866 matches
-
ele influențează modul în care noi comunicăm cu ceilalți. Rolurile sunt percepute diferit de diferite persoane, lucru ce afectează de asemenea comunicarea. Spre exemplu, unele persoane pot considera anumite roluri de putere (de manager, de profesor, de părinte) ca trebuind jucate în mod autoritar, pe când alte persoane pot să aibă o concepție diferită despre respectivele roluri, imprimându-le mai degrabă o latură colaborativă. Rolurile pe care le jucăm sunt roluri pe care le învățăm pe parcursul experienței de viață. Hybels și Weaver
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
și C au o percepție foarte precisă (și corectă) despre anumite aspecte ale modului în care B trebuie să-și joace rolul de profesor. În practică, vom observa că putem deosebi cu ușurință percepții comune la adresa rolurilor așa cum trebuie acestea jucate și percepții subiective, personalizate. O femeie va accepta că, din punctul de vedere al colegelor ei de serviciu, soțul ei este un soț bun deoarece își îndeplinește bine atribuțiile văzute în plan social ca fiind caracteristice unui soț bun, în
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
le îndeplinească (tensiuni între propria personalitate a deținătorului rolului și atitudinile și expectațiile prevăzute de către rolul ca atare), conflictul intrarol (tensiuni create de expectanțe contradictorii despre cum trebuie jucat rolul) și interrol (tensiuni între recomandările a două roluri care trebuie jucate simultan) etc. Se cuvine să remarcăm însă că, din perspectivă didactică, mai ales că în interiorul echipelor educaționale are loc cunoașterea, asumarea și îndeplinirea rolurilor (fie și numai cele amintite de noi mai devreme), îi revine cadrului didactic înțelegerea în profunzime
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
ele influențează modul în care noi comunicăm cu ceilalți. Rolurile sunt percepute diferit de către diferite persoane, lucru care afectează de asemenea comunicarea. Spre exemplu, unele persoane pot considera anumite roluri de putere (de manager, de profesor, de părinte) ca trebuind jucate în mod autoritar, pe când alte persoane pot avea o altă concepție despre respectivele roluri, imprimându-le mai degrabă o latură colaborativă. Rolurile pe care le jucăm sunt roluri pe care le învățăm pe parcursul experienței de viață. Hybels și Weaver (1986
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
și C au o percepție foarte precisă (și corectă) despre aspecte ale modului în care B trebuie să-și joace rolul de profesor. În practică, vom observa că vom putea deosebi cu ușurință percepții comune la adresa rolurilor așa cum acestea trebuie jucate și percepții subiective, personalizate. O femeie va accepta că din punctul de vedere al colegelor ei de serviciu, soțul ei este un soț bun deoarece își îndeplinește bine atribuțiile văzute în plan social ca fiind caracteristice unui soț bun; în
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
discuție generalizată privind modul în care aplicarea soluțiilor alese de întregul grup certificat (sau nu), dacă acestea au fost cele mai potrivite situației. Printre atribuțiile formatorului în utilizarea metodei se numără și evidențierea identității unor valori și comportamente ale personajelor jucate, precum și a consecințelor rezultate din interacțiunea acestora. Inspirat din teoriile psihodramei, dezvoltate de către Moreno, jocul de rol se desfășoară deci în patru etape: - descrierea situației; - repartizarea rolurilor urmată de distribuirea câte unei fișe pentru fiecare participant (care cuprinde descrierea rolului
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
conceptul de „pălărie” în sensul că aceasta poate fi pusă pe cap și poate fi scoasă de pe cap (ideea este de a nu trimite spre stereotipii; cineva va avea un mod de manifestare, dar acest mod este dat de rolul jucat, și nu de o permanență comportamentală). De Bono ne prezintă cele șase ipostaze: 1. Pălăria albă se centrează pe fapte, pe necesarul de informații și pe privirea obiectivă adusă de acestea. 2. Pălăria roșie trimite spre intuiție, sentimente și emoții
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
reprezintă rolul dominat de creativitate, identificarea alternativelor, provocărilor și schimbărilor. 6. Pălăria albastră legiferează rolul de control al întregului proces, focalizarea nefiind asupra subiectului discutat, ci asupra modului în care s-a desfășurat procesul de gândire la adresa acestuia (metacogniție). Rolul jucat este cel al organizatorului, al moderatorului întregii activități. 13.2.3.8. De la jocul de rol la dramatizarea creativătc "13.2.3.8. De la jocul de rol la dramatizarea creativă" Campbell, Campbell și Dickinson (2004) sugerează că, spre deosebire de metoda teatrului
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
