1,027 matches
-
negativ și să contribui la acumularea de lumină prin înaintarea pe drumul înțelepciunii și a detașării de întuneric... acumularea pozitivă înseamnă intensificarea conștiinței, amplificarea luminii, este chiar forța arborelui și strălucirea sa infinită... aceasta este învățarea, ramurile care ajung la inimaginabila posibilitate de a fi mereu vii, înnoindu-se și existând înspre absolut... un învățăcel se află pe scara luminii și ajută de fapt arborele să evolueze înspre infinitul absolut... de aceea, dacă eu sunt arborele înțelept, rotund, perfect și infinit
Arborele Universal by Chrys Romeo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/327_a_575]
-
mai dinamic agent de vânzări al companiei Bond nu numai că fusese asigurată, dar chiar crescuse. Nimeni altcineva, în afară de el, n-ar fi fost în stare să vândă apartamentul respectiv. Fusese nevoie ca Hugo să folosească toate trucurile imaginabile și inimaginabile, să se dea peste cap și să mizeze pe orice ca să-l convingă pe avocatul ăla tânăr, grăsuț și cam îngâmfat că fostul birou care nu fusese încă reamenajat era casa de vis pe care să vrea să cheltuiască un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
materiale de reciclat, extrase de prin gunoaie. Vechea Morgă începuse să semene din ce în ce mai tare cu tomberoanele de unde proveneau majoritatea obiectelor care se adunau în ea. În casă era o mare de borcane, cutii, casetofoane și multe alte feluri, imaginabile și inimaginabile, de lucruri inutile. Între timp, afară, WC-uri, chiuvete și căzi de baie acopereau fiecare centimetru al grădinii. Și, contrar a ceea ce Alice îi spusese cândva mamei ei, nici unul dintre obiectele respective nu devenise un frumos ghiveci. Apoi mai erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
îmi vorbea era Gru. Fiică de pastor protestant, ea însăși a fost ordinată ca pastor. Familia lor era devotată cu trup și suflet cauzei noastre. Dar ceea ce ne îndemna Gru să întreprindem era nu numai exagerat, ci de-a dreptul inimaginabil. Am încercat s-o liniștesc, invocând argumente de strategie politică și de legislație internațională. Dar au avut acestea asupra ei efectul dorit? Nicidecum! Până la urmă, fără să fi urmat mesajul angelic transmis prin Gru, războiul precum se știe s-a
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
de premiant cuminte pe care-l crezi idiot și liniștit. Aș fi mers cu el până la capătul pământului, târând după mine imaginea asexuată a profesorului de literatură, închis în lumea lui de cărți și neuroni. O păcăleală de zile mari, inimaginabil de eficientă. În dormitor, mă aștepta o femeie de nestăpânit, devotată plăcerilor pe care, cine știe de ce, hotărâse că doar eu i le pot oferi. O călăream ori de câte ori aveam chef, cu-o vulgaritate cinstită și sănătoasă care se revărsa în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
care le căutam cu pasiunea și nebunia colecționarului. Umblasem prin toate anticariatele, vânzătorii deja mă cunoșteau, îmi deschideau ușa prin spate, să intru direct la teancuri. Iubeam benzile desenate, mă regăseam în lumea cauciucată a Castravetelui Mascat și simțeam bucurii inimaginabile în călătoriile transatlantice ale lui Corto Maltese. Îmi plăceau slipul de piele al lui Rahan și bâta noduroasă cu care Gardianul-Șef îl urmărea pe Léo. Aveam 38 de ani, mașină, o slujbă stabilă, o femeie adevărată lângă mine și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
pe inginer. „Cantitățile importante, cele care contau cu adevărat s-au mutat dintr-o parte într-alta. Somme, Marne, Aachen, Sicilia, Monte Casino, Stalingrad, Harkov, Berlin, Nürenberg, Yalta, Malta (unde rușii au cedat RDG-ul nemților, contra unor avantaje cibernetice inimaginabile). Bătălia continuă și astăzi, dar nu mai știe nimeni pe unde se dă, prin ce creiere. Nu cred că austriecii puteau fi singurii jucători pe piața minții.“ „Fără îndoială că nu. Dar aveau un avantaj, pe care l-au folosit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
decât ei, iar tot ce făcuseră ei era acum zero. Pierduseră. - E ultimul meu ordin, spuse Ștefan, la fel de liniștit. Iar ultimul ordin trebuie respectat. E o datorie de onoare. Căpitanul Pietro smuci frâul, dar rămase pe loc. Totul era nou. Inimaginabil, imposibil. Erau Înfrânți. Erau totalmente Înfrânți. Fără șansa unei noi bătălii. Voievodul avea dreptate. Moldova nu mai exista. Imperiul Otoman atinsese crestele munților Carpați. - Bine, măria ta... supuse Pietro, șovăielnic, ca și cum n-ar fi știut dacă el rostise acele cuvinte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
