382 matches
-
lumea, în preferințele și gusturile pe care indivizii le au. Un habitus produce un stil de viață. De exemplu, el va influența modul de petrecere a timpul liber, stilul vestimentar, vizionarea filmelor, lectura ziarelor. Unii antropologi recurg la expresii precum "habitusul purtării hainelor" (A. Bălășescu, 2007/ 2008, 79) sau "habitusul hainelor" (J. Entwistle, 2006b, 51) tocmai pentru a sublinia modul în care habitusul predispune indivizii în alegerea unui anumit tip de haine: de exemplu, clasa de mijloc va valoriza calitatea, și
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
au. Un habitus produce un stil de viață. De exemplu, el va influența modul de petrecere a timpul liber, stilul vestimentar, vizionarea filmelor, lectura ziarelor. Unii antropologi recurg la expresii precum "habitusul purtării hainelor" (A. Bălășescu, 2007/ 2008, 79) sau "habitusul hainelor" (J. Entwistle, 2006b, 51) tocmai pentru a sublinia modul în care habitusul predispune indivizii în alegerea unui anumit tip de haine: de exemplu, clasa de mijloc va valoriza calitatea, și nu cantitatea (ibidem). Clasele sociale se disting atât prin
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
modul de petrecere a timpul liber, stilul vestimentar, vizionarea filmelor, lectura ziarelor. Unii antropologi recurg la expresii precum "habitusul purtării hainelor" (A. Bălășescu, 2007/ 2008, 79) sau "habitusul hainelor" (J. Entwistle, 2006b, 51) tocmai pentru a sublinia modul în care habitusul predispune indivizii în alegerea unui anumit tip de haine: de exemplu, clasa de mijloc va valoriza calitatea, și nu cantitatea (ibidem). Clasele sociale se disting atât prin tipul, cât și prin cantitatea de capital pe care îl dețin. Grupurilor care
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
scăzut în capitalul economic (cum ar fi profesorii) au stiluri de viață diferite față de cei cu un capital economic ridicat, dar scăzut cultural (cum ar fi indivizii care administrează afaceri mici). Este clar că fiecare clasă sau fracțiune dezvoltă propriul habitus (M. Halarambos, M. Holborn și R. Heald, 1980/2008, 67). Traducerea în limba engleză a cercetării lui Pierre Bourdieu a suscitat numeroase polemici și interpretări, dintre care cele mai virulente au invocat faptul că lucrarea La Distinction: Critique sociale du
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
de trai al populației, prezentarea artei în programele media, migrația, mobilitatea socială, acestea fiind răspunzătoare de mediatizarea gustului elitelor sociale către segmentele mai de jos ale populației (ibidem). Alte cercetări au valorificat din modelul explicativ al gusturilor sociale fie definiția habitusului, fie ideea analizei câmpului de producție culturală. Astfel, o cercetare etnografică recentă (R.A.B. May și K.S. Chaplin, 2008, 57) privind regulile care intră în componența codului vestimentar de acces în cadrul unor puburi din orașul american Athens a pus în evidență
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
analizei câmpului de producție culturală. Astfel, o cercetare etnografică recentă (R.A.B. May și K.S. Chaplin, 2008, 57) privind regulile care intră în componența codului vestimentar de acces în cadrul unor puburi din orașul american Athens a pus în evidență relația dintre habitusul afro-americanilor și codul vestimentar. A fost confirmată ipoteza potrivit căreia ascensiunea în ierarhia socială corespunde schimbării habitusului: populația de culoare, dar cu un capital economic scăzut, nu împărtășește aceleași gusturi vestimentare cu cei care au urcat în ierarhia socială. Astfel
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
