1,107 matches
-
III-lea pentru o nouă cruciadă (Cruciada a patra). El a părăsit teritoriul Franței în 1202. În timpul asediului din iulie 1203 asupra Constantinopolului, Ludovic a fost unul dintre cei 8 comandanți de divizie care au împresurat cetatea de pe Bosfor, alături de marchizul Bonifaciu de Montferrat (conducătorul cruciadei), dogele Enrico Dandolo al Veneției, contele Balduin de Flandra, Henric fratele lui Balduin, contele Hugue de Saint Pol etc. Imediat după aceea, Ludovic a fost lovit de o puternică febră care l-a ținut inactiv
Ludovic I de Blois () [Corola-website/Science/324350_a_325679]
-
(n. 1575 - d. 24 aprilie 1617, Paris) a fost mareșal al Franței, marchiz de Ancre, baron de Lésigny, conte de Penna. Născut la Florența în jurul anului 1575 și asasinat la Paris în 24 aprilie 1617, a fost favoritul regentei Maria de Medici și a fost căsătorit cu Leonora Dori. Aparținea unei familii vechi
Concino Concini () [Corola-website/Science/330761_a_332090]
-
sale germane și în același timp, la 14 iulie 1917 Prințul Louis și Victoria au renunțat la titlurile lor și la numele Battenberg alegând varianta engleză a numelui, Mountbatten. Trei zile mai târziu, Louis a fost reînnobilat de regele ca marchiz de Milford Haven. În timpul războiului, două surori ale Victoriei, Alix, țarină a Rusiei și Ella, Mare Ducesă a Rusiei, au fost ucise în revoluția rusă iar fratele ei, Ernest Louis, Mare Duce de Hesse, a fost detronat. În 1921 soțul
Prințesa Victoria de Hesse () [Corola-website/Science/315329_a_316658]
-
Zvonurile de la Curte spuneau că de fapt Filip avea ca metresă pe Laura Mancini, nepoata lui Mazarin și mama ducelui de Vendôme, mai târziu un soldat cu succes notabil și homosexual. Un alt iubit al lui Filip era Antoine Coiffier, marchiz d'Effiat. Acesta a intrat în viața lui Filip ca "capitaine des chasses" și a locuit în casa lui până la moartea lui Filip. Scandalul în care a fost implicat Filip a pălit în fața atenției acordată căsătoriei regelui. Mazarin a început
Filip al Franței, duce de Orléans () [Corola-website/Science/312841_a_314170]
-
dezamăgire, a fost botezat Anne Marie la 8 aprilie 1670 de episcopul de Vabres. Când regina Henriette Marie a murit, Prințesa Anne a Angliei a venit să locuiască cu Filip și Minette până la decesul Minettei. Ulterior, Cavalerul de Lorena și marchizul d'Effiat au fost acuzați că au otrăvit-o pe Minette, deși autopsia a arătat că Minette a murit de peritonită, cauzată de un ulcer perforat.. După moartea soției sale la 26 de ani, prințesa palatină Anna Gonzaga, aranjează cea
Filip al Franței, duce de Orléans () [Corola-website/Science/312841_a_314170]
-
-lea Conde de Fife și a soției lui, Lady Agnes Hay. La două zile după căsătoria cu Louise, Prințesă Regală în 1889, fiica Prințului de Wales (mai târziu regele Eduard al VII-lea), a fost numit Duce de Fife și marchiz de Macduff. Alexandra s-a născut la East Sheen Lodge, Richmond la 17 mai 1891. În momentul nașterii sale era a cincea în linia de succesiune la tronul britanic. Alexandra și sora sa au fost un caz unic printre prințesele
Prințesa Alexandra, Ducesă de Fife () [Corola-website/Science/321722_a_323051]
-
a devenit cleric la Cathedrala din Pavia. După ce Ugo a murit în 947, lăsând pe tronul Italiei pe fiul său Lothar al II-lea de Italia, Liutprand a devenit secretarul confidențial al următorului rege al Italiei, Berengar al II-lea, marchiz de Ivrea, căruia i-a devenit apoi cancelar și de către care a fost trimis în 949 într-o ambasadă la curtea bizantină a împăratului Constantin al VII-lea Porfirogenetul. Dat fiind că atât tatăl, cât și tatăl vitreg al lui
