632 matches
-
occidentale ("Le Petit Parisien", "Le Figaro") îl determină pe același Constantin Argetoianu să-și noteze malițios în jurnal: "Câte milioane de lei agonisite prin munca noastră, a contribuabililor români, au trebuit să treacă în buzunarele apașilor presei franceze, pentru ca asemenea platitudini să fie revărsate peste globul întreg?" Noroc pentru Titulescu (de a cărui carieră politică internațională istoriografia românească este foarte mândră) că pe vremea aceea jurnalele erau cu adevărat intime, iar blogurile nu se inventaseră încă. La fel ca în volumele
Parfumul anilor interbelici by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/7665_a_8990]
-
un "clasic al literaturii române", de altă anvergură! - aleg răsfoirea operei poetice coșbuciene, în ediția în două volume de la Chișinău (Cartier, 2001). Primul vers din "Noapte de vară", cu care se deschide culegerea Balade și idile, este de o neverosimilă platitudine: "Zările de farmec pline". Nu e vorba de absența sau raritatea tropilor, la scara întregii creații a "poetului țărănimii" - lipsa lor poate fi neglijată dacă alte calități o compensează. Și în acest caz inițial, poezia se împlinește prin prospețimea unei
Nostalgia impersonală by Ilie Constantin () [Corola-journal/Journalistic/8498_a_9823]
-
curios să afle părerile sincere ale literatului născut la Roma. Din păcate, romancierul nu poate sări peste clișeele politicoase care intră în recuzita de declarații curente pe care străinii le fac în privința României, și de n-ar fi fost decît platitudinile din interviu, nici nu ar fi meritat osteneala de a-l semnala. Și totuși, e un loc aparte în suita de banalități care a atras atenția Cronicarului. E vorba de breasla scriitorilor din Italia, a cărei stare e atît de
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/4111_a_5436]
-
atracția pentru gîndirea hermetică neavînd nimic rău în sine: o preocupare insolită cu esențele subtile ale lumii, hrănită de satisfacția că te afli pe „teren secret“. În fond, în apetența pentru detalii oculte se ascunde dorința de a fugi de platitudinea vieții, și în ascuns toți visăm la o inițiere în urma căreia viața să ni se schimbe radical. Alchimia poate fi o asemenea scăpare dintr-o cultură în care înclinația spre taine a fost sufocată de goana după întîmplări senzaționale. Teza
Simboluri în firidă by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5793_a_7118]
-
tensionată e ceva frecvent aici, acasă, fiind provocată în principal de spațiul strîmt, de faptul că trăim permanent cu toții în aceeași încăpere mică, unde toate relațiile trebuie să evolueze la nivelul celui mai mic numitor comun, adică M., la nivelul platitudinii și trivialului. Acum simpatia mea se îndreaptă spre T. Problema mea e să-mi corelez dispoziția - atitudinea respectuoasă și necesară ce se cuvine să fie adoptată și atitudinea reală pe care mi-am construit-o la Oxford. Între cele două
John Fowles – Jurnale by Radu Pavel Gheo () [Corola-journal/Journalistic/2908_a_4233]
-
Și mai tîrziu, cînd privesc iar în urmă la traseu, vîslitul, care a însemnat plăcere, pare ridicol, meschin. [...] 29 decembrie Crăciun confuz, cu nenumărate griji și indispoziții mărunte. Copiii mici, nesuferiți. Adulții, stupizi. Imposibil să discuți cu ei altceva decît platitudini. Toți, ușor nedumeriți și jenați de mine. Vreau să fiu eu însumi în fața lor, dar cea mai ușoară mișcare în acea direcție duce la nedumerire. Sensibilitatea este unul dintre cele mai simple semne de diagnosticare a calității umanității. Nici o persoană
John Fowles – Jurnale by Radu Pavel Gheo () [Corola-journal/Journalistic/2908_a_4233]
-
