1,303 matches
-
iar la Casa Morarului vor pune o cruce mare, din ciment, pe care vor știi ei ce să scrie ca să afle lumea peste ani că am trecut și eu pe aici. O parte din cei de la masă au început să lăcrimeze, iar Doina a intervenit: -Ce-ți veni, tăticule? De la un timp numai la asta te gândești. Câți nu sunt bolnavi și o duc pe picioare ani mulți... -Asta este voința mea - a continuat Andrei, ca și cum nu ar fi auzit-o pe
SFÂRŞITUL LUI ANDREI MURGESCU. Fragment din romanul Îngerii de la Casa Morarului de Ion R. Popa, Ed. Autograf, Craiova, 2011 by http://revistaderecenzii.ro/sfarsitul-lui-andrei-murgescu-fragment-din-romanul-ingerii-de-la-casa-morarului-de-ion-r-popa-ed-autograf-craiova-2011/ [Corola-blog/BlogPost/339663_a_340992]
-
Să-mi fac din curcubeu o punte, să te-ntalnesc la vechi răscruci. Semințe roz de trandafir ai semănat în gândul meu. Poți despărți cerul de ape, suflet de suflet, tu și eu? Mi-e dor de iriși înfloriți, ce lăcrimează în condei, De fluturi albi fardați cu maci din anotimpuri fără chei. N-aș vrea că timpul hoț, viclean, secundele să ni le-mpartă, Să rătăcim spre nicăieri, înspre cândva sau niciodată. Mi-e dor de vals dansat de luna
DIN DORURI NESPUSE de INES VANDA POPA în ediţia nr. 1250 din 03 iunie 2014 by http://confluente.ro/Ines_vanda_popa_1401810227.html [Corola-blog/BlogPost/344668_a_345997]
-
au răspuns invitației noastre. Chiar mă simțeam o femeie împlinită, pe majoritatea planurilor. Costumașul de la cununia civilă...ăsta da o țintă pentru cura de slăbire! Delicat, plăcut la atingere, culoarea oului de rață. L-am strâns în brațe și am lăcrimat. Iată dovada vie că, odată, cineva m-a ales dintre toate femeile lumii. Am găsit și primele bluzițe cumpărate de la second-hand, când au apărut genul ăsta de magazine, în anii 90. Mergeam tocmai lângă Spitalul Județean, unde aveam o elevă
ALBUMUL DE HAINE de CORINA LUCIA COSTEA în ediţia nr. 2300 din 18 aprilie 2017 by http://confluente.ro/corina_lucia_costea_1492528747.html [Corola-blog/BlogPost/379991_a_381320]
-
pe deplin. Iată câteva exemple semnificative: „visul meu, mai ascuțit decât tăișul lamei,/modeleză împreunările noastre matinale, / minunea vibrațiilor trupurilor de carne, „... sau: “tu - înlănțuită de vise,/eu - înlănțuit de vise,/dorințele ne macină/ sfâșiate de șoaptele sângelui din noi...” (lăcrimând fulgere de gheață...) cel mai frumos vis /mi-a devenit cel mai groaznic coșmar,/ îngenunchindu-mă într-o stare de agitație, /spulberându-mi bucuriile/ Vieții, /întristările,/ înălțându-mă,/ coborându-mă instantaneu/ în trupul unei singure / Femei...” (sunetul sufletului fără de hotar
VALENTINA BECART de VALENTINA BECART în ediţia nr. 1515 din 23 februarie 2015 by http://confluente.ro/valentina_becart_1424644518.html [Corola-blog/BlogPost/379249_a_380578]
-
răni nevindecate. „însingurat în tăcerea umbrei,/suspinând în pustiul din mine,/tremurând de spaimă,/caut la miezul nopții/ Femeia /de sub ferestrele sufletului meu/cerșindu-i Iubirea,/cerșindu-i Iertarea/Viața,/Moartea...” * „Femeia /de sub ferestrele sufletului meu,/scrie poeme de Dragoste, /lăcrimându-mă în flori,/dăltuindu-mi o umbră de sânge/între păsări de fum însângerate,”... După îndelungi căutări și sângerări se întrevede și un „mugur” de speranță, “fug caii,/fug caii prin sufletul ei /înmungurindu-i Primăverile...”( dăltuit în lacrimă de floare
