637 matches
-
la tablouri. Se îmbracă în ținută de seară, ia masa în sufragerie, este servită ca o doamnă din înalta societate de un majordom, era să cad pe spate când am auzit, apoi se retrage în bibliotecă, demnă, bea coniac cu ibricul și se zgâiește la pereți până o dor ochii și adoarme n fotoliu. O scutim de oboseală. Deci avem un majordom. Are o sută cincizeci de ani, pe jumătate surd, pe jumătate orb, dacă era și șchiop chiar că îmi
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
atenueze. Ce grozav să ai libertatea inconștientă de a face orice, indiferent de urmări! Să te iei la trântă cu orice provocare și să biruiești! Nu vreau să dorm! Fă-mi o cafea! Eduard se duse în bucătărie și puse ibricul pe foc. Când se întoarse cu ceștile aburinde, o găsi pe Anda adormită. O înveli cu grijă, iar el se așeză pe un scaun, privind-o gânditor cum doar me. O contempla, examinând-o necruțător, ca pe un obiect. Era
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
mutarea. Acum nu mai regreta deloc că acceptase ideea lui Ion. își turnă cafea în ceașca ei preferată, de porțelan albastru. Cafeaua se dovedi însă a fi neașteptat de fierbinte și doamna Ionescu scăpă ceașca din mână, iar apoi și ibricul. Privi cu un zâmbet înghețat pe chip cioburile răspândite pe gresia portocalie, dârele de lichid maroniu care se strecurau prin tre plăcile de gresie, ca niște râme dizgrațioase care se tot lungeau, subțiindu-se, pentru a pătrunde în toate cotloanele
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
aruncă privirea pe fereastră. Era înnorat, cerul că zuse mult din înalturi și atârna posac sub greutatea păturii groase de nori. Se îndreptă indispusă spre bucătărie. De data asta, cafeaua făcută de domnul Ionescu se răcise de-a binelea în ibric. Clara aprinse un chibrit care sfârâi sec și se stinse de îndată, înainte ca ea să apuce să aprindă ochiul la aragaz. îl aruncă supărată în scrumieră și aprinse un alt chibrit, care se stinse și el numaidecât, parcă făcându
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
nu arăți prea bine! Palidă ca moartea! Clara îl susținu să se ridice, fără să-i răspundă, și îl împinse ușor înspre baie, dându-i în mână punga cu pijamaua nouă. In tră în bucătărie și aprinse aragazul, să pună ibricul cu cafea. O pijama verde cu elefanți roz? Nu, parcă era o pijama roz, cu elefanți verzi și cu dantele la mâneci și în jurul gâtului... Privi îndelung bățul de chibrit cu care aprinsese ochiul aragazului. îi urmări flacăra mică și
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
-l Înapoi spre zidul debarcaderului. Pe când clopotele băteau ora cinci, o femeie din una dintre casele Înălțate deasupra canalului cu fața spre campo deschise cu putere obloanele verde-Închis de la bucătărie și se Întoarse pentru a face mai mică flacăra sub ibric. Fără să fie trează pe deplin, puse câteva lingurițe de zahăr Într-o ceașcă mică, opri aragazul cu o mișcare exersată din Încheietura mâinii și turnă un șuvoi gros de cafea În ceașcă. Apucând-o gingaș cu ambele palme, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
Manifesto, care credea că sunt cele pe care voia să le citească Paola În ziua aceea. Din nou acasă, treptele părură să nici nu existe când urcă la apartament. O găsi pe Paola În bucătărie, cu cafeaua umflându-se În ibric. Din capătul holului, Îl auzi pe Raffaele cum striga la Chiara prin ușa de la baie: — Hai, grăbește-te. Ai stat acolo toată dimineața. A, poliția apei reintrase În serviciu. Puse pachetul pe masă și desfăcu hârtia albă. Mormanul de foietaje
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
în bucătărie. Abia atunci am observa termosul lui tanti Cateluța. Termosul ăla în care-mi mai lăsa dumneaei cafea. L-am deschis, dar înăuntru nu era decât apă. Nu știu ce mi-a venit, dar apa aia mi-am pus-o în ibric și cu ea mi-am preparat o cafeluță. N-am niciun talent în sensul ăsta. Întotdeauna îmi iese mai degrabă o spălătură de vase, decât o licoare tare și aromată. De data asta, nu știu cum s-a făcut, probabil eram foarte
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
