1,248 matches
-
pentru diferite limbi indo-europene (predominant cele italice) și cele non-indo-europene (ex. Limba etruscă). Alfabetele derivă de la niște variante ale alfabetelor grecești, utilizate la Ischia și Cumae în Golful Napoli în cel de-al optulea secol, înainte de Hristos. Mai multe limbi indo-europene care aparțineau aceleași familii, a limbilor italice (falisca, membri a grupului limbilor sabelle, inclusiv osca, umbriana și limbi aparținând altor subgrupuri ale limbilor indo-europene, precum limbile galică, venetică și mesapică) au utilizat acest alfabet. Scrierea runică, specifică limbilor germanice a
Alfabetul etrusc () [Corola-website/Science/327320_a_328649]
-
și Cumae în Golful Napoli în cel de-al optulea secol, înainte de Hristos. Mai multe limbi indo-europene care aparțineau aceleași familii, a limbilor italice (falisca, membri a grupului limbilor sabelle, inclusiv osca, umbriana și limbi aparținând altor subgrupuri ale limbilor indo-europene, precum limbile galică, venetică și mesapică) au utilizat acest alfabet. Scrierea runică, specifică limbilor germanice a fost derivată din unul din aceste alfabete până la sfârșitul secolului al II-lea î.Hr.
Alfabetul etrusc () [Corola-website/Science/327320_a_328649]
-
omului modern acum circa de ani. Vechile popoare ale Italiei preromane - cum ar fi umbrii, latinii (care aveau să stea la baza civilizației romane), volscii, samniții, celții și ligurii, care au locuit nordul Italiei, dar și mulți alții - erau popoare indo-europene; principalele popoare care nu erau de origine indo-europeană erau etruscii, elimii și sicanii în Sicilia și sarzii preistorici. Între secolele al XVII-lea și al XI-lea î.Hr. grecii micenieni au stabilit contacte cu Italia, iar în secolele al VIII
Italia () [Corola-website/Science/296633_a_297962]
-
ale Italiei preromane - cum ar fi umbrii, latinii (care aveau să stea la baza civilizației romane), volscii, samniții, celții și ligurii, care au locuit nordul Italiei, dar și mulți alții - erau popoare indo-europene; principalele popoare care nu erau de origine indo-europeană erau etruscii, elimii și sicanii în Sicilia și sarzii preistorici. Între secolele al XVII-lea și al XI-lea î.Hr. grecii micenieni au stabilit contacte cu Italia, iar în secolele al VIII-lea și al VII-lea î.Hr. au fost
Italia () [Corola-website/Science/296633_a_297962]
-
în urma morții lui Hugo Winkler, descoperitorul tăblițelor și fost profesor al lui Hrozný, Societatea Orientalistă Germană l-a însărcinat pe acesta cu publicarea textului. Până în acel moment, limba în care erau inscripționate tăblițele, deja fusese identificată ca fiind de origine Indo-Europeană. Doi ani mai târziu, după izbucnirea Primului Război Mondial, Hrozný a tradus prima frază hitită: După dezintegrarea Austro-Ungariei, Hrozný a fost numit profesor al Universității din Praga. La început, s-a axat pe studiul filologiei hitite. Doi ani mai târziu, în 1924
Bedřich Hrozný () [Corola-website/Science/334765_a_336094]
-
umanității, astfel că pe teritoriul Kenyei au existat habitate umane încă din paleoliticul timpuriu. Kenya actuală este o națiune multiculturală și multilingvistică, datorită diversității de etnii (bantu, nilo-saharieni, afro-asiatici și mai târziu, europeni) și grupuri lingvistice diferite (cushitice, nilotice, semite, indo-europene) care s-au intersectat de-a lungul timpului pe aceste meleaguri. Triburile bantu, venind dinspre vestul Africii începând cu mileniul I î.Hr. sunt printre primii; acestora le urmează nilo-saharienii dinspre Sudan și nordul Africii. Comercianții arabi ajung aici încă din
Istoria Kenyei () [Corola-website/Science/324094_a_325423]
-
italo-dalmate (împreună cu limbi precum dalmata și siciliana), în timp ce limba venetă face parte din grupul limbilor galo-iberice, înrudindu-se astfel mai îndeaproape cu limba franceză decît cu italiana. De asemenea, limba venetă nu trebuie confundată nici cu limba venetică, o limbă indo-europeană dispărută, care se vorbea în aproximativ aceeași regiune și care s-a păstrat numai sub forma cîtorva sute de inscripții datate în secolele VI î.Hr.-I î.Hr.
