936 matches
-
porniți. — Da, stăpâne, suntem gata. Luând în grija lui stindardul cu tidve aurite ale comandantului, care stătuse rezemat într-un colț al porții, îl duse în mijlocul rândurilor și încălecă rapid, pentru a se alătura trupelor. Hideyoshi porni călare, însoțit de pajii săi și de vreo treizeci de călăreți. În acel moment, ar fi putut suna din corn, dar împrejurările interziceau folosirea semnalelor sonore sau a torțelor. Yahei primsie evantaiul auriu de comandă de la Hideyoshi și, din șa, îl legănă o dată, apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
un războinic în armură și un tânăr neobișnuit, îmbrăcat într-o haină de mătase subțire imprimată și un kimono de culoarea glicinei. Până și căpăstrul calului era împodobit cu ornamente. — Numele meu este Iki Hanshichiro, se prezentă tânărul, și sunt pajul Seniorului Hidekatsu. Am venit pentru a-i oferi Seniorului Kastuie serviciile mele de călăuză. Hanshichiro trecu la trap drept pe lângă cercetași, care erau complet derutați. Scoțând un strigăt confuz, comandantul lor o luă la goană după el, aproape căzând din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
său major îl priviră bănuitori pe tânăr. Se așteptaseră la o bătălie, iar emoția și anticiparea luptei li se înălțaseră până la cer. Iar acum, în mijlocul lăncilor lor și al fitilelor aprinse, tânărul acela elegant descăleca grațios, cu o plecăciune politicoasă. — Pajul Seniorului Hidekatsu? Habar n-am ce însemnează asta, dar aduceți-l aici, ordonă Katsuie. Să stăm de vorbă cu el. Katsuie coborâse pe iarba de la marginea drumului și stătea în umbra unor copaci. Instalându-și scăunelul de campanie, reuși să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
o purta agățată de umăr cu un șnur roșu, continuă: — Seniorul Hideyoshi vă trimite salutăi. Și îi dădu misiva lui Katsuie. Katsuie primi bănuitor scrisoarea și nu o deschise imediat. Clipind din ochi, îl privi pe Hanshichiro: — Spui că ești pajul Seniorului Hidekatsu? Da, stăpâne. — Seniorul Hidekatsu e sănătos? — Da, stăpâne. Presupun că a crescut. — Anul acesta va împlini șaptesprezece ani, stăpâne. — Cum, e deja atât de mare? Timpul trece repede, nu-i așa. E mult de când nu l-am mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
TENSHO 1582 IARNA PERSONAJE ȘI LOCURI FUWA HIKOZO, vasal superior al clanului Shibata KANAMORI GOROHACHI, vasal superior al clanului Shibata SASSA NARIMASA, vasal superior al clanului Oda și aliat al lui Shibata Katsuie SAKUMA YASUMASA, fratele lui Genba MENJU SHOSUKE, pajul lui Shibata Katsuie YAMAJI SHOGEN, vasal al lui Shibata Katsutoyo MAEDA TOSHINAGA, fiul lui Inuchiyo ECHIZEN, provincia clanului Shibata KITANOSHO, castelul principal al clanului Shibata FUCHI, castelul lui Maeda Toshinaga ZĂPEZILE DIN ECHIZEN Zi și noapte, zăpada cădea peste Echizen
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
despre durata de timp în care zăpada acoperea provincia Echizen, inima i se umplea cu o revoltă amarnică. Așadar, nu putea petrece nici măcar un moment de relaxare cu familia lui. Katsuie reveni în citadelă la fel de repede pe cât plecase. Întovărășit de paji, mergea cu pași mari pe coridorul cu acoperiș prin care sufla viscolul. De cum plecă, cele trei fete ieșiră pe verandă să cânte, nu pentru Echizen ci pentru provincia lor natală, Owari. Katsuie nu privi în urmă. Înainte de a intra în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
cu acoperiș prin care sufla viscolul. De cum plecă, cele trei fete ieșiră pe verandă să cânte, nu pentru Echizen ci pentru provincia lor natală, Owari. Katsuie nu privi în urmă. Înainte de a intra în citadela principală, îi spuse unuia dintre paji: — Spune-le lui Gozaemon și Gohei să vină neîntârziat în camera mea. Amândoi erau vasali importanți ai clanului Shibata și bătrâni pe ale căror sfaturi se bizuia Katsuie. — Ai trimis un mesager la Maeda Inuchiyo? îl întrebă Katsuie pe Gozaemon
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
lăsat în urmă tocmai din acest motiv. Se dădu ordinul de a lua micul dejun. Rațiile soldaților din timpul unei campanii constau în sarmale de orez nedecorticat, cu fasole frecată, învelite în frunze de stejar. Hideyoshi stătu de vorbă cu pajii, în timp ce-și mesteca zgomotos orezul. Înainte de a fi mâncat jumătate măcar, ceilalți terminaseră deja. Voi nu vă mestecați mâncarea? îi întrebă el. — Nu cumva mâncați cam încet, stăpâne? replică un paj. Noi obișnuim să mâncăm repede și să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