de cunoscutul și apreciatul Ion Creangă, primit fără rezerve în anturajul junimiștilor. Relația mai mult decât prietenească dintre ei ar trebui comparată cu aceea dintre poet și Titu Maiorescu. Este, în fapt, o legătură de tipul magistru-discipol. "Instrucția, vorbită și jucată, prin cuvânt sau demonstrație exemplară"237 constituie elemente perene. Nu există familie sau sistem social, oricât de izolate și rudimentare, care să nu aibă predare și învățare, Maeștri și ucenici."238 Dacă G. Steiner are în vedere doar tradiția și
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
și subtilitatea nu-ți pot asigura supraviețuirea. Numai nebunia sau lipsa de inteligență te pot scoate În afara suspiciunii generale. Din acest punct de vedere, Bulă reprezintă soluția aleasă de români În conflictul cu dictatura ceaușistă. Retragerea În neînțelegere, În cinism jucat, În tembelism. Miorița Numele de Miorița, diminutiv al „mioarei”, desemnează ovina prin excelență și Încă Într-o formă care presupune implicarea afectivă. Prin aceasta, el deconspiră nu doar un univers ocupațional - al păstorului și posesorului de turme -, unul geografic (pășunile
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
și a înviat numai în aparență. îVasilide afirmă că numele Fiului lui Dumnezeu în timpul acestei mistificări este Caulacau). Docetul crede că, în timpul morții sale - cel puțin în care cred ceilalți -, Isus asistă la răstignire amestecat în mulțime. Râzând de festa jucată tuturor - pentru eternitate... - 2 - Certitudinea indiferenței. Convertirea gnostică asigură invizibilitatea gnosticului. Puterile lui Isus, alias Caulacau, stau bineînțeles mărturie în acest sens și arată și ce beneficii se pot obține din așa ceva! Vasilide consideră că totul este indiferent, pe același
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
reticențelor, tristeților. Erotica este una estetă și reflexivă, vitalist-eterată, îndrăzneață și intelectualistă deopotrivă. Dar, după cum s-a remarcat, discursul poetic transcende erosul, instalându-se invariabil pe tărâmul meditației filosofice. Rostirea este distinsă și energică, temperată de o detașare mai degrabă jucată, limbajul e măiestrit, textele caligrafiate cu aerul autenticității, iar rarele accente de colocvialitate nu subminează „noblețea” modernistă. Textele dezvăluie un ego poetic amplu, „plin de el”, de o mare disponibilitate pentru încorporarea existentului, raportând cotidianul, accidentalul, contingentul la marile noime
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289304_a_290633]
-
mediile aristocratice de la București, Martha Bibescu observa: "Tuturor femeilor care se prăbușesc în reverențe la trecerea sa le ia delicat mâna și, cu un gest fervent, o apropie de inima sa și uneori de buze. Comedioara asta e foarte bine jucată. Nu l-am văzut niciun moment neîndemânatec sau ridicol. Este totuși fiul acelui Wilhelm al II-lea, care este deseori ridicol, și Dumnezeu știe dacă nu este greu să nu fii așa, din greșeala ta sau a altora, atunci când ești
by CONSTANTIN IORDAN [Corola-publishinghouse/Science/996_a_2504]
-
infailibile de care simt că este conștient. Tuturor femeilor care se prăbușesc în reverențe la trecerea sa, le ia delicat mâna, și, cu un gest fervent, o apropie de inima sa și uneori de buze. Comedioara asta e foarte bine jucată. Nu l-am văzut niciun moment neîndemânatec sau ridicol. Este totuși fiul acelui Wilhelm al II-lea5, care este deseori ridicol, și Dumnezeu știe dacă nu este greu să nu fii așa, din greșeala ta sau a altora, atunci când ești prinț
by CONSTANTIN IORDAN [Corola-publishinghouse/Science/996_a_2504]
-
teoria aristotelică a imitației care, conform filosofului grec, nu este altceva decât capacitatea omului de a crea lumi fictive, cu o ordine proprie. Aceste universuri ,,spectaculare" și ,,decorative" pe care le creează Blecher funcționează după o regulă simplă: ,,viața trebuie jucată fals și ornamental"244. Sala cinematografului B din Întâmplări în irealitatea imediată, ,,lungă și întunecoasă ca un submarin scufundat!", în care ,,ușile de la intrare erau acoperite cu oglinzi de cristal în care se reflecta o parte din stradă", oferind ,,un
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
a contribuit decisiv în creșterea intenției de vot pentru candidatul la prezidențiale George Becali. Această afirmație poate părea neavenită într-un capitol aparținând domeniului științelor politice, însă politica este influențată și de factori cultural-antropologici, cum este de exemplu miza simbolică "jucată" pe terenul de fotbal care se poate transforma ușor într-una socială, economică sau politică. Tipul eroului cultural modelul de învingător al sportivului sau sentimentul de comunitate reunită în jurul unui ideal, precum și luptele simbolice desfășurate între echipe (locale sau naționale
by Sergiu Gherghina [Corola-publishinghouse/Science/1101_a_2609]
-
ajunge prizoniera unor obligații exterioare. Formal, Marlowe iese învingător din toate confruntările. Însă acumularea decepțiilor, constatarea că trăiește într-o lume coruptă, că speranța moare cu fiecare caz rezolvat lasă amprente de neșters asupra personalității sale. Duritatea și sarcasmul, indiferența jucată și răceala ostentativă nu ascund eșecul în progresie care este viața detectivului. Singurătatea lui Marlowe e un aliat - poate singurul -, o pavăză contra universului decăzut și ostil în care e obligat să-și ducă existența. Deși mare parte a timpului