Limba venetă () [Corola-website/Science/311998_a_313327]
-
italiană în limba română. Astăzi, cuvintele care intră în lexicul altor limbi se referă mai ales la artă culinară, exemple românești fiind "pizza", "pastă" sau "spaghete". Italiana derivă din latină vulgară, o variantă populară a limbii latine. Aparține familiei limbilor indo-europene și italice și face parte dintr-o ramură mare a limbilor romanice. Pronumele sunt în general puțin necesare în italiană și sunt folosite mai ales pentru a elimina ambiguitatea în înțelesul unei propoziții. De obicei, ca și în română, terminația
Limba italiană () [Corola-website/Science/296678_a_298007]
-
greacă a fost vorbită în peninsula greacă de peste 3.500 de ani (și în Asia Mică de ceva mai puțin) și are o continuitate istoric-literară, care o face să fie una dintre cele mai vechi ramuri ale familiei de limbi indo-europene. De la vechii greci, Grecia a moștenit o cultură și o limba sofisticată, documentată timp de aproape 3 milenii. Puține limbi se mai pot lăuda cu o astfel de continuitate. Cea mai relevantă legătură dintre Grecia modernă și cea antică este
Greci () [Corola-website/Science/305272_a_306601]
-
relevantă legătură dintre Grecia modernă și cea antică este limba, care și-a păstrat continuitatea încă din secolul VII î.Hr. până în zilele noastre. Grecii au contribuit la progresul lumii si prin impresionanta lor cultură. Grecii vorbesc limba greacă, o limbă indo-europeană ce reprezintă o categorie în sine, care se pare că are o legătură cu limba armeană (vezi de asemeni limba greco-armeană) precum și cu limbile indo-iraniene. Literatura greacă are o continuitate istorică de aproximativ 3.000 de ani, iar alfabetul grec
Greci () [Corola-website/Science/305272_a_306601]
-
Acesta conține, de asemenea, referința cea mai timpurie despre Catalonia, ca nume al patriei catalonilor. Teritoriul actual al Cataloniei a fost invadat în 1500 î.Hr. de către poporul proto-celtic, care a adus ritul prin care se incinerau cei morți. Acest popor indo-european a fost înlocuit de către iberici începând cu anul 600 î.Hr., într-un proces care se va fi finalizat în secolul al IV-lea î.Hr. Ibericii au venit sub conducerea diverselor grupuri invadatoare, începând cu fenicienii și cartaginezii, care au întemeiat
Catalani () [Corola-website/Science/315290_a_316619]
-
Serbia). Alte culte: cultul musulman în Albania și neoprotestantismul (baptiștii, adventiștii, evangheliștii, martorii lui Iehova). Se preconizează că până în 2030, numărul musulmanilor în Europa se va dubla. Majoritatea limbilor Europei fac parte din una din cele trei mari familii lingvistice indo-europene: limbile romanice (dezvoltate din limba latină vorbită în Imperiul Roman); limbile germanice (dezvoltate din limba pregermanică vorbită în partea de sud a Scandinaviei); limbile slave (dezvoltate din limba slavă veche vorbită în Ucraina actuală). În afară de cele trei familii amintite sunt
Europa () [Corola-website/Science/296626_a_297955]
-
limba latină vorbită în Imperiul Roman); limbile germanice (dezvoltate din limba pregermanică vorbită în partea de sud a Scandinaviei); limbile slave (dezvoltate din limba slavă veche vorbită în Ucraina actuală). În afară de cele trei familii amintite sunt vorbite și alte limbi indo-europene: În afara limbilor indo-europene sunt reprezentate în Europa și alte câteva familii de limbi, în primul rând, Datorită imigrației din fostele colonii, există și comunități vorbitoare de limbi africane din familia limbilor hamitice, sudaneze, bantu (de pildă, în Franța și Marea Britanie