privind regulile care intră în componența codului vestimentar de acces în cadrul unor puburi din orașul american Athens a pus în evidență relația dintre habitusul afro-americanilor și codul vestimentar. A fost confirmată ipoteza potrivit căreia ascensiunea în ierarhia socială corespunde schimbării habitusului: populația de culoare, dar cu un capital economic scăzut, nu împărtășește aceleași gusturi vestimentare cu cei care au urcat în ierarhia socială. Astfel, studiul confirmă ipoteza lui Pierre Bourdieu privind gusturile indivizilor ca exponente ale clasei sociale. Analiza câmpului de
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
producție, adică industria modei (P. Bourdieu, 1979/ 1984, 232), "un exemplu perfect al întâlnirii dintre istoria câmpului de producție, care are legi proprii de schimbare, și istoria spațiului social în ansamblu său, care determină gusturile sociale" (ibidem). Clarificarea relației dintre habitus, capital cultural și câmp de producție înseamnă revenirea la textul lucrării Les règles de l'art, citatul următor fiind ilustrativ în acest sens: [...] de la simplu obiect fabricat, unealtă sau veșmânt, până la opera de artă consacrată travaliul de fabricare materială nu
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
socială. În sociologia modei, din păcate, contribuțiile lui Norbert Elias (1939) și Alfred L. Kroeber (1919) au trecut aproape neobservate. O asemenea opțiune metodologică care exclude consemnarea acestor autori își asumă omiterea unor direcții fundamentale în analiza modei: conceptul de habitus, propus de Norbet Elias și, popularizat ulterior de Pierre Bourdieu, precum și ignorarea unui aspect esențial în istoria studiilor modei, anume faptul că antropologul Alfred L. Kroeber este inițiatorul studiului cantitativ al modei vestimentare. Cercetările lui Alfred L. Kroeber au determinat
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
Sociologia culturii, Matthieu Béra, Yvon Lamy • Sociologia religiilor, Jean-Paul Willaime • Sociologia Parisului, Michel Pinçon, Monique Pinçon-Charlot • Statistică aplicată în științele sociale, Claudiu Coman • Valorile românilor (1993-2005), Bogdan Voicu, Mălina Voicu (coord.) În pregătire: Sociologia politică a elitelor, William Genieys 1 Habitus este de fapt cuvântul utilizat de Norbet Elias în limba germană, în prima ediție a cărții, traducerea în engleză dând sensul de personality make-up; conceptul de habitus va fi mai târziu popularizat de Pierre Bourdieu, care a fost un mare
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
Voicu, Mălina Voicu (coord.) În pregătire: Sociologia politică a elitelor, William Genieys 1 Habitus este de fapt cuvântul utilizat de Norbet Elias în limba germană, în prima ediție a cărții, traducerea în engleză dând sensul de personality make-up; conceptul de habitus va fi mai târziu popularizat de Pierre Bourdieu, care a fost un mare admirator al operei lui Norbert Elias (cf. R. Kilminster și S. Mennell, 2002/2003, 192). 2 Chestionarul conceput de Pierre Bourdieu pentru determinarea gustului estetic al claselor
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
structuralismului ambiant, Pierre Bourdieu (profesor la Coll�ge de France) caut? s? dea seama de procesele prin care structurile sociale s�nt, �n acela?i timp, reproduse prin conduitele individuale ?i produc?toarele acestor conduite. �n aceast? perspectiv?, conceptul de �habitus� devine central: el desemneaz? un sistem stabil de dispozi?îi de a percepe ?i de a ac?iona inculcate indivizilor prin socializare ?i generatoare, dup? situa?iile �nt�lnite, a unei infinit??i de practici sociale a c?ror spontaneitate
by Charles-Henry CUIN, François GRESLE [Corola-publishinghouse/Science/971_a_2479]
-
prin dob�ndirea sau p?strarea instrumentelor de domină?ie care s�nt diferitele �capitaluri� (economic, dar ?i cultural, social ?i simbolic), agen?îi adopt? �strategii� (care nu s�nt cu necesitate con?tiente ?i ra?ionale) cerute de actualizarea habitusului lor �n situa?îi particulare. Studiul atitudinilor ?i al practicilor culturale (1979; Bourdieu ?.a. 1965, 1966) este privilegiat din cauza strategiilor adoptate pentru st?p�nirea capitalului simbolic care confer? tuturor celorlalte capitaluri eficacitate social?. Revista Actes de la recherche en sciences