formula publicitară aleasă pentru afișul original al filmului a fost tocmai: "...look closer", privește mai de aproape... Ce se vede privind "mai de aproape" această familie decorativă, instalată, prosper, în modul de viață american? Se vede, mai întîi, o teribilă platitudine a confortului absolut! Mercedesul, vila, peluza, bunăstarea, standing-ul - nu pot îndulci cu nimic gustul fad al zădărniciei. Existența închinata valorilor mediocre rămîne, iremediabil, falsă. "Mitul succesului" (al acestui tip de succes) nu e decît o gogorița! Așa cum există, în
American Beauty by Eugenia Vodă () [Corola-journal/Journalistic/17286_a_18611]
-
visa". Oricît pot părea excesive ultimele cuvinte, ele își pot găsi rațiunea printr-o judecată nepărtinitoare, dezbărată de excesivele, la rîndul lor, scorii epocale. "Aventurierul" Nae Ionescu, interesant în definitiv și pe această cale, apt a sfida tiparele cumințeniei, uzanțele platitudinii, nici nu e un caz cu totul izolat, un excentric fără nici o legătură cu contextul marilor valori autohtone. Eminescianismul unora din tezele sale e bătător la ochi. Dacă nu ne revoltăm împotriva ziaristicii Luceafărului, de ce ne-am revolta împotriva celei
Despre Nae Ionescu by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15219_a_16544]
-
zis/ cu glas tot mai tare:/ Domnule, care/ mă iei drept o minge,/ asta-i o altă ocară:/ coarda, eu, n-o suport/ nici în sala de sport,/ darmite pe scară?!"" (Greutatea specifică). Miza unor asemenea producții pare minimă, iar platitudinea (ca să nu spun: mediocritatea) lor e totală. Perisabilitatea textului se verifică prin faptul că îl uităm de îndată ce l-am parcurs. Dincolo de certitudinea că nu există o cât de vagă semnificație de adâncime (a-i cere adâncime unui manierist înseamnă a
Vă place Foarță? by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/10903_a_12228]
-
noapte de dragoste, întîia noapte de război? La 8 noiembrie 1930 prozatorul îl vizitează pe critic să afle opinii despre românul pe care i-l oferise cu dedicație. Criticul notează: "Am citit o sută de pagini: cugetările șunt de mare platitudine. El se crede ăpenseură a combate pe Kant (va scrie în nemțește). Maniac!" Probabil că această opinie a poate mai vătuita a i-o fi comunicat-o și autorului. Românul a avut, cum se știe succes și criticul notă că
Un eveniment editorial by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17606_a_18931]
-
gata, care le-au fost inculcate, pe de o parte, de ideologia naționalistă - verde sau roșie -, pe de alta, de școală, de o dăscălime - cu inerentele nobile excepții - plafonată, rutinieră și lipsită de imaginație și de niște manuale doldora de platitudini enunțate într-un stil câlțos și snob, oricum impracticabil, care, în loc să deschidă copilului apetitul de lectură din proprie inițiativă, îl dezgustă definitiv de ea." Pe cît de îndreptățită e venerația, atîta timp cît nu degenerează în idolatrie intolerantă, pe atît
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/17383_a_18708]
-
România ca urmare a unui dubios plan masonic ce împletește manuscrise chirilice cu legendele Cavalerilor Mesei Rotunde. Finalul - încercare de pastișă a mitului Regelui Pescar - se menține în margini acceptabil de simbolice, dar indecent de inexpresive. Edificatoare ca grad de platitudine mi se pare citarea repetatelor tentative de a repune în funcțiune, rudimentar, subtilitățile frazelor din Craii de Curtea-Veche: Am pornit, cele trei personaje, poetul, prozatorul și protagonistul Paul Tristan, precum și eu, povestitorul Elby, toți patru P, prin cetatea imperială. Mergeam
Varză a la Cluj by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/8572_a_9897]
-