VALENTINA BECART de VALENTINA BECART în ediţia nr. 1515 din 23 februarie 2015 by http://confluente.ro/valentina_becart_1424644518.html [Corola-blog/BlogPost/379249_a_380578]
-
o crenguță, Îmi șterge lacrima, mă-ncântă cu mireasma lui Și vrea să mi te-ndepărteze din calea gândului. Amurgu-și țese plasa din pulbere de stele, Las cu tristețe casa ta și-a tinereții mele, În noapte, luna mă privește lăcrimând, Iar zorii mă găsesc din nou cu tine-n gând. Referință Bibliografică: La casa tinereții noastre / Margareta Merlușcă : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2287, Anul VII, 05 aprilie 2017. Drepturi de Autor: Copyright © 2017 Margareta Merlușcă : Toate Drepturile Rezervate
LA CASA TINEREȚII NOASTRE de MARGARETA MERLUȘCĂ în ediţia nr. 2287 din 05 aprilie 2017 by http://confluente.ro/margareta_merlusca_1491416730.html [Corola-blog/BlogPost/385121_a_386450]
-
cu Ființa Universală prin spintecarea abdomenului. Rămâi cu impresia că după străbaterea traseului inițiatic, comun, până la urmă, se lasă, și el, ca noi toți, în puterea destinului. Am rezonat, am respirat (''vreau să respir puțin și cu podul palmei''), am lăcrimat (''sunt ochii mei aceia care mă privesc''?)... Diana Elena. Spectacolul regizat de Mihaela Panainte îl puteți urmări și voi, în 15-16 februarie la Salina Turda. 15 - 16 februarie Salina Turda 18.00 Biletele se pot rezerva la nr. de telefon
IONA de Marin Sorescu by http://www.zilesinopti.ro/articole/6461/iona-de-marin-sorescu [Corola-blog/BlogPost/98838_a_100130]
-
Luca Publicat în: Ediția nr. 1883 din 26 februarie 2016 Toate Articolele Autorului Inimă...în care spin Te-ai rănit așa de tare De în nopțile târzii Plângi adesea și te doare? Oare-o vorbă negândită Te-au făcut să lăcrimezi Sau un gând te-a chinuit Când n-ai vrut să îl urmezi? Poate grijurile multe Ți-au ajuns povară grea... Poate vrei măcar o clipă Pace în ființa mea... Spune-mi...spune-mi inimioară Ce să fac să-ți
DIALOG CU...INIMA! de MARIA LUCA în ediţia nr. 1883 din 26 februarie 2016 by http://confluente.ro/maria_luca_1456470099.html [Corola-blog/BlogPost/383174_a_384503]
-
de vremuri ploioase vântul istoriei și gestul grăbit târât prin noroaie ... și poate întâmplător mi-am amintit de Apostol Bologa eroarea istoriei și pământul presărat cu nevinovate cruci ... - “morții măsii! mi se părea că șopteau printre dinți osândiții ce săpau lăcrimând groapa bietului nefericit Și poate nimic n-ar fi fost dacă “mamele” n-ar fi născut fii unii victime alții călăi nemiloși... Păsările cerului au stat de pază lângă leșurile atâtor cuvinte atârnând în lațul timpului fără rost ... - “morții măsii
LEŞUL ATÂTOR CUVINTE ... de VALENTINA BECART în ediţia nr. 347 din 13 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Lesul_atator_cuvinte.html [Corola-blog/BlogPost/369433_a_370762]
-
suspansul produce fericire, unde inima se preface fereastră de rai prin care bucuria se înapoiază ochilor, recâștigată de la demonii desperecheați ai vieții anoste. Vasta arenă a circului e absorbită în constelația lirei, bătută de viforele zburătorilor. O privesc surâzând și lăcrimând deopotrivă, îngerii seduși de copii. Altruismul suveran al destinelor artiștilor de circ este o neprihană a cavalcadelor albe biciuite în ring, viețile artiștilor de circ sunt fotografii tandre în rame de cărbune, clovnii circului sunt dezdurerați cu pudre, cu părul
