1,188 matches
-
ea devine și un rezervor de idei, concepte, modele privind dezvoltarea, evoluția socială, viața politică, relațiile internaționale, globalizarea. Termenul de "Americă în miniatură" reflectă în primul rând succesele economice ale țării, dar și faptul că, într-un mod subtil, aproape imperceptibil, China a început să modeleze fiecare aspect al vieții globale. Exercitând această influență cu siguranța pe care o conferă forța economică, această țară a depășit statutul unei puteri tradiționale, de care Statele Unite și ceilalți jucători importanți pot sau nu să
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
tricolor. Îmi pare rău că am clădit o cultură politică care recompensează extremele, o cultură în care credința dogmatică este văzută ca o virtute, lipsa de prejudecăți, ca o slăbiciune, și în care sarcasmul și atacurile calomnioase de multe ori imperceptibile sunt considerate discuții inteligente. Nu ne-am săturat de toate acestea? Avem nevoie de o doză de unitate. Poate că ar trebui să începem prin a ne aminti de previziunea lui John Winthrop că "toate privirile vor fi ațintite asupra
by Madeleine Albright [Corola-publishinghouse/Science/1028_a_2536]
-
învecinează în cele din urmă cu moartea și antropologia ei. Relația cu exclusul, fie el condamnat să moară pe un rug, bolnav fizic sau mintal, prizonier, expulzat, pus la index, în căutare de azil sau fără acte, lasă să apară, imperceptibil dar sigur și fără umbră de îndoială, toată greutatea ideologiilor, credințelor și stereotipiilor, precum și fondul cultural comun al unei societăți care, însușindu-și, refulînd sau respingînd ciclul fatal al excluderii și cauzelor ei posibile, enunță ceea ce ordinea și dreptatea lumii
by Jean-Marie Seca [Corola-publishinghouse/Science/1041_a_2549]
-
cruzice sau anacruzice. Toate acestea impun momente de dilatare al tempoului. În unele lucrări, asemenea momente sunt echilibrate, cu momente „pasagere” (scurte punți de legătură, figurații pe o aceeași treaptă armonică, fără a aduce noutăți), în care tempoul se comprimă imperceptibil, permițând o echilibrare a dilatărilor ivite în momente-cheie, păstrând astfel în mare o unitate de tempo. 1.3.7. Fidelitatea Respectul față de opera compozitorului - fidelitatea - constituie un reper primordial și în interpretarea de duo. Aceasta constă în executarea cu precizie
Repere structurale în activitatea duo-ului pianistic by Pânzariu Marin () [Corola-publishinghouse/Science/91608_a_93176]
-
am reușit totuși să mă fac Înțeles prin semne. Picioarele Îmi erau extrem de reci și, pe lângă durerile interne amintite mai sus, simțeam și efectele vezicatorului, cu toate că pielea mi se bășicase foarte puțin. Mi-am examinat pulsul, iar cum acesta era imperceptibil, m-am gândit că, de bună seamă, zilele Îmi erau numărate. Servitorul mi-a zis că eliminasem sânge În timpul leșinului; i-am poruncit să-l cheme pe scribul locuinței (mirza) În care mă aflam, pentru a-mi face testamentul 106
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
asupra propriului corp pot găsi explicația directă În Eliade, care, din diferite motive, explică tocmai acest proces: „Dorind să explice de ce sa-yama asupra formei corpului Îl poate face invizibil pe cel care o practică, Patañjali spune că sa-yama face corpul imperceptibil celorlalți oameni și, nemaiexistând un contact direct al ochilor cu lumina, corpul dispare (YS III.20). Aceasta e explicația pe care o dă Patañjali disparițiilor și aparițiilor yoghinilor” (1962), și totodată explicația teoretică pe care Eliade o oferă dispariției și
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
