1,028 matches
-
Partidul Liberal. Adunarea Constituantă era alcătuită din: După lungi negocieri, la 31 iulie 1919, Adunarea a votat proiectul de constituție al liberalului Hugo Preuss, evreu de origine, al cărui proiect inițial propunea un stat puternic centralizat pentru a distruge hegemonia prusacă, landurile să câștige autonomie relativă religioasă, educațională și economică, iar constituțiile și instituțiile să se conformeze dreptului federaL. Reich-ul deținea exclusivitatea competențelor financiare, militare și politicii externe. Opoziția de dreapta, tensiunile dintre autoritatea centrală și landurile (separatismul Rhenan, insubordonarea Bavariei
Perioada interbelică () [Corola-website/Science/303086_a_304415]
-
a rezolva criza, mareșalul Paul von Hindenburg, președintele Germaniei, l-a numit pe cancelarul Franz von Papen comisar al Reich-ului pentru Prusia, cu puteri depline pentru soluționarea crizei politice. Numirea nu era foarte judicioasă: von Papen fusese deputat în parlamentul prusac din partea partidului de dreapta "Partidul Național Popular German" ("Deutschnationale Volkspartei" - DNVP) și în această calitate inițiase numeroase moțiuni de neîncredere în guvernul primului ministru al Prusiei, Otto Braun. Era greu de crezut că, având asemenea antecedente, von Papen putea fi
Carl Schmitt () [Corola-website/Science/302525_a_303854]
-
îi interzică acestuia îndeplinirea funcțiuni de comisar. În plus, reclamanții solicitau tribunalului ca, până la pronunțarea sentinței, să li se interzică comisarilor Reich-ului să-și aroge titlurile de prim-ministru al Prusiei, de miniștri ai Prusiei sau de membri ai guvernului prusac și să nu li se dea dreptul de a numi sau revoca din funcție funcționari de stat. Tribunalul a respins moțiunea de suspendare a ordinului de numire a comisarului până la pronunțarea asupra problemelor de fond.. În procesul asupra problemelor de
Carl Schmitt () [Corola-website/Science/302525_a_303854]
-
inginer german naturalizat britanic, cunoscut în special pentru contribuțiile sale la dezvoltarea de echipament de scufundare, începând cu anul 1819. Născut în Saxonia, în 1788, a învățat la Berlin prelucrarea metalelor apoi a servit ca ofițer de artilerie în armata prusacă în Bătălia de la Waterloo. După război se mută la Londra, în 1816 , unde devine inginer. În 1830, frații Deane apelează la Siebe cerându-i să conceapă o variantă a căștii lor de fum pentru utilizare subacvatică, producându-se mai multe
Augustus Siebe () [Corola-website/Science/319886_a_321215]
-
prin automatizarea la maxim a oricărui proces și prin buna documentare a programelor sale, care îl face să nu fie nevoit să dea utilizatorilor explicații în mod repetat. Helmuth Karl Bernhard Graf von Moltke (1800 - 1891) a fost un general prusac, înaintat la gradul de "Generalfeldmarschall", care, timp de 30 de ani, a fost Șeful Statului Major General ("Großer Generalstab") al armatei prusace și un mare strateg, care a creat noi metode moderne de conducere a armatelor pe câmpul de luptă
Lene () [Corola-website/Science/319817_a_321146]
-
dea utilizatorilor explicații în mod repetat. Helmuth Karl Bernhard Graf von Moltke (1800 - 1891) a fost un general prusac, înaintat la gradul de "Generalfeldmarschall", care, timp de 30 de ani, a fost Șeful Statului Major General ("Großer Generalstab") al armatei prusace și un mare strateg, care a creat noi metode moderne de conducere a armatelor pe câmpul de luptă. El a publicat cărți legate de război, note de călătorie, povestiri istorice și un roman. Imediat după numirea în funcție, a trecut
Lene () [Corola-website/Science/319817_a_321146]
-
familie rabinică de notorietate, care își trăgea numele de la orășelul Tyktin, Polonia. Heimann Tiktin era fiu al rabinului Abraham ben Gedalia Tiktin (n. 1820). Bunicul său, Gedalia Tiktin (Gedaliah ben Solomon Tiktin, 1810-1886), a fost mare rabin regal al provinciei prusace Silezia (), iar doi unchi au fost marii rabini Abraham Tiktin (Abraham ben Gedaliah Tiktin, 1764-1820, rabinul șef al districtului Breslau ) și Salomo Tiktin (Solomon ben Abraham Tiktin, 1791-1843, ). Destinat unei cariere rabinice, Heimann Tiktin a studiat în paralel cu studiile
Heimann Hariton Tiktin () [Corola-website/Science/316926_a_318255]
-
sa, Gertrude, a intenționat să scrie o carte despre viața tatălui ei, dar proiectul nu a fost împlinit. Arhiva sa din România a fost donată Bibliotecii Academiei Române. Prestigioasa Universitate Humboldt, cea mai veche din Berlin, fondată în 1810 de intelectualul prusac lingvist, liberal și reformator educațional, Wilhelm von Humboldt, a influențat multe alte universități din vestul Europei.