CIRCUL AMERICANO VARGAS, OASPETE IMPERIAL AL COPIILOR MOLDOVEI. de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 894 din 12 iunie 2013 by http://confluente.ro/_circul_americano_vargas_oasp_aurel_v_zgheran_1371025091.html [Corola-blog/BlogPost/346018_a_347347]
-
încearcă o evlavie mută. Durata orelor crește-n adaosul protector în fiecare clipă se-ntâmplă o minune și nu sunt destule minți să deslușească adevărul care urcă să lumineze bolta. Noaptea rupe câte o bucată de cer, cade în catedrală lăcrimând pe lespezi de piatră. Referință Bibliografică: Catedrala / Llelu Nicolae Vălăreanu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1534, Anul V, 14 martie 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015 Llelu Nicolae Vălăreanu : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat
CATEDRALA de LLELU NICOLAE VĂLĂREANU în ediţia nr. 1534 din 14 martie 2015 by http://confluente.ro/llelu_nicolae_valareanu_1426284393.html [Corola-blog/BlogPost/377838_a_379167]
-
conduși de fețe arogante. Trăiesc durerea când este umilită câte-o bunică Când vând-n piață ;...câteva fire de pătrunjel Iar cei ce fură sunt liberi, dau/iau mită Nu sunt bătuți ca ele de arșiță și ger. Le-au lăcrimat dorințe lovite de nevoi ș-au devorat durerea ce a săpat adânc -Ne-ați dizolvat credința ce pâlpâie în noi Redați-le speranță când aripile lor se frâng . Redați-le, redați-ne încrederea-n ziua de mâine Fără difernțe între săraci
GLASUL GENERATIEI DE AZI de VALENTINA GEAMBAȘU în ediţia nr. 1770 din 05 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/valentina_geambasu_1446751025.html [Corola-blog/BlogPost/384697_a_386026]
-
Publicat în: Ediția nr. 1950 din 03 mai 2016 Toate Articolele Autorului Acum mă-ntorc mai rar la Tătărăști, Ajung la poarta dragă și strig: Iubitul meu tată, acum unde ești? Simt cum mă trece un fior de frig. Travesez lăcrimând curtea copilăriei Și merg direct la nucul meu bătrân Trezind în amintire anii bucuriei, Povestea despre Harap Alb și spân. Ajung la vie, la pruni și vișinu-nflorit Mâine e Sfânta Inviere a Domnului Și tu ești viu prin tot ce
TATA de ELENA ARMENESCU în ediţia nr. 1950 din 03 mai 2016 by http://confluente.ro/elena_armenescu_1462288264.html [Corola-blog/BlogPost/381758_a_383087]
-
lteratura română. E vorba de “ Făt- Frumos din lacrimă” al genialului poet Mihai Eminescu. Acolo, o împărăteasă tânără și frumoasă, care nu putea avea copii, s-a rugat la o icoană de argint a Macii Domnului. Icoana MACII DURERII a lăcrimat. Împărăteasa a sorbit cu nesaț lacrima icoanei și a rămas însărcinată. Așa s-a născut apoi Făt - Frumos din lacrimă. Un basm tulburător de frumos, unde teluricul se împletește cu astralul, unde relațiile lui Făt- Frumos cu femei le din
SFÂNTA ICOANĂ A MĂNĂSTIRII NICULA de MARIUS NANU în ediţia nr. 1383 din 14 octombrie 2014 by http://confluente.ro/marius_nanu_1413273289.html [Corola-blog/BlogPost/379992_a_381321]
-
și-l îmbrățișă pe împărat, plângând, șoptindu-i alintată: - Iartă-mă, tată, dacă te-am supărat! Apoi se duse și la Speranța, o îmbrățișă, șoptindu-i: - Abia am venit și acum trebuie să plec! Te iubesc mult, măicuța mea! Speranța lăcrimă, șoptind: - Lasă! Fii fericită, fata mea! Apoi o luă de mână, o duse la vornicei, zicându-le: - Să aveți grijă de ea ca de cea mai gingașă floare! Se ofilește la cea mai slabă adiere de răutate. Vorniceii o luară
