1,633 matches
-
Teoreticianul cel mai consecvent al claselor sociale, K. Marx, a demonstrat cum individualizarea produsă în societatea capitalistă industrială, respectiv emanciparea individuală față de comunitățile și relațiile feudale de muncă, a făcut posibilă dezvoltarea relațiilor capitaliste de producție și accentuarea antagonismului dintre proletariat și burghezie. Individualizarea și, odată cu aceasta, accentuarea polarizării, adică a îmbogățirii progresive a burgheziei și a sărăcirii accentuate a proletarilor, ar genera raporturile antagonice de clasă și transformarea proletariatului dintr-o „clasă în sine” într-o „clasă pentru sine”. Referindu
[Corola-publishinghouse/Science/2357_a_3682]
-
făcut posibilă dezvoltarea relațiilor capitaliste de producție și accentuarea antagonismului dintre proletariat și burghezie. Individualizarea și, odată cu aceasta, accentuarea polarizării, adică a îmbogățirii progresive a burgheziei și a sărăcirii accentuate a proletarilor, ar genera raporturile antagonice de clasă și transformarea proletariatului dintr-o „clasă în sine” într-o „clasă pentru sine”. Referindu-se la aceeași perioadă istorică a genezei și consolidării societății industriale capitaliste, Max Weber consideră că individualizarea nu se poate produce într-o societate bazată pe piață, întrucât este
[Corola-publishinghouse/Science/2357_a_3682]
-
pare cazul clasic în care diferențele dintre modelul pur și realitatea practică s-au datorat invaziilor străine, dinastiilor impuse din exterior de-a lungul timpului ce au fost înlăturate și reinstaurate și luptelor dintre bogați și săraci, dintre burghezie și proletariat 8. Aceasta ar fi, în cheie braudeliană și weberiană, formula explicativa a întârzierii unificării teritoriale în spațiul peninsular: menținerea unei mentalități la nivel social ce a rupt spațiul italian de marile valori burgheze care au creat statul modern. Mai mult
[Corola-publishinghouse/Science/84979_a_85764]
-
The goal of this research is to offer, through these visions a better understanding over those theses following the need to identify the nature of the ideological struggle between the Communism and the Fascism. Keywords: : Fascism, First World War, crisis, proletariat, middle class. Introducere Apariția mișcării fasciste în Italia în anii imediat următori încheierii Primului Război mondial a suscitat la nivelul gândirii politice discuții aprinse cu caracter teoretic. Foarte interesant este că abordările teoretice au avut un puternic caracter ideologic, fie
[Corola-publishinghouse/Science/84979_a_85764]
-
marxiști deoarece, Revoluția din Octombrie 1917 și câștigarea puterii politice de către bolșevici în Rusia țarista a permis, pentru prima dată în istoria umanității, apariția unei puteri politice care se revendică de la conceptele de dictatură de clasă și de dictatură a proletariatului. În plan ideologic, apariția fascismului a poziționat cele două mișcări politice pe poziții antagoniste. De aceea, primii teoreticieni care au atacat mișcarea și ideologia fascista au fost cei situați la stanga politică. Acuzațiile acestora, îndreptate împotriva fascismului se refereau cu precădere
[Corola-publishinghouse/Science/84979_a_85764]
-
teoreticieni care au atacat mișcarea și ideologia fascista au fost cei situați la stanga politică. Acuzațiile acestora, îndreptate împotriva fascismului se refereau cu precădere la funcția politică a acestuia, care era aceea a menține exploatarea de clasa a burgheziei în dauna proletariatului. Interesant este că, criticile adresate acestui model ideologic porneau de la analiza regimului social pro-movat de burghezie. Astfel, în complexul de analize expuse de-a lungul timpului, autorii au pus accentul pe dezvăluirea lipsurilor, greșelilor, defectelor etc., a "regimului burghez". Abordări
[Corola-publishinghouse/Science/84979_a_85764]
-
proces de reacție burgheza imperialista, în anumite condiții istorice, ia forma fascismului. Aceste condiții istorice sunt: instabilitatea raportului capitalist, existentă a numeroase elemente declasate, sărăcirea unui strat larg din rândul micii burghezii rurale, continuă amenințare de acțiuni de masă din partea proletariatului. Pentru a garanta o mai mare stabilitate, fermitate și continuitate, burghezia este tot mai atrasă de modelul fascist. Rolul principal al fascismului este de a distruge straturile comuniste ale proletariatului și a liderilor săi9. Paul A. Baran și Paul M.