Liutprand de Cremona () [Corola-website/Science/324907_a_326236]
-
publicațiile de specialitate drept "tenorul de bază al teatrului", iar repertoriul lui se îmbogățește cu roluri clasice precum Caramello în "Noapte la Veneția", Edwin în "Silvia", Eduard în "Sânge Vienez", Lt. Stone în "Floare din Hawaii", Jim în "Rose Marie", Marchizul de Faublas în "Bal la Savoy", Tony în "West Side Story", precum și "inconfundabila interpretate a rolului Marco Polo" în " Secretul lui Marco Polo", piesă regizată de maestrul Negrău și o scenografie semnată de Catalin Arbore. Această producție este considerată una
Cristian Caraman () [Corola-website/Science/321900_a_323229]
-
G. Dendrino); Lt. Stone - Die Blume von Hawaii (P. Abraham); Siedler - La Calul Bălan (Ralph Benatzky); Profesorul Amarati-Vânzătorul de păsări (Karl Zeller); Harry-My Fair Lady (Frederick Loewe); Gabriel - Sânge Vienez (J. Strauss); René - Suzana (Jean Gilbert); Edwin - Silvia (Emmerich Kalman); Marchizul Aristide de Faublas- Bal la Savoy (Paul Abraham); Athos - Cei Trei Mușchetari; Omul de Tinichea - Micuța Dorothy (Silvia Kerim); Regele Kocicadania - Povestea soldățelului de Plumb (Dumitru Capoianu); Împăratul - Pac Poc Pic (Lucian Vlădescu); Sclavul - Lysistrata (Gh. Dendrino); Contele Felice - Paganini
Cristian Caraman () [Corola-website/Science/321900_a_323229]
-
ameliorare a igienei publice și de construirea locuințelor pentru săraci. La 1 mai 1876 regina Victoria a fost declarată împărăteasa Indiei. În 1878, străzile Londrei sunt pentru prima dată iliminate electric. La 13 iulie 1878 , Benjamin Disraeli și Robert Cecil, marchiz de Salisbury participând la Congresul de la Berlin, Marea Britanie primește Ciprul de la Turcia. În 1880, ritmul reformei încetinea, accelerându-se abia la începutul secolului XX. Pe 2 august, învățământul devine obligatoriu pentru copii sub 10 ani. Mișcarea muncitorească de la sfârșitul secolului
Istoria Regatului Unit () [Corola-website/Science/298984_a_300313]
-
cetate că multe altele, un cuib liniștit între munți care este al lor încă din evul mediu. Este puțin mai mult, ca un municipiu în cadrul Statului Papal, o mică autonomie fără întăriri, fără apărare. În Italia pretutindeni duci, mari prinți, marchizi, baroni, regi și împărați. Peste tot este răspândită asuprirea și absolutismul. În Olanda situația este mai puțin posomorâta. În Veneția apare o mică rază de lumină. Ajunge la Veneția vestea că pe un vârf al muntelui Apenin, în interiorul statului papal
San Marino () [Corola-website/Science/297781_a_299110]
-
Liguria occidentală a fost restituuită lui Aleramo, Liguria Răsăriteană sau "marca Januensis" a acordat-o lui Oberto I, iar Marca de Torino a fost constituită pentru Arduin Glaber de Torino. Descendenții lui Aleramo au fost mai degrabă obscuri, până în timpul marchizului Rainier, la începutul secolului al XII-lea. În jurul anului 1133, fiul lui Rainier, Guglielmo al V-lea s-a căsătorit cu Judith de Babenberg, soră vitregă cu regele Conrad al III-lea al Germaniei, moment din care prestigiul familiei a
Marca de Montferrat () [Corola-website/Science/324911_a_326240]
-
italian, unul dintre participanții majori la Cruciada a treia. El a devenit "de facto" rege cruciat al Ierusalimului, prin căsătoria cu Isabella a Ierusalimului, din 24 noiembrie 1190, și ales oficial în 1192, cu câteva zile înainte de a muri asasinat. Marchizul Bonifaciu I a fost comandantul Cruciadei a patra și a creat Regatul de Salonic, în cadrul Imperiului Latin de Constantinopol, constituit în Grecia. Reunirea Salonicului, moștenit de fiul grec al lui Bonifaciu, Demetrius, cu Montferrat a devenit scopul moștenitorilor din Italia
