990 matches
-
însărcinate li se spinteca burta, iar copilul era călcat în picioare. Și că ucigașii din poiană erau cu siguranță beți sau prea grăbiți. Și că deja fusese ucisă atâta lume în cursul acestui război, încât li se făcea și lor lehamite... Nu-și asculta gândurile. Mâinile lui spărgeau lemne, scoteau din foc tăciunii, îi puneau pe lutul malului. Când pământul fu în îndeajuns de cald, călcă în picioare jăratecul, îl acoperi cu crengi tinere, un braț de crengi, apoi încă unul
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
și se grăbi să iasă, înțelegând că pentru a ucide era de ajuns să vadă chipul femeii, să-i audă glasul. Își petrecu noaptea la un prieten și nu dormi, când indiferent, când născocind vreo răzbunare. Într-un moment de lehamite, i se păru că înțelege ce fel de femeie era cea alături de care își dusese zilele aproape un an. Nu se mai gândise la acest lucru mai înainte. Războiul era timpul femeilor fără bărbați și al bărbaților fără femei, dar
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
între lumea oamenilor și universul ideilor"16. Petrarca în Secretum 17 scrie: "Taedium vital dezgustul de viață este singura pasiune aspră, dureroasă și cumplită în stare pură". Cioran pare a-și însuși această stare, devenind apologetul dezgustului de viață, al lehamitei că intrinseca vieții. În fața neantului, este sinuciderea o soluție? se întreabă Cioran. Din punct de vedere teoretic, da, gândul că te poți sinucide oricând deja te eliberează. Vede în sinucidere "un act religios", pentru că e o încercare de mântuire, "nirvana
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
nenumărate momente de tristețe, până la "obsesive gânduri de sinucidere". Goethe spune că proastă dispoziție e un fel de lene. Cioran se lamentează de frecvențe episoade de proasta dispoziție, de melancolie, spune că "sentimentul vieții îmi distruge viață"33. Sentimentul de lehamite îl face să arunce venin oricărei observații pe care o face. Lumea din jurul lui este ținta ochiului sau critic, a spiritului sau veșnic nemulțumit, a dispoziției sale acide de a cârcoti și a înțepă tot ce nu intră în tiparele
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
sau ca nume predicativ. Analiza ca subiect este soluția tradițională din studiile românești, adoptată și în GALR (II: 369-370), unde se oferă ca argument "sinonimia cu un tipar tranzitiv, conținând verbul-centru [a avea + poziția OD108]: Am teamă., Am greață., Am lehamite.109" (p. 370). Tot în GALR se oferă și argumentele pentru considerarea nominalului postverbal drept nume predicativ: - apariția unor adverbe în aceeași poziție (Mi-e greu, Mi-e bine), greu de explicat dacă poziția respectivă ar fi una de subiect
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
se precizează că este vorba de verbe "ale existenței", în primul rând (iar exemplele sunt, toate, cu verbe existențiale). 107 Dativul exprimă localizarea mentală. 108 OD = obiect (complement) direct. 109 Echivalente cu Mi-e teamă, Mi-e greață, Mi-e lehamite. 110 Observație valabilă nu doar pentru construcțiile existențiale, ci și pentru alte poziții predicative: Obiectele din aceste oglinzi retrovizoare sunt mult mai femei decât oricare alte ferestre (I. Tănase, Femeile retrovizoare). 111 Aceeași observație și pentru poziția de complement: *Simt
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
un jurnal PRO TV, atunci nu mai are nicio șansă să scape. Omul are convingerea (gnostică?) că trăiește în cea mai rea dintre toate lumile posibile și că fireasca soluție este sinuciderea. Ferească Dumnezeu de o asemenea soluție! Dacă ne apucă lehamitea, deznădejdea și chiar cumplita resemnare după palpitanta viețuire într-o Românie aproape apocaliptică, atunci problema este (și) a noastră. Este, înainte de toate, o problemă spirituală și religioasă. Partea spirituală se referă la faptul (argumentat statistic) că nu mai citim cărțile
by NICU GAVRILUŢĂ [Corola-publishinghouse/Science/990_a_2498]
-
de definit sau care nu poate fi prins în vreo explicație logică. Din păcate, adevărul este cu totul altul și mult mai prozaic. La ora actuală Uniunea Scriitorilor din Basarabia este o instituție care adună - generos și cu o largă lehamite - o masă de oameni foarte eterogenă, cu opțiuni culturale și politice care se contrazic vehement. Numai o întâmplare face ca această faună multicoloră să stea încă sub același acoperiș. În uniune există scriitori comuniști și anticomuniști, postmoderniști convinși, dar și
[Corola-publishinghouse/Science/2015_a_3340]
-
