2,113 matches
-
realism magic. Fantasticul lui Aymé nu este realizat cu mijloace comune. Genul a fost denumit și fantastic ludic. Limbajul este extrem de divers, doct, universitar, oficialul "français-écrit", argou, jargon divers, dialect regional, cu precădere din Franche-Comté. Temele și ideile sunt absolut insolite, de la tratatmentul cu hormoni de centaur care are efectul secundar al trecerii prin zid ("Le Passe-muraille") până la cartelă cu un număr limitat de zile de viață permise în fiecare lună ("La Carte"). Marcel Aymé a scris pentru copii și tineret
Marcel Aymé () [Corola-website/Science/316193_a_317522]
-
puritate: "„Și tu ești un altar de borangic ușor / sub care se cunună soarele cu luna, / tu ești în fruntea mea de foișor / un uriaș copil, râzând întruna\” (Rugăciune către Efemera)", alături de incredibile asociații de vocabule, care șochează nu prin insolitul lor (benefic, dacă ar fi fost urmărit efectul estetic), ci prin senzația de delir verbal, combinațiile întâmplătoare, uneori de-a dreptul incompatibile, lăsând impresia că autoarea nu cunoaște sensul cuvintelor: "„cărămida botezului, computată”", "„praporii de pulberi indiferențiale”" etc. Paradoxal, în pofida
Florica Mitroi () [Corola-website/Science/330960_a_332289]
-
Nicolae Scurtu Poet, jurnalist, traducător si epistolier 1 Nicolae Labiș (n. 1935 - m. 1956) reprezintă un caz insolit în literatura română, așa cum G. Călinescu, Ser-ban Cioculescu, Vladimir Streinu și Tudor Vianu intuiseră. Biografia și opera, la jumătate de secol de la dispariția sa fizică, rămân insuficient cunoscute atât exegeților, biografilor, cât și cercetătorilor literari. Lipsa unor restituiri complete, critice
Însemnări despre epistolograful Nicolae Labiș by Nicolae Scurtu () [Corola-journal/Memoirs/6093_a_7418]
-
sale climatul este vagul sufletesc, prins în sugestii înprumutate din domeniul muzicii. Există o sensibilitate în care dominanta este o molcomă melancolie, tipic moldovenească, colorată și individualizată de o doză discretă de intelectualitate. Sunt excluse orice depășește măsura, exhibarea, disonanța, insolitul. Se constată fidelitatea față de versificația clasică, grija pentru expresie și recursul intermitent la virtuțile cugetării. Narly poate fi revendicat de curentele tradiționaliste. În proza lui, impresionalismul poetic pare mai modern.
Constantin Narly () [Corola-website/Science/310888_a_312217]
-
care-i aduce beneficii. Satiră care depășește cu mult limitele „comenzii sociale” (atac la adresa „meditației transcendentale”) scrisă de Titus Popovici. Realizatorul insistă pe aspectele exterioare spectaculos oferite de intrigă (o partidă de pocker pe care o lălăie peste zece minute, insolitul plenarei sectanților, pitorescul tipurilor) neremarcând cea mai interesantă ofertă a scenariului, portretul unui ins cu nostalgia puterii de care a dispus în exces și a abuzat, devenind, după ce a fost „dat la o parte”, un zeu al răzbunării. Preocuparea pentru
Secretul lui Nemesis () [Corola-website/Science/328638_a_329967]
-
timpului, el trăind exclusiv în timpul profan care este definit de Mircea Eliade ca „nonexistență, irealitate”. Neînțelegând ce i s-a întâmplat, el se descarcă printr-o reacție nervoasă profană: "„Mama voastră de nebuni”". Personaj banal, Iancu Gore trăiește un eveniment insolit: ieșirea din timp, pe care Mircea Eliade o considera „o rupere de planuri, intrarea într-un prezent etern, dincolo de timpul obișnuit”. Ieșirea din timp este anunțată de o succesiune neașteptată ce anulează curgerea normală a timpului: norii alburii se mișcă
Douăsprezece mii de capete de vite () [Corola-website/Science/327013_a_328342]
-
