633 matches
-
desfășoare. „În ultimii 50 de ani s-au luat o serie de decizii politice concrete care au adus lumea exact unde se găsește acum“, afirmă el. „Așadar, tot deciziile politice ar putea da peste cap Întregul proces de aplatizare“. După cum glăsuiește zicala, dacă vrei să trăiești ca un republican, votează ca un democrat - ai mare grijă de perdanți și de cei rămași În urmă. Singurul mod de a fi de partea aplatizării este să fii adeptul aplatizării miloase. ACTIVISMUL SOCIAL Un
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2108_a_3433]
-
trupului este purificatoare (căci așa cum focul curăță rugina de pe fier, așa boala curăță păcatul omului), și mai ales că nu este singur pe acest drum al suferinței, căci Hristos suferă cu fiecare, până la sfârșitul veacurilor, potrivit suferinței fiecărui om, precum glăsuiesc gurile sfinte ale Părinților Bisericii. Așa cum Fiul lui Dumnezeu se arăta grabnic ascultător al rugăciunilor sfinților mucenici și-i întărea în chinurile lor, îi încuraja, suferea în martirii Lui și devenea tăria lor, așa va face tuturor celor bolnavi care
Medicii și Biserica. Medicină și Spiritualitate în abordarea pacientului terminal by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/121_a_138]
-
i se adresează sunt în tonul bogatului limbaj liturgic, fără să cedeze la ispita unor inovații. Numai rareori eul liric se personalizează, precum în poezia În biserica veche, unde este retrăit momentul când, copil, „colo, la amvon, cu glas tremurător/ Glăsuiam sfielnic crezul la popor”, sau în Psalm, unde se dă glas năzuinței de a fi „profetic trubadur/ Ce-și macină ființa și-o aruncă-n jur/ Ca să-ncolțească-n inimi ca grâul din ogor”, năzuință ce poate fi privită și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288779_a_290108]
-
le este adresată scriere EMBED Equation.3 a se află deja în „intervalul” care precedă parusia. Dovada, semnele timpului. Autorul citează un pasaj din Cartea lui Daniel - în versiunea lui Theodotion, ușor modificată - referitor la înfrângerea celor trei regi: „Astfel glăsuiește profetul: «Zece împărății vor stăpâni pământul, apoi va veni unul mic, care va supune trei din acestea zece»” (4,4; cf. Dan. 7,24). Foarte probabil, autorul are în vedere politica lui Hadrian față de evrei, opusă celei puternic antiiudaice profesată
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
va întoarce din nou în trupul său”. Auzind acest glas, ei nu l‑au îngropat, ci au rămas lângă cortul său timp de trei zile. [...] La capătul celor trei zile, sufletul i s‑a întors în trup și el a glăsuit în mijlocul tuturor (9, 7‑13). Foarte probabil, Victorin cunoștea această tradiție care prezintă episodul învierii profetului și pe care a valorificat‑o în manieră proprie. Moartea prin lapidare era în perfectă consonanță, dat fiind că cei doi martori eshatologici din
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
și dăruind. „Viața mea încă nu este epică... Poezia m-a ținut pe verticală...”, instaurând în suflet o strictă ordine morală... „Coardele vibrează vocea sfântă...” (rmbra Paradisului), „îmi sună voci de clavecin” (Muzică), „robit mă sună cornul în departe...” (Erezie) - glăsuiește, ades, poetul... Dacă uneori, „trist mă țin prin salvele luminii / flux/reflux sorbindu-mă strein...” (Lauda crinilor), „inocentul trup / serafic trece-n umbră prin cetate...” (Altfel de toamnă), și atunci... „raza din condei și smirna aprinde / cearcănul lunii” (Iarbă), iar
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
din două vieți? / O mână de cuvinte...” (M. Eminescu) Doar pădurea „plânge”, așa, ca să ne reamintească cine suntem - cine rămânem... „un finit (făptură de lumină) într-acest infinit (mărginire a nemărginirilor), scăldându-ne într-o infinitate de visuri...”, cum măiestrit glăsuiește întru eternitate Constantin Noica. <noteist> 1. Gheorghe Andrei Neagu - Nunta neagră. Ed. Valman, 2010 2. Liviu Antonesei - Despre dragoste. Ed. Ars Longa, Iași, 2000, p. 134 3. Ion Barbu - Riga Cripto și lapona Enigel 4. John Keats - eyperion, Cântul al
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
avea repercursiuni catastrofice. și iată cum, ne-o demonstrează scriitorul Vlad Zografi, capodopere ale dramaturgiei universale pot deveni teme de dezbatere întru explorare și descoperire a enigmelor dinlăuntrul nostru, conștientizând, totuși, că „infinitul își cântă muzica în limitele finitului”, după cum glăsuiește Rabindranath Tagore. Concluzionând, Infinitul dinăuntru este o carte sobră, cu profunzimi de gândire, cu formulări logice subtil formulate, care-ar putea să devină (fără nicio exagerare) suport în programele educaționale de debate, inițiate în universități, cluburi, licee etc. Tudor Gheorghe