[Corola-publishinghouse/Science/84979_a_85764]
-
micii burghezii rurale, continuă amenințare de acțiuni de masă din partea proletariatului. Pentru a garanta o mai mare stabilitate, fermitate și continuitate, burghezia este tot mai atrasă de modelul fascist. Rolul principal al fascismului este de a distruge straturile comuniste ale proletariatului și a liderilor săi9. Paul A. Baran și Paul M. Sweezy puneau la îndoială fundamentele societății burgheze. Aceștia considerau că regimurile democratice sunt conduse de oligarhii financiare care preferă în general sistemele democratice, deoarece pricipiul alegerilor și al consultărilor populare
[Corola-publishinghouse/Science/84979_a_85764]
-
marele capital pus în situația de a-și reduce profitul a mărit gradul de exploatare a acestora. Din punctul său de vedere bazele fascismului aveau două izvoare: a) ideologia naționalistă a micului burghez orientată împotiva marelui capital că și al proletariatului; b) sprijinul acordat de marele capital. Această susținere se încadrează în teoria lui Thalheimer care vedea instaurarea fascismului că o soluție pusă în practică de burghezie 12. Bauer argumentează că dacă mișcarea fascista a fost pentru început o mișcare de
[Corola-publishinghouse/Science/84979_a_85764]
-
politice menite să asigure pacea socială. Concluzii Concepțiile teoreticienilor marxiști prezentați pe parcursul acestui studiu își cvalibrează criticile aduse fascismului pornind de la paradigmă luptei de clasă. Pentru aceștia, există două clase situate pe poziții opuse, burghezia (identificată prin intermediul clasei mijlocii) și proletariatul. Apariția fascismului se datoreaza intrării în criză a clasei mijlocii, datorită crizei economice. Aceasta își are originile și este sprijinită de categorii diferite ale clasei mijlocii. Scopul acestui efort a fost acela de ași menține dictatură de clasă văzută sub
[Corola-publishinghouse/Science/84979_a_85764]
-
Scopul acestui efort a fost acela de ași menține dictatură de clasă văzută sub cheia de interpretare a dominației sociale. Iar aceasta nu putea fi menținută decît prin înființarea și susținerea unei mișcări politice ce avea ca obiectiv distrugerea organizațiilor proletariatului, impunerea terorii împotriva acelor reprezentanți ai clasei muncitoare, a țărănimii și intelectualilor care doreau schimbarea raporturilor sociale în interiorul raporturilor de putere ale regimurilor liberale italiene. Note 1 Maurice H. Dobb, Economia politică e capitalismo, Einaudi, Torino, 1950, p. 250. 2
[Corola-publishinghouse/Science/84979_a_85764]
-
s.m.). Să notez, totodată, că afirmația criticului potrivit căreia Petre Pandrea, "ca om de stânga", n-ar fi fost niciodată comunist este oarecum inexactă. E adevărat, a refuzat să se înscrie în P.C.R., întrucât nu accepta ideea de "dictatură a proletariatului", dar cu toată "neapartenența" partinică, a vâslit mai mereu în apele comunismului, cum singur mărturisește, până când i-a cunoscut adevărata față, culminând cu pușcăria. Cartea lui Pandrea, conchide C. Coroiu, se încarcă azi "de un nou conținut - să-l numim
Un comentator colocvial by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/8135_a_9460]
-
al XX-lea, cînd ani de-a rîndul România a fost zguduită de puternice și repetate răscoale țărănești culminînd cu marea răscoală țărănească din 1907, iar viața politică a țării evolua sub amprenta problemelor rurale, într-o țară în care proletariatul în curs de formare reprezenta doar 3% din populația generală a țării, Constantin Stere considera că țărănimea este factorul fundamental al progresului social și spre aceasta trebuie să-și îndrepte toată atenția un revoluționar, in general oamenii politici progresiști care
Constantin Stere () [Corola-website/Science/306554_a_307883]
-