Europa () [Corola-website/Science/296626_a_297955]
-
în Imperiul Roman); limbile germanice (dezvoltate din limba pregermanică vorbită în partea de sud a Scandinaviei); limbile slave (dezvoltate din limba slavă veche vorbită în Ucraina actuală). În afară de cele trei familii amintite sunt vorbite și alte limbi indo-europene: În afara limbilor indo-europene sunt reprezentate în Europa și alte câteva familii de limbi, în primul rând, Datorită imigrației din fostele colonii, există și comunități vorbitoare de limbi africane din familia limbilor hamitice, sudaneze, bantu (de pildă, în Franța și Marea Britanie etc) sau a
Europa () [Corola-website/Science/296626_a_297955]
-
pe teritoriul României datează de acum aproximativ 40.000 de ani. Epoca pietrei este bine reprezentată în descoperiri arheologice pe tot cuprinsul țării. Se cuvine menționată ceramica din aria culturii neolitice Cucuteni, care a constituit apogeul civilizației înainte de venirea triburilor indo-europene. Peste triburile de agricultori sedentari de la sfârșitul neoliticului, au venit triburi de păstori din stepele nord-pontice, care sunt presupuse neamuri indo-europene. Ipoteza prezenței hominizilor pe pământul românesc este sprijinită de unele descoperiri de pe Valea Dârjovului, unde s-au găsit de
Istoria României () [Corola-website/Science/308978_a_310307]
-
cuprinsul țării. Se cuvine menționată ceramica din aria culturii neolitice Cucuteni, care a constituit apogeul civilizației înainte de venirea triburilor indo-europene. Peste triburile de agricultori sedentari de la sfârșitul neoliticului, au venit triburi de păstori din stepele nord-pontice, care sunt presupuse neamuri indo-europene. Ipoteza prezenței hominizilor pe pământul românesc este sprijinită de unele descoperiri de pe Valea Dârjovului, unde s-au găsit de curând unelte de prund și așchii tăioase lucrate din cremene. La Dârjov s-au găsit și câteva toporașe de mână lucrate
Istoria României () [Corola-website/Science/308978_a_310307]
-
este o limbă moartă, indo-europeană, ramura anatoliană, care a fost vorbită de hitiți. Este de fapt cea mai recentă limba indo-europeană descoperită (în 1916, a fost descifrata de lingvistul ceh Bedřich Hrozný). Acesta a încradrat limba hitita în grupul lingvistic centum. Este considerată, de asemenea
Limba hitită () [Corola-website/Science/314852_a_316181]
-
este o limbă moartă, indo-europeană, ramura anatoliană, care a fost vorbită de hitiți. Este de fapt cea mai recentă limba indo-europeană descoperită (în 1916, a fost descifrata de lingvistul ceh Bedřich Hrozný). Acesta a încradrat limba hitita în grupul lingvistic centum. Este considerată, de asemenea, cea mai veche limba indo-europeană. A fost foarte răspândită în Asia Mică, având rol de limbă
Limba hitită () [Corola-website/Science/314852_a_316181]
-
fost vorbită de hitiți. Este de fapt cea mai recentă limba indo-europeană descoperită (în 1916, a fost descifrata de lingvistul ceh Bedřich Hrozný). Acesta a încradrat limba hitita în grupul lingvistic centum. Este considerată, de asemenea, cea mai veche limba indo-europeană. A fost foarte răspândită în Asia Mică, având rol de limbă nobilă. S-au păstrat multe tăblițe datând din sec. 19-14 î.e.n., descoperite la "Boğaz Köy", în Turcia. Textele reprezintă cea mai veche atestare a unei limbi indo-europene. Fazele prin
Limba hitită () [Corola-website/Science/314852_a_316181]
-