MĂRŢIŞOR-26-ULTIMUL EPISOD de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1542 din 22 martie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1427009185.html [Corola-blog/BlogPost/353428_a_354757]
-
Cu spiritul creștin m-a purtat prin lume, Izbândă să aflu-n muncă, prin credință. Pe Maică rugând-o, pașii să-mi îndrume, Forță și tărie îmi dădea-n ființă. Că deseori din rugă primeam ajutor, Cu ochii de recunoștință lăcrimând, La prăznuire scriu mesaj înălțător; Izbândă să-mi dea și-n gândul agonizând. Din lăcaș de-nsingurare sufletească, Cu năzuință sacră las mărturie De obiceiuri din lumea creștinească, Pe-a vieții cale din fragedă pruncie. Cu smerenie duc în sufletul pribeag
ÎNTÂMPINAREA NAȘTERII MAICII DOMNULUI de MARIA FILIPOIU în ediţia nr. 2077 din 07 septembrie 2016 by http://confluente.ro/maria_filipoiu_1473239317.html [Corola-blog/BlogPost/375826_a_377155]
-
zeci de credincioși. Eram lângă domnul profesor dr. Ion Soare. Mai la dreapta erau poeții Nicu Cismaru și Nelu Barbu. Ilorian cu mâinile subțiri ca firele de crini împreunate pe piept, ca în semn de închinăciune, aștepta sărutul prietenilor care lăcrimau la cuvintele duhovnicești exprimate de preotul paroh, Popescu Florea, un preot solid, puternic, asemuind unui voievod, cu un chip trufaș de sfânt, desprins dintr-o icoană. M-a impresionat până la lacrimi slujba completă, (cca. trei ore), pe care, preoții ăștia
VÂLCEA de ION I. PĂRĂIANU în ediţia nr. 2081 din 11 septembrie 2016 by http://confluente.ro/ion_i_paraianu_1473609797.html [Corola-blog/BlogPost/380881_a_382210]
-
cu mâinile la spate. Iarba de lână crudă clipește prin ochiul de rouă cu mâna la ochi, să vadă cum soarele se cațără-n dudul lățos. Pe dâra de zare, pe tăișul ei, zdreanța de nor își rade barba și lăcrimează enigmatic la cântul de mierlă albă, iar cumpăna fântânii din Jghiburoasa s-a modernizat, ”și-a tras” lanț de inox, sătenii acoperind-o cu o rochiță de tablă galvanizată... Potecile dealurilor se scurg cu târnele goale agățate în cobilițele cocoșate
I-AUZI PAIȘPE ! DE PUIU RĂDUCAN de ION I. PĂRĂIANU în ediţia nr. 1574 din 23 aprilie 2015 by http://confluente.ro/ion_i_paraianu_1429770644.html [Corola-blog/BlogPost/374959_a_376288]
-
voce din ce în ce mai puternică și mai sigur pe mine. Simțeam cum inima mi se înflăcărează și în fața ochilor îmi apărea chipul măicuței Ana cum plângea și radia de fericire când ne spunea: „Acum știu că Dumnezeu e viu!” Am început să lăcrimez. La sfârșitul slujbei l-am văzut pe prietenul meu cu lacrimi în ochi apropiindu-se de părintele Vasile. - Iartă-mi părinte puțina mea credință - i-a spus el. Acum știu și eu că Dumnezeu e pururea viu! Autor: Bruno Ștefan
Măicuţa Ana by http://balabanesti.net/2013/12/15/maicuta-ana/ [Corola-blog/BlogPost/339977_a_341306]
-
-n alte împrejurări ale vieții, nu doar în meseria de aviator. - După ce-ți prindeai trupul în chingile scaunului de pilot, erai nerăbdător să te înalți sau îți trebuiau câteva minute de încălzire, de dialog cu partenerul tău, avionul? Ai lăcrimat vreodată înaintea partenerului tău? Au fost lacrimi de teamă sau de reușită? - Face parte din pregătirea de zbor atingerea aeronavei. Probabil ai auzit că primii zburători și-au confundat aeronavele cu iubitele, dacă mi-ai pus o astfel de întrebare
INTERVIU CU UN AVIATOR, MARIAN COVACHE- PARTEA A IV-A de CORNELIA VÎJU în ediţia nr. 779 din 17 februarie 2013 by http://confluente.ro/Interviu_cu_un_aviator_partea_cornelia_viju_1361128446.html [Corola-blog/BlogPost/351916_a_353245]