perioada comunistă (1945-1989) snobismul ia forme noi, semnalate, măi timid desigur, în spectacolele lui Toma Caragiu. ul comunist nu mai este atras de occident, nici de naționalism, nici de civilizația indiană ; el se mândrește cu "origini sociale sănătoase" (adică din proletariat), este inițial cel mai bun cunoscător al Uniunii sovietice, face eforturi pentru a cunoaște și folosi limba și literatura rusă, iar ulterior (după 1960) se mândrește cu relațiile sale în sferele conducătoare ale Partidului și cu privilegiile la care are
Snob () [Corola-website/Science/316404_a_317733]
-
esențiale. El consideră că în Franța, relația este inegală, egalitatea fiind mai puternic reprezentată în imaginar decât libertatea. Poporul preferă egalitatea în locul libertății. Tocqueville caută libertatea în locul egalității. A înțeles societatea viitorului, în care clasa de mijloc avea să înlocuiască proletariatul. În "Vechiul Regim și Revoluția" a scris că spiritul revoluționar nu este opus vechiului regim, ci este o creație a acestuia, instinctul principal fiind centralizarea. Nu era o ruptură, ci o continuitate. În 1850 a redactat "Amintirile, care a"coperă
Istoriografie () [Corola-website/Science/299380_a_300709]
-
însă nu practică. Are ca bază organizarea economică a societății, aspectele societății generate de baza și formarea suprastructurii: religia, organizarea statului, relațiile sociale, sistemul politic și politica externă. Este emisă teoria valorii, prin care expresia cantității de muncă socială a proletariatului este cuprinsă într-un produs. Salariile reprezentau o mică parte a valorii, o mare parte fiind însușită de patron, mecanismul prin care patronul fură munca proletariatului. Teoria valorii a generat o supraevaluare a muncii manuale a muncitorului, dezvoltându-se o
Istoriografie () [Corola-website/Science/299380_a_300709]
-
politica externă. Este emisă teoria valorii, prin care expresia cantității de muncă socială a proletariatului este cuprinsă într-un produs. Salariile reprezentau o mică parte a valorii, o mare parte fiind însușită de patron, mecanismul prin care patronul fură munca proletariatului. Teoria valorii a generat o supraevaluare a muncii manuale a muncitorului, dezvoltându-se o adevărată mitologie a muncii în țările comuniste de mai târziu. Societatea comunistă însemna egalitate socială și egalitate între națiuni, absența proprietății private, munca privită ca necesitate
Istoriografie () [Corola-website/Science/299380_a_300709]
-
absența proprietății private, munca privită ca necesitate vitală ("de la fiecare după posibilități, fiecăruia după nevoi"), alimentația să fie coordonată după norme științifice, să nu mai existe bani, stat și delicte. Marxismul milita pentru societatea nouă care se prefigura în mitologia proletariatului. "Omul Nou" avea să muncească din plăcere, să nu mai existe individualism, egoism, să fie garantate serviciile de sănătate. Stăpânirea naturii era un alt obiectiv. Scopul final era ca proletariatul mondial să se unească și să lupte împotriva burgheziei/capitalismului
Istoriografie () [Corola-website/Science/299380_a_300709]
-
Marxismul milita pentru societatea nouă care se prefigura în mitologia proletariatului. "Omul Nou" avea să muncească din plăcere, să nu mai existe individualism, egoism, să fie garantate serviciile de sănătate. Stăpânirea naturii era un alt obiectiv. Scopul final era ca proletariatul mondial să se unească și să lupte împotriva burgheziei/capitalismului. Marx consideră că trecerea la socialism se putea produce atât prin mijloace violente (confruntare violență între proletariat și burghezie), cât și prin mijloace pașnice (compromis cu partidele burgheze și câștigarea
Istoriografie () [Corola-website/Science/299380_a_300709]
-
