/ ci caută-l mai bine între fuste,/ cârlionțat și vânăt și proscris/ sub ghilotina buzelor auguste.” (p. 33) Intitulat cum altfel decât Moby Dick, poemul e în fond o destul de transparentă șaradă licențioasă. Aici, la granița dintre concettoul viguros și indecență, Dinescu se simte cel mai în largul lui. Ca atitudine, mi se pare
Amintiri din poezie by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5792_a_7117]
-
foarte preocupat să-și deschidă venele...” Probabil că domnul de-alături e chiar poetul, care a trăit, prin intermediul privirii, o voluptate vecină cu nebunia și moartea. Nu e de mirare, deci, că, în închipuirea lui, lumina se transformă într-o ghilotină, aneantizînd obiectul adorației. E vorba aici, desigur, de o lumină neagră, luciferică, izvorîtă din dorința posesiunii. În aceasta lumină formele se metamorfozează, trecînd din planul existenței, în cel al nonexisteneței. Din negrul viu spre negrul mort, stăpînit de beznă pură
Negru pe negru și negru pe alb by Nichita Danilov () [Corola-journal/Journalistic/4299_a_5624]
-
coboare spre parter și pe treptele dintre etaje se auzeau tropăind cizmele altor securiști, deschise ușa și, așezîndu-se în genunchi, își puse capul pe marginea tunelului prin care cobora liftul care, ajuns la parter, îi reteză profesorului căpățîna, ca o ghilotină." Articolul lui Ion Papuc merită să fie citit de membrii comisiei însărcinate cu cercetarea crimelor comunismului.
Ochiul Magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/10566_a_11891]
-
și afabil e în carne și oase, pe atît de premeditat sobru îi e scrisul. Un soi de ecranare afectivă îi filtrează sentimentele pînă la a le face imperceptibile. Excepție fac cărțile de dialoguri cu Mircea Mihăieș, dar mai ales Ghilotina de scum, carte predominant autobiografică, unde afli un Tismăneanu confesiv, capabil de mărturisiri răscolitoare. Irepetabilul trecut, o antologie de articole și esuri publicate în presa din țară sau din America în ultimii douăzeci de ani, respectă regula ecranării afective. O
Patetismul și blândețea by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8004_a_9329]