by Charles-Henry CUIN, François GRESLE [Corola-publishinghouse/Science/971_a_2479]
-
trece de la un domeniu la altul, de la hipnoza unui individ la hipnoza în masă. Omul ni se va înfățișa ca un automat psihic ce acționează sub un impuls exterior. El îndeplinește ușor ceea ce i se ordonă să facă, reproduce un habitus închis în memoria sa, fără a fi conștient de aceasta. În clinicile lor, psihiatrii par a imita automatele fabricate de Vaucanson în atelierele sale. Ei fascinează la fel de mult ca cele din urmă, izbutind să atragă și pe psihologii Le Bon
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
săracă astfel încât în mare parte a cazurilor sunt cultivate populații locale; aceasta pentru că îmbunătățirea genetică a plantei a fost întreprinsă de puțin timp. Principalul obiectiv al amelioratorilor este acela de a crea soiuri rezistente la boli, frig, de modificare a habitusului plantei de la tipul normal de plantă semiaplecat spre un tip înalt, erect cu înflorirea concentrată și cu primele păstăi bine distanțate de pământ, astfel încât să fie posibilă recoltarea mecanizată. II.1.4. COMPOZIȚIA CHIMICĂ A SEMINȚELOR Leguminoasele pentru boabe (mazărea
NĂUTUL by OVIDIU UNGUREANU, MIHAIL AXINTE, GINA UNGUREANU, ELENA UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/91866_a_92807]
-
naturelle, P. Lang, Berne. BOREL M.-J. & WULSER-PEQUEGNAT C. 1983: "Raisonner sur l'espace", în Degrés, nr. 35-36, Bruxelles. BOTHORAL N., DUGAST F., THORAVEL J. 1976: Les Nouveaux Romanciers, Paris, Bordas. BOURDIEU P. 1971: "Champ du pouvoir, champ intellectuel et habitus de classe", în Scolies, nr. 1. BREMOND C. 1966: "La logique des possibles narratifs", în Communications, nr. 8, Paris, Le Seuil. Logique du récit, Paris, Le Seuil, 1973. BRETON A. 1924: Le Manifeste du surréalisme, Paris, Idées-Gallimard. BUISINE A. 1974
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
acest aspect, de forța socială care deține puterea în stat. Odată "selecția valorică" făcută, intră în joc funcția ideologică a școlii aceea de a cultiva atitudinea de adeziune la realitatea socială existentă sau, cu un alt termen, de a forma habitusul final. Pentru J.-C. Passeron, habitusul final este "inculcarea în indivizi a unui ansamblu organizat de scheme de percepere, de gîndire și acțiune care, chiar cînd cunoștințele transmise s-au șters, continuă să se facă simțite efectele sale în comportament
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
deține puterea în stat. Odată "selecția valorică" făcută, intră în joc funcția ideologică a școlii aceea de a cultiva atitudinea de adeziune la realitatea socială existentă sau, cu un alt termen, de a forma habitusul final. Pentru J.-C. Passeron, habitusul final este "inculcarea în indivizi a unui ansamblu organizat de scheme de percepere, de gîndire și acțiune care, chiar cînd cunoștințele transmise s-au șters, continuă să se facă simțite efectele sale în comportament, sub forma unei dispoziții generale, durabile
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
ansamblu organizat de scheme de percepere, de gîndire și acțiune care, chiar cînd cunoștințele transmise s-au șters, continuă să se facă simțite efectele sale în comportament, sub forma unei dispoziții generale, durabile și transpozabile" (4, apud 5, p. 128). Habitusul, odată format, va perpetua în diferite practici principii ale arbitrariului cultural interiorizat, reproducînd arbitrariul cultural dominant. Din perspectiva acestei analize, educația ca instrument al continuității istorice reproduce arbitrariul cultural dominant prin mecanismele formării habitusului. Realizînd reproducția culturală, acțiunea pedagogică perpetuează
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