el o greutate imensă, ca o cortină. Odată ajuns cu genunchii În nisip, tânărul deschise larg brațele. Adierea deveni vânt. Vântul crescu În intensitate. Ștefănel rămânea nemișcat. Dar respirația lui, sau concentrarea lui, sau forța lui interioară produceau un efect inimaginabil asupra naturii. Biciuite de vânt, valurile deveneau mai mari. Spuma lor acoperea deja toată plaja de nisip. Ștefănel lăsă brațele, foarte Încet, ca niște aripi de vultur obosit de zbor. Apoi le ridică, așa cum ar fi ridicat o greutate inumană
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
ș-am..., elevii au manevrat moloz de-acela, nu-mi vine cuvântul potrivit acum, cum se spune de la cărbune... S. P.: - Steril. D. G.: -...steril, exact, ăsta-i cuvântul, da. O lună de zile am stat la Rovinari în condiții inimaginabile, da ! Și am fost, pe rând, mai mulți profesori de-acolo, de la... și nu puteam..., nu era să refuz, nici n-aveam nici o șansă, mai ales că eram student, nu știu prin ce an, eram acolo angajat ca maistru la
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
micii țări, din greșeală se 'nțelege, pune pe soldați să facă o incursiune pe teritoriu englez, să ocupe sate și să comită fel de fel de necuviințe. Cum credeți oare c-ar vorbi diplomația engleză cu asemenea canalii? Cazul e inimaginabil, căci englezul ar impune tăcere la cea dendîi ocazie obraznicului vecin; dar să admitem că prin o miraculoasă, constelație de împrejurări lucrurile ar fi ajun atât de departe, care credeți c-ar fi soarta principelui, a ministrului, a poporului, care
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
mocănească. De-ndată ce-am coborât, grăbiți și zgribuliți, ne-am trezit într-un aeroport uriaș din beton și sticlă, încastrat în grilaje metalice. Părea un oraș cu mai multe etaje, concentrat, cu zeci de holuri, chioșcuri, ghișee, magazine, un inimaginabil labirint prin care ne-am strecurat cu greu, fiind gata să ne rătăcim de câteva ori și citind informațiile de pe ecranul televizoarelor mari, agățate din loc în loc, de plafoanele gangurilor pe care le urmam. Am așteptat mai mult într-un
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
mulțumește lui Michael și facem împreună programul pentru alte zile. O plimbare cu vaporul pe Marea Baltică. Un urcuș în turnul televiziunii, de unde mi se deschide, de la câteva sute de metri înălțime, o uriașă și caleidoscopică panoramă asupra Capitalei cu o inimaginabilă diversitate de clădiri, străzi, insule, canale, șiruri de mașini, care, de sus apar ca niște cutii de chibrituri, zorind în ambele sensuri, iar oamenii de pe trotuare sunt doar ca niște punctulețe minuscule care, însă, se mișcă foarte încet, în comparație cu acele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
anterioare. Ce aventură! Ce melancolie de a nu călători ca o frunză pe apele infinitului! Mă întreb dacă „aventura” aparține mai degrabă creatorului vieții decât creaturilor. El resimțind plăcerea de a se mișca prin corpuri infinit, metamorfozându-se după propria, inimaginabila lui fantezie. Existențele imaginate ca organele unui corp imens, cu infiniți ochi, brațe și picioare, ca în poemul indian Gita. Viața e absurdă. Ecleziastul are tot dreptul să fie pesimist strigând: „O, deșertăciune, totul e deșertăciune”... Nimeni nu-și mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
a fost îngrozitoare. M-am trezit la ora unu dimineața plângând. Ca un copil, am plâns mult, ceea ce nu mi s-a mai întâmplat din copilărie. Mi-am golit capul de toate lacrimile, dar cred că mai am câteva rezerve inimaginabile. Nu cred că plâng ușor, însă am plâns mult în ultimele luni - dar am și râs mult: am fost fericit, chiar n-am mai fost atât de fericit de când te cunosc, de când te iubesc. Niciodată! Acum, când m-am despărțit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
scris clar: nu pentru donarea de organe. La fel au făcut și majoritatea prietenilor mei suedezi. Lumea modernă trebuie să se împace cu ideea morții. Cei care au primit o „inimă nouă”, de exemplu, au o viață plină de chinuri inimaginabile. La ce servește transplantul, în acest caz, decât la o moarte lentă, plină de dureri insuportabile. Nu propovăduiesc moartea prin asta, decât a avea respect pentru ființa umană care și fără transplant luptă cu toate inconvenientele născute din întâmplarea de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
privită politic, întrucat Albania era „un avanpost al democrației”, înconjurat de Iugoslavia „titoistă”, iar Gh. Gheorghiu-Dej era de părere să i se ofere mărfurile necesare la prețuri ieftine, cu plata în natură. Propagandă antititoistă din România a urcat la cote inimaginabile, I.B. Tito fiind „pus la zid” mai ales pentru nedisimulata simpatie față de planul Marshall, „perceput de Moscova că tentația S.U.A. de a-i sustrage sateliții pe cale economică”. Criticat este, de asemenea, așa cum am văzut deja, pentru dizolvarea Partidului Comunist Iugoslav