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
Încît nu reușim să Înțelegem Însemnătatea dualismului și Îl așezăm printre ciudățeniile istoriei. În realitate, dualismul a fost ca o partidă de șah nedusă pînă la capăt, dacă ținem să persistăm În această analogie. N-a fost o partidă prost jucată, ci una pur și simplu Întreruptă cu forța. Miza aflată În joc era semnificativă, Însă semnificația nu era situată la nivelul jocului. Așadar, dacă afirmăm că lumea este creată, atunci lumea poate să fie creată de către Bine, de către Rău, de
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
140. Revenind asupra violenței fizice, observăm cum Arghezi construiește o formă tipică de discurs (reiterată frecvent, de la dimensiunea unei fraze inteligibile până la un spațiu important în economia articolului) în care brutalitatea, ca măsură punitivă autolegitimată, este înscenată sau, altfel spus, jucată concret, verosimil, într-un scenariu ipotetic: "Colectiv, bătaia trebuie să fie moderată: scoborâm pe bărbatul politic din limuzină, facem loc pe trotuar, îl întindem pe asfalt, îi scoatem pantalonii, îi aplicăm câteva biciuști și îi dăm drumul să se urce
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
sentimentală din casa lui Dasgupta își are o noimă pe linia misticii erotice. Altfel nu se explică refuzul de a da un semn de existență, după consumarea episodului atît de furtunos, de vinovat și de riscant; și mai ales nedumerirea (jucată?) la apelurile disperate lansate de Maitreyi, pentru ca iubitul să revină. În erotica mistică, bine cunoscută de Mircea Eliade, ca unul care își pregătea dizertația despre yoga în varianta tantrică, nu există cale de întoarcere, ca și în moarte. Rămîne doar
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
viața cotidiană e un spectacol În care fiecare joacă roluri distribuite sau Își asuma roluri râvnite, Încercând să „performeze”. El crede În imaginea sa, pe care o oferă celorlalți, ca și cum punerea În scenă ar fi realitatea adevărată. Credința În rolul jucat Îi conferă nota de autentic de care are nevoie pentru a se fortifica și baricada. Nu contează cum e recepționat, el crede. Se instaurează, după un timp, un pact tacit Între „performeri” și public, scrie Goffman, cele două parți stabilesc
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
de Scripturi sau stereotipul fad, "media fizionomică" stabilită arbitrar și convențional de închipuirea colectivă? Ne putem ruga persoanei întruchipate de Robert Powell? Există sau nu riscul ca Hristosul lui Zeffirelli să rateze reprezentarea divinității Logosului întrupat în istorie? Poate fi "jucată" / "interpretată" sfințenia dumnezeirii fără a fi sfânt?"522. În ce ne privește, suntem sceptici asupra faptului că o asemenea reprezentație artistică poate deține un caracter de sacralitate, cel puțin în sensul strict al termenului, însă recunoaștem totodată și calitatea acesteia
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
de știință în fața omenirii?; care este strategia la care recurge fiecare, pentru a ajunge la finalitatea dorită?; de ce Dürrenmatt a ales comedia pentru a reflecta societatea din vremea respectivă cu problemele ei?; cele două personaje își trădează societatea prin rolul jucat? Secvența 2:20 min. Elevii își aleg un personaj, pe care să-l reprezinte, argumentând alegerea. Se citesc replicile, ce definesc mobilul purtării măștii: autodemascarea. Se comentează dacă împrejurările sociale, politice sau istorice influențează sau contribuie la schimbarea identității, ținând
[Corola-publishinghouse/Science/1510_a_2808]
-
alte variante, la alte posibile soluții ale personajelor, ținând cont de epocile în care au trăit. Fiecare grupă își va alege un personaj, chiar dacă este același la mai multe grupe, pentru care va căuta o altă mască pentru același rol jucat și va motiva alegerea. Fiecare va medita la alegerea făcută, neexcluzând și ideea că masca aleasă face parte din arsenalul lor de măști pe care le folosesc uneori. Ora a treia: Tema: Masca omului și masca savantului Resurse didactice: fișe
[Corola-publishinghouse/Science/1510_a_2808]
-
situația de a identifica pentru fiecare ipostază a îndrăgostitului ce se ascunde dincolo de masca pe care o poartă, ci și acela de a-i face să se problematizeze cu privire la: problema libertății în contextul în care jucăm roluri sau ne lăsăm jucați, relația dintre mască și adevărata personalitate, rol distribuit și rol ales, necesitatea purtării unei măști în viață. Metode utilizate: jocul de rol, dezbaterea, discuția problematizantă, învățarea prin cooperare Bibliografie: B. Nicolescu, Teoreme poetice, Editura Junimea, Iași, 2007 Peter Brook, Spațiul
[Corola-publishinghouse/Science/1510_a_2808]