transpozabile" (4, apud 5, p. 128). Habitusul, odată format, va perpetua în diferite practici principii ale arbitrariului cultural interiorizat, reproducînd arbitrariul cultural dominant. Din perspectiva acestei analize, educația ca instrument al continuității istorice reproduce arbitrariul cultural dominant prin mecanismele formării habitusului. Realizînd reproducția culturală, acțiunea pedagogică perpetuează, astfel, raporturile de clasă. Un rol important în îndeplinirea funcțiilor școlii îl are autonomia relativă a subsistemului educațional. Acesta, concomitent cu conservarea și transmiterea culturii moștenite, are tendința de a se supune regulilor sale
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
Tipurile ideale conțin premise de verificare teoretică. Realitatea socio-educațională este înglobată într-un grup de concepte generale, pentru ca apoi să se efectueze o analiză teoretică a relațiilor dintre aceste concepte; raportarea la practica educațională se face numai indirect. Astfel, conceptele habitus (Bourdieu), corespondență (Bowles, Gintis), cod (Bernstein), deși au o funcție explicativă fundamentală în teoriile respective, nu ne sînt prezentate în procesualitatea lor. Încercarea de operaționalizare a conceptelor relevă insuficiența elaborării lor teoretice. 4. Subsistemele școlare sînt prezentate ca fiind determinate
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
schimbate, în cadrul a una sau două cărți, uzanțele stabilite de generații (Weber, 1996). Pierre Bourdieu arată că eficacitatea acestui proces este de a "naturaliza" dimensiunile cele mai excepționale ale "socialului", înscriindu-le în cotidian și încorporându-le (sub formă de habitus, de hexis corporal sau de etos de clasă). • Rutinizare și raționalizare Charisma religioasă se secularizează adoptând reguli formale și combinându-se cu alte "tipuri" de dominare. Capătă alte forme, ca, de exemplu, contractul juridic "de la caz la caz". Se implică
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
pură" sau "artă pentru artă"), este produsul unei învățări. Această privire "pură" a amatorului își găsește analogia la artist. În acest sens, nu putem separa sociologia "ochiului" și a privirii de cea a producătorilor de pictură, toți uniți de înclinații (habitus) comune. În studiul condițiilor sociale de producere a acestei priviri formal "pure" și în detașarea de orice preocupare materială, teoria câmpului a găsit numeroase prelungiri (1979). Acestor înclinații estetice "pure" li se opune "cultura populară", a cărei caracteristică este, invers
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
efectuate sub formă de interacțiuni) între artist și ceilalți artiști și, dincolo de acesta, ansamblul agenților angajați în producerea operei sau, cel puțin, a valorii sociale a operei (critici, directori de galerie, mecena etc.) [...]. Ceea ce numim creație este întâlnirea dintre un habitus socialmente constituit și o anumită poziție deja instituită sau posibilă în diviziunea muncii de producție culturală. Astfel, subiectul operei de artă nu este un artist singular, nici un grup social, ci câmpul de producție artistică în ansamblu." Pierre Bourdieu, 1984, pp.
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
adaptare automată, nu căutată cinic" (1984, p. 213) a produselor culturale la diferitele categorii de consumatori. El evocă "o corespondență care se stabilește obiectiv între producătorul cultural și publicul său" (ibidem, p. 215). Principalul reproș adus acestei teorii privește stabilitatea habitusului. Or, indivizii evoluează în viață în planul gusturilor și al practicilor. Nu putem să explicăm cauzal comportamentele limitându-ne la o inculcare primară sau la o socializare fixată pentru totdeauna (Lahire, 1999). Toți acești sociologi preferă să insiste mai degrabă
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]