veche limba indo-europeană. A fost foarte răspândită în Asia Mică, având rol de limbă nobilă. S-au păstrat multe tăblițe datând din sec. 19-14 î.e.n., descoperite la "Boğaz Köy", în Turcia. Textele reprezintă cea mai veche atestare a unei limbi indo-europene. Fazele prin care a trecut limba hitita sunt: hitita veche, hitita mijlocie și neo-hitita. Verbele în limba hitita sunt flexionare în legătură cu două clase: conjugarea ,mi” și conjugarea ,hi”. Există două diateze( activă și mediopasivă), două modurui( indicativ și pasiv) și
Limba hitită () [Corola-website/Science/314852_a_316181]
-
1 și 2, supin și substantiv verbal, la fel ca si participiul, de sens pasiv cu sensul de verb tranzitiv și activ cu sens pentru verbele intranzitive. Hitita este cunsocută ca având un sistem verbal mai simplu decât alte limbi indo-europene, precum sanscrita sau greacă antică. Verbul avea următoarele sufixe: -,-ahh-” care înseamnă ,ceea ce înseamnă cuvântul de bază” sau ,a duce la aceeași structură”. Exemple de astfel de verbe sunt: ,sarazziyahh-”=,a pune în partea de sus”( ,sarazzi”=,sus”) -,-annăi-”, exprimă
Limba hitită () [Corola-website/Science/314852_a_316181]
-
datorită legăturilor lingvistice și culturale foarte apropiate între kîrgîzi și kazaci. Cele mai vechi descrieri ale surselor chineze asupra kîrgîzilor spun că aceștia au părul roșu și ochii verzi, caracteristici tipice ale popoarelor caucaziene din acele timpuri, vorbitoare a limbii Indo-Europene, popoare dintre care multe încă trăiesc în Eurasia centrală. În plus, se pare că nu există o cauză lingvistică specifică pentru a face legătura între kirghizi și familiile lingvistice din Urali sau Yenisey. Nu este sigur dacă kîrgîzii din timpurile
Limba kirghiză () [Corola-website/Science/314380_a_315709]
-
ocupat și de lingvistica istorică, realizând studii de gramatică germană, culegând cântece populare și învățând sanscrita. A efectuat o traducere a colecției indiene antice Rig Veda, care și astăzi este recunoscută. A enunțat o lege de transformare fonetică în cadrul limbilor indo-europene, care ulterior se va numi legea lui Grassmann. Grassmann a observat că toate culorile pot fi obținute prin suprapunerea, în diverse proporții, a celor trei culori primare. De asemenea, a abordat o nouă teorie a electrodinamiciii. <br>
Hermann Grassmann () [Corola-website/Science/320287_a_321616]
-
are etimologie multiplă: : „inocență”, „naivitate” și : „calitatea de a nu fi vătămător”, „blândețe”, „nevinovăție”, „caracter frumos”, „virtute”, probitate”, „curățenie morală”. La rândul său, substantivul francez "innocence" este un împrumut din latină: "innocentia". Etimologia cuvântului latin "innocentia" este legată de rădăcina indo-europeană "Nek-", "Nok-", care are semnificația „a cauza moartea cuiva” (rădăcina "Nek-" s-a transmis, în limba română, în verbul "a îneca" [în+neca], care este moștenit din latină: "neco", "necare": „a ucide”, "a omorî".) Derivarea acestei rădăcini cu privativul in-
Inocență () [Corola-website/Science/337625_a_338954]
-
ne-științifică în rândul unor cercetători români, care la rândul lor minimalizează sau ocultează aporturile slave, maghiare, cumane și altele în etnogeneza poporului român, sau mai mult, încearcă să demonstreze o identitate și o perenitate etno-culturală între cei mai vechi indo-europeni, dacii sau macedonenii din Antichitate și români, negând validitatea tuturor studiilor istorice care nu coroborează ipoteza dânșilor, ceeace daună grav credibilității istoriografiei române.
Antiromânism () [Corola-website/Science/306099_a_307428]