din anestezie, Emma n-ar mai vedea cum mă ramolesc, cum toate simțurile mă lasă progresiv. Aș vrea să mor înainte să ajung un bătrân... 7 septembrie 2001 Îngrijorare pentru Emma O sun pe Emma. Îi aud vocea! Din lumea platitudinilor sufocante, trec în cea a inteligenței sclipitoare. Îmi fac griji pentru ea. Cum va putea picta în școala aceea veche, glacială în timpul iernii? Trebuie să existe aparate de încălzit mai eficiente. O să-i ofer unul, plătit din banii ei, pentru că
Marcel Mathiot - Jurnalul unui amant bătrân by Emanoil Marcu () [Corola-journal/Journalistic/6958_a_8283]
-
a adopta forme insolite, subversive în raport cu desenul logic pe care s-ar cuveni a-l ilustra publicistica. Alexandru George notează cu privire la discursul arghezian: "Cuvîntul o ia mereu înainte... poetul nu stăpînește cuvîntul, ci este stăpînit de el". Din fericire, inevitabilă platitudine a adaptării e redusă prin comportarea specifică a verbului artist. Să vedem aci o purificare sau pur și simplu o recompensă ce și-o acorda ființă celui inițial frustrat, a autorului care, impunîndu-si o ținută antiboemă, o "igienă" mondenă pedanta
Psihologie argheziană (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/18084_a_19409]
-
forță cognitivă, fără pregnanță expresivă, fără propulsie imaginativă, fără toate aceste imponderabile, desigur, vetuste, depășite, out-of-date, volumul Simonei Popescu se susține exclusiv prin spirala resentimentară a producătoarei. Scuturate de citatele masive din diferiți scriitori, capitolele apar atât de căznite în platitudinea lor "nonconformistă", încât din cele peste 300 de pagini, format mare, ale volumului nu se poate reține un singur citat care să ne convingă de înzestrarea autoarei. Când, deodată, ceva ne place, e un mic accident la mijloc, o ruptură
Pledoarie fără poezie by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/9051_a_10376]
-
TVR sunt mulți ziariști de excepție. Pe unii - Moise Guran, Mihai Rădulescu- i-am semnalat cînd au produs lucruri deosebite. Marea problemă a TVR o constituie prejudecata publică, extinsă la nivel național, că emisiunile TVR sunt un lung șir de platitudini pigmentate cu elogii aduse Puterii de la un moment dat. Înfrîngerea acestei prejudecăți presupune însă ca telespectatorii să urmărească acest post fie și din curiozitate la început. Pe parcurs, își vor da seama că merită să se uite la TVR. Pentru
Cristoiu îi răspunde lui Petrișor: Crede că TVR este a angajaților. De aceea e în faliment () [Corola-journal/Journalistic/43886_a_45211]
-
formînd un foșnet ubicuitar și egal sieși, care reprezintă temelia simplă, omogenă și izotropă a lumii. Ideea că, efemer fiind, te scalzi într-o clipoceală de unde originare, nu poate să nu-ți trezească intuiții bizare. A doua perplexitate se numește „platitudinea universului“. Dacă ni se cere să ne închipuim spontan cosmosul, cu miliardele lui de roiuri de galaxii, ni-l imaginăm ca pe ceva mare și tridimensional, întinzîndu-se în neștire în toate părțile. Cu alte cuvinte, monstrul acesta gigantic nu are
Patru perplexități by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3395_a_4720]
-
tînăr cronicar. O spovedanie de cititor, interesat de valoarea intimă a unei cărți, față cu carambolul tuturor ierarhiilor. "Criticul literar este obligat să fie stupid." Dezolant... Și de aici se deschide dulapul cu stupizi de profesie, oameni cumsecade condamnați la platitudine de lumea lor, în două Intermezzo-uri care ne duc foarte aproape de ce va să fie miza lui Ionescu în teatru. O luciditate invidioasă, și o dorință imposibil de împlinit de a fi prost, cînd ți-e dat să nu
Statui? by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7256_a_8581]
-
o simplitate grosolană. Acesta e motivul pentru care Deussen s-a simțit mai apropiat de budism și de gîndirea lui Schopenhauer decît de duhul textelor creștine, a căror idee privind un Dumnezeu făcut om i s-a părut de o platitudine sfidătoare. În fond, detaliul acesta de viziune e singurul punct comun care îl leagă de gîndirea meteoricului prieten, Nietzsche, căruia i-a supraviețuit două decenii spre a apuca să-i vadă nu numai steaua răsărind, dar și orbita în a