de stejar. Hideyoshi stătu de vorbă cu pajii, în timp ce-și mesteca zgomotos orezul. Înainte de a fi mâncat jumătate măcar, ceilalți terminaseră deja. Voi nu vă mestecați mâncarea? îi întrebă el. — Nu cumva mâncați cam încet, stăpâne? replică un paj. Noi obișnuim să mâncăm repede și să ne căcăm la fel de repede. — Bun sistem, comentă Hideyoshi. Căcarea rapidă prinde bine, cred, dar ar trebui să-ncercați cu toții să mâncați la fel ca Sakichi. Pajii se întoarseră spre Sakichi. Asemenea lui Hideyoshi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
cumva mâncați cam încet, stăpâne? replică un paj. Noi obișnuim să mâncăm repede și să ne căcăm la fel de repede. — Bun sistem, comentă Hideyoshi. Căcarea rapidă prinde bine, cred, dar ar trebui să-ncercați cu toții să mâncați la fel ca Sakichi. Pajii se întoarseră spre Sakichi. Asemenea lui Hideyoshi, Sakichi își mâncase numai jumătate din orez și îl mesteca încet ca o babă. Și-am să vă spun de ce, continuă Hideyoshi. Merge să mâncați repede în zilele când urmează să aibă loc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
distanță de peste două leghe cu piciorul. Călătorul care dorește să-i escaladeze panta abruptă trebuie să-și planifice cel puțin o jumătate de zi. — Pleacă! — Unde se duce, așa, dintr-o dată? Războinicii care-l păzeau pe Hideyoshi îi observară pe pajii care se îndepărtau și o luară la goană după ei. Îl putură vedea pe Hideyoshi mergând vesel în frunte, cu un băț de bambus în mână, de parcă s-ar fi dus la o vânătoare cu șoimi. Aveți de gând să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
a le lăsa timp aliaților săi din Ise și Mino să pregătească o ofensivă combinată din față și spate. — Să ne întoarcem, spuse Hideyoshi, pornind în jos. Mai e și o altă cale de coborâre? — Da, stăpâne, răspunse mândru un paj. Ajunseră la o tabără aliată, între munții Tenjin și Ikenohara. După drapele, știură că era postul lui Hosokawa Tadaoki. — Mi-e sete, spuse Hideyoshi, după ce se prezentă la poartă. Tadaoki și vasalii săi crezură că Hideyoshi venise într-o inspecție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
apropie în fugă. Teamă mi-e că Seniorul Genba nu e aici, stăpâne. — S-a dus la Muntele Nakao? — Nu, e acolo. Privind în direcția indicată de servitor, Yasumasa își văzu fratele, pe Genba, așezat împreună cu cinci, șase războinici și paji pe iarba din spatele citadelei principale. Nu se distingea bine ce făceau. Când se apropie, Yasumasa observă că Genba îl pusese pe unul dintre paj să țină o oglindă, în timp ce altul ținea un lighenaș. Se bărbierea acolo, sub cerul albastru, de parcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
direcția indicată de servitor, Yasumasa își văzu fratele, pe Genba, așezat împreună cu cinci, șase războinici și paji pe iarba din spatele citadelei principale. Nu se distingea bine ce făceau. Când se apropie, Yasumasa observă că Genba îl pusese pe unul dintre paj să țină o oglindă, în timp ce altul ținea un lighenaș. Se bărbierea acolo, sub cerul albastru, de parcă altă grijă n-ar mai fi avut. Era a douăsprezecea zi din Luna a Patra. Vara sosise deja, iar în orașele castelelor de pe câmpie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
sfârșit cu bărbieritul. Numai după ce briciul fu pus la loc și i se spălară firele de păr de pe față cu apa din lighean, se întoarse complet cu fața spre fratele său. — Ce este, Yasumasa? — Ai vrea să le ceri tuturor pajilor să se retragă, te rog? — De ce n-am merge înapoi la cartierul meu general? — Nu, nu. Aici e cu-adevărat locul cel mai potrivit pentru o discuție secretă. — Crezi? În regulă. Și, întorcându-se spre paji, Genba le ordonă să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
să le ceri tuturor pajilor să se retragă, te rog? — De ce n-am merge înapoi la cartierul meu general? — Nu, nu. Aici e cu-adevărat locul cel mai potrivit pentru o discuție secretă. — Crezi? În regulă. Și, întorcându-se spre paji, Genba le ordonă să se retragă la o oarecare distanță. Pajii luară oglinda și lighenașul și se îndepărtară. Samuraii se retraseră și ei. Frații Sakuma rămaseră față în față, pe culmea muntelui. Nu mai era cu ei decât un singur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
n-am merge înapoi la cartierul meu general? — Nu, nu. Aici e cu-adevărat locul cel mai potrivit pentru o discuție secretă. — Crezi? În regulă. Și, întorcându-se spre paji, Genba le ordonă să se retragă la o oarecare distanță. Pajii luară oglinda și lighenașul și se îndepărtară. Samuraii se retraseră și ei. Frații Sakuma rămaseră față în față, pe culmea muntelui. Nu mai era cu ei decât un singur om - Mizuno Shinroku, care venise cu Yasumasa. În conformitate cu poziția lui, Shinroku