Heimann Hariton Tiktin () [Corola-website/Science/316926_a_318255]
-
tehnologii și abilități manageriale deosebite. Pe 15 iunie 1854, prințul Wilhelm al Prusiei, mai târziu împărat al Reich-ului, a vizitat fabrica Krupp din Essen. Prințul a arătat un mare interes în artilerie modernă și după ce Wilhelm a devenit regent, armata prusacă a ordonat în cele din urmă primele 300 de tunuri în 1859. Acesta a fost începutul unei afaceri reciproce avantajoase: armata prusacă era echipată cu armament modern iar monarhia îl ajuta pe Krupp ori de câte ori avea probleme financiare. Cu toate acestea
Alfred Krupp () [Corola-website/Science/330290_a_331619]
-
din Essen. Prințul a arătat un mare interes în artilerie modernă și după ce Wilhelm a devenit regent, armata prusacă a ordonat în cele din urmă primele 300 de tunuri în 1859. Acesta a fost începutul unei afaceri reciproce avantajoase: armata prusacă era echipată cu armament modern iar monarhia îl ajuta pe Krupp ori de câte ori avea probleme financiare. Cu toate acestea Krupp a vândut în acest timp artilerie și altor puteri europene. După 1860 domeniul lui Alfred creștea rapid. El a demolat vechea
Alfred Krupp () [Corola-website/Science/330290_a_331619]
-
ducate. Alfred a sunat alarma pentru fabrica de tunuri:„Trebuie să slujim Prusiei repede și cu toată energia și să producem cât mai iute cu putință tot ceea ce lipsește”. În 1866 Prusia invadează Austria cu tunurile Krupp. Din 1859 armata prusacă a devenit cel mai important client și aprovizionarea acesteia cu tunuri de oțel de ultimă oră a jucat un rol major în victoria răsunătoare germană în războiul franco-prusac din 1870. În aprilie 1870 Parisul și Berlinul erau gata de luptă
Alfred Krupp () [Corola-website/Science/330290_a_331619]
-
Champaubert sau Montmirail, Château-Thierry dar Mortier cu Tânăra Gardă este învins la Bătălia de la Fère-Champenoise, după ce o furtună a făcut inutilizabile armele de foc ale soldaților. La Bătălia de la Ligny, Napoleon este obligat să angajeze toată Garda, care străpunge centrul prusac, forțându-i pe aceștia să se retragă. În acest timp, cavaleria ușoară a Gărzii se afla sub comanda lui mareșalului Ney la Quatre Bras, dar această unitate nu a fost angajată în vreo confruntare majoră. La Waterloo, cavaleria Gărzii a
Garda Imperială Franceză (Primul Imperiu) () [Corola-website/Science/312737_a_314066]
-
urmare, foarte tânăr la căderea Hohenzollernilor. Bunicul său a abdicat în 1918 iar tatăl său s-a sinucis în 1920. La momentul abdicării bunicului său, Prințul Karl Franz era al 12-lea în linia de succesiune la tronul german și prusac. După sinuciderea tatălui său, Karl Franz a fost luat în custodia unchiului patern, Prințul Eitel Friedrich al Prusiei. Ca șef legal al Casei de Hohenzollern, el a pretins acest drept, deoarece împăratul Wilhelm a emis un edict prin care a
Prințul Karl Franz al Prusiei () [Corola-website/Science/327243_a_328572]
-
extensiv pentru implementarea noilor regulamente pentru armată, ale lui Franz Moritz von Lacy. Înaintat la rangul de "Oberst" și comandând Regimentul 19 de Infanterie în 1774, și-a condus oamenii în timpul Războiului Succesiunii Bavareze, unde l-a capturat pe comandantul prusac, prințul Hessen-Philippstal, o faptă ce i-a adus lui Alvinczy promovarea la gradul de general-maior și Ordinul Maria Terezia. Alvinczy a luptat sub conducerea lui Ernst Gideon Freiherr von Laudon în Războiul Otoman din 1787, însă nu a reușit să