serviciile de sănătate. Stăpânirea naturii era un alt obiectiv. Scopul final era ca proletariatul mondial să se unească și să lupte împotriva burgheziei/capitalismului. Marx consideră că trecerea la socialism se putea produce atât prin mijloace violente (confruntare violență între proletariat și burghezie), cât și prin mijloace pașnice (compromis cu partidele burgheze și câștigarea puterii prin mijloace electorale). Pe teren politic, pe baza marxismului, s-au dezvoltat mișcările muncitorești, unele cu caracter reformator de tipul social-democrației, altele cu caracter revoluționar sub
Istoriografie () [Corola-website/Science/299380_a_300709]
-
leninism și stalinism. În felul acesta el se apropia mai mult de curentul social-democrat reformist inițiat de Leon Blum, care întrezărea soluții dincolo de violență și marxism, pe cale parlamentară și transformării societății prin reforme economice. Astfel Constantin Titel Petrescu respinge „dictatura proletariatului”, proletariatul rămânând în concepția sa un mandatar al puterii în cadrul pluripartitismului, nu „stăpânul” acesteia, acaparator al conducerii societății. Este deosebit de interesant de văzut că această concepție, dezvoltată de Constantin Titel Petrescu și respectată de social-democrații români până în 1946, când s-
Constantin Titel Petrescu () [Corola-website/Science/302813_a_304142]
-
și stalinism. În felul acesta el se apropia mai mult de curentul social-democrat reformist inițiat de Leon Blum, care întrezărea soluții dincolo de violență și marxism, pe cale parlamentară și transformării societății prin reforme economice. Astfel Constantin Titel Petrescu respinge „dictatura proletariatului”, proletariatul rămânând în concepția sa un mandatar al puterii în cadrul pluripartitismului, nu „stăpânul” acesteia, acaparator al conducerii societății. Este deosebit de interesant de văzut că această concepție, dezvoltată de Constantin Titel Petrescu și respectată de social-democrații români până în 1946, când s-a
Constantin Titel Petrescu () [Corola-website/Science/302813_a_304142]
-
la Început era un purtător de cuvânt al rabinilor din Gerona sau din Safed și Încerca să implice În căutare Întregul popor al lui Dumnezeu. Pe urmă inițiativa Îl antrenează, el identifică Tchekinah, poporul aflat În exil În Regat, cu proletariatul, trădează așteptările inspiratorilor săi, răstoarnă liniile de orientare ale mesianismului iudaic. Templieri din toate țările, uniți-vă. Harta În mâna muncitorilor. Splendid! Ce altă justificare mai bună pentru comunism? „Da“, zicea Belbo, „dar și baconienii Își au accidentele lor de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
prin acumularea lor, să creeze în ochii tinerilor musafiri iluzia existenței unei societăți socialiste opulente, capabilă să satisfacă nevoile populației, asigurând bunăstarea maselor populare. Anul 1952 s-a dovedit a fi poate anul cel mai fioros din epoca triumfului dictaturii proletariatului în România. Inspirat de experiența a ceea ce se numea "ascuțirea luptei de clasă" în patria socialismului bolșevic, Gheorghiu-Dej, după ce s-a debarasat de Lucrețiu Pătrășcanu, a pornit acțiunea înspăimântătoare de lichidare a corifeilor Partidului Comunist. Sub pretextul unei pretinse devieri
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
și de odihnă. (Căci, constat cu ocaziunea aceasta, că, deși viața era mai ușoară atunci, pentru că muncind, nimeni nu risca să moară de foame, se muncea totuși cu mult mai mult decât azi, iar în unele medii, ca în al proletariatului evreu, se muncea istovitor de mult). * Din aceste puține lucruri, spicuite la rândul lor din multe, multe altele, se vede bine că eu m-am născut cu o structură psihică și morală care explică purtarea mea, în ordinea aceasta, cum
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1539_a_2837]