pe baza sufixelor diminutivale caracterizează și unele adjective: frumușel-frumușică, curățel-curățică etc. B. Substantivele epicene se caracterizează prin nemanifestarea opoziției de gen; în interpretarea lingvistică a lumii viețuitoarelor, subiectul vorbitor a rămas indiferent la distincția de sex, sau pentru că aceasta este imperceptibilă în cunoașterea empirică sau pentru că el a fost interesat doar de specia în sine. Substantivele au fost înscrise, în consecință, la un gen sau altul, în funcție de istoria limbii: • masculine: crocodil, dinozaur, dromader, elefant, fluture, melc, pescăruș, pește, rac, rinocer, struț
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
sa secretă e reflectarea unei evoluții îndelungate care se potrivește la fel de bine societății umane din oricare mileniu, transmițând aceleași sentimente, după cum sublinia Toma d-Aquino cosmologia unui text sacru, parte integrantă a vidului eteric. Ei bine, aflat în centru, mișcarea este imperceptibilă pentru neinițiat. Punctul central, eterul, chintesența e Sfânta Sfintelor, e Sfântul Palat, e centrul Templului. Astfel, versurile transmit acest miracol în care Atma vine din afară, realizând poesia sacră a depărtărilor, poesia trecutului care imobilizeză timpul, reflectând peisajele vaste din
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
Asta înseamnă că nu avem nici un drept să judecăm intențiile pe care le atribuim altora. Ele sunt doar atributele Cosmicului, singurul ce are puterea de a citi în inimi și în gânduri. Trecerea aceasta e un zbor, o aripă bătând imperceptibil în labirint trecerea aceasta e un gând un fel de gând venind din mintea altcuiva să ne rostească, rostuiască rostirea din fântâni. Zborul gândit al gândului zburat e răsturnarea roții clopotit... și eu, eu cine-aș fi să nu fii
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
și de o extremă literalitate"51 va fi suficientă ca să asigure transmiterea tuturor sensurilor. Ca și cum o literatură națională abia inventată, scrisă într-o limbă obscură, s-ar putea comunica fără rezistențe și fără rest, într-un proces de transfer aproape imperceptibil. Trebuie însă să definim mecanismul "recunoașterii" pariziene. În sens strict, aceasta nu implica promovarea reprezentărilor românești despre literatura populară, ci interpretarea elitelor franceze. Corpusul etnografic care se receptează la Paris nu e însoțit de ideile vagi care circulă în cultura
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
nici măcar nu observa. În clasa a doua se foloseau niște nuvele ale lui Petrache Poenaru, desigur, pentru calitatea lor moralizatoare, fără nicio conotație legată de corpusul cultural din care erau extrase. Până la acest nivel, "literatura" ca sursă de texte era imperceptibilă. Cu clasicii lua contact la începutul celui de-al doilea ciclu, iar noțiunea de literatură ca ansamblu coerent de opere și de autori intra în orizontul lui în clasa a șasea, mai întâi printr-o crestomație germană și un manual
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
operei literare, stilul ei și disciplina stilisticii care îl cercetează sistematic; (3) imaginea și metafora, cele mai esențial poetice dintre procedeele stilistice, care se impune să fie cercetate în mod special între altele și pentru motivul că, în mod aproape imperceptibil, ele trec în (4) "lumea" poetică specifică a simbolului și a sistemelor de simboluri pe cârc le numim "mit" poetic. 209 Lumea creată prin narațiune ridică (5) probleme speciale legate de modurile și tehnicile de expunere cărora le vom dedica
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
lingvistice si rituale la teleologia metaforei poetice, trebuie să ne referim la ceva mult mai cuprinzător - la întreaga funcție a literaturii de imaginație, în concepția noastră despre metaforă, patru vor fi elementele fundamentale : analogia, dubla viziune, imaginea senzorială revelatoare a imperceptibilului, proiectarea animistă. Aceste patru elemente nu sunt niciodată prezente în aceeași măsură : atitudinile variază de la națiune la națiune și de la o perioadă estetică la alta. După părerea unui teoretician, metafora greco-romană este limitată aproape numai la analogie (constituind un paralelism