viață de răsviață neamului dtale! Căpiță se căsătorește după o serie de Încercări cu fata lui Holeră-Împărat. O voce auctorială se confesează auditoriului: că așa-i norocul, feții mei, ca și iepurele; unde i-i omului mai greu și mai lehamite de viață, acolo i se arată norocul mai repede. Iepurele simbolizează ideea vitezei maxime imaginabile. Un motiv foarte vechi și totodată foarte răspândit pe glob, este acela al Întrecerii În viteză dintre iepure și broasca țestoasă, aceasta din urmă simbolizând
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
autor: "El era noul Adam. El va fi opusul lui Faust, cel care nu voia să moară. El în schimb, își va dori să moară și îi va fi cu neputință". Între Iov și Shylock, Jidovul Rătăcitor afișează o nesfârșită lehamite, o revoltă abisală și o nebănuită vigoare vindicativă. Pe tot parcursul romanului, Jean d'Ormesson se poartă ca un vrăjitor stilist, dând miraculoase probe de suspans, oralitate, dar și de monolog interior (vezi istorisirea lui Simon din Cirene). Dincolo de fastuoase
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
reciclate de fiecare nouă generație a teologilor de catedră, rupți de patosul Scripturilor și surzi în fața întrebărilor veacului. La un veac de la denunțul semnat de preotul martir Pavel Florensky, pulsul adormit al gândirii dogmaticii ortodoxe este trădat de starea de lehamite a celor care-l perpetuează într-un organism artificial. „Sistemul nostru dogmatic se prezintă ca fiind plictisitor, atât de plictisitor încât oamenii renunță să mai polemizeze cu el.”1 Din această rațiune tare se naște denunțul gândirii slabe, capabilă doar
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
acasă. De ce or fi oamenii mari atât de neînțelegători față de dorințele și supărările copiilor? - se întreba Ancuța. Secretul Pentru Horia, studentul întârziat, zilele călduroase ale începutului de vară sunt încărcate de emoțiile ultimului examen din anul terminal, dar și de lehamite și de transpirație. Concediul pentru studii l-a obținut greu, după multe insistențe și îndelungi rugăminți. Nu pentru că unitatea la care lucrează și-ar fi dereglat activitatea din cauza absenței lui, ci pentru că existau și niscaiva invidii că, iată, peste câteva
Acorduri pe strune de suflet by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/83169_a_84494]
-
Trebuința de optimism Chiar dacă viața a intrat pe panta coborâtoare și lunecoasă a senectuții, Chiar dacă speranțele sunt tot mai palide și mai puține, Chiar dacă sănătatea este șubredă iar neputințele se adună, Chiar dacă singurătatea este însoțită de deprimare și izolare, Chiar dacă lehamitea te cuprinde și tonusul psihic scade mereu, Chiar dacă orizontul vieții capătă culoarea cerului înnegurat, Chiar dacă doamna cu gând de scorpie îți dă târcoale, luptă! Pentru că de-i luminoasă, searbădă ori vitregită, viața totuși merită trăită! Mai cred... Spre finele celui
Acorduri pe strune de suflet by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/83169_a_84494]
-
poate corupe. Să fim serioși, renunțând la orice gest ce aduce a bășcălie și șmecherie. Să rupem crusta netransparenței atunci când ne învelește faptele. Sub pojghița opacității, se formează abuzul care eclozează inevitabil. Să fim profunzi, și nu formaliști, făcând cu lehamite ceea ce pretindem că ne definește, mai ales civic și spiritual. Să fim sobri, pentru ca direcția acțiunilor noastre să fie dictată de cumpătare. Pentru orice individ, a fi patriot nu ar trebui să presupună ca acesta să urle din toți bojocii
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
primească, cum să se adreseze, trebuie să fie un om cu un vocabular distins, care să stăpînească cu desăvîrșire arta de a se adresa persoanelor, plăcerea de a discuta cu ele și nu de a lăsa impresia că Îi este lehamite. Se cere apoi lucrătorului În turism să cunoască o anumită psihologie, el trebuie să știe să-și adapteze vocabularul, tonul, formele de adresare politicoase, mimica, etc., În funcție de omul din față, și aceasta trebuie să fie superioară omului din fața biroului
Turism în Carpaţii Meridionali: cunoaştere, dezvoltare şi valoroficare economică by Ion Talabă, Elena Monica Talabă, Raluca-Maria Apetrei () [Corola-publishinghouse/Science/91770_a_92400]
-
pe principiul invenției abundent metaforice, pusă în funcțiune în dispozitive rimate și ritmate: „Chiar uimit nu-s, în punga stupefacției i-ascuns un roi/ Zumzăie elogii în stupul stimei de sine)/ curaju-mi dă pe dinafară ca huma dintr-un mușuroi/ lehamitea e ca o târfă mimând un scâncet de rușine - / mi-s mie însumi tren de marfă”. Particularitatea e că „figura” poetului se reține mai acut decât aceea a poeziei. Poza de poet, în sensul unei anumite discursivități combinatorice, pare mai
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289656_a_290985]
-