Marca de Montferrat () [Corola-website/Science/324911_a_326240]
-
I a fost comandantul Cruciadei a patra și a creat Regatul de Salonic, în cadrul Imperiului Latin de Constantinopol, constituit în Grecia. Reunirea Salonicului, moștenit de fiul grec al lui Bonifaciu, Demetrius, cu Montferrat a devenit scopul moștenitorilor din Italia ai marchizului Bonifaciu, cu toate că această dorință nu s-a materializat niciodată. În secolul al XIII-lea, Montferrat a oscilat o vreme între cele două tabere, guelfii și ghibelinii, în timpul marchizilor Bonifaciu al II-lea și Guglielmo al VII-lea. De asemenea, a
Marca de Montferrat () [Corola-website/Science/324911_a_326240]
-
lui Bonifaciu, Demetrius, cu Montferrat a devenit scopul moștenitorilor din Italia ai marchizului Bonifaciu, cu toate că această dorință nu s-a materializat niciodată. În secolul al XIII-lea, Montferrat a oscilat o vreme între cele două tabere, guelfii și ghibelinii, în timpul marchizilor Bonifaciu al II-lea și Guglielmo al VII-lea. De asemenea, a fost nevoie ca ei să poarte cîteva lungi războaie împotriva comunelor tot mai independente din Asti și Alessandria și au devenit purtători de stindard ai reînnoitei Ligi Lombarde
Marca de Montferrat () [Corola-website/Science/324911_a_326240]
-
Louis Alexander Mountbatten, Marchiz de Milford Haven (24 mai 1854 - 11 septembrie 1921), a fost prinț german înrudit cu familia regală britanică, fiu rezultat din căsătoria morganatică a tatălui său Prințul Alexandru de Hesse și Rin cu contesa Julia Hauke. La 30 aprilie 1884
Prințul Louis de Battenberg () [Corola-website/Science/318264_a_319593]
-
1601. Poemul, cunoscut și sub numele de „"Infinitati Sacrum"”, se constituie din două părți: „"Epistolă"” și „"Progresul sufletului"”. În primul vers al celei din urmă, Donne afirmă că el "cântă despre progresul sufletului nemuritor". În „Filosofie de dormitor” (1795) a Marchizului de Sade, un personaj explică ideea ca o dovadă rațională pentru decriminalizarea omuciderii. Metempsihoza este menționată și este mecanismul cheie al scurtei povești „"Metzengerstein"” publicată în 1832 de către Edgar Allan Poe. Poe se întoarce la subiectul metempsihozei în „"Morella"” (1835
Metempsihoză () [Corola-website/Science/317762_a_319091]
-
Revue Historique", un jurnal academic francez. Oarecum nesatisfăcut de educația în Franța, Iorga și-a prezentat disertația și, în 1893, a plecat în Imperiul German, pentru a se înscrie la programul de doctorat al Universității din Berlin. Lucrarea sa despre marchizul de Saluzzo Thomas al III-lea de Saluzzo nu a fost primită pentru că Iorga nu a studiat trei ani înainte, așa cum se cerea. Ca alternativă, a spus că lucrarea este în întregime propria sa muncă, dar afirmația sa a fost
Nicolae Iorga () [Corola-website/Science/296583_a_297912]
-
ameliorare a igienei publice și de construirea locuințelor pentru săraci. La 1 mai 1876 regina Victoria a fost declarată împărăteasa Indiei. În 1878, străzile Londrei sunt pentru prima dată iliminate electric. La 13 iulie 1878 , Benjamin Disraeli și Robert Cecil, marchiz de Salisbury participând la Congresul de la Berlin, Marea Britanie primește Ciprul de la Turcia. În 1880, ritmul reformei încetinea, accelerându-se abia la începutul secolului XX. Pe 2 august, învățământul devine obligatoriu pentru copii sub 10 ani. Mișcarea muncitorească de la sfârșitul secolului