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
examinatorul de scaunul copilului nu sunt respectate cu strictețe... 94 Prag = "Punct tranzitiv la care un stimul în creștere sau o diferență în creștere nepercepute anterior devin perceptibile (sau la care un stimul în descreștere sau diferența percepută anterior devin imperceptibile). Valoarea obținută depinde, în parte, de metodele utilizate în determinarea lui". Vorbim despre "prag absolut", prag de diferență, "pragul "două puncte"" etc. (Rita L. Atkinson etc., op. cit., p. 992.) 95 În general, considerat a fi poziționat între 125 și 8
Fundamentele psihologiei speciale, Ediţia a II-a by GHEORGHE SCHWARTZ [Corola-publishinghouse/Science/1447_a_2689]
-
într-o curbă pe care o descrie încheietura în jurul unui punct care s-ar găsi înauntrul ei dacă aceasta s-ar mișca în linie dreapta până la desăvârșirea trăsăturii. Ocolirea presupune o ușoară accentuare a apăsării în preajma vârfului, care deși imperceptibilă din punct de vedere acustic provoacă totuși o ușoară intensificare a oscilațiilor coardei. Trăsătura “în sus” începe cu o ușoară degrevare a apăsării, combinată cu o mică coborâre a încheieturii ceea ce atrage după sine o ușoară ridicare a degetelor și
Primii paşi : contribuţii la metodica studiului şi predării viorii la elevi : (caiet de profesor) by Maria Toronciuc () [Corola-publishinghouse/Science/91587_a_92393]
-
indivizibile, mișcarea lor în vid, înlănțuirea lor văzută drept cauză și, în același timp, condiție a realului - descoperirile cele mai recente ale fizicii nucleare nu invalidează intuițiile acestor filosofi... Dar ce-i cu numitele simulacre? Ele sunt compuse din pelicule imperceptibile care emană din obiecte și pătrund în trup prin orificiile lui. Atomii aflați în suspensie în aer intră în corp prin nas, gură, ochi, prin pori și prin urechi. Mirosurile, gusturile, imaginile, impresiile tactile, sunetele sunt tot atâtea percepții care
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
la infinit... Pentru a demonstra acest lucru, Lucrețiu postulează clinamen-ul, așa cum Kant va recurge la postulatele rațiunii pure practice: ca un argument necesar, a priori, pentru a justifica posibilul, deci realul, are loc o declinație. Cum? În mod insesizabil, ușor, imperceptibil. Să nu ne imaginăm vreun unghi drept, precis, casant, nu, ci un suflu, un capriciu deci, fără altă rațiune decât natura însăși a atomilor: se constată existența în ei a forței de greutate, desigur, dar și a unei energii proprii
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
despre destin, susține V. Băncilă, presupune o „voință adâncă”, care „intră În lucruri și le organizează”. Astfel, destinul depășește voința noastră empirică, situându-se deasupra ei. Din acest motiv, este imposibil ca el să poată fi schimbat. Fiind ceva adânc, imperceptibil, și imposibil de gândit, destinul transcende empiricul. În spiritul gândirii lui N. Ionescu, V. Băncilă susține că destinul este ceva „substanțial și ocult”, ceva „profund intim și mai mare decât noi”, el fiind de fapt „o direcție de ființare la
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
rând, pentru organizații, deoarece, deși ele sunt interne, trăiri personale, cel mai adeseori apar sau se „descarcă” și se consumă in mediile organizaționale. Conflictele apărute la nivel intrapersonal au așadar nu numai „rădăcini” personale, ci și „rădăcini” organizaționale. Indicii aproape imperceptibile ale comportamentului celorlalți, mai ales al șefilor, sunt convertite într-o manieră extrem de proprie în surse ale conflictelor intrapersonale, fără ca persoanele respective, în cazul dat, șefii, să fie conștienți de acest lucru. Acest fapt ilustrează prima semnificație. Sunt însă și