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
profituri, prăbușindu-mă constant, Prin melancolii profunde voi plăti spital și cură, Ca un fante imposibil, ca un june diletant. Să vedeți anomalie, voi trăi ambulatoriu, Cu poem la oră fixă, tratament versificat, Acceptând un imposibil diagnostic iluzoriu Și un inimaginabil adevăr calcificat. Am să scot din analize doar statistici anormale, Pas la pas cu glicemia voi efectua plimbări, Mă vor întrema, iubito, doar confuziile tale, Iar din marile răspunsuri voi concepe întrebări. Spre mirarea absolută a bolnavilor din lume Eu
Ca o femeie despletită, neliniştea... by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/478_a_1364]
-
vedea lucrurile; adevărul era mai adevărat când n-avea legătură directă cu nevoile tale. Ce nevoie personală ai de pildă când investighezi modul în care lumina se filtrează dinspre cele mai îndepărtate stele și care chiar și la acea viteză inimaginabilă decade și se fragmentează pentru că îmbătrânește atât de tare de-a lungul călătoriei ei? Această întrebare m-a fascinat. Dar să mă întorc la slujbă: era vorba de un milionar care se apucase să scrie o carte și care avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
Mângâie grilajul căminului cu piciorul gol. Pe când închideam ușa de la intrare l-am auzit ieșind din salon și îndreptându-se spre scări. M-am oprit și m-am uitat o clipă la fereastra luminată, întrebându-mă ce discuție îngrozitoare și inimaginabilă o fi având loc între cei doi. 21 Am urcat scările în urma surorii mele. Afară ceața era de un galben auriu, încărcată de particule sulfuroase. Respiram anevoie. Am iuțit pasul ca să ajung din urmă silueta care dispăru aproape imediat. Era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
intermitent, mișcându-se În sus și-n jos ca trase de niște sfori. Jambierele se terminau la jumătatea gambelor; dedesubtul lor, se vedeau mușchii și gleznele de culoarea cafelei cu lapte ce păreau sculptate În lemn șlefuit. Coapsele ei erau inimaginabil de lungi și de zvelte, iar chipul Îi era distant, frumos și aspru. Dacă Rachel ar fi general, m-aș Înrola În orice armată pe care ar comanda-o. Bătăile din palme de la final au fost asurzitoare; bănuiam că lumea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
că urma să se instaureze o lege nouă. S-ar fi putut să fie vorba de o bruscă încetare a supunerii, de o lipsă de respect care avea să le aducă față-n față pe ele două, într-o înfruntare inimaginabil de crudă și de dureroasă? Casa posomorâtă reverbera ecouri și Alex o auzea pe Ruby, noapte de noapte, zăvorind ușile și punând lanțurile de siguranță. Să fi fost numai o închipuire că Ruby devenise în ultima vreme mai gălăgioasă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
și voința le modelau speranța. Plecarea către Venus nu însemna nimic nici pentru Patricia, nici pentru el; nici măcar nu se gândise la așa ceva; acum însă, pentru el, rămas singur, puterea și bogăția erau noțiuni fără absolut nici o semnificație. Dar depărtarea, inimaginabilul și misteriosul peisaj venusian, perspectiva unei rupturi totale cu trecutul, toate acestea îl atrăgeau. Se simțea departe de materialismul pământului. Într-un fel, dorea o modificare în plan spiritual, însă fără absolut nici o implicație de ordin religios. Un ciocănit discret
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
de timp. 34 "Un scaun nu e exact ceea ce spuneți că este..." E mult mai mult. Este un amalgam în sensul cel mai larg al cuvântului. Un scaun nu-i numai un scaun, el este o structură de o complexitate inimaginabila, din punct de vedere atomic, electronic etc. Prin urmare, a-l considera un simplu scaun înseamnă a-ți obliga sistemul nervos să efectueze ceea ce Korzyski numește o identificare. Și aglomerarea unor asemenea identificări conduce la apariția nevropaților, demenților și alienaților
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
are meci, țipă bătrâna. — Ce meci? Ar trebui să-ți fie rușine că nu știi nimic despre fata ta, răbufni Olimpia. Antonio trase un șut unei sticle, trimițând-o Între șine. Vrăjitoarea aceea merita o moarte cruntă, dureroasă, În torturi inimaginabile - să-i arunce În față o sticlă de acid clorhidric, s-o forțeze să Înghită otravă de șobolani, s-o răstignească pe un zid cu un pistol pneumatic, să-i dea găuri cu mitraliera - dar apoi se gândi că și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]