nocturnă"", 1923) a operei sale, moștenire a spiritului anarhic specific revoltei dadaiste. În 1929, se întâlnește cu Alberto Giacometti și publică romanul-colaj "" Femeia cu o sută de capete"", colaborează cu Salvador Dalí la filmul suprarealist ""Vârsta de aur"". Cultul pentru insolit se păstrează și în sculpturile sale, unde - concrete și pregnante - volumele au totuși capacitatea de a instaura convențiile visului. Creația lui Max Ernst, localizată "în afara picturii" - după cum singur obșnuia să spună -, va influența în mod considerabil numeroase generații de artiști
Max Ernst () [Corola-website/Science/300781_a_302110]
-
cu Labradorul, descoperă "un peisaj fantastic, de o sălbăticie și o frumusețe de început de lume, sau poate de sfârșit de lume". Departe de civilizație, pe țărmul Insulelor Hebride, rămâne într-o admirație mută în fața animalelor ce i se par insolite, care populează ținutul: "Cerbi și căprioare cu puii lor ne privesc în cârduri, încremenite de mirare și nedumerire. Se profilează pe cer ca șînț estampele japoneze, imobile, cu urechile ciulite în vânt, cu coarnele lor ramificate, de o splendidă majestate
O mare familie de scriitori by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Memoirs/6890_a_8215]
-
filmul anterior. Pe crucea de lemn pusă pe mormânt se află fotografia comisarului și următoarea inscripție: "„Tudor Miclovan, mort la datorie, 1910-1945”". Pentru a lega acțiunea din "Ultimul cartuș" de cea a filmului " Cu mîinile curate" sunt introduse câteva personaje insolite care au legături cu cele din primul film, fără a fi menționate acolo. Luptătorul anticomunist care avea lăzi cu arme la moșie este Jean Semaca, fratele anticarului Constantin Semaca. Acesta are relații cu militarii din Comisia Aliată de Control și
Ultimul cartuș () [Corola-website/Science/312634_a_313963]
-
a volumului de debut, din 1923, intitulat "Restriști". Este o poezie de atmosferă, care transcrie tristețile și deznădejdea omului condamnat la existența cenușie a orașelor de provincie. Aproape nimic din tonalitatea și sistemul imagistic al acestor poezii, în afara tentației asociațiilor insolite, nu anunță viitoarea evoluție a poetului, caracterizată prin extrema receptivitate față de doctrinele avangardiste. Astfel, la numai un an de la apariția volumului de debut, Ilarie Voronca aderă la atitudinea pragmatic inovatoare cuprinsă în "Manifestul activist către tinerime" al revistei Contimporanul, publică
Ilarie Voronca () [Corola-website/Science/297718_a_299047]
-
mitul înfățișând „modele pentru comportarea omenească și prin însăși aceasta conferă existenței semnificație și valoare“. Miturile memoriale sunt păstrătoarele faptelor ancestrale și se poate presupune că ele au înregistrat fie psihoze colective provocate de evenimente de mari proportii cu caracter insolit (cunoașterea focului, revoluția agrara), fie încercarea empirică de a explica diverse fapte neobișnuite, petrecute de obicei la confluența existențială a două populații de nivel spiritual foarte diferit. Exemple: omul primordial, invenția uneltelor, modificările condiției umane (revoluția agrară,), războaiele cerești, potopul
Mit () [Corola-website/Science/302762_a_304091]
-
a pretinde că acestea sunt reale sau seamănă cu realitatea, miraculosul din basme purtând, astfel, numele de fabulos și reprezentând, de fapt, un fantastic convențional, previzibil, ce vine în contrast cu fantasticul autentic modern, unde desfășurarea epica și fenomenele prezentate sunt imprevizibile, insolite și se manifestă în realitatea cotidiană, drept o continuare a ei. Despre originea basmelor au existat mai multe teorii, mai importante fiind: teoria mitologica, teoria antropologica, teoria ritualista și teoria indianista. Mitul, istoria sacra, înscrisă în timpul "circular, reversibil și recuperabil
Basm () [Corola-website/Science/298504_a_299833]
-