Istoria Regatului Unit () [Corola-website/Science/298888_a_300217]
-
În Italia, austriecii au distrus mai multe orașe, printre care Forlì (1708). Dezastrele de la Oudenaarde și Lille au dus Franța în pragul ruinei. Ludovic al XIV-lea a fost obligat să negocieze; el l-a trimis pe ministrul de externe, marchizul de Torcy, să se întâlnească la Haga cu comandanții aliați. Ludovic a acceptat să cedeze Spania și toate teritoriile sale aliaților, cerând doar să păstreze Neapole (în Italia). El era pregătit să dea și bani pentru a ajuta la înlăturarea
Războiul Succesiunii Spaniole () [Corola-website/Science/321106_a_322435]
-
de la Ne Plus Ultra și cucerind orașul Bouchain, dar a fost apoi rechemat în Marea Britanie la sfârșitul războiului, fiind înlocuit cu ducele de Ormonde. Britanicii, în frunte cu secretarul de stat Henry St John, au inițiat o corespondență secretă cu marchizul de Torcy, excluzându-i pe olandezi și pe austrieci din negocieri. Ducele de Ormonde a refuzat să trimită soldați britanici în luptă, așa încât în 1712 francezii lui Villars au recuperat mult teren pierdut. Villars și-a continuat apoi cu succes
Războiul Succesiunii Spaniole () [Corola-website/Science/321106_a_322435]
-
centrul atenției, inclusiv accentuarea ochilor săi, deja imenși, cu picături de extract otrăvitor de mătrăguna. E adevărat, înfățișarea ieșită din comun a marchizei a scandalizat lumea bună a epocii sale, dar a atras și multi admiratori. S-a căsătorit cu marchizul Camillo Casați în 1900, dar s-a separat la scurtă vreme de acesta după nașterea singurului lor copil, Cristina. Deși a avut multe aventuri, marea ei iubire a fost influentul poet italian Gabriele D Annunzio, cu aproape 20 de ani
Luisa Casati () [Corola-website/Science/316351_a_317680]
-
încep să apară personajele din farsa organizată de Falke, care-l asigură pe prinț că se va distra copios. Adela, îmbrăcată cu rochia stăpânei, află de la sora ei Ida că nu aceasta a invitat-o la bal. Eisenstein, prezentat ca Marchiz de Renard, trebuie să facă față numeroaselor pahare oferite de prinț. O recunoaște pe Adela, dar Falke încearcă să-l convingă că aceasta este domnișoara Olga. Frank, directorul închisorii, este prezentat drept contele Chagrin. La petrecere apare și Rosalinda, mascată
Liliacul () [Corola-website/Science/307563_a_308892]
-
de postura sa de arestat. La închisoare sosesc, pe rând, Frank, directorul, apoi Adela și Ida, care-i mărturisesc adevărul că Adela nu este artistă, dar e plină de talent. Apare și Eisenstein, despre care Frank află că nu este Marchizul de Renard. Surprizele continuă: Gabriel, la rându-i află cine a fost arestat în locul său și îl întâlnește pe avocatul Blind, chemat de Alfred. Dorește să se răzbune pentru infidelitatea Rosalindei, dându-se drept Blind. Însă mare îi este surpriza
Liliacul () [Corola-website/Science/307563_a_308892]
-
d. 5 septembrie 1803) a fost un romancier francez, cunoscut mai ales pentru românul epistolar "Legături primejdioase" ("Leș Liaisons dangereuses"), scris în anul 1782. Un caz unic în literatura franceză, Choderlos a fost considerat un scriitor la fel de scandalos că și Marchizul de Sade sau Nicolas-Edme Rétif. A fost ofițer militar, dar și un scriitor amator; cu toate acestea, planul său inițial a fost să "scrie o operă care să răsune mult timp după ce el va muri"; din acest punct de vedere
Pierre Choderlos de Laclos () [Corola-website/Science/323503_a_324832]