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
pământul (fr.17), acestea sunt puse în mișcare prin influența a două principii contrare: După cum iubirea și ura își câștigă dominația () asupra tuturor lucrurilor, Universul ia ființă sau este distrus într-o neîntreruptă succesiune, sunt principii motor acționând asupra elementelor imperceptibile simțurilor, inteligibile prin intermediul rațiunii . Empedocles a considerat aceste elemente ca egale calitativ, cantitativ și temporal , nașterea () lor fiind explicată prin unitatea lor, iar moartea ( prin separare întrucât nimic nu poate fi adăugat sau eliminat din suma lor (fr.17). Iubirea
by Marcus Tulius Cicero [Corola-publishinghouse/Science/1099_a_2607]
-
forțelor și calităților (fr.17; Arist. Phys.I, 4, 187a -188a); reprezintă, de fapt, o agregare și o separare, , adică o dispunere a unei materii pre-existente astfel încât fiecare element material este parte integrantă în toate celelalte, elementele componente rămânând indistincte, imperceptibile și infinite cantitativ și calitativ (fr.1). În cadrul devenirii anaxagoreice se găsesc aceleași dynameis milesiene (cald-rece, umed-uscat), precum și elementele empedocleene ( și semințele (fr.4). Platon, în Phaidon (70c-72e) își construiește întreaga teorie despre devenire ( prin trecerea de la un contrariu la
by Marcus Tulius Cicero [Corola-publishinghouse/Science/1099_a_2607]
-
fizică a voinței și ordinii unui spirit creator sau zeu care conține principiile, dar nu și formele care constituie armonia universală. Întreaga natură materială este simbolul Inteligibilului, expresia vizibilă a invizibilului. Materia nu are substanță permanentă în spațiu și timp, imperceptibilul, indivizibilul, adică obiectul rațiunii o învăluie întru totul. aer) sunt mijloace prin care principiile inteligibile devin tangibile și vizibile (visum tactumque, ): focul și pământul în crearea formei corporale (); apa și aerul legături intermediare care realizează conexiunea contrariilor (foc și pământ
by Marcus Tulius Cicero [Corola-publishinghouse/Science/1099_a_2607]
-
mai mari sau mai mici de apă sau foc pe care le conține) garantează o mai mare ușurință în explicarea devenirii aparențelor calitative: cantitatea aduce unitate, regularitatea legilor, ordine în haosul chorei unde elementele preexistau într-o devenire incognoscibilă și imperceptibilă. Relațiile lor structurale o aranjează prin ordinea lor, făcând-o perceptibilă și cognoscibilă, chora primește o ordine rațională sub influența Ideii de Bine care domină și o înlocuiește în acest haos mecanicist, luat ca premisă și îndeplinind o finalitate armonioasă
by Marcus Tulius Cicero [Corola-publishinghouse/Science/1099_a_2607]
-
confirmarea sau sprijinirea ideaticului prin empiric (sensibil), adică printr-un apel la simțuri, ceea ce îl delimitează de Platon și Plotin pentru care datele senzoriale sunt sursa erorii: I, 18, 6-7: mișcările astrelor; II, 4, 14-15 (muzica sferelor este pur intelectuală, imperceptibilă de către oameni). 3.4. Stilul Comentariilor este puternic influențat de Cicero și Vergilius a căror concizie și stil înalt, nobil le admiră și pe care îi consideră autorități în orice domeniu și fondatorii elocvenței (II, 12, 7; II, 8, 4
by Marcus Tulius Cicero [Corola-publishinghouse/Science/1099_a_2607]
-
pentru un anumit tip de eveniment nu putem folosi și elemente noi de imagine, dimpotrivă acestea sînt binevenite, dar ele trebuie să apară pe un fond deja cunoscut. Schimbarea simbolurilor poate avea loc, dar ea trebuie să decurgă lent, aproape imperceptibil, simbolurile noi trebuind să decurgă din cele vechi, iar această schimbare trebuie să țină cont și de omul de presă și de marea masă, cărora schimbarea trebuie să li se pară ceva firesc, și care trebuie să fie deja obișnuiți
by Flaviu Călin Rus [Corola-publishinghouse/Science/1035_a_2543]