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
ademenim pe Shogen și ar trebui ca numai acest lucru să ne bucure. Seniorul Katsuie trebuie să fie informat fără zăbavă. Vom aștepta mâine semnalul lui Shogen. Yasumasa și Shinroku plecară primii, întorcându-se la tabăra lor. Genba chemă un paj să i-l aducă pe calul său favorit. Însoțit de zece luptători, porni imediat spre tabăra principală de pe Muntele Nakao. Drumul recent construit între Muntele Yukiichi și tabăra principală de la Nakao avea cam patru metri lățime și șerpuia pe o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
cântă un cocoș. Cei doi invitați păreau neliniștiți. Shogen, însă, acționa așa cum se cuvenea din partea unei gazde, rămânând perfect calm. — Va fi aici destul de curând, spuse el, încrezător. Desigur, omul pe care-l așteptau nu veni; în schimb, apăru un paj, cu scrisoarea pe care Hayoto i-o încredințase lui Osaki. Cei trei se uitară unul la altul. — Cu mesagerul ce e? întrebă Shogen. Pajul răspunse că omul plecase imediat după ce adusese scrisoarea. Aceeași expresie neliniștită întunecă fețele celor trei. Oricât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
curând, spuse el, încrezător. Desigur, omul pe care-l așteptau nu veni; în schimb, apăru un paj, cu scrisoarea pe care Hayoto i-o încredințase lui Osaki. Cei trei se uitară unul la altul. — Cu mesagerul ce e? întrebă Shogen. Pajul răspunse că omul plecase imediat după ce adusese scrisoarea. Aceeași expresie neliniștită întunecă fețele celor trei. Oricât de curajoși erau, nu se puteau simți la largul lor, știind că era posibil ca trădarea lor să fi fost demascată. Cum o fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
plecau imediat, aproape fugind cu toții înapoi spre taberele lor. Oamenii aceia, pe care-i presase simțământul alarmant că se aflau într-o primejdie critică, erau acum nervoși și încordați, așteptând să le fie rostite numele, în timp ce Hideyoshi împărțea ordine. Cu excepția pajilor și a slujitorilor lui Hideyoshi, practic toți generalii se retrăseseră să-și facă pregătirile. Doi localnici însă, Ujiie Hiroyuki și Inaba Itettsu, precum și Horio Mosuke, care se afla cum comanda directă a lui Hideyoshi, nu primiseră nici un ordin. Părând că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
a merge cu dumneavoastră. Nu, vreau ca tu să rămâi la Ogaki. Voi avea nevoie să ții Gifu sub control. Apoi, se întoarse spre Mosuke: — Vreau să stai și tu aici. Cu aceste ultime ordine, Hideyoshi părăsi îngrăditura. Își chemă pajul și-l întrebă: — Ce se-aude cu curieriipe care i-am comandat adineaori? Sunt gata? Pajul alergă grăbit și se înapoie cu cincizeci de alergători. Întorcându-se spre mesageri, Hideyoshi li se adresă direct: — Ziua de azi nu seamănă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
ții Gifu sub control. Apoi, se întoarse spre Mosuke: — Vreau să stai și tu aici. Cu aceste ultime ordine, Hideyoshi părăsi îngrăditura. Își chemă pajul și-l întrebă: — Ce se-aude cu curieriipe care i-am comandat adineaori? Sunt gata? Pajul alergă grăbit și se înapoie cu cincizeci de alergători. Întorcându-se spre mesageri, Hideyoshi li se adresă direct: — Ziua de azi nu seamănă cu nici o alta din viețile noastre. Este o mare binecuvântare pentru voi că ați fost aleși să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
Soldații se cățărau pășind pe proptelele de lemn fixate la distanțe inegale. Dintr-o dată, Hideyoshi păru să-și amintească tinerețea lui de infanterist. Legând șnurul evantaiului de comandant de spada pe care o purta, începu să urce spre vârful turnului. Pajii îl împinseră din spate și se formă un fel de scară umană. — E primejdios, stăpâne. — N-aveți nevoie de o scară? Oamenii de jos îl strigau, dar Hideyoshi ajunsese deja la peste douăzeci de picioare înălțime. Furtuna violentă care bântuise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
când Genba se ridică în capul oaselor, trezit din somnul său ușor. — Tsushima! strigă el. Osaki Tsushima dormea în apropiere și, până se deșteptă, Genba ajunsese deja în fața lui, strângând în mână o lance pe care o luase de la un paj. — Tocmai am auzit un nechezat. Du-te și vezi ce e. — Imediat! În timp ce ridica perdeaua, Tsushima se ciocni de un om care țipa ca din gură de șarpe. — Avem o urgență! strigă noul sosit, în panică. Ridicând glasul, Genba îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]