József Alvinczi () [Corola-website/Science/312527_a_313856]
-
sau "Fortăreața Ehrenbreitstein" este situată lângă Koblenz la vărsarea râului Mosel în Rin. Cetatea a fost la început rezidența prinților din Trier iar ulterior în secolul XVI-lea a devenit o fortăreață prusacă însemnată. Ca rezindență princiară a fost clădită prin anii 1000 în stil baroc, în anul 1801 în timpul revoluției franceze fiind distrusă de francezi. În forma ei actuală cetatea a fost reclădită în timpul lui Frederic cel Mare între anii 1817 și
Cetatea Ehrenbreitstein () [Corola-website/Science/309575_a_310904]
-
princiară a fost clădită prin anii 1000 în stil baroc, în anul 1801 în timpul revoluției franceze fiind distrusă de francezi. În forma ei actuală cetatea a fost reclădită în timpul lui Frederic cel Mare între anii 1817 și 1828 de inginerul prusac Carl Schnitzler. Cetatea a fost sediul garnizoanei prusace făcând parte din sistemul de fortificație Koblenz pentru apărarea Cursului mijlociu al Rinului. Azi fortificația aparține landului Rheinland-Pfalz fiind un muzeu și Jugendherberge (loc de sălaș pentru tineret).
Cetatea Ehrenbreitstein () [Corola-website/Science/309575_a_310904]
-
stil baroc, în anul 1801 în timpul revoluției franceze fiind distrusă de francezi. În forma ei actuală cetatea a fost reclădită în timpul lui Frederic cel Mare între anii 1817 și 1828 de inginerul prusac Carl Schnitzler. Cetatea a fost sediul garnizoanei prusace făcând parte din sistemul de fortificație Koblenz pentru apărarea Cursului mijlociu al Rinului. Azi fortificația aparține landului Rheinland-Pfalz fiind un muzeu și Jugendherberge (loc de sălaș pentru tineret).
Cetatea Ehrenbreitstein () [Corola-website/Science/309575_a_310904]
-
Vistula, ceea ce ar fi însemnat abandonarea ieșindului Prusiei Orientale. Aceasta s-ar fi potrivit cu planurile dinaintea izbucnirii războiului, ca pe pozițiile acestea să se retragă germanii dacă rușii sunt mai puternici. Indiferent de pregătiri, germanii nu puteau însă lăsa capitala prusacă, Königsberg, să cadă în mâinile rușilor. Valoarea morală, simbolică și militară (întrucât era un nod militar major) a orașului însemna că pierderea lui ar duce la un dezastru pe plan intern, în afara ramificațiilor strategice. De asemenea, era foarte probabil ca
Invazia rusă a Prusiei Orientale () [Corola-website/Science/333248_a_334577]
-
În 1226, Konrad I de Masovia a invitat Cavalerii Teutoni pentru a-l ajuta să lupte cu păgânii din Prusia Baltică, care au trăit în teritorile adiacente terenurilor sale; după războiul de frontiera, provincia lui Konrad a suferit în urma invaziilor prusace. Pe de altă parte, prusacii vechi au fost supuși spre creștinizare (s-au purtat cruciade de către papalitate) însă eforturile au fost ineficiente. Ordinul teutonic a depășit repede autoritatea și s-a mutat dincolo de zona acordată de Kondrad (Chełmno sau Kulmerland
Dinastia Piast () [Corola-website/Science/327696_a_329025]
-