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
nu s-a putut vorbi de compatibilitate vibrațională. în cele mai multe cazuri, omul Ion D. Sîrbu a fost obligat (pentru stabilitate) să pună punct unor prietenii, în momentul în care a înflorit neîncrederea, armă cu tăLșuri contondente. A fost nevoit, precum glăsuiește N. Iorga, „Vă se ferească de prietenia dușmanului și de dușPănia prietenului” și aceasta, pentru că toată viața lui a fost un lucid, conștientizând că încornorata trădare este lângă el, cu el, permanent... și, ca să-și impună doza de calm, de
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
acum ironic, angulos, revărsând fulgurant vicleniile și visceralitățile cotidiene disgrațioase. în fond, era păcat să-l avem doar pe Radu Paraschivescu în postura de jurist al prezentului (gândind chiar și numai la perioada 2005-2011). Ceea ce mă apropie (subiectivismul din mine glăsuiește acum) de autorul acestui „jurnal” este simpatia nedisimulată arătată unor personalități pe care și eu le venerez. E vorba de trimiterile la Nicolae Manolescu („a rămas profesorul meu admirat de altădată...”), la Ana Blandiana - „zeița” (scena cu cireșele) poeziei românești
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
pe supraviețuire coûte que coûte și vaille que vaille, astfel erau cajvanienii p-atunci./.../ Treceau și Dunărea, în înot spre USA, dacă era cazul, după ce se antrenau, cu pneuri, pe eleșteul din fundul grădinii./.../ Găsești un căjvănar și în fundul mării, glăsuiau altădată invidioșii+ puturoșii din satele vecine. (Op. cit., 11, sublinierea îmi aparține). Observația lui Master X Soluția nu era tocmai originală (o găseau în cărțile de istorie) iar stratagema antrenării în zona de proximitate ne poate aduce aminte de soluția aleasă
[Corola-publishinghouse/Science/1502_a_2800]
-
neliniște, cînd citești unele cugetări indiene, pe cît de simple ba, s-ar crede, de-a dreptul simpliste în aparență, în fapt pe atît de pătrunzătoare și profunde. De pildă, chinuie cu ireversibilitatea ei "arbitrară" maxima: "Șoimul mănîncă porumbeii, așa glăsuiește această regulă statornică" (334, 1). Mai departe: "Din ierburi (fragede) e făcută funia, cu care e legat chiar elefantul" (337, 1), unde se pune în contrast gingășia și slăbiciunea firelor de iarbă alese anume de Soartă, cu o supremă ironie
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
un lucru limpede în toamna lui 1962, la sosirea în Onești. Cum se vede, nu au lipsit șansele. Dacă prima fusese Călinescu, a doua șansă era chiar locul ales, noul oraș „muncitoresc” ajuns celebru, „zâmbet cald pe harta țării”, cum glăsuia șlagărul. Deși prin industrializarea forțată se dislocase un sat vechi de cinci secole și se polua întreaga zonă, locuințele urbane și locurile de muncă rămâneau oferte hotărâtoare. Populația a crescut de la câteva mii la mai multe zeci de mii. Pe
Convorbiri fără adiţionale by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Science/692_a_986]
-
să ne întindem mâna pentru a rezista celor ce ne împing spre dezastru și pentru a menține pe cei ce ne pot salva”. Comuniștii, desigur, n-au stat cu mâinile-n sân așa că au împânzit țara cu un fluturaș ce glăsuia (demagogic) cam așa: „Măi flăcău, fiu de plugar/ De vrei stagiul militar/ După lege să-l scurtezi/ Cu SOARELE să votezi”. După cum se știe, chiar dacă a câștigat „soarele”, pentru mulți ani stagiul militar a fost același: trei ani la armata
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
12 până noaptea târziu). Interzicerea de a se alimenta și de a consuma orice fel de lichide i-a răpus pe cei mai debili. În fine, demonstrația a început cu o altă mare minciună: parada așa-numitelor gărzi patriotice. Comentariile glăsuiau despre cei care au eliberat țara. Adevărul era încă o dată alungat. Cei care treceau prin fața tribunei erau oameni tineri, cei mai mulți nenăscuți la 23 august 1944. Un mare calup uman, cu care s-a deschis demonstrația, ne-a înfățișat și ne-
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
este al nostru, sare și feciorul său Bogdan, lovindu-mă cu un scăunel de pescar. Lupta este care pe care, firul se rupe și peștele ăla mare rînjește spre noi cu niște dinți de rechin. Scoate capul din apă și glăsuiește: Hai veniți la tata, aici, să vedem care pe care... Eram tare amărît și ciudos pe familia Covalciuc. Am pierdut peștele vieții mele din cauza... Telefonul mă trezește, sar ca fript și aud: Sîntem la poartă. Ciudos încă, trezit pe jumătate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