-
bucuria de a descifra lumea înconjurătoare. Ca și pentru poeții romantici, unde visul iubirii se declanșează în mijlocul naturii, autorul ne transpune în „ templul zilei trăite” : ...”de acolo din citoplasmă mă cheamă glasul verii/ câteva toamne se aud într-un colț lăcrimând/ iarna își flutură printre fulgi drapelul de pace/ vreo două viscole ciripesc în cuibul zăpezii/ zăresc un pui de primăvară alăptat/ la pieptul unei ierni mai blânde/ câtă desfătare e-n rostirea nespusă a luminii!...(p.110). Iubirea este o
A.D.N.-UL FERICIRII de ELISABETA IOSIF în ediţia nr. 2011 din 03 iulie 2016 by http://confluente.ro/elisabeta_iosif_1467540886.html [Corola-blog/BlogPost/380907_a_382236]
-
sunt o femeie nu-știu-cât de bisericoasă. Atâta timp cât există priceasna mă simt mai aproape de Cer. Ca să interpretezi o asemenea cântare îți trebuie o anumită stare, o anumită sensibilitate sufletească. Dacă așa nu ar fi nu cred că aș reuși. Și, (îi lăcrimează ochii), cânt pentru mama care mă aude din ceruri. Cânt și pentru cei din cer, cânt și pentru cei de-aici, de pe pământ. Iubesc priceasna mai mult decât muzica populară. Versul inspirat din sacralitate te răscolește și te face să
INTERVIU REALIZAT DE CĂTRE VASILE BELE (2013) de VASILE BELE în ediţia nr. 840 din 19 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Rafila_barbos_mesager_al_sp_vasile_bele_1366361108.html [Corola-blog/BlogPost/345933_a_347262]
-
Acasa > Strofe > Simpatie > AMOR IMBIETOR Autor: Mircea Dorin Istrate Publicat în: Ediția nr. 1703 din 30 august 2015 Toate Articolele Autorului AMOR ÎMBIETOR Motto: „Din visul nopții-n picurat Pe iarba lăcrimată-n rouă, Tu urmă lași, ca un păcat, Iubirii dată, pe din două.” Aseară când, în mare grabă Înfiorată ai plecat, Rămas-a-n pat, parfum de damă, Plătită vamă, la păcat. Și gândul tău pe perna moale Și frământatul
AMOR IMBIETOR de MIRCEA DORIN ISTRATE în ediţia nr. 1703 din 30 august 2015 by http://confluente.ro/mircea_dorin_istrate_1440940336.html [Corola-blog/BlogPost/372149_a_373478]
-
stelelor a secat. Se ridică de pe scaun și ia un sacou aruncat pe jos în timpul căutărilor. Se îmbracă cu acel sacou și se grămădește pe plapuma ce zăcea pe podea.) A împietrit tot ceea ce este viu. Sunt o piatră ce lăcrimează după iarba din stele. (Se învelește în plapumă.) Acum ce mă fac? Ele s-au ascuns, m-au părăsit. Prin piatra ființei mele nu mai curge nicio picătură de apă. E atât de întuneric. Eu însumi am devenit o stâncă
VOLUMUL „ÎN COLIVIE“ de ANA CRISTINA POPESCU în ediţia nr. 1940 din 23 aprilie 2016 by http://confluente.ro/ana_cristina_popescu_1461437074.html [Corola-blog/BlogPost/370727_a_372056]
-
mari din piept și din spate nu îmi dau liniște, și nu mai pot ... Tu taci, de ce nu-mi spui nimic și de ce ai venit singură la mine? Mai tot privit lung, mamă, iar eu sunt obosit și ochii-mi lăcrimează din senin. Am tresărit, când mâna ta pe umărul meu de gheață ți-am simțit-o ... Mă-ntreb? Visez sau încă mai sunt treaz. Am tresărit deodată și lung m-am tot uitat la ea: să nu mă chemi măicuță
E NOAPTE ŞI E FRIG, IUBITĂ MAMĂ (ESEU) de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 212 din 31 iulie 2011 by http://confluente.ro/E_noapte_si_e_frig_iubita_mama_eseu_.html [Corola-blog/BlogPost/366972_a_368301]