în mediul luteran german. De aceea, rușii îl considerau un străin. Petru al III-lea nu a făcut nici un secret din disprețul pentru toate tradițiile rusești. El a creat resentimente puternice în rândurile unor pături largi ale populație, impunând modelul prusac de pregătire militară, lipsindu-și armata de sadisfacția unei victorii militare importante datorită alianței neașteptate cu Prusia și atacând Biserica Ortodoxă Rusă. Folosindu-se de nemulțumirile populației și temându-se pentru propria poziție, soția lui Petru, Ecaterina, și-a detronat
Istoria Rusiei, 1682-1796 () [Corola-website/Science/302226_a_303555]
-
Duce de Clèves și de Berg. Pentru mareșal urmează o serie aproape neîncetată de campanii; cea din Prusia (1806) este o nouă ocazie pentru Murat de a-și arăta talentele militare, în fruntea corpului său de cavalerie: învinge un corp prusac la Saalefeld, apoi se luptă cu vitejie la Jena și într-o serie de alte bătălii minore, în urma cărora face un număr enorm de prizonieri; în campania din Polonia (1807) participă la bătăliile decisive de la Eylau și Friedland. Este de
Joachim Murat () [Corola-website/Science/305050_a_306379]
-
Wilhelm iar el și soția lui Elisabeth nu aveau copii. Wilhelm era deci moștenitor prezumtiv al tronului și era de așteptat să se căsătorească și să aibă copii. Tatălui lui Wilhelm îi plăcea relația dintre Wilhelm și Elisa, însă curtea prusacă descoperise că strămoșii ei îi datorau titlul princiar lui Maximilian I, Împărat Roman și ea nu a fost considerată suficient de nobilă ca să se mărite cu un moștenitor al tronului Prusiei. Astfel că, în 1824, regele a apelat la Alexandru
Augusta de Saxa-Weimar-Eisenach () [Corola-website/Science/315932_a_317261]
-
După revoluția de la 1848, în Frankfurt s-a stabilit primul Ansamblu Național German ("Nationalversammlung"), care își avea sediul în Biserica Sfântului Paul ("Paulskirche") și care s-a deschis la 18 mai 1848. Instituția a fost dizolvată în 1849, când regele prusac a declarat că el nu va accepta „coroana din mocirlă”. În anul de existență al său, Ansamblul a elaborat o constituție comună pentru o Germanie unificată cu regele prusac ca monarh. Acestea au fost începuturile democrației germane. Frankfurt și-a
Frankfurt pe Main () [Corola-website/Science/297645_a_298974]
-
18 mai 1848. Instituția a fost dizolvată în 1849, când regele prusac a declarat că el nu va accepta „coroana din mocirlă”. În anul de existență al său, Ansamblul a elaborat o constituție comună pentru o Germanie unificată cu regele prusac ca monarh. Acestea au fost începuturile democrației germane. Frankfurt și-a pierdut independența în 1866. După încheierea Războiului Austro-Prusac, Prusia a anexat o serie de state și teritorii mai mici, printre care și Frankfurtul. Administrația prusacă a încorporat orașul în
Frankfurt pe Main () [Corola-website/Science/297645_a_298974]
-
Germanie unificată cu regele prusac ca monarh. Acestea au fost începuturile democrației germane. Frankfurt și-a pierdut independența în 1866. După încheierea Războiului Austro-Prusac, Prusia a anexat o serie de state și teritorii mai mici, printre care și Frankfurtul. Administrația prusacă a încorporat orașul în provincia sa Hessa-Nassau. În 1914, cetățenii Frankfurtului au fondat Universitatea din Frankfurt, redenumită mai târziu Universitatea Johann Wolfgang Goethe. Această fondare este singura cu caracter civic din Germania. Universitatea este una dintre cele mai mari din
Frankfurt pe Main () [Corola-website/Science/297645_a_298974]