prin care privesc lumea înconjurătoare, instrument care-i lipsește de bucurie și satisfacție. Poezia Echer de Marin Sorescu este alcătuită din șapte strofe inegale ca mărime. Strofa întâi exprimă o dublă utilitate a echerului, una firească, în matematică și una insolită (neobișnuită), ca instrument literar. Acest obiect este necesar în desenarea figurilor geometrice și, așa cum se explică în dicționar, este folosit pentru construirea și verificarea unghiurilor drepte sau pentru trasarea dreptelor paralele cu o anumită direcție dată. Nota ironică specifică lui
Echerul () [Corola-website/Science/306746_a_308075]
-
pentru unii scrierile lui H.-R. Patapievici au cel mai adesea aerul unor sentințe , pentru alții scrierile lui H.-R. Patapievici au fost și rămân repere ale gândirii democratice romanești, analize percutante și riguroase ale patologiilor comuniste și post-comuniste . "„Elementul insolit care îl caracterizează pe autorul bucureștean este siguranța imperturbabilă pe care o afișează, atunci cînd se avîntă pe domenii intelectuale foarte distincte. Indiferent că e vorba despre chestiuni de filosofie,antropologie, hermeneutică, postmodernism, statut al minorităților, morală socială, anticomunism sau
Horia-Roman Patapievici () [Corola-website/Science/297613_a_298942]
-
trupe a ieșit o memorialistică nu lipsită de calități. Silvestru este un teatrolog cu o cultură respectabilă și cu o bună priză la text și la punerea în scenă. Prima lucrare reprezentativă, "Personajul în teatru" (1966), propune și câțiva termeni insoliți, chiar dacă nu îndeajuns de tehnic definiți: „talentul personajului" (potențialul marilor personaje de a permite interpretări noi, în funcție de epocă, mediu sociocultural, talent regizoral și actoricesc) și „cultura rolului" (pregătirea culturală a actorului, cunoașterea epocii în care evoluează personajul interpretat etc.). Lucrările
Valentin Silvestru () [Corola-website/Science/322959_a_324288]
-
său din acest film, "ex aequo" cu Valeria Seciu pentru rolul său din "Înainte de tăcere". Criticul Călin Căliman afirma în "„Istoria filmului românesc (1897-2000)”" că filmul "Eu, tu, și... Ovidiu" este o comedie muzicală ce reprezintă "„o experiență, în fapt, insolită a cineastului, dat fiind tonul parodic, auto-ironic, regizorul fiind primul care «sancționează» poncifele tehnocrate ale intrigii, salvând - totodată - trama amoroasă de capcanele dulcegăriei și șablonului, printr-un ton persiflant, glumeț, dând gag-ului ce este al gag-ului și plonjând
Eu, tu, și... Ovidiu () [Corola-website/Science/327340_a_328669]
-
de o aură magică, prevestitoare și incitantă pentru contemplator. Să le privim cu încântare, ca făcând parte din ființă noastră secretă”." (Gheorghe Vida) "„În naturile sale statice, Coltofeanu ne demonstrează concepția să aproape mistica față de obiecte. Pictorul ne propune, prin insolita lui aventură creativă, o filosofie sui-generis a facerii continue, precum schivnicul care, în însingurarea lui, este înconjurat de plăsmuiri care, sub vremelnicia unor forme materiale, poartă duhul lumii purificate”. (Corneliu Antim) "„Pictură lui Coltofeanu e mai degrabă expresia unui vis
Dorin Coltofeanu () [Corola-website/Science/317072_a_318401]
-
fost nominalizat la Premiul pentru cel mai bun film al Festivalului Internațional de Film Mystfest de la Riccione (Italia) din 1981. În "„Istoria filmului românesc (1897-2000)”" (Ed. Fundației Culturale Române, București, 2000), criticul Călin Căliman scria că filmul "Capcana mercenarilor" este „insolit ca gen în filmografia autorului” și reunește o „distribuție solidă”. Criticul Tudor Caranfil a dat filmului o stea din cinci și a făcut următorul comentariu: "„Într-un sat ardelenesc, așezat între Oradea și Cluj, un baron angajează, în 1918, mercenari
Capcana mercenarilor () [Corola-website/Science/312056_a_313385]
-
5 Paul-Pierre Roux, numit Saint-Pol-Roux (n. 1861 - m. 1940), poet și dramaturg, supranumit „Magnificul". Precursor al poeziei moderne. Poet simbolist francez. 6 Francis Joseph Thompson (n. 1859 - m. 1907), poet, prozator și eseist. Se constituie, de asemenea, într-un caz insolit al literaturii engleze.