lucrasem la Miorița, o altă dezamăgire a mea, v-am spus că viața mea e o succesiune de dezamăgiri. Sau poate sunt io prea pretențios. Și, chiar dacă acolo erau la mare preț reportajele ecumenice și cele despre țărani isteți care glăsuiau înțelept, reportajul meu îi puțise Luminiței, redactora-șefă, tocmai pentru că era prea viu. Luminița asta avea o anumită idee despre țăran, despre România profundă - și problema e că nu ne loveam în păreri, plus că și eu eram al naibii de căpos și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
fost, chiar dacă nu atât de uriași). Arborele de eucalipt putem spune că era extraordinar. Era atât de frumos încât vecinii trăgeau cu ochii la el cu mare respect și nu s-ar fi mirat dacă l-ar fi auzit chiar glăsuind. Devenise o emblemă a cartierului și lumea trecea prin fața casei cu marchiză doar pentru a-i simți, seara, aroma specială, cu miros de farmacie. Eucaliptul avea o poveste care circula oarecum clandestin. Domnișoara cu eucaliptul fusese logodită cu un ofițer
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
care marca 10 ani de la celebrul The Million Man March. Timp de 80 de minute, liderul controversatei The Nation of Islam, demagogul rasist Louis Farrakhan (cel căruia, în 1996, Gadhafi îi oferea o bursă de un miliard de dolari) a glăsuit adunării intens mediatizate. Alături de el, Al Sharpton. Cunoscut pentru accese de rasism, în 1987 acesta a încercat să vadă după gratii șase albi inocenți, printre care un procuror și câțiva ofițeri de poliție, acuzați într-o murdară înscenare de răpire
[Corola-publishinghouse/Administrative/1857_a_3182]
-
în zilele Festivalului, când bucureștenii, obișnuiți cu cenușiul apăsător în care viețuiau de câțiva ani, s-au trezit pe negândite într-un oraș plin de animație și, pe deasupra, cosmopolit. Tineri de pe toate continentele, albi, negri, galbeni, înveșmântați în costumații specifice, glăsuind în toate soiurile de idiomuri, cutreierau buimăcita noastră capitală, piețele, parcurile și stadioanele, unde cântau și dansau până noaptea târziu. La mai fiecare răspântie fuseseră înălțate estrade drapate în alb și albastru, culorile tinereții, pe ele producându-se echipe de
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
amore de care am pomenit la început, sufletul tău, Mihai, s-a dovedit a fi acele strune gingașe, alcătuite din fir prețios, săltând de bucurie, intrând «în rezonanță». și s-a ivit această carte. «Cinste cui te-a scris», cum glăsuiește poetul. Iar tu, cititorule, fie să nu cunoști nici o altă «iscusită zăbavă» decât aceea de a te cufunda în ea cu suflet cu tot, cu ce ai mai bun în tine. Căci e vorba de opera unui om mare, judecată
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
Bellow cunosc o coti tură totală. Fosta soție ro mâncă e direct ponegrită, direct calomniată într-un mod oribil de inelegant, iar marele prieten filozof devine brusc legionaroid și fas cis toid. O răfuială. Repet, așa „e“ băr bații - după cum glăsuiește o axiomă. Și cu Saul Bellow, și cu Iris Murdoch am făcut câte un interviu când au fost în România. Și pentru Iris Murdoch, și pentru Saul Bellow am scris câte-un lung articol de adio când s-au prăpădit
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
și Cultelor. La 18 mai, te și aflai la București, și cereai postul de institutor la clasele a I-a și a II-a de la Școala de băieți Nr.2 din Păcurari. Răspunsul n-a întârziat și avizul pentru reintegrare glăsuia: „... în tot timpul funcționării sale în trecut au dat probe de un bun și apt institutor... ” Încet-încet, lucrurile bune pentru viitorul matale încep să se adune. La 1 iulie 1875, Mihai Eminescu a fost numit revizor școlar pe Județele Iași
Un humuleștean la Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1273_a_1920]
-
de Ofițerul Stării Civile D.A.Greceanu, care a ajuns și ministru. Despre acest act vorbește și Mihail Sadoveanu în „Informații despre Ion Creangă”/1933/: Un profesor susține că Ion Creangă și-a dat ultima suflare nu în strada Goliei, cum glăsuiește actul de moarte oficial, ci în bojdeuca lui din strada Țicău no.4, unde locuia de multă vreme cu suferințele și amintirile lui. Deși un act oficial e un act oficial, domnia sa ne declară contra afirmației, opunând o cunoaștere personală
Un humuleștean la Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1273_a_1920]
-
tot ce lovește obiectul dragostei și al datoriei sale: Moldova. Scopul scuză mijloacele". Și eu m-am străduit să văd în Ștefan "omul" desigur, mare, excepțional, un erou, dar nu "sans peur et sans reproche"; și, dimpreună cu cronicarul, am glăsuit: "...Și Ștefan Vodă fost-au încă om cu păcate...". Ștefan cel Mare de toate a fost, numai "Sfânt" n-a fost. Sanctificarea lui Ștefan un act mai mult politic a fost o greșeală care i-a adus contestații și o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]