nimic nu putea să se schimbe; iar dacă s-ar fi schimbat ceva, nu stătea în puterea noastră. Ar fi multe de spus despre încercările neizbutite de ,,întregire" a familiei. Ori despre ,,democrația domestică". Sau anii de ,,navetistă" - sfârșeala și lehamitea de-a te trezi dimineața cu senzația c-ai fi un glonț pe țeava puștii: împinsă spre capătul zilelor, fără alt țel decât al ochitorului... Darul vremurilor interesante Aș fi putut însă alege dintre multe drumuri după ,,revoluție": puteam fonda
[Corola-publishinghouse/Science/84956_a_85741]
-
până acum m-a împiedicat să vorbesc liber a fost tocmai «sentimentul conștient al insuficienței personale». Veninul strâns în mine nu atinsese concentrația necesară pentru a deveni leac. Eram pur și simplu necopt. A trebuit să cunosc spaima cărnii și lehamitea ultimă a sufletului, să mă desprind de oameni care plecând au luat părți din mine, să-mi îngrop prieteni, să trăiesc o revoluție și să am șocul întâlnirii cu poporul meu, să mă destram, să mă detest, să mă înec
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287808_a_289137]
-
mai plătește niște sume fantastice ca pensie alimentară. Și știi că eu îi plătesc pensie alimentară Rosinei, deși ea câștigă de cinci ori cât mine! Suis-je un homme, ou une omlette? Mă întreb și eu uneori. Mi-era atât de lehamite și atâta doream să mă văd scăpat de ea, încât am semnat tot ce mi s-a oferit să semnez. Charles, de ce nu vrei să mi-o sufli și pe Pamela? Ești un porc de câine fericit, îți faci de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
cu pălărie cu boruri largi și lavalieră neagră la gât, fost parlamentar liberal. „ - Nuu... nicidecum, domnule... ce linte..., e o crimă domnule!.. îi răspunse indignat senatorul. Păi, bine domnule... chiar de bună voie..!”, și făcu un gest cu mâna a lehamite. „ Cum, dom’le Senator, oare... oamenii ăștia, chiar nu văd în spre ce alunecăm..?!”, se mira acelaș domn scund. „ - Ba da, domnule... văd, cum să nu vadă!.. îi răspunse grav, senatorul. Dar vorba Psalmistului : „Ochi au, dar nu vor să
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
expresie încrâncenată, de persoane care aveau niște motive mari să urască viața, cărțile, lumea și, în mod special, pe toți cei care le întrebau dacă n-aveau idee unde se afla toaleta de pe etaj, au făcut un semn ostil a lehamite spre dreapta. Întrebându-mă de ce erau cele două dudui atât de supărate pe soartă, mi-am dat seama că, de dimineața până seara, în loc să vândă cărți, nu făceau altceva decât să dea relații despre toalete. Sigur, nu-i nimic degradant
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
puzderia de coșuri și borcane pline cu fructele acelea pricăjite și, fără să-mi spună nimic, și-a făcut cruce. „Mămico - am zis -, facem magiun și rachiu și o să avem din ce trăi“, dar mama a dat din mână a lehamite. Iar după o săptămână, din coșurile pline cu fructe putrezite a început să se scurgă o zeamă murdară, cu miros de closet. Fapt care nu mă împiedică să-mi amintesc cu o nostalgie crescândă de „corcodușul nostru“, de pomul acela
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
de ce mi se întîmplă mie, încît cred că singura contralovitură, singura consolare e creația. Nu cer Domnului decît sănătate. (Ar trebui să-ți narez ce mi s-a mai întîmplat în ultima lună, dar sînt atîtea mizerii, încît îmi este lehamite.) Îți spun doar că ginerele lui Ibrăileanu mă critică acum în fața studenților și în prezența mea (la examene), drept pentru care în articolul din Scînteia (9 iulie) (l-ai văzut?) i-am pus un cui . Prezența mea în paginile S
Scrisori către un redactor vol. I by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/859_a_1713]
-
ar fi chiar necesar acest lucru. Rămîne să-mi comunici dacă da, ca să ți dau programul lui (orarul încă n-a fost afișat). Noutăți deosebite pe aici nu sînt. Care ar fi, sînt murdării despre care începe să-mi fie lehamite să mai vorbesc. Lucrez relativ intens, căutînd să uit de toate. Cred că acesta e un remediu. „Cronicarii” subțiri îmi publică totuși cu greu articole de qvasiistorie literară. Vor actualitate, mai ales acum cînd iar se răstoarnă tabla de valori
Scrisori către un redactor vol. I by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/859_a_1713]
-
volumul n-a venit încă de la Direcția Presei fiindcă sînt probleme, a doua oară tot nu venise, dar crede că nu sînt probleme! E dubios. A rămas să-i mai dau un telefon săptămîna viitoare, dacă nu mi-o fi lehamite. Comunică asta lui Crișan . Răspunde-mi la toate. Numai bine și sănătate din partea noastră. Mihai Drăgan P.S. Plicul îl pun la poștă la ora 14. </citation> (45) <citation author=”Mihai Drăgan” loc="Iași" data =”28 sept[embrie] 1969”> Dragă Costel
Scrisori către un redactor vol. I by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/859_a_1713]