Ștefan J. Fay și contemporanii săi by Nicolae Scurtu () [Corola-journal/Memoirs/6274_a_7599]
-
-și cunoască colegii de generație, să-i citească și, finalmente, pagina scrisă e cea care decide. Epistolele acestea, încă necunoscute, se constituie în tulburătoare confesiuni asupra genezei operei literare, asupra inspirației și efortului chinuitor de a crea imagini și universuri insolite. Mărturisirile Anei Blandiana surprind printr-o dezarmantă sinceritate, printr- o luciditate greu de acceptat la o așa de tânără scriitoare, care începuse să se confrunte cu vitregiile existenței ce nu dădeau semne că vor obosi prea curând. Se cuvine să
Întregiri la biografia poetei Ana Blandiana by Nicolae Scurtu () [Corola-journal/Memoirs/4822_a_6147]
-
Întîlnirea" drept un film cu caracter politic și propagandistic al epocii comuniste, care descrie lupta comuniștilor în ilegalitate și în perioada cuceririi puterii. Analizând acest film, criticul Călin Căliman îl consideră „un suspans polițisto-lirico-psihologic” care se petrece într-un decor insolit, Delta înghețată care devine ea-însăși un „personaj” datorită imaginilor de efect ale operatorului Nicolae Girardi. Criticul Tudor Caranfil a dat filmului o stea din cinci și a făcut următorul comentariu: "„Un sculptor conduce, în decembrie 1943, desantul patriotic având misiunea
Întîlnirea () [Corola-website/Science/327206_a_328535]
-
este valabil: consecința nu este că indicațiile exprese, scrise, de pedalizare pot fi ignorate, că nu ar fi obligatorii dacă nu corespund normelor scolastice. Dimpotrivă. Și totuși, acest lucru se întâmplă frecvent, pentru că Beethoven experimentează prin pedală efecte cu totul insolite, depășind cu mult deprinderile auditive ale epocii sale. Astfel încât unii editori și-au permis chiar să-l „corecteze” pe Beethoven, și să „pună ordine” în indicațiile sale de pedală. Prima indicație de acest tip apare abia la începutul primei
Interpretul ?i textul. C?teva nota?ii by Constantin Ionescu-Vovu () [Corola-journal/Science/84193_a_85518]
-
prima aruncătură de privire, un tablou al lui Botero cu personajele sale floride și opulente, reprezentând în mod metaforic anumite caracteristice ale societății contemporane hipertrofice. Pentru a umple câmpuri vaste de culoare, artistul dilată formele: oamenii și peisajele capătă dimensiuni insolite, aparent ireale, unde detaliul devine expresia maximă a volumelor. Personajele lui Botero nu reflectă nici bucurie, nici durere, au privirea pierdută în gol și sunt imobile, parcă ar fi reprezentări sculpturale. Când pastișează artiști clasici, ca Velázquez sau Caravaggio, tablourile
Fernando Botero () [Corola-website/Science/298240_a_299569]
-
Bucur, Hâtel Guynemer, 9, Rue Brea, VTme, Paris, France; Expeditor Dinu Pillat, Strada Ion Țăranu, nr. 6, Raionul Lenin, București, Roumanie]. * Marin Bucur: „La apa Vavilonului" Micul volum de proză al lui Marin Bucur, La apa Vavilonului, este o carte insolită, grea de semnificații, care merită să rețină atenția ca puține altele apărute la noi, de câțiva ani încoace. Avem a face cu o parabolă de structură poematică, prinzând în cifrul ei, cu o pregnanță tulburătoare, imaginea mitizată a stării de
Noi contribuții la bibliografia lui Dinu Pillat by Nicolae Scurtu () [Corola-journal/Memoirs/6244_a_7569]
-
Covorul, având în desen motive naționale simple realizate cu ajutorul costumelor diferit colorate a cuprins și două frize laterale, cu desen de asemenea popular, formate din copii îmbrăcați pionieri care țineau deasupra capetelor flori mari (butaforie) în culori luminoase. Efectul artistic insolit al acestui moment de spectacol a fost deosebit, dacă avem în vedere întregul ansamblu scenic, armonia de culori a acestuia - copii pionieri pe practicabile laterale, copii în costume populare pe practicabilele din fundal, elementele de scenografie etc.”[16] Motivul muncii
„Mulțumim pentru copilăria noastră fericită”: Spectacolul cu copii în România anilor 1980 () [Corola-website/Science/295691_a_297020]