Alumnus portensis by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4072_a_5397]
-
de mine. Cam la vârsta de 14-15 ani s-a oprit pasiunea mea pentru Creangă, alte lecturi făcute pe cont propriu i-au luat locul. Din anii de liceu nu am rămas cu nimic, orele de română fiind de o platitudine desăvârșită. Creangă devenise un autor de manual bun de învățat pentru note, pentru bacalaureat și facultate, chiar dacă profesoara de română care dormea cu capul pe catedră, dumnezeu s-o ierte, revenea în învățământ după 17 ani de propovăduire la UTM
În loc de Prefață la Amintirile… lui Creangă by Ion Pecie () [Corola-journal/Journalistic/6272_a_7597]
-
Sorin Lavric Lucian Boia, Sfîrșitul Occidentului. Spre lumea de mîine, București, Editura Humanitas,2013, 124 pag. Există teme atît de bătătorite că nu le poți atinge fără riscul de a aluneca în platitudini. Și una dintre ele e chiar declinul Occidentului. Originea riscului e întreită: mai întîi, cîmpul discuției pare epuizat, anvergura predecesorilor avînd darul de a-ți inspira o timiditate de principiu: după Spengler, Carl Schmitt și Toynbee șansa de a spune
Gustul idealurilor by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3577_a_4902]
-
neputință. Despicarea firului în patru n-ar face decît să stîrnească o nouă suită de gînduri negre, și atunci s-o lăsăm baltă. A treia cauză stă în sterilitatea cercetătorilor contemporani: lipsa organului filosofic, adică absența anvergurii spirituale, de unde și platitudinea ipotezelor pe care își sprijină afirmațiile. Neavînd o viziune metafizică, cercetătorul se așază în lume și descrie istoria dinlăuntrul ei, potrivit unei vederi antropomorfe: omul e măsura tuturor lucrurilor, prin urmare să vedem ce fac oamenii pe pămînt, pe orizontala
Gustul idealurilor by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3577_a_4902]
-
au ca efect o depresie ale cărei nuanțe apar transcrise cu grija alcătuirii unei fișe clinice. E notificată alienarea socială: "Ce străini îmi sunt oamenii, cît de străini!". Sau: "Steril, sterp, gol sufletește". "La ieșirea de la spectacol, o poziție de platitudine cu trei colegi, care mi-s totuși dragi, dar ineficienți, la o bere. Dacă nu agită un joc secund al gîndurilor în tine, tot ceea ce îți spune celălalt rămîne în el. Ploaie care cade pe piatră, nu pe pămînt să
Analogii existențiale by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/8726_a_10051]
-
caz este faptul că "trăinicia" căsniciei dintre Ella și Roscov s-a întemeiat pe lipsa de comunicare. Cîtă vreme cei doi soți nu au comunicat între ei, căsnicia lor părea să funcționeze, chiar dacă se cantonase într-o zonă a deplinei platitudini. Gestul uman, de înțeles, al scriitorului de a împărtăși cu cineva micul dezastru al pierderii textului din calculator, îi oferă și femeii posibilitatea de a-și striga frustrările și dezamăgirea. Din acest moment nu mai există cale de întoarcere. Viața
Clipa dezamăgirii by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/11898_a_13223]
-
Social vorbind, figura lui Rosei e firavă pînă la inexistență. Un anonim fără tenacitate și fără ambiții adînci, dar înzestrat cu un simț sigur al valorii plastice. Cu prieteni puțini și cu un ritm cenușiu de viață, autorul își răzbună platitudinea destinului prin notițe scurte și pătrunzătoare, care plac spontan la lectură. Sunt două trăsături care izbesc la autor. Prima vine din cumplita neîncredere cu care își privește harul lexical, Rosei considerîndu-se un scriitor ratat, a cărui lipsă de orgoliu face
Scribendi cacoethes by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5212_a_6537]