mi-am făcut datoria, se decise el și începu să înfulece din mâncare. Porfiri nici nu ceru să-i fie adus vinul. Luna dinaintea Cărciunului este o perioadă de post după calendarul ortodox. Dar consimți să-i fie adus un ibric de cafea neagră. și deși abia de se atinse de mâncare, Porfiri îl atenționă pe Zakhar când acesta voise să îi ia cafeaua. Acesta a fost tot dialogul pe care l-a avut toată seara cu ființa cu care își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
Băsănău nu mai are decât un pas ca să legifereze și siktir-ul. Cine a fost Mafalda A m citit cândva, demult, demult, pe timpul când lui Pleșu nu-i crescuse blană pe față, Liicenu nici nu se vedea, piticul se bălăcea în ibricul său, iar Băsănău de abia semna prima dată un angajament la Cooperativa Socialistă „Ochiul și timpanul”, spuneam că am citit, o carte extrem de interesantă. Cartea era scrisă de un filosof rus, tovarăș de trudă cu Lenin, dar care a rămas
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
turnă ceaiul pentru mine și Nico În niște căni mari, una verde pe care scria Hagi și alta roșie cu o mască de teatru sub care scria Festivalul de Teatru Studențesc de la Slobozia, urmând ca ea să bea direct din ibric. — Și În rest, l-am Întrebat eu pe Nico, ce mai promovezi, În afară de tinere talente ? — Am proiecte de toate felurile, se lăudă Nico. În mare, ajut artiștii să-și definească ideile, să le integreze Într-un concept cultural, organizez workshopuri
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
pentru că stăteau cu spatele la mine. Femeia luă niște cârpe cu care apucă de margini și ridică cu greutate un lighean verde de pe sobă, plin cu apă din care ieșea abur, și Îl așeză cu grijă pe un scaun. luă apoi un ibric roșu cu care Îi turnă bătrânului, care aștepta așezat pe pat, cu capul aplecat peste alt lighean, albastru, jegos, cu smalțul sărit din loc În loc, apă să se spele pe cap. Se spălĂ cu greutate pe părul lung, alb, Împroșcând
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
pe pat alături de mine, privind În gol. Sora mea deschise ușa la bucătĂrie și ieși afară În grădină cu ligheanul În mâini să arunce apa, apoi Începu să-l frece cu detergent și Îl clăti cu restul de apă din ibric. — Ai vinit și tu... spuse tata fărĂ să se uite la mine. Vezi că este pită caldă, o fost adus-o lelea melintia adineaori. ia-ți cu slană și șieapă roșie, dacă vrei. m-am așezat la masă și am
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
Doar e mort ! — Nici măcar În mormânt n-am hodină, oftă tata așezându-se pe marginea patului și Împreunându-și mâinile pe genunchi, cum făcea adesea când se gândea la ceva. Vrei și tu un nes ? mă Întrebă sora mea băgând ibricul roșu În găleată și așezându-l pe foc. Adina Dabija 204 Am făcut semn din cap că da și m-am așezat la masă, Încercând să mă liniștesc. Acum, că spusesem ce aveam de spus, mă simțeam dintr-odată eliberată
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
pe sora lui de nouă ani, Otsumi, dar nici unul, desigur, nu era destul de mare pentru a munci serios. Soțul ei, rănit În luptă, nu era capabil de nimic, afară doar să șadă lângă vatră și să privească În gol, sub ibricul de ceai agățat deasupra, chiar și vara, când nu ardea focul. „Toate astea... M-aș simți mai bine dacă ar arde,“ reflectă ea. Lângă un perete al magaziei, stătea rezemată o suliță cu coadă neagră de stejar, deasupra căreia era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
grădină, nu-i așa? Iar bobocii de crizanteme sunt Încă tari. Mataemon privea În mica zonă Îngrădită, de pe veranda sa deschisă. Nene, ocupată În fața vetrei, cu polonicul de ceai În mână, nu răspunse. Apa clocotită pe care o lua din ibric cădea În vasul cu ceai ca dintr-un izvor, risipind vesel sentimentul de singurătate din cameră. Fata zâmbi și Întoarse privirea. — Nu, două sau trei din crizantemele de afară sunt deja destul de parfumate. — Serios? Au și Înflorit? N-am observat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
o briză slabă venea dinspre evantaiul din mâna lui Hanbei. Pusese mai-nainte trei cărbuni Într-un mic arzător de jăratic și, lăsând jos cleștele, făcu vânt pe deasupra doar atâta cât să aprindă focul, fără a stârni cenușa. Apa din ibric dădu În clocot. Între timp, luă șervetul folosit pentru ceremonia ceaiului și șterse micile vase de ceai pentru musafir și gazdă. Părea să știe temperatura apei după zgomotul fierberii. Omul era grațios și, aparent, fără cusur, dar foarte calculat. Hideyoshi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
și să pierim de-o moarte glorioasă? Întrebă el calm. Deși cunoscuse mizeria și greutățile Încă din tinerețe, omul acela se maturizase și nu făcea caz de fleacuri. Acum, ajunși În acea situație, Castelul Hamamatsu clocotea de furie ca un ibric pe foc, dar, În vreme ce Ieyasu stătea acolo și susținea, mai mult decât oricare altul, o confruntare violentă, tonul glasului său nu se schimbă aproape deloc. Din acest motiv, printre vasalii săi erau unii care nu priveau cu ochi buni discrepanța
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
nu putea fi clintit din loc nicicum. Poți sta aici cât dorești, dar nu-ți va folosi la nimic. — Nu neapărat. În aceea ce am spus adineaori nu există ocolișuri. Ce vei face aici? Ascult sunetul apei care fierbe În ibric. — În ibric? râse Mikawa. Și spuneai că nu știi nimic despre Calea Ceaiului! Nu, despre ceai habar n-am, dar e un sunet plăcut, Într-un fel. Poate din cauză că, În timpul acestei lungi campanii n-am mai auzit nimic altceva decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
fi clintit din loc nicicum. Poți sta aici cât dorești, dar nu-ți va folosi la nimic. — Nu neapărat. În aceea ce am spus adineaori nu există ocolișuri. Ce vei face aici? Ascult sunetul apei care fierbe În ibric. — În ibric? râse Mikawa. Și spuneai că nu știi nimic despre Calea Ceaiului! Nu, despre ceai habar n-am, dar e un sunet plăcut, Într-un fel. Poate din cauză că, În timpul acestei lungi campanii n-am mai auzit nimic altceva decât strigăte războinice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
va schimba cu nimic lucrurile. Cu siguranță, nu te voi ajuta să te Întâlnești cu Seniorul Nagamasa sau măcar să te apropii de fort cu un pas, replică Mikawa, În timp ce se ridica să plece. Hideyoshi nu răspunse altfel decât cu cuvintele: — Ibricul acesta scoate, Într-adevăr, un sunet foarte frumos. Se trase puțin mai aproape de vatră și, pierdut În admirație, privi pătruns ibricul de fier. Ceea ce-i atrase dintr-o dată atenția fu modelul Încrustat pe suprafața metalului vechi. Era greu de spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
de fort cu un pas, replică Mikawa, În timp ce se ridica să plece. Hideyoshi nu răspunse altfel decât cu cuvintele: — Ibricul acesta scoate, Într-adevăr, un sunet foarte frumos. Se trase puțin mai aproape de vatră și, pierdut În admirație, privi pătruns ibricul de fier. Ceea ce-i atrase dintr-o dată atenția fu modelul Încrustat pe suprafața metalului vechi. Era greu de spus dacă reprezenta un om sau o maimuță, dar, mica ființă, cu brațele și picioarele rezemate pe ramurile unui copac, stătea insolentă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
ce mutră de maimuțoi are! — Da! Chiar așa arată. — Mă-ntreb de unde a venit. — Trebuie că-i un mesager de la Zeul Maimuță. Hideyoshi Întoarse capul și-i zări pe copiii ascunși după gard. În timp ce el fusese absorbit de desenul de pe ibric, cei doi copii Îl observaseră În secret. Hideyoshi Începu, dintr-odată, să jubileze. Nu se Îndoia că erau doi dintre cei patru copii ai lui Nagamasa - băiatul, Manju, și sora lui mai mare, Chacha. Le răspunse cu un surâs. — Uite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
frumusețea peisajului răsuna de vaietele stafiilor. Mitsuhide stătea ascultând sunetul ploilor de vară timpurie și amintindu-și. Între timp, Mitsuharu se afla Într-o ceainărie mică, privind focul din vatră și ascultând sunetul vesel al apei care fierbea Într-un ibric de ceai făcut de meșterul turnător, Yojiro. În acel moment, era cufundat complet În arta ceaiului. De pe vremea adolescenței, Mitsuharu și Mitsuhide fuseseră crescuți ca doi frați, Împărtășind suferințele câmpului de luptă și fericirea vieții de-acasă. Și, În loc de a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
În apartamente separate ale castelului, fiecare preluând stilul de viață pe care i-l dicta propria-i inimă. „Ei, cred că de-acum s-o fi schimbat de haine,“ spuse, În sinea lui, Mitsuharu. Se ridică de la locul său din fața ibricului. Traversând veranda udă, parcurse coridorul până În apartamentul repartizat vărului său. Îi auzea pe vasalii apropiați ai lui Mitsuhide În altă cameră, dar Mitsuhide era singur, stând așezat țeapăn, cu privirea spre lac. — Aș dori